توماس مونتسر، روحانی عدالتخواهی که در دفاع از مظلومان جان باخت
- رده: مقالات
- نویسنده: فروزان
- منتشر شده در پنج شنبه، 09 قوس 1396
توماس مونتسر (Thomas Müntzer) یک کشیش و روحانی حامی ستمکشان در آلمان بود که در سال ۱۴۸۹میلادی در قریه اشتولبرگ آن کشور چشم به جهان گشود. وی با اتمام پوهنتون در رشته فلسفه و الهیات دکترا گرفت. در سال ۱۵۱۴ به مقام اسقف کلیسای سنت میشل در شهر براون اشفایگ نائل گردید.
توماس مونتسر با آنکه مقام بلند در کلیسا داشت، اما علیه روحانیت وابسته به کلیسای کاتولیک که در مقابل دهقانان از فیودالهای مستبد دفاع میکرد، مبارزه نمود.
توماس مونتسر با آنکه مقام بلند در کلیسا داشت، اما علیه روحانیت وابسته به کلیسای کاتولیک که در مقابل دهقانان از فیودالهای مستبد دفاع میکرد، مبارزه نموده به یک چهره محبوب بدل گشت. او که برخلاف مارتین لوتر (یکی از پیشگامان اصلاحات دینی)، رهایی دهقانان از چنگ فیودالیزم را تنها در مبارزه قهرآمیز انقلابی دهقانان میدید، نظریات ارتجاعی لوتر را رد کرد. در روستای خود دهقانان را با آگاهی انقلابی بسیج نموده در سال ۱۵۲۴ رهبری شورشهای دهقانی را به عهده گرفته علیه زمینداران شریر دست به پیکار زد.
توماس دهقانان را ترغیب نمود که برای کسب حقوق شان برخیزند.
او که سوءاستفاده از دین توسط روحانیت را به نفع اشراف و توجیه نظام ستمگر میدانست، دهقانان را ترغیب نمود که برای کسب حقوق شان برخیزند:
«تا کی میخواهید در خواب بمانید؟ ... خداوند بیش از این نمیتواند در پس پرده بماند، باید به پا خیزید.»
مونتسر در برقراری یک نظام عاری از ستم و استبداد تلاش های پیگیر نمود. امتیازات اجتماعی را لغو کرد و کلیساها را سرپناهی برای بینوایان و بیخانهها ساخت.
مجسمههای توماس مونتسر در چندین شهر نصب گردید. در سال ۱۹۷۵ تصویر او روی بانکنوتها و تکتهای پستی جمهوری دموکراتیک آلمان به چاپ رسید.
گرچه شورش دهقانی به شکست انجامید و مونتسر دستگیر و بعد از شکنجههای بیرحمانه در سن ۳۶ سالگی اعدام گردید، اما سنت شورش در برابر ظلم و جباریت را از خود بجا ماند. اما چند قرن بعد، از مونتسر در آلمان تجلیل صورت گرفته، مجسمههای او در چندین شهر نصب گردید، در سال ۱۹۷۵ تصویر او روی بانکنوت ها و تکتهای پستی جمهوری دموکراتیک آلمان به چاپ رسید و فلمی بر اساس زندگی او ساخته شد.
صحنهی فلمی که بر اساس زندگی توماس مونتسر ساخته شده است.
اما مردم افغانستان که زیر جنایات اشغالگران و خاینان ملی خونینترین و سیاهترین روزهای تاریخ شان را سپری مینمایند بخش بزرگی از روحانیونش با دریافت پول و امکانات به ساز امریکا و دولت وحشت ملی و یاهم طالبان ددمنش رقصیده و بجای ایستادن در صف مردم، حامی ستمگران و جلادان گشته اند.
قیامالدین کشافها، مجددیها، مولوی ایاز نیازیها، محسنیها، نذیر احمد حنفیها، ملا ترهخیلها و سایر روحانیون به مثابه مهرههای دولت فاسد و پوشالی از دین ابزاری برای چپاول وغارت ساخته بیاعتنا به وحشت جاری و جنایات اشغالگران امریکایی و وحوش طالبی و داعشی و جنگسالار، با دیدهدرایی کمنظیری میکوشند بر چشم مردم خاک پاشیده، دین را وسیلهای برای مطیعساختن و سرکوب مردم سازند. عدهای از اینان نظیر ایاز نیازی، پلیدی را به حدی رسانیدند که از زجرکش کنندگان شهید فرخنده حمایت کرده با موجی از تنفر ملت مواجه شدند.