تظاهرات مردم ایتالیا علیه پایگاه امریکایی

در ختم جنگ جهانی دوم، بعد از بمباردمان، تخریب و کشتار مردم بیگناه توسط فاشیست‌های نازی از یک سو و جنگنده‌های متفقین به رهبری ایالات متحده از سوی دیگر، بعضی از شهرهای اروپایی در تصرف امریکا درآمده و بعدا به مثابه پایگاه‌های بزرگ نظامی باقی ماندند.

اکثر این پایگاه‌ها در نقاط مختلف جهان به «شهرک»های امریکایی‌ای مبدل شده‌اند که تسلیحات، تجهیزات، پرسونل و خانواده های نظامیان در آنها جابجا شده‌اند. این ساحات نه تنها کاملا تحت کنترول و نفوذ ارتش و استخبارات امریکا بوده بلکه وسیعا در پیاده ساختن سیاست‌های چپاولگرانه و جهان‌خوارانه، مداخله در امور کشورهای میزبان و نیز در عملیات‌های گوناگون نظامی و بمباردمان - و در واقع کشتار غیرنظامیان و ویرانی سرزمین‌های فقیر مانند افغانستان- مورد استفاده قرار می‌گیرند.

از سال ١٩٥٥ بدینسو یکی از چنین پایگاه‌ها بنام «کمپ ایدرل» در «ویچنزیا»ی ایتالیا موقعیت دارد، شهری در شمال، سرشار از منابع طبیعی، معادن، آب و غیره. این شهر بدلیل قدامت و اهمیت تاریخی‌ای که دارد جزء میراث فرهنگی یونیسکو محسوب می‌گردد.

محقق در یاد خمینی
درحالیکه سالروز رژیم آخندی را اکثر مردم ایران «دهه زجر» نامیده محکوم می‌کنند، جمعی از نوکرانش در افغانستان با گرفتن بوجی های تومان آنرا تحت عنوان «دهه فجر» تجلیل کردند.

در سی و چهارمین سالگرد حاکمیت جهل و تاریکی در ایران، در حالیکه رژیم آخندی غرق فساد و اختلافات عمیق داخلی و مواجه با جنبش توده‌ای مردم است، اما با سرازیر کردن پول سرشار به مریدان و نوکرانش در افغانستان سالگرد «انقلاب اسلامی» را در کشور ما تجلیل می‌کنند و رسانه های تمویل شده رژیم درین روزها دروغهای شاخدار سردمداران پلید ایران را نشخوار کرده از این ننگ انسانیت فرشته نجات می‌تراشند.

«خبرگزاری آوا» که چماق فرهنگی ایران در کشور ماست، مصاحبه‌ای با ابولفضل ظهره‌وند سفیر ایران در کابل، که گفته می‌شود از مهره های استخباراتی آنکشور است، انجام داده است. وی فاش نموده که «کمک ما به افغانستان هم وجه دولتی دارد و هم وجه غیررسمی که غیررسمی، خیلی بالاتر بوده است». او هرچند در باره این «وجه غیررسمی» توضیحات بیشتری ارائه نمی‌کند اما مردم ما به تجربه دریافته اند که این وجوه به جیب گروهی از مزدوران و جواسیس افغانش واریز می‌شود تا چهره کریه و گندیده دولت ایران را سفیده مالی نموده راه مداخلات و ویرانگری های خاینانه آنرا در کشور ما هموار سازند.

تظاهر مردم در اعتراض بر کشتار سه فعال کرد

سه زن مبارز کرد هریک سکینه جانسز، فیدان دوغان و لیلا شیلمز به تاریخ نهم جنوری ۲۰۱۳ در دفتر مرکز اطلاع رسانی کرد در پاریس ترور شدند. از این جمله سکینه جانسز یکی از فعالان سرشناس کرد بود که به خاطر سالها مبارزه برای رهایی مردمش به سمبول مقاومت ملتش مبدل شده بود.

سکینه جانسز بخاطر ستم و استبداد حاکم بر کردها در سال ۱۹۷۱ دست به مبارزه زد. وی که از ستم و فاشیزم دولت مستبد ترکیه علیه کرد های آنکشور به ستوه آمده بود بخاطر آگاهی دهی و رسیدن به آزادی، خواهان مبارزه منسجم و تشکیلاتی شد. او بارها بخاطر فعالیتهای سیاسی‌اش دستگیر و زندانی شد ولی نه شکنجه دشمن وحشی اراده و عزم وی را شکستاند و نه دامهای مکارانه آنان. او بارها در زندان دیاربکر که به «جهنم دیاربکر» شهرت داشت زندانی شد اما بازهم به مبارزه‌اش ادامه داد.

