letter from khewa

هیت محترم رهبری و اعضای فدا‌کار حزب همبستگی افغانستان!

بدین وسیله از تظاهرات اخیرتان در رابطه با محکوم کردن ٧ و ٨ ثور که در کابل برگزار شده بود شورای قومی دره نور شیوه پشتیبانی کامل نموده و موفقیت های مزید شما را در امر مبارزه برحق تان خواهان است.

شورای قومی دره‌نور ولسوالی شیوه که یک نهاد مدنی می‌باشد معتقد است که ٢٨ اسد روز استقلال افغانستان می باشد، یکعده خاینین ملی میخواهند که این روز تاریخی را از جنتری حذف نموده عوض آن ٨ ثور را نصب نمایند که این آرمان خود را به گور خواهند برد.

در امر مبارزه برحق تان موفق باشید

٢٠ جوزا ١٣٩١ (۱۹ جون ۲۰۱۲)

letter from Bamyan

ما تعدادی از مردم ولایت بامیان سلام‌های گرم و پرحرارت قلبی خویش را به شیر مردان و خواهرانی که در راه‌پیمایی ١١ ثور ۱۳۹۱ مبنی بر محاکمه کشانیدن جنایتکاران جنگی و خاینین ملی ۷ و ٨ ثور را هدایت نمودند از صمیم قلب تقدیم میداریم.

بلی ما دقیقاً شاهدیم که نوزاد نامیمونی بنام حزب به اصطلاح دموکراتیک خلق آفت و فاجعه را در تاریخ ٧ ثور ١٣٥٧ ببار آورد و هم چنین به تاریخ ٨ ثور ١٣٧١ با سقوط سرسپردگان روسی و روی کار آمدن آدم‌کشان تنظیمی و حرفوی یکبار دیگر عمق فاجعه تجدید گردید که مسلماً از سیاه‌ترین روزهای تاریخ کشور ماتم‌زده ما محسوب میگردد.

بناً ما تعدادی از اعضای شوراهای محلی، جوانان و روشنفکران ولایت بامیان وسیلتاً از راه‌پیمایی درخشان و تاریخی که تحت رهبری خردمندانه و شجاعانه حزب همبستگی افغانستان در ١١ ثور ١٣٩١ در کابل بوقوع پیوست از صمیم قلب چنین حرکت بی نظیر و دشمن شکن را بمردم افغانستان و حزب همبستگی تبریک گفته و حمایت بیدریغ خویش را از تظاهرات متذکره اعلام میداریم و باورمندیم که روزی فراخواهد رسید که بعنوان سر‌آغاز بمحاکمه کشانیدن خاینین ملی، جنایتکاران جنگی و اخراج نیروهای اشغالگر خارجی و امریکایی از کشور، ١١ ثور منحیث روز فرخنده و نجات‌بخش مردم افغانستان تجلیل خواهد شد.

با احترام

Demonstration of SPA on black days

درود وتهنیت باد، برشرف وهمت واحساس بلند وطن دوستی حزب همبستگی افغانستان، این فرزندان صدیق وطن که واقعاً با شهامت بی نظیر خود توانستند برضد جنایتکاران و خاینان دو دهۀ اخیر دست به راه پیمائی در شهرهای بزرگ کشور بزنند و باکشیدن خط بطلان بر روی تصاویر شان، آنها را به مردم هردم شهید افغانستان وجهان رسوا وافشا نمایند. جنایتکاران لمیده در مقامات بلند دولتی ونظامی شاید هرگز تصور نمیکردند که در روزگارقدرت شان کسی در افغانستان پیدا شود که رویاروی به آنها بگوید بالای چشم تان ابرو است، ولی حزب همبستگی با متانت وشجاعت کم نظیری این کار را کرد و هواداران دو سیاه روز شوم (۷ و۸ ثور) را جنایتکار نامید و آن دو روز را ، روز های سیاه و مصیبت بار برای مردم و تاریخ افغانستان مشخص نمود و آنهایی را که به نام این دو روز شوم و نکبت بار دست برسبیل میکشند مورد شماتت ونکوهش قرارداد.

today they burn criminals photos tomorrow they will burn criminals

آژانس خبر رسانی پژواک (١٢ ثور ١٣٩١):: مشرانوجرگه خواهان پيگرد قانونى مسئولين حزب همبستگى افغانستان، از سوى حکومت و احضار آنها به اين جرگه شد.

مشرانو جرگه هرگز جنایات بی حد و حصر و وحشتناک هفتم ثوری ها و هشتم ثوری ها را تقبیح نکرده و خواهان پیگرد قانونی جنایتکاران جنگی نگردیده است، اما عدالت خواهی مردم را محکوم نموده و خواهان پیگرد قانونی بازماندگان قربانیان جنگ میگردد. این از سببی است که اکثریت اعضای به اصطلاح مشرانو جرگه را جنایتکاران جنگی تشکیل میدهد.

