کارتون دولت ع و غ

هفت ماه قبل در یک پیوند نامیمون با وساطت جان ‌کیری، «حکومت وحشت ملی» متشکل از منفورترین چهره‌ها رویکار آمد. نیروها و عناصر ملی و مترقی از همان ابتدا پیش‌بینی کردند که با اتحاد آدمکشان و جانیان، بسی بدتر از دوره پرفساد کرزی بر تیره‌روزی و بدبختی مردم ما افزوده شده دیر یا زود این «وحدت» ساخت امریکا جایش را به «وحشت» و کله‌شکنی خواهد داد. اما تعدادی ناآگاه و سطحی‌نگر که در آن زمان فریب سخنان عوام‌فریبانه ع و غ را خورده غرق شادی بودند، این حقیقت را درک نمی‌کردند و با گذاشتن تصاویر «انگشتان ارغوانی» در شبکه‌های اجتماعی افتخار می‌کردند. ولی باگذشت اندک زمان تشت رسوایی «حکومت وحشت ملی» از بام افتید و نتیجتا همان افرادی که دیروز در تلویزیون‌ها و شبکه‌های اجتماعی با غر و فش سنگ دفاع از نوکران امریکا را بر سینه می‌کوبیدند، امروز اظهار ندامت می‌کنند و یا از شرم، سکوت مرگبار اختیار نموده‌اند.

رولا غنی شخصیت برتر سال در مجله «تایم»

مجله «تایم» امریکا لیستی از صد شخصیت پرنفوذ و اثرگذار سال ۲۰۱۵ را اعلام نمود. خنده‌دارترین و یا هم مضحک‌ترین نکته در مورد این لیست آن است که در رده «رهبران»، اسم رولا غنی نیز منحیث شخصیت تاثیرگذار سال ثبت گردیده‌است. قرار‌گرفتن وی در این لیست باعث گردید که تعداد زیادی از هموطنان ما در شبکه‌های اجتماعی آن را به تمسخر گیرند.

رسانه‌ها و دیگر نهادهای مستعمراتی غرب سیزده سال می‌شود که نسبت به مردم افغانستان بدتر از دولت‌های غارتگر و متجاوز شان خیانت روا می‌دارند. آنان گاهی جنایتکاران افغان را می‌ستایند، گاهی این و آن غلام شان را مهر «مغز متفکر» و «شخصیت سال» و «قهرمان شهامت» و «شخصیت خوش‌لباس» و... می‌زنند تا بدین وسیله این فاسدان و خاینان افغان را بر مردم ما تحمیل نموده بر گندیدگی‌های شان پرده افکنند. لقب‌دادن‌ها و جایزه‌دادن‌ها و کاندیدکردن‌ها بر این و آن جوایز معتبر جهانی از شیوه‌های آشنای استعمار برای شخصیت‌تراشی نوکران و غلامان شان است که دیگر این نیرنگ‌های آشنا برای مردم ما کاربردش را از دست داده‌است.

مجسمه ادوارد اسنودن

درحالی‌که دولت امریکا ادوارد اسنودن را خاین شمرده، در پی دستگیری و محاکمه اوست، اما مدافعان آزادی و عدالت در سراسر جهان او را قهرمانی می‌شناسند که با قبول بزرگترین ریسک، مردم دنیا را از تعرض وسیع و بی‌سرحد دولت امریکا بر حریم خصوصی شان مطلع ساخت. به همین دلیل به تاریخ ۶ اپریل ۲۰۱۵ گروهی از هنرمندان ناشناس امریکایی یک مجسمه بزرگ برنجی اسنودن را غافلگیرانه و به‌صورت غیرقانونی در گوشه‌ای از پارک فورت گرین بروکلین شهر نیویارک بر بالای ستون کانکریتی نصب کردند تا از وی بزرگداشت به عمل آورند. اما مسوولان پارک به زودی ابتدا مجسمه را از دید بازدیدکنندگان پوشانیدند و روز بعد طبق هدایت مقامات کاملا برداشته شد. پولیس نیویارک گفته‌است که روی این قضیه تحقیق خواهد کرد.

