زاخیلوال الگوی شفافیت

«کر گفت و کور باور کرد». ضرب‌المثل معروفیست که گفته های اخیر عمر زاخیلوال وزیر مالیه با آن مصداق می‌یابد. او به تاریخ ٢٦ دسامبر ٢٠١٢ از آدرس «وزارت مالیه» مکتوبی به رسانه ها فرستاده و در آن ادعا کرده است:

«به تاریخ اول ماه اگست ٢٠١٢ یکی از تلویزیون های داخلی کشور، صورت حال حساب های بانکی من را نشر کرد ... بعد از چهارونیم ماه تحقیق همه جانبه لویه سارنوالی افغانستان روز دوشنبه ٢٤ دسمبر ٢٠١٢ نتایج تحقیقات خویش را اعلام نمود. از قرار لویه سارنوالی بر می آید که همه اتهامات علیه من بی بنیاد بوده نه من و نه هیچ یکی از اعضای خانواده ام در فعالیت های مشکوک دست نداشته‌ایم.»

تلویزیون طلوع حدود چهار ماه پیش گزارش داد که حدود یک‌ میلیون دالر به ‌حساب بانکی شخصی عمر زاخیلوال واریز شده است. این تلویزیون اسناد و مدارک کافی در مورد این ادعا در اختیار داشت و آنرا به تصویر کشید. پس از انتشار این گزارش اداره مبارزه با فساد اداری اعلام کرد که از حامد کرزی رییس‌ جمهور، خواسته که وظیفه عمر زاخیلوال را به ‌حالت تعلیق درآورد.

فرید یکتن از معتادین مواد مخدر

وضعیت ابتر و دردآور جوانان معتاد افغان و چهره های خسته و پژمرده آنان انسان را وحشت زده می‌سازد. گروه گروه جوانان در کنار جاده‌ای موسوم به کوته سنگی در کابل دور هم جمع شده و سرگرم استفاده از مواد مخدر هستند. این تنها هیروئین است که می‌تواند غم و درد این جوانان رانده شده از اجتماع را تسکین بخشد و لحظه‌ای از بدبختی های زندگی خود را فراموش کنند!

فرید جوان حدود ٢٨ ساله درحالیکه با سورنج کهنه و چرکین مصروف تزریق هیروئین به رگ هایش بود اشک می‌ریخت، لعنت بر کرزی می‌فرستاد و پیاپی صدا می‌زد که عامل بدبختی زندگی‌اش رییس جمهور افغانستان است.

اطفال کشته شده در بمباردمان امریکا

به تاریخ ١٥ دسامبر ٢٠١٢، یک جوان بیست ساله در ایالت کانیتکت در شمال شرقی امریکا بعد از کشتن مادرش، اسلحه او را بدست گرفته وارد مکتب ابتدایی‌ای که مادرش در آنجا معلم بود شده، با تیراندازی پیاپی بیست کودک و شش بزرگسال را به قتل می‌رساند و بعد با آخرین گلوله به حیات خود نیز پایان می‌دهد.

چنین حادثات المناک که باربار در امریکا اتفاق افتاده، خانواده ها و بازماندگان قربانیان را متاثر و در غم عمیقی فرو برد و روزهاست که به سرخط اخبار جهان مبدل شده است. رهبران جهان یکی پی دیگری در مورد ابراز نظر کرده اظهار همدردی می‌کنند.

فساد در افغانستان

نهاد «شفافیت جهانی» که همه ساله کشورها را براساس میزان شفافیت رتبه بندی می‌کند، امسال افغانستان را در رده اول کشورهای فاسد جهان جا داده است. افغانستان در کنار سومالی و کوریای شمالی با داشتن رتبه ١٧٤ منحیث فاسدترین کشور جهان ثبت گردید.

از دهسال بدینسو، افغانستان همیشه در رده بدترین کشورهای جهان از نظر شفافیت قرار داشته است، اما امسال مقام اول را کسب نمود و این در حالیست که سال گذشته حامد کرزی در کنفرانس بن دوم برای جهان وعده سپرد که با فساد اداری مبارزه جدی را در پیش خواهد گرفت و برای عوامفریبی لیست طویلی از اقداماتی را جهت مبارزه با فساد اعلام نمود. اما نتیجه این اقدامات این شد که اگر سال گذشته افغانستان در رده چهارمین کشور فاسد جهان قرار داشت، امسال مقام اول را از خود کرد!

