Nuremberg 
Court, Fundation for Punishing War Criminals

شش و نیم ماه پس از شکست آلمان در جنگ جهانی دوم، به تاریخ ۲۰ نوامبر ۱۹۴۵ در شهر نورنبرگ آلمان محاکمه تعدادی از سران نازی آغاز گشت که این جریان تحت عنوان «محکمه نورنبرگ» با درس‌های ارزنده‌ای به‌مثابه سنگ‌بنای محکومیت و مجازات جنایتکاران جنگی ثبت تاریخ گردید. بعد از ارائه پنج میلیون صفحه سند به همراه هزاران فلم از کشتار و شهادت ده‌ها شاهد در محکمه، سرانجام به تاریخ اول اکتوبر ۱۹۴۶، محکمه حکمش را صادر نموده، ۱۲ تن از مجرمان اعدام، ۳ تن حبس ابد و ۴ تن به ۱۰ تا ۲۰ سال زندان محکوم شدند.

در این محکمه، هشت قاضی از فرانسه، روسیه، امریکا و انگلستان حضور داشتند و ریاست هیئت قضایی را رابرت اچ. جکسون به عهده داشت. در ضمن ۳۲۵ نماینده از ۲۴ کشور جهان و صدها ناظر در آن شرکت ورزیدند. تعدادی از رهبران سیاسی آن زمان و از جمله چرچیل خواهان اعدام فوری و بدون محاکمه رهبران نازی بودند، اما در «موافقتنامه مسکو» که در اکتوبر ۱۹۴۳ توسط چرچیل، روزولت و استالین به امضا رسید، تصمیم به محاکمه جنایتکاران نازی گرفته شده بود، زیرا به این باور بودند که با اعدام بدون محاکمه، این مجرمان مورد قضاوت تاریخ قرار نخواهند گرفت.

Manuel Noriega

مانوئل نوریگا دیکتاتور نظامی پاناما از همکاران و دوستان صمیمی امریکا و سی.‌آی.‌ای بود که پس از اتمام تاریخ مصرفش به نام «دشمن مردم امریکا» دستگیر و محکوم به زندان شد. نوریگا از ۱۹۵۰ الی ۱۹۸۰ در پیرو به حیث جاسوس سی.‌آی.‌ای فعالیت کرد. در سال ۱۹۶۷ شامل «مکتب قاره امریکا» شد، در رشته جاسوسی تحصیل نمود و به مدت یک سال در همانجا کورس روانشناسی نیز خواند. در سال ۱۹۶۸ به دنبال کوتادی نظامی، نوریگا به صفت رییس سازمان جاسوسی آن کشور برگزیده شد و به مثابه استخدامی امریکا در جهت عملی شدن پروژه‌های این کشور کار می‌کرد. بالاخره در سال ۱۹۸۱ پس از ترور تروخیو در راس حکومت نصب گردید.

Belquis Roshan in loya Jirga

تلویزیون را می‌دیدم که در جریان خبرها متوجه شدم در پارلمان غوغا برپاست و چند تن فریاد می‌کشیدند که پیمان امنیتی با امریکا باید لغو شود چون برای ما بدامنی و بدبختی آورده است. در همین حال شعار بلقیس روشن که نوشته بود «پیمان با امریکا وطنفروشی است!» به یادم آمد که آن زمان توسط یک مشت فروخته‌شده به تمسخر گرفته شد.

در اول قوس ۱۳۹۲ در لویه جرگه امریکایی بود که از میان جمعی از نمایندگان گلچین‌شده حکومت، یک صدای باوجدان و ملی بلند شد که پیمان با امریکا را وطنفروشی خواند. این فریاد از بلقیس روشن، نماینده واقعی مردم زجردیده افغانستان بود. او با این فریاد رعشه بر اندام نوکران امریکا انداخت. مشتی از اراذل که همه را در آیینه خود می‌بینند، بر خانم روشن اتهام «جاسوس پاکستان و ایران و نماینده طالبان» بستند، ولی این زن وطندوست با صدای رسا خروش برآورد که امروز شما غرق شادی هستید و چند دالر چشم‌های تان را کور و وجدان‌های تان را خوابانیده ولی دیر یا زود روی دیگر این پیمان که جنایت، وحشت، بربریت، بی‌کاری و فقر است نمایان خواهد شد.