مکان مجلل طالبان در قطر

زمانی که در سال ٢٠١٣ شماری از سران طالب با مقامات امریکایی به این نتیجه رسیدند که به‌خاطر گفتگوی «صلح» باید دفتر رسمی داشته باشند، به آنان دفتری در قطر داده شد، اما این موضوع بسیار زود افشا و گفتگو میان طالبان و امریکایی‌ها ظاهرا به شکست مواجه شد. اما سرنوشت طالبان مستقر در دوحه چه شد؟

طالبانی که جهت گفتگوی «صلح» به قطر رفته بودند به‌حیث «مهمانان خاص» امیر قطر در همان جا ماندند و به زندگی راحت ادامه دادند. این زندگی زمانی رونق بیشتر به خود گرفت که ٥ تن از درنده‌های وحشی دیگر هر یک محمد فاضل آخند، عبدالحق وثیق، ملا نورالله نوری، محمد نبی و خیرالله خیرخواه در بدل رهایی سرباز اسیر امریکایی، بوئی برگدال از زندان گوانتانامو رها شدند و به دوستان قدیمی خود در قطر پیوستند. در ظاهر امر دولت امریکا ادعا دارد که این رهبران طالب در حبس خانگی به سر می‌برند و تا یک سال اجازه خروج از قطر و جمع‌آوری پول به‌خاطر اهداف تروریستی را ندارند ولی شاهدان عینی می‌گویند که آنان به ظاهر مفشن و عینک‌های مود روز در شهر و بازار قطر آزادانه گشت و گذار دارند.

فرد زخمی در اثر حملات هوایی امریکا بر بالابلوک فراه

یک مصوبه سال ۱۹۴۲ امریکا تحت عنوان «مطالبه غرامت توسط شهروندان خارجی»، نیروهای امریکایی مستقر در خارج از مرزهایش را دربرابر مرگ و ویرانی‌ای که ناشی از عملیات‌‌های مستقیم نظامی نباشد، به دادن غرامت مکلف می‌سازد. نظامیان امریکا به موارد اندکی از جنایات شان تحت عنوان «پول تسلیت» غرامت پرداخت می‌کنند. البته قابل ذکر است که آنان برای کشته‌شدن غیرنظامیان در اثر بمباردمان‌ها و عملیات‌های جنگی‌ شان هیچ‌گونه مسوولیتی را نپذیرفته، از معافیت تمام برخوردارند. به همین دلیل، به ده‌ها مورد قتل‌عام‌های ناشی از پرتاب بمب‌های مدهش بر قریه‌جات کشور ما فقط به «ساری»‌گفتن اکتفا نمودند.

بخشی از گزارش «دیده‌بان حقوق بشر» درمورد جنایات جنگسالاران

سازمان «دیده‌بان حقوق بشر» به تاریخ ۳ مارچ ۲۰۱۵ تحت عنوان «امروز تمام ما خواهیم مرد: زورمندان افغانستان و میراث فرهنگ معافیت» گزارشی درمورد افغانستان به نشر رسانید. در این سند گوشه‌ای از تخطی‌های جنگسالارانی که در حکومت کرزی و حکومت ع و غ پست‌های مهم را در چنگ داشته بر مردم ستم و جنایت روا می‌دارند براساس مصاحبه با بازماندگان قربانیان مستندسازی شده‌اند.

این سازمان به‌طور مشخص کارنامه چند تن از «زورمندان جنایتکار» هریک عبدالحکیم شجاعی (قومندان پولیس محلی در ارزگان)، خیرمحمد تیمور مشهور به چریک (سابق قومندان امنیه تخار)، قومندان عزیزالله (قومندان اربکی در پکتیا)، عطامحمد (والی بلخ)، حاجی نجیب‌الله کاپیسا (رییس امنیت ملی تخار)، میر علم (سابق قومندان امنیه بغلان و فعلا قومندان اربکی در قندوز)، اسدالله خالد (سابق رییس امنیت ملی) و عبدالرازق (قومندان امنیه قندهار) را به بررسی گرفته که با استفاده از پست‌های دولتی شان به گروه‌های اوباش مسلح دسترسی داشته در برابر مردم و مخالفان شان از زور و وحشت کار می‌گیرند.

مردم عام افغانستان و پاکستان قربانی وحشت بنیادگرایی

طی چهارده سال حاکمیت دست‌نشاندگان امریکا در کشور ما، همه سیاست‌ها و وعده‌های حاکمان بر پایه فریب و نیرنگ و کذب استوار بوده‌است. تصامیم مهم و حیاتی در پس دروازه‌های بسته در سفارت امریکا در کابل گرفته می‌شوند، اما در رسانه‌ها دروغ‌های شاخدار و اخبار ضد و نقیض و گول‌زننده برای ملت تحویل داده می‌شوند.