اسماعیل

طرح پیشنهادی اسماعیل خان وزیر برحال کابینه حامد کرزی مبنی بر تشکیل شورای مجاهدین و سپردن اداره و امنیت کشور بدست آنان حساسیت‌های شدیدی را بین مردم برانگیخت چون مردم به تجربه دریافته اند که این قومندانان خود منبع بدامنی و جنایت بوده و انتظار امنیت از اینان مسخره است. ثانیا از این طرح بوی جاه‌طلبی اسماعیل خان بالاست و مردم را به یاد دوره مکدر امارت او در غرب افغانستان می‌اندازد. به همین علت تشویش عمیقی مردم هرات را فرا گرفته است.

اسماعیل یک شخص شدیدا عقب‌مانده و کهنه فکر است. در عصر حاضر که سخن از کمپیوتر و انترنت و کشف ستاره‌ها و سیاره‌ها در میان می‌باشد،‌ به «امیر» خوانده شدن خود مباهات میکند. در زمان اقتدارش در هرات خود را والی نه بلکه امیر ولایتی هرات می‌خواند. و در زمان «امارت»ش دیدیم که به سبک طالبان چه فضای خفقان را مستولی ساخته بود. همه به خاطر دارند که تحت اداره او دختری اگر با پسر نامحرم در شهر گیر می‌افتاد فوری برای معاینه باکره‌گی به شفاخانه انتقال داده می‌شد.

خوکان میلیاردر
تظاهر کنندگان در نیویارک خشم شان را از بیعدالتی با خوک نامیدن میلیاردرهای والستریت به نمایش میگذارند.

بحران اقتصادی، بیماری بی‌درمان سیستم سرمایه‌داری بوده که عواقب مرگباری را برای کارگران و توده‌های زحمتکش به بار می‌آورد. منشاء این بحران‌ها تضادهای درونی تولید سرمایه‌داری است که با مناسبات حاکم سازگار نمی‌باشد. در گذشته‌های دور در عصر فیودالی، بحران‌ها در اثر کمبود تولید و عقب‌ماندگی نیروهای مولده بوجود می‌آمد ولی در عصر سرمایه‌داری با رشد عظیم وسایل تولید و توانایی‌های خلاق انسان، سرمایه داران به خاطر بدست آوردن سود بیشتر دست به تولید لگام گسیخته میزنند که موجب اضافه تولید شده و به تعطیل فابریکه‌ها و بیکاری میلیونها کارگر می‌انجامد.

در کشورهایی که دچار بحران می‌شوند، گدامها پر از کالاهایی می‌شوند که مردم توان خرید آنرا ندارند، میلیونها تن مواد غذایی به بحر انداخته می‌شود تا ارزش کالاها پایان نیاید ولی مردم از گرسنگی و سرما می‌میرند. سود از طریق استثمار کارگران تنها راه گردش ماشین نظام سرمایه‌داری است و وقتی سرمایه‌دار نتواند به این سود دست یابد فابریکه را تعطیل نموده‌ سراسر جامعه را بحران و بیکاری فرا می‌گیرد. بحران اقتصادی جاری از سرمایه‌گذاری وسیع در بخش مسکن در امریکا آغاز گشت و در حالی که صدها هزار منزل مسکونی خالی از سکنه اند، میلیونها امریکایی در جاده‌ها می‌خوابند و سرپناهی ندارند.

بودجه دولت

تصویب بودجه یکی از پول‌آور ترین مراحل برای اعضای پارلمان جنگسالار افغانستان است. در این جریان است که مانند رای اعتماد به وزرا، زد و بند های پس پرده جریان داشته و اعضای فاسد برای منافع شخصی خود تلاش می‌کنند و در مجموع برای بلند بردن معاش و سایر امتیازات چانه زنی صورت می‌گیرد.

درحالیکه بودجه سال ١٣٩٢ دو بار توسط مجلس رد شده بود اما به یکبارگی بدون تغییرات مهمی به تصویب رسید. اینکه در برابر این تصویب چه چیزی عاید این جمع معامله گر شده طی روز های آتی برملا خواهد شد. احتمالا مثل سال گذشته باز ازدیاد معاش، یک عراده موتر لوکس و دیگر امکاناتی در خدمت تصویب کنندگان قرار گرفته باشد ورنه هیچ انسان سالم با حداقل همدردی به ملت به اینچنین بودجه‌ای منافی خواستهای ملت نمی‌توانست رای مثبت دهد.

مراسم دعا خوانی به قاضی حسین

به تاریخ ٢٤ جدی ١٣٩١، جمعی از اخوانی های چاکرمنش افغانستان که اکثر شان وابسته به حزب اسلامی گلبدین بودند، در شهر کابل مراسمی را در بزرگداشت از قاضی حسین احمد، رهبر سابق جماعت اسلامی پاکستان که چندی قبل مرد برگزار نموده بودند. قاضی امین وقاد، حاجی فرید، قطب الدین هلال، مولوی شهزاده شاهد، نصیر احمد نویدی و دیگر چهره های منفور از جمله سخنرانان این محفل بودند که در مدح حسین احمد حرف می‌زدند.

