یازده سال از حاکمیت پوشالی کرزی و اشغال افغانستان توسط امریکا و ناتو می گذرد. طی این مدت جنایتکاران جنگی، ناقضین حقوق بشر، قوماندانان کفتار صفت تنظمی و جواسیس وابسته به پاکستان، ایران و غرب، توسط امریکا در مقامات بلند دولتی نصب و با کروفر رسانه یی، به مثابه باصطلاح نخبگان سیاسی، محققین، تحلیلگران و نوابغ دوران)؟!( تبلیغ و بر گرده‌ی مردم ما سوار گردیدند. پول های هنگفتی نیز در انتخابات ریاست جمهوری و پارلمانی به مصرف رسید تا بیخ و بن دولت بی بنیاد را روی شانه های فرزندان شریف ولی مجبور و نیازمند ما که در صفوف اردو، پلیس و امنیت با پول و نان ناچیز جلب شدند و قربانی منافع جنایتکاران جنگی میگردند، استوار سازند.

به اعتراف کرزی و حامیان خارجی‌اش، میلیارد ها دالر کمک بین‌المللی حیف و میل گردیده و فساد اداری، کشت و قاچاق مواد مخدر، عقد قرارداد های بزرگ با چپاولگران دولتی، رشوه، اخاذی، غصب زمین های دولتی و بالاخره مافیایی شدن نظام از مواردیست که ساخت و ساز چند سرک و پروژه بی‌کیفیت را که دولت به رخ مردم می‌کشد، به باد فنا داد.

اساسی ترین نکته، ترکیب و نقش عناصر جانی، فاسد، خاین، جاسوس پیشه و بی‌مقداری است که در بخش های گوناگون سیاسی- اجتماعی نصب و زمام امور را به دست دارند. حاکمیت فعلی بنابر ماهیت و سرشت خود بی‌پایه ترین دولت در بین مردم و ممتاز ترین دولت فاسد و مافیایی در سطح جهان است. اینان با شیوه های رسوا و مسخره، برای تحمیق مردم میگویند چون کشور از جنگ های طولانی داخلی (بخوان تنظیمی) بدر آمده لذا آوردن نظم و امنیت و عدالت و رفاه وقت گیر است، مردم باید صبر پیشه کنند، تا خود شان به جمع آوری هرچه بیشتر سرمایه های افسانوی‌ای بپردازند که پدر و پدرکلان های شان آن را در خواب هم نمیدیدند.

تا حال بیش از ۶۰ ميليارد دالر به افغانستان کمک شده، از آن جمله ۲۳ درصد از طرف دولت کابل و بقيه اين پول ها ازسوی جواسیس خارجی زیر نام شرکت‌های چند مليتی و اهدا کنندگان کمک و متخصصان با دستمزدهای بالا حیف و میل شده است. به همین دلیل «بر اساس آمار رسمی، میزان فقر در افغانستان سی تا چهل درصد است و حدود ٢٠ میلیون نفر دراین کشور زیر خط فقر زندگی می‌کنند.» (بی بی سی)؛ میلیون ها انسان بیکار در پی کسب و کار به این طرف و آن طرف سر گردانند؛ بالاتر از یک میلیون جوان معتاد در کشور وجود دارند و این رقم هر روز بالا تر میرود؛ مرگ و میر مادران و اطفال از رقم درشتی حکایت می‌کند؛ افغانستان جایگاه نخست در کشت تریاک و مهاجرت در دنیا را داراست؛ کشتار بوسیله اشغالگران ناتو و فاشیستهای مذهبی پرورش یافته توسط امریکا جان هزاران تن را گرفته است؛ ناامنی، اختطاف و دزدی توسط آدمکشان حرفه‌یی با استفاده از عکس و نام رهبران شان زمینه ساز ستم بر اکثریت مردم گردیده ....

کشور ما که از دیر زمانی به این طرف مورد تجاوز و کشمکش قدرت های استعماری انگلیس و روسهای تزاری قرار داشت، امروز نیز گرهگاه تضاد های جهانی بوده و در دایره سیاست های رقابتی کشور های صاحب سلاح اتمی چون امریکا، انگلیس، چین، روسیه، هند، ایران، پاکستان وغیره قرار دارد.