ديروز صدها طرفدار حزب همبستگى به شمول زنان در کابل مظاهره نموده و از هفتم و هشتم ثور، به حيث روزهاى سياه ياد کردند. مظاهره چيان شعارهاى ضد رهبران جهادى و رژيم هاى کمونستى تحت الحمايۀ شوروى سابق و "نه امريکا نه ناتو، نفرين و مرگ به هر دو" را سر داده و تصاوير به چليپا کشيده شدۀ اين رهبران را به آتش کشيدند.

تظاهرات تاریخی حزب همبستگی

مدتهاست انتظار چنین روزی را داشتم، روزیكه جوانان ما به پا خیزند، نعره وخروش سر دهند و حق هموطنان خود را مطالبه نمایند؛ حق آنانی را كه بخون خفتند و پنجال نابكار جانیان گلوی آنان را فشرد. اولاد شان یتیم و زنهای شان را بیوه و نانگدای ساخت.

امروز خوشنودترین روز زندگی من است كه میشنوم و در تلویزیون میبینم كه فرزندان آزاده این وطن اعم از زن و مرد جمع میشوند و شعار حق طلبی سر میدهند؛ خاینان ملی و ظالمان را افشا میكنند و فوتوهای شان را به اتش میكشند.

ای بدكیشان!ای ظالمان! ای خاینان! متوجه باشید كه این اول كار است و ما روزی را انتظار داریم كه چنانچه تصاویر تان به آتش كشیده شده، پیكرهای منحوس تان نیز به اتش كشیده شود و مردم رنج دیده و دردكشیده ما به حق خویش برسند و گنجهایی را كه از خون این ملت مظلوم مانند قارون ذخیره كرده اید، واپس بدهید.

 

shame on you killer

 

با تمام خشم خویش،

با تمام نفرت دیوانه‌وار خویش،

می‌کشم فریاد:

ای جلاد!

ننگت باد!

آه، هنگامی که یک انسان

می‌کُشد انسانِ دیگر را

می‌کُشد در خویشتن

انسان بودن را.

بارها اینرا شنیده بودم که در شمال کشور امنیت است و مسلما جای که "صلح" و"امنیت" باشد سخن از "بازسازی"، "سرمایه گذاری در بخش های مختلف اقتصاد"،" رفاه" و"رشد و شگوفایی فرهنگی" در میان است. با همین فکر عزم سفر را از کابل به سوی شمال کشور گرفتم اما آنچه در جریان سفر دیدم بالا ترازهمان وضعیت اسفبار بود که ولایات شرقی و غربی افغانستان دارد، از بازسازی، آبادی، رفاه، آزادی و.... که با هزار و یک بیشرمی دهان پاره کن سردمداران فریاد میزنند، دروغ بیش نیافتم. درامتداد به اصطلاح شاهراه و تونل ها که توته توته است و دو موتر از کنارهم باید به احتیاط عبورکنند، زنان و کودکان خرد سال دسته دسته دست گدایی را پیش میکردند که ننگ و نفرت هر انسان را نسبت به حاکمان که میلیونها دالر را روزانه حیف و میل میکنند افزایش میدهد.

گفتند در سالنگ ها تدابیر ویژه ی برای جلو گیری از برف کوچ ها که سال گذشته فاجعه نابخشیدنی قتل صدها هموطن مظلوم را در پی داشت، گرفته شده اما با تاسف جز چند اتاق بسیار ابتدایی چیزی به چشم نمی خورد و همسان صدها "بازسازی" دیگر خاک به چشم زدن بود نه مبارزه با آفات و حوادث طبیعی .

anti-US protest of SPA

روز شنبه مورخ ١٤ حوت بود و من حین بازگشت از محل کار بسوی خانه، جوانان پرشور را در حال توزیع ورق های دیدم که در میان انبوه از مردم مشتاقانه در حال پخش آن بودند؛ این فراخوان تظاهرات ۱۵ حوت بود. ابتدا از هموطن پرسیدم چی گپ است؟ در جواب گفت؛ فردا علیه طرح ایجاد پایگاه های دایمی نیروهای متجاوز امریکا و بدفاع از خون کشته شدگان کنر و خوگیانی تظاهرات است. شنیدن این جمله فوراً مرا به فکر کشتار، بی ناموسی، مزدور پروری و چاق و چله ساختن جانیان هفت ثوری و هشت ثوری بواسطه امریکا و شرکا بین المللی آن انداخت که درین ده سال ماموریت خونبار شان انجام داده اند. فاجعه به حد گسترده و اسفبار است که بهانه برای گریز ازین وجیبه انسانی برایم باقی نگذاشت به غیر از تعهد شرکت در تظاهرات فردا. با وجود مشکلات "وظیفوی" خواستم منحیث یک تحصیلکرده شرافتمند لااقل حق را که مردم و میهنم بالایم دارد، ادا نموده باشم هرچندی که "غم نان"؛ غم روزگار تلخ ما گشته است. بعضی ها میگفتند جوانانی احساساتی اند، از انرژی، پشت کار و شور و شوق شان استفاده میبرند، اما صحبت با آنها صحت و سقم کژبینی این عده را آفتابی کرد. آنها ساده و صریح برایم از هدف مظاهره شان صحبت کردند و ازینکه حزب بنام حزب همسبتگی افغانستان این تظاهرات را رهبری میکند، کاملا خاطر جمع شدم بخاطریکه مطالعه از موضع و عمل این حزب جایی برای شک و ابهام نمیگذارد. این همان حزب است که چندین تظاهرات پرشکوه و کوبنده را برضد انسان کشی های دولت فاشیستی ایران در کابل و ولایات براه انداخته بود و سفیر دولت آخوندی دستور دستگیری رهبرانش را صادر نمود و تظاهرات ضد امریکایی شان که یکبار دیگر نیز در کابل صورت گرفته بود، شایعه را که مزدوران ایران در افغانستان علیه این حزب ملی مبنی بر وابستگی به غرب مخصوصاً امریکا و یا اسرائیل در میان مردم زمزمه میکردند به باد هوا داد.