Kevin Carter

کیون کارتر تصویربردار یکی از مشهورترین صحنه‌های وحشت و بربریت حاکم بر جهان بود. تصویر چشم دوختن یک کرکس بر کودک قحطی‌زده و در حال مرگ در سودان و تصاویر دردناک دیگری که در انتها زجر ناشی از آن این عکاس بااحساس را به خودکشی کشانید.

کارتر (Kevin Carter) در ١٩٦٠ در شهر جوهانسبورگ افریقای‌جنوبی، در محله‌ سفیدها به دنیا آمد و در همان جا بزرگ شد. او می‌گفت: در طفولیت وقتی شاهد دستگیری سیاهپوستان توسط پولیس منطقه بودم، همیشه از پدر و مادرم می‌پرسیدم چگونه در حالی که خود را انسان‌های روشنفکر می‌دانید در برابر اپارتاید بی‌اعتنا و بی‌احساس هستید؟

وحید عمر و عبدالله

به مناسبت روزهای ۷ و ۸ ثور، وحید عمر نوشته‌ای در صفحه‌اش پست نموده در آن می‌نویسد که «من از ۷ و ۸ ثور خاطرات سیاسی ندارم. خاطره های من از پیامد های هردو روز در حد شخصی است.» بعد او بدون اینکه به عمق فجایع و بدبختی‌های دو روز سیاه بپردازد، مواردی از دو روز را قطار می‌کند که گویا آنها را به یاد دارد و بعد نتیجه می‌گیرد:

«خاطرات من نه قابل تجلیل استند، نه قابل تکریم. خاطرات من از پیامد هر دو روز فقط قابل از یاد بردن استند و بس!‌»

نامه‌ای که داکتر حسین یحیایی از پاسخ به آن طفره رفت

عزیزان «حزب همبستگی افغانستان»، با گرمترین سلام‌ها به‌خاطر کارهای ارزنده و تاریخی‌ تان در افشای خاینان و جنایتکاران این وطن. ضمن مرور تمامی مطالب سایت شما درباره خون و دودشدن فرخنده ، مصاحبه عبید کبیر نماینده حزب با سایت «روزنه» مخصوصاً‌ توجهم را جلب کرد، زیرا در آن غیر از توضیح بسیار مفید جریان، خوشبختانه به آن شاعران و نویسندگانی اشاره شده که به‌جای همدردی با مردم افغانستان و نثار اشکی برای قهرمانان نامدار و گمنام، دُر شعر شان را به پای خوکان سرزمین ما ریخته و در رثای قهرمانان بربادی با رژیم جنایتکار ایران همصدا می‌شوند نظیر پرویز خایفی، علی سپانلو، سید علی صالحی و غیره و یا زشت‌تر و دردناک‌تر از آن اسماعیل خویی که در وصف لطیف پدرام می‌سراید، فردی که ننگ خدمت برای خاد و جمعیت اسلامی و دوستم تبهکار را در کارنامه‌ی سیاهش دارد.

عربستان با فرش سرخ از تروریستان پذیرایی می‌کند

به تاریخ ١ مارچ ٢٠١٥ روزنامه «واشنگتن پست» از تروریست‌نوازی دولت عربستان سعودی و پذیرایی با فرش سرخ از آنان، پرده برداشت. عربستان سعودی از سال‌ها بدینسو به مثابه حامی تروریزم مورد انتقاد عناصر و سازمان‌های ملی و دموکرات قرار گرفته است. مهمان‌نوازی این کشور از تروریست‌ها در زندان «آل-هیر» حقیقتی است که اخیرا در رسانه‌ّهای جهان انعکاس یافته است.

زندان «آل‌-هیر» از جمله ٥ زندان فوق‌العاده مهم و حساس عربستان است که در آنجا تنها تروریستان «القاعده» و «داعش» نگهداری می‌شوند. این زندان در چند کیلومتری ریاض موقعیت دارد و بیشتر به یک هوتل مجلل شباهت دارد. از پس درهای آهنین و محافظان تفنگدار، فضای آرام و سرسبز وجود دارد. از تروریستان «القاعده» و «داعش» همچون مهمانان بسیار عزیز استقبال صورت می‌گیرد. در کنار اتاق‌های جمعی، به تروریست های بزرگ و خطرناک ٣٨ اتاق شخصی در نظر گرفته شده که هریک آن دارای تخت خواب شاهانه، یخچال مملو از میوه تازه، تلویزیون کلان دیواری و حمام مجلل است.

