موج جدید سرکوب آوارگان افغان بوسیله رژیم ددمنش
- رده: مقالات
- نویسنده: تیمور
- منتشر شده در یکشنبه، 18 سرطان 1391
دولت فاشیستی ایران یکبار دیگر در برابر مهاجران بی بازخواست افغان چهره کریه خود را نمایان ساخت. چندی قبل در محله‌ی "کشتارگاه" شهر یزد وقتی خبری مبنی بر تجاوز و قتل دختر جوان ایرانی بوسیله دو مهاجر افغان شایع شد، جوانان بی بند و بار محل تحت چتر حمایت نیرو های امنیتی به خانه های مهاجران ریختند، بعد از ضرب و شتم، دهها خانه را به آتش کشیدند و تعداد قابل توجهی از افغان ها را دستگیر و روانه‌ی زندان ساختند. مهاجران حتی از تجاوز جنسی بر دختران شان نیز یادآوری کرده اند. این در حالیست که هنوز ثابت نشده افراد متهم به قتل و تجاوز افغانها باشند.
شرم آور تراینکه وقتی دولت ایران مانع سفر یک هیات دیپلماتیک از سوی سفارت افغانستان به محل حادثه در شهر یزد شد، از کلوخ چشمداری بنام دولت کرزی کوچکترین صدایی بیرون نشد و نظاره گر باقی ماند.
دولت مستبد ایران علاوه از پیروی نمودن سیاست تبعیض آمیز علیه "اتباع خارجی غیر مجاز"، برای پایین آوردن تنش های ناشی از نارضایتی مردم ستمدیده ایران از وضع موجود، همیشه کوشیده منحیث وسیله موجودیت مهاجران افغان را عامل اصلی بحران فقر و بیکاری قلمداد نماید. رژیم آخندی ایران با تبلیغات و جو سازی گسترده‌ای که بصورت سیستماتیک علیه افغانها براه انداخته، توانسته شکاف عمیقی بین زحمتکشان دو ملت ایجاد نماید. کارنامه سیاه رژیم تبعیض طلب ایران سابقه طولانی و ابعاد گسترده ای دارد:
چندی قبل دولت فهرستی از شهرها و ولایاتی را منتشر کرد که مهاجران افغان حق سکونت در آنها را ندارند. این ولایت ها شامل تهران، اصفهان، یزد، مشهد، مازندران، کرمان، فارس، خراسان، سمنان، قم، قزوین، خوزستان، زنجان، ایلام، البرز، گیلان و لرستان هستند؛ همچنان مسوولان محلی ولایت اصفهان به بهانه "رفاه شهروندان خود" در ایام نوروز، ورود مهاجران افغان به پارک کوهستانی صفه را ممنوع اعلام کردند؛ درهمین تازگی ها این دولت سراپا غرق در تبعیض، زیر نام جلوگیری از شیوع بیماری ساری محدودیت تازه ای علیه "اتباع خارجی غیر مجاز" وضع کرده وبه کارکنان حمل و نقل، فروشندگان مواد غذایی، نانوایی‌ها، خدمات صحی و عمومی دستور داده تا از عرضه خدمت به افغانها خود داری ورزند و برای تشخیص غیرمجاز بودن آنها، کارت اقامت شان را طلب کنند؛ غیر قانونی بودن ازدواج با شهروندان افغانی از تبعیض های بالا تر از فاشیزم هتلری است؛ وزارت علوم ایران صرف نظر از آن دسته مهاجران "غیرمجاز" که امکان ثبت نام در مکتب های ابتدایی را هم ندارند، پذیرش مهاجران در رشته‌های معینی در امتحان سراسری سال ۱۳۹۱ را ممنوع اعلام کرده است؛ هنوز هم از ٥٥٠٠ زندانی افغان در ایران، ٣٠٠٠ تن آنان در انتظار اعدام بسر می برند که بین شان کودکان پایین تر از هژده سال نیز وجود دارد؛ تازه ترین جنایت حکومت ولایت فقیه کشتار دسته جمعی ١٨ تن از اتباع افغانستان در مرز ترکیه است که هدف تیر اندازی پولیس مرزی قرار گرفتند. این لیست میتواند بسیار طولانی باشد.
تا آخر سال ٢٠١١ میلادی، شمار مجموعی کسانی که مهاجر و بیجاشده داخلی بوده یا تقاضای پناهندگی شان در حال بررسی است، به ٤٢.٥ میلیون تن رسیده است و افغانستان درین میان بعلت اشغال توسط تجاوزگران امریکایی و متحدینش وایجاد آشوب تصنعی بوسیله مزدوران بنیادگرایش در منطقه، مقام اول را دارد.
شادی صدر مدیر سازمان عدالت برای ایران گفته است
"تمامی اقدامات اخیر نشان می دهد که دولت ایران سعی دارد مهاجران افغان را وادار به ترک این کشور کند."
او افزود:
"دولت افغانستان می داند که شرایط برای بازگشت شهروندانش مناسب نیست، اما نه تنها بطور جدی از برنامه اخراج مهاجران از ایران انتقاد نکرده، بلکه از طریق امضای طرح بازگشت داوطلبانه، به نقض حقوق شهروندانش در ایران کمک کرده است."
دولت پوشالی افغانستان در برابر تمام این بیعدالتی ها نسبت به مهاجران افغان سکوت خفتباری کرده است، زیرا علاوه بر همفکری بنیادگرایی مذهبی بین حاکمان دو کشور، سفیر ایران در کابل تهدید کرده بود که در صورت امضای قرارداد استراتژیک با امریکا، مهاجران افغان در ایران را اخراج خواهند کرد و از طرفی دولت دست نشانده کرزی نمی توانست فرمان امریکا مبنی بر امضای قرارداد استراتژیک با آن کشور را زیر پا کند. تاوان این همه کشمکش ها را باید مردم فقیر افغانستان بپردازد.