علاوه براین، افغانستان ثروت های طبیعی دست ناخورده‌ای دارد که ارزش آن را ۳۰۰۰ میلیارد دالر برآورد کرده اند. ذخایر نفت ما حدود یک میلیارد و ۸۰۰ ملیون بشکه می باشد. لتیوم در پهلوی مس، یورانیوم، آهن، طلا و نیوبیوم به مقدار فراوان دیده شده که به عنوان "نفت عصر جدید" از آن نام می‌برند. اینهمه منابع سرشار در فاسدترین کشور جهان با پوشالی ترین دولت برسر اقتدار، نه تنها درد ملت ما را دوا نخواهد کرد، بلکه به رنج مضاعفی برای ملت ما مبدل خواهد گشت.

از یک طرف دولتی به این پوسیدگی و از طرف دیگر گرگانی به آن درندگی. تعهد امریکا در قبال افغانستان با حاتم بخشی های میلیاردی که اخیرا در کنفرانس توکیو کمک ١٦ میلیارد دالر را به افغانستان وعده دادند، به این معنی است که این کشور را زیر نام کمک های اقتصادی، مبارزه با تروریزم، تامین حقوق زنان و آوردن دموکراسی به پایگاه دایمی خود تبدیل سازد تا تهدیدی باشد در برابر رقبا و حریفان اقتصادی و سیاسی و به یغما بردن دار و ندار کشور.

امریکا و غرب به عوض این که جنایتکاران جنگی را به دادگاه لاهه معرفی کنند، آنان را در مقامات کلیدی دولت پوشالی منحیث اجیران سر به زیر خود نصب کردند تا اهرمی باشد جهت سرکوب مقاومت مردم در آینده علیه اشغال کشور.

واقعیت های عینی و تجارب یازده سال گذشته رساننده این حقیقت است که کمک های مالی توسط چپاولگران خارجی و داخلی حیف و میل میگردد، چنانچه تنها آقای کرزی ١١٠ مشاور در زمینه های مختلف دارد که معاش ماهیانه هر مشاور بطور اوسط ٥ هزار دالر امریکایی است که مجموع معاش و مصارف آنها سالانه به بیش از چهار میلیون دالر می‌رسد. امریکا با پرداخت همین مستمری به مزدوران گوش به فرمان خود است که بقای سلطه خود را تضمین میکند.

صف بندی طبقاتی بین اقلیت و اکثریت، اغنیا و فقرا سیر صعودی پیموده است، در حدی که افراد انگشت شمار تمام دارایی های غارت شده را در حساب های خصوصی و وابستگان خود ذخیره و در خارج از کشور انباشت کرده اند و اکثریت مطلق به نان شباروزی محتاج هستند. واویلا و فغان ساختگی آقای کرزی به خاطر زدودن فساد و حیف میل دارایی های مردم و موارد بیشمار دیگر تازگی ندارد و از مداری گری های آشنای وی میباشد که دیگر قادر نیست با آن ملت را فریب دهد.

امریکا و غرب نیز فکر بر آمدن از این کشور را ندارند. آنان تلاش می‌نمایند تا در ترکیب دولت های بعدی عناصر خنثی، مطیع و فرمانبردار را نصب نمایند. اگر به تجارب تلخ ٣٤ سال گذشته خود نظر اندازیم، امریکا و متحدینش همیشه جنایتکاران پوسیده فکر را حمایت و دور هم جمع نموده وبه جان مردم ما انداخته اند وحال نیزبا تکمیل نمودن دو حلقه خبیثه‌ی دیگر (گلبدین و طالبان)، طناب بردگی و اسارت را برگردن مردم ما تنگتر مینمایند تا به منافع جهانی و منطقوی شان دست یابند.

آگاهی، بسیج و وحدت مردم و اتحاد سیاسی همه‌ی نیرو های وطنپرست در برابر اشغالگران و عوامل بیگانه شان برای کسب استقلال، ایجاد دولت دموکراتیک، تامین رفاه و عدالت اجتماعی تنها وسیله‌ای برای نجات مردم است که بدون آن نمی‌توان به اهداف عالی و انسانی خود دست یافت.

• قبلی
• بعدی