این روزها دولت ع و غ با هلهله و شور از بهترشدن روابط با پاکستان و نزدیک‌شدن صلح با طالبان سخن می‌گویند. تعدادی از تحلیلگران دالرخوار هم از ورای میزگردهای تلویزیونی طوری حرف می‌زنند که تو گویی افغانستان بعد از سال‌ها حلقه‌ گم‌شده‌اش را دریافته و در چندقدمی صلح و ثبات قدم برمی‌دارد. تعدادی ناآگاه به عوام‌فریبی‌های امریکا و نوکرانش، تصور می‌کنند که افغانستان به لطف و مرحمت جرنیل‌های پاکستان بالاخره به شاهراه صلح گام گذاشته و به زودی بساط جنگ و خشونت از آن برچیده خواهد شد.

جنبش ساندنیست ها

نیکاراگوئه بزرگترین کشور امریکای لاتین است که ۶ میلیون نفوس دارد. دریای کارائیب در شرق و اقیانوس آرام در غرب این کشور موقعیت دارند. نیکاراگوئه کشور چندملیتی است که در سال ۱۸۲۱ استقلال خود را از اسپانیا گرفت و بعد از آن تا سال‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ شاهد بحران‌های سیاسی و دست‌درازی امریکا و حاکمیت دیکتاتورهای وحشی بود. در سال ۱۸۹۳ خوزی سانتوس زیلایا (José Santos Zelaya) به حیث رئیس جمهور انتخاب گردید که با سیاست‌های دولت امریکا مخالف بود. امریکا برنامه داشت که از طریق نیکاراگوئه به اقیانوس آرام کانال حفر کند و اموال تجاری خود را از این راه انتقال دهد ولی زیلایا با جاپان و آلمان وارد گفتگو شد تا در حفر کانال به نتیجه برسد که دولت امریکا از این اقدام وی سخت برآشفت و برای سرنگونی او دست به کار گردید. خوان استرادا (Juan Estrada) که از مخالفان زیلایا بود مورد حمایت کاخ سفید قرار گرفت تا دولت را سرنگون سازد.

کارتون لیبی

از حادثه یازدهم سپتامبر ۲۰۰۱ به بعد هر دولت و رژیمی که مطابق به سیاست‌های زورگویانه امریکا و غرب عمل نمی‌کند به سادگی انگ «غیردموکراتیک»، «دیکتاتور» و «ضد زن»‌ خورده با «مداخله بشردوستانه» مواجه می‌شود. بعد از اشغال افغانستان و عراق، لیبی در سال ۲۰۱۱ مورد تهاجم قرار گرفت و طی آن معمرقذافی سرنگون و به جایش وحشی‌ترین بنیادگرایان همفکر طالبان به قدرت نصب شدند و این کشور دچار جنگ داخلی خانمانسوز گردیده‌است.

معمر قذافی از نظامیان لیبی بود که در ۱۹۶۹ از طریق یک کودتای سفید قدرت را از محمد ادریس سنوسی پادشاه این کشور گرفت. لیبی از جمله کشورهای نفت‌خیز دنیا می‌باشد که طی دهه‌های ۷۰ و ۸۰ میلادی قذافی و خانواده‌اش از تجارت نفت به ثروت‌های چندین میلیارد دالری دست‌ یافتند. قرار بعضی از آمار، عواید نفت لیبی روزانه به ۴۰ میلیون دالر می‌رسید. قذافی و خانواده‌اش حاکمان بلامنازع لیبی به حساب ‌می‌آمدند و در طول ۴۱ سال حاکمیت وی هفت پسر و یک دخترش مهمترین نهادهای دولتی و خصوصی این کشور را که شاهرگ‌های اصلی اقتصادی به شمار می‌رفتند، در تسلط خود داشتند.

ملک عبدالله و بش

عبدالله بن عبدالعزیز آل‌سعود ششمین پادشاه عربستان سعودی به تاریخ ۲۳ جنوری ۲۰۱۵ فوت کرد. پس از مرگ او رهبران غرب او را با صفاتی چون «حامی قوی زنان»، «شاه مترقی و دموکرات»، «رهبر تاثیرگذار در جهان سیاست»، «مدافع قوی صلح» وغیره ستودند که هیچ‌یک از صفات ذکرشده در وجود این شاه عشرت‌طلب و مستبد به ذره‌بین هم دیده نمی‌شد. قبل از اینکه در مورد عربستان سعودی تحت قیادت عبدالله بن عبدالعزیز بپردازم مختصراً شخصیت وی را شرح می‌دهم.

مقالات برگزیده

مقالات رسیده

هنر و ادبیات

از صفحات تاریخ ما

تعداد مهمانان حاضر: 111 نفر