پیام اتحادیه آزاد کارگران ایران بر علیه فاشیسم خانه کارگر به کارگران و مردم شریف افغانستان

درحالی‌که رژیم پلید «ولایت فقیه» ایران جو ضدیت با مهاجران افغان را دامن زده، عرصه را برای کارگران ما در آن کشور تنگ می‌سازد، اما کارگران شرافتمند ایران با اعلام همبستگی با هموطنان ستم‌دیده ما مشتی بر دهان رژیم ددمنش آخندی می‌کوبند.

«حزب همبستگی افغانستان» شعارهایی در ضدیت با کارگران افغان را که در گردهمایی‌ای به مناسبت روز جهانی کارگر در ایران بلند شد، هرگز صدای میلیون‌ها کارگر شریف ایران ندانسته، به این باور است که رژیم مستبد آن کشور با این نیرنگ‌ها می‌کوشد در صفوف زحمتکشان شکاف ایجاد نماید و در ضمن پیامدهای فاجعه‌بار سیاست‌های خاینانه‌اش را که وضعیت اقتصادی مردم ایران را تیره ساخته‌است به موجودیت کارگران افغان نسبت داده، مردم را فریب دهد.

خوشبختانه «اتحادیه‌ی آزاد کارگران ایران» با اعلام حمایت شان از کارگران افغان، شعارهای ضدافغان‌ها در تظاهرات نمایشی روز اول می را محکوم نموده‌اند که ما با اظهار امتنان و ارسال درودهای گرم به این عزیزان، متن اعلامیه آنان را در ذیل انتشار می‌دهیم:

فوران 
خشم سیاهان امریکا علیه نژادپرستی

سیاست نژادپرستانه دولت امریکا، اینبار سیاهپوستان شهر بالتیمور ایالت مریلند واقع شصت کیلومتری پایتخت را خشمگین نموده به شورش کشانید. چندین روز می‌شود که جاده‌های بالتیمور شاهد درگیری‌های شدید میان معترضان و پولیس می‌باشد. موج اعتراضات پرخشونت باعث اعلام حالت اضطرار و وضع قیود شبگردی گردیده و تمامی مکاتب و نهادهای تحصیلی تعطیل شده‌اند. مردم به جان رسیده وسایط پولیس و چندین عمارت دولتی را به آتش کشیده نظم در شهر را برهم زده‌اند. مردم شهر آنچنان مملو از کینه برخاسته اند که دولت مجبور شد ۵۰۰۰ سرباز گارد ملی را جهت سرکوبی آنان گسیل نماید. چهره بالتیمور به یک شهر جنگی شبیه بغداد گشته‌است که سربازان تا دندان مسلح و مجهز با وسایط زرهی در آن پرسه می‌زنند.

فاصله عمیق میان فقر و ثروت در انگلستان

«سندی تایمز» انگلستان همه ساله فهرست هزار ثروتمند بزرگ بریتانیا را منتشر می‌کند. براساس فهرست سال ۲۰۱۵ مجموع ثروت این هزار نفر یا خانواده به ۵۴۷.۱۲۶ میلیارد پوند رسیده‌است. براساس تحلیل «سندی تایمز» در هفت سالی که غرب در بحران اقتصادی به‌سر می‌برد، تعدادی آنچنان ثروت اندوخته‌اند که «حتا خوابش را نمی‌دیدند» چون طی ده سال گذشته میزان ثروت این هزار تن دو برابر شده‌است.

لن بلاواتنیک سرمایه‌دار اکراینی‌تبار مالک کمپنی موسیقی وارنر با داشتن ۱۳.۱۷ میلیارد پوند در صدر لیست ابرسرمایه‌داران انگستان قرار گرفته‌است. بلاواتنیک در عمارتی به قیمت ۴۱ میلیون پوند در محله لوکس‌نشین کنزیگتون لندن به‌سر می‌برد.

مقالات برگزیده

مقالات رسیده

هنر و ادبیات

از صفحات تاریخ ما

تعداد مهمانان حاضر: 206 نفر