پارلمان مسخره افغانستان

اکثراً از "مفسرین" سرکاری و رسانه های شان شنیده ایم که امریکا در جریان جنگ مقاومت افغانستان نقشی "مثبت" و "فعال" داشت و به مجرد سقوط اتحاد شوروی و درپی آن سقوط حکومت پوشالی نجیب، طی ۴ سال حاکمیت بربرمنشانه و فاشیستی تنظیم های جهادی و ۵ سال حاکمیت قرون وسطایی طالبان امریکا نسبت به افغانستان "بی مهری" کرد و این وطن را به فراموشی سپرد. این تبلیغات خاینانه که بصورت سیستماتیک ارایه میشود عمدتا دو هدف دارد: اول اینکه هر مرداری ای که طی نه سال حاکمیت مزدوران امریکا در افغانستان صورت گرفته (دوران جهادی و طالبان) پای امریکا در آن دخیل نیست وامریکا هیچ مکلفیتی در برابر دزدان وجنایتکارانی که آنان را زنده ساخت، رشد داد، به حکومت رساند، ندارد. ازجانب دیگر تنظیم ها وطالبان هم اگر چون گرگان به جان هم و به جان مردم ما افتادند،َ دست به جنایت های بی نظیرزدند، بد ذات نیستند و هیچ گناهی ندارند چون در این مدت یتیم های بی پدری بودند که پدر آنان را فراموش کرده بود و چون پدر نبود، این جا و آنجا "اشتباهاتی"از آنان سرزده است. این از همان تبلیغات خاینانه ای است که غول رسانه های غربی برای اغوا و فریب اذهان عامه به خورد مردم ما میدهند. واقعیت این نیست که غربی ها و مزد بگیران وطنی اش آن را جار می زنند، زیرا:

لوگوی تفاله نشخوار شده‌ی صدا و سیمای ایران (آوا)

در ارتباط به تظاهرات گسترده حزب همبستگی افغانستان علیه اعدام زندانیان سیاسی در ایران، که همزمان به تاریخ ۹ دلو در کابل، هرات، جلال آباد و مزار براه افتیده بود ، واکنش های متفاوت را از جانب رسانه های گوناگون شاهد بودیم که هریک می کوشیدند با در نظرداشت پیوند های سیاسی پیدا و پنهان خود، این رویداد با شکوه را انعکاس دهند. حتی رسانه های بزرگ جهانی مانند بی بی سی که صدای "بی طرفی" شان گوش همه را کر کرده است نتوانست بی تفاوت از کنار این خبر بگذرد و نوشت: "تظاهرات ضد ایرانی در چند شهر افغانستان" نه اینکه " تظاهرات حزب همبستگی افغانستان علیه رژیم جمهوری اسلامی و در دفاع از زندانیان سیاسی ایران" ، افزون بر آن در متن خبر چند جای پسوند "ملی" در کنار نام حزب همبستگی افغانستان آمده است و نوشته اند؛ "حزب همبستگی ملی افغانستان" آیا میشود از بی بی سی که خود را " امپراتور مطبوعات آزاد و بی طرف " قملداد میکند و " صداقت،عدالت و صحت در خبر" را معیار کار " اطلاع رسانیش " قرار داده است، چنین اضافه سازی ولو با پسوند ملی هم باشد،پذیرفت؟ یا بدون تامل و تحقیق به سهل انگاری و بی دقتی گزارش دهنده خبر نسبت داد و بی بی سی را مسئول آن ندانست؟ ادعای پرطمطراق بی بی سی همواره اینست که نخبه ترین گزارشگران را با خود دارد، پس چطور در ارائه نام حزب بزرگ و مردمی چون حزب همبستگی افغانستان اشتباه می کند؟

مقالات برگزیده

مقالات رسیده

هنر و ادبیات

از صفحات تاریخ ما

تعداد مهمانان حاضر: 673 نفر