درحالیکه دولتهای مستبد ایران و پاکستان از جمله دشمنان قسم خورده مردم ما بوده بیش از سه دهه است به وطن ما جهالت و کشتار و ویرانی صادر می‌کنند، اما جمعی از نوکران بی‌‌غیرت و خاین افغان شان امروز آنچنان دست بالا یافته و تا عمق در رژیم پوشالی کرزی نفوذ کرده اند که با خاطر آرام از پلید ترین شخصیت های ایندو کشور قهرمان تراشیده بزرگداشت به عمل می‌آوردند.

فساد در افغانستان

حکومت طرح تازه قانون ازدیاد معاشات و امتیازات مقامات عالیرتبه دولتی را جهت تصویب به پارلمان فرستاد. چند ماه پیش از فرستادن این طرح به پارلمان، کرزی طرحی را رد کرد که بر بنیاد آن برای معلولین و ورثه شهدا پنج هزار افغانی معاش ماهانه در نظر گرفته شده بود!!

در این طرح معاشات ماهانه چنین در نظر گرفته شده است:

  • برای رییس ‌جمهور ۴۸۷ هزار افغانی
  • برای معاونان ریاست‌ جمهوری ۲۷۶ هزار افغانی
  • برای وزیر، مشاور، امنیت ملی و لوی سارنوال ۱۹۵ هزار افغانی
سربازان ضدجنگ امریکا

«مردان نظامی حیوانات گنگ و احمقی هستند که به عنوان وسیله‌ای در سیاست خارجی مورد استفاده قرار می‌گیرند.»

هنری کسینجر، سیاستمدار نام‌آور امریکا

کشورهای جنگ افروز بخاطر اهداف شوم شان نیروهای نظامی شان را گوشت دم توپ می‌سازند. این کشورها از جمعیت نادار و بیکار خود منحیث لشکری برای غارتگری و جنگ و کشتار سوءاستفاده کرده آنان را به کشتن می‌دهند تا زمینه حیات مشتی از سرمایه‌داران ظالم و سیستم استعماری شانرا مهیا گردد.

این کشورها حاضر اند که بخاطر اهداف آزمندانه خویش صدها میلیارد دالر را صرف کرده و میلیونها انسان را سر به نیست کنند. بر اساس آمار سایت costofwar.com تنها در جنگ عراق و افغانستان، امریکا بالاتر از یک عشار چهار تریلیون دالر را به مصرف رسانده که از جمله حدود ٦٠٠ میلیارد در افغانستان و ٨١٠ میلیارد در عراق را تا ختم سال ٢٠١٢ خرج کرده است. طبق آمار رسمی دولت امریکا، ٢٠٣١ عسکر خود را در افغانستان و ٤٤٨٧ نظامیان خود را در عراق تا اواخر سال ٢٠١٢ از دست داده. این درحالیست که در ارائه آمار از جانب دولت امریکا همیشه دغلکاری در کار بوده بنا ارقام واقعی ممکن بسیار بیشتر باشد.

مافیا کابلبانک

حامد کرزی در سخنرانی‌ای به مناسبت روز جهانی مبارزه با فساد به تاریخ ۲ جدی۱۳۹۱ گفت:

«فساد در افغانستان یک حقیقت است و یک حقیقت تلخ است، قسمتی از این فساد که در ادارات ماست و فساد خورد است، رشوت است، از خود ماست قسمتی دیگر فساد که فساد بزرگ است و به صدها میلیون دالر است او از ما نیست.»

او چپاول چندین میلیون دالری و زمین دزدی های وسیع خانواده خودش و ارگ نشینان دگر چون کریم خلیلی و قسیم فهیم را «فساد خورد» نامیده و عملا به آنان برائت می‌دهد. وقتی غارت چندصد میلیون دالری از نظر کرزی «فساد خورد» باشد، معلوم نیست فساد های در سطح بیرون از دولت که کرزی آنرا «فساد بزرگ» می‌داند چه ارقام وحشتناکی را احتوا می‌کند که تا حال او و دولتش آنها را به ملت فاش نکرده اند.

مردم افغانستان تنها از روی چپاول حدود یک میلیارد دالر در «کابل بانک» که برادرش محمود کرزی و برادر معاونش حسین فهیم شامل آن اند به دروغین بودن اظهارات کرزی پی برده اند. اگر حمایت آقای کرزی و معاونش از برادران دزد شان نمی‌بود، باید این دو در پشت میله های زندان می‌بودند اما دیده می‌شود که در دوسیه بحران کابل بانک حتی نامی از دزدان اصلی برده نمی‌شود.

مقالات برگزیده

مقالات رسیده

هنر و ادبیات

از صفحات تاریخ ما

تعداد مهمانان حاضر: 135 نفر