جنایات امریکا در کوریایی جنوبی

دست های خونین امریکا در تمام نقاط جهان در کار است، از کشور های امریکای لاتین گرفته تا سرزمین های الماس در افریقا و از کشور های اروپایی تا گوشه و کنار آسیا، این کشور حضور نظامی و سیاسی دارد. هم اکنون امریکا بیش از ۷۰۰ پایگاه نظامی که شامل پایگاه های زمینی، دریایی، هوایی و جاسوسی می‌شود، در سراسر جهان دارد، که شب و روز برای تحقق برنامه های استیلاگرانه این کشور کار می‌کنند. این پایگاه ها بیش از یک میلیون نظامی امریکایی را در خود جا داده اند. بیشتر این پایگاه ها بعد از جنگ جهانی دوم که ظهور امپراتوری امریکا را به همراه داشت ایجاد گردیده اند.

حضور سیاسی و نظامی امریکا در هر نقطه از جهان با قتل، کشتار، نا امنی، تجاوز، قاچاق مواد مخدر و صد ها جنایت دیگر همراه بوده و از این حربه ها برای تداوم قدرت خود در جهان بشکل موثر و گسترده سود برده است. نمونه های اخیر در افغانستان و عراق دیگر برای نادان ترین افراد این را ثابت ساخته که امریکا و سایر قدرت های اشغالگر دشمنان قسم خورده ملت های دربند بوده و کوچکترین گامی برای بهروزی آنان بر نمی‌دارند.

دیموکراسی جناب انکل سام

سیستم حاکم در امریکا خود را بانی دموکراسی و عدالت نامیده کشورهای مختلف جهان را زیر نام آوردن دموکراسی و حقوق بشر مورد تاخت و تاز قرار می‌دهد. کشور ما نیز از چندین دهه و بخصوص از یازده سال بدینسو به بهانه تامین دموکراسی به میدان زورآزمایی و چپاول امریکا مبدل شده است.

امریکا تلاش نموده به زور بلندگوهای تبلیغاتی‌اش که رسانه ها و جمعی از روشنفکران خاین و مزدور را شامل می‌شوند، چهره واقعی و ضدانسانی‌اش را بپوشاند و تصویر وارونه از آن به مردم ما ارائه دهد. رسانه های افغانستان و تعدادی از به اصطلاح «تحلیلگران» و «کارشناسان» چتلی خوار امریکا پیاپی تبلیغ می‌کنند که گویا فقط با اتکا به امریکا و با حضور نیروهای نظامی آنکشور ممکن است افغانستان به رفاه و دموکراسی دست یابد.

جنگ در بین محصلان پوهنتون در روز عاشورا

حادثه خونین بین محصلان لیلیه پوهنتون در روز عاشورا مبین اثبات نکته نظراتیست که نهاد های دموکراتیک و مترقی افغانستان مکررا و با تاکید فراوان ابراز داشته اند که بنیادگرایی همخوان و جاده صاف کن استعمار است؛ بنیادگرایی یعنی تعصب و وحشت و خونریزی؛ بنیادگرایی یعنی طاعونی که وحدت مردم افغانستان را برهم می‌زند؛ بنیادگرایی یعنی کذب و ریا و نیرنگ؛ بنیادگرایی یعنی سوءاستفاده رذیلانه از اعتقادات مردم به خاطر اهداف پلید سیاسی؛ بنیادگرایی یعنی جهالتی که از هزار رشته‌اش یکی هم به علم و فرهنگ و تمدن نمی‌خواند؛ بنیادگرایی یعنی وسیله‌ای به دست استخبارات اجانب برای تحمیق مردم و تبدیل کشور ما به میدان شطرنج بیگانگان و ....

فقر و بی خانمانی در امریکا

یک کودک حدود هشت یا نه ساله در منطقه دهمزنگ کابل پشت کاروان موتر های نظامیان خارجی می‌دوید و با اشاره دست از آنان کمک می‌خواست. این کودک پیاپی صدا می‌زد که هلو هلو دالر دالر. اما سرباز امریکایی که در بالای موتر نظامی ضدگلوله نشسته بود با اشاره تفنگ کودک را تهدید می‌کرد که نزدیک نشود. جالب این بود که پیر مردی به کودک گفت پسرم روسها نسبت به امریکایی ها خوب بودند حداقل از بالای موتر به کودکان بسکیت می‌انداختند.

این کودک شاید نمی‌داند و یا هم دانسته هنوز هم دنبال کمک از سربازان خارجی است. هم روسها و هم امریکایی ها جز مرمی و باروت و دود و آتش هیچ کمکی به این کودک و میلیون ها کودک گرسنه افغان نکردند و نخواهند کرد.

سربازان امریکایی مجهز با پیشرفته ترین سلاح های جهان نه با کودکان ویتنام، نه تنها با کودکان فقیر عراق، سودان، افغان و غیره کمکی نکردند که آنان را با ماشین کشتار و جنایت شان بدبخت تر نمودند.

کمیته امداد خمینی شبکه جاسوسی رژیم پلید

دست اندازی و مداخلات خاینانه دولت آدمکش ایران در افغانستان از سه دهه بدینسو ادامه دارد. دولت آخندی ایران یک تعداد افغانهای خاین و میهنفروش و احزاب ضدملی و بیگانه پرست را به میدان کشیده تمویل نمود و سالهاست که از آنان جهت زرق ویروس بنیادگرایی نوع آخندی در کشور ما کار می‌گیرد.

روزنامه «وال استریت ژورنال» به تاریخ ٢٦ اکتوبر ٢٠١٢ طی مقاله‌ای به قلم ماریا ابی حبیب به گوشه‌هایی از برنامه وسیع استخباراتی و ویرانگر دولت ایران که زیر نام «کمک های انسانی» صورت می‌گیرد پرداخته است:

«ایران پروژه هایی را تمویل می‌کند و مصروف تمدید شبکه استخباراتیش در سراسر افغانستان است. به گفته مقامات امریکایی و افغان ایران تلاش می‌ورزد که جای خالی امریکا را بعد از ٢٠١٤ پر کند.»

از بیرق امریکا خون ملتهای فقیر میچکد

افغانستان در طول تاریخ پر از ماجرایش تهاجم از کشور های مقتدری چون امپراتوری انگلیس، امپراتوری روس و امپراتوری امریکا را تجربه کرده است.

با تهاجم نظامی مردم قتل عام می‌شوند، با تهاجم اقتصادی شیرازه مادی زندگی از هم می‌پاشد ولی با تهاجم فرهنگی، شیرازه معنوی و ارزش های اجتماعی ملت ها بصورت وحشتناکی لگدمال می‌شود و سالها لازم دارد تا دوباره احیا گردد. این تهاجم نامریی که بوسیله تبلیغات تلویزیونی، برنامه های ماهواره‌یی، رادیویی و مطبوعاتی و با پایه اجتماعی روشنفکران جاسوس پیشه راه اندازی می‌شود، خطرناک و غیرقابل جبران است زیرا شرایط را برای اشغال آرام، سریع، کم‌مصرف و بی‌ دردسر کشور های فقیر مساعد می‌سازد و زمینه هر نوع مقاومت و اعتماد به نفس توده ها را در نطفه می‌خشکاند. و این نوع تهاجم بالای ملتهای ناآگاه و کم‌سواد تاثیر عمیقتر به جا می‌گذارد.

بر اساس همین ضرورت و اهمیت دولت امریکا در تبلیغات خود برای توجیه سیاستهای تجاوزگرانه و آشوب طلبانه‌اش سالانه ٩٤٥ میلیون دالر به مصرف می‌رساند و ٩٠٠٠ نفر را برای اجرای این برنامه در استخدام دارد. پنتاگون روزانه حداقل ١١ ساعت را صرف پروپاگند در برنامه های رادیویی و تلویزیونی می‌کند.

مقالات برگزیده

مقالات رسیده

هنر و ادبیات

از صفحات تاریخ ما

تعداد مهمانان حاضر: 143 نفر