فوران خشم سیاهان امریکا علیه نژادپرستی
- رده: مقالات
- نویسنده: کاوه عزم
- منتشر شده در یکشنبه، 13 ثور 1394
سیاست نژادپرستانه دولت امریکا، اینبار سیاهپوستان شهر بالتیمور ایالت مریلند واقع شصت کیلومتری پایتخت را خشمگین نموده به شورش کشانید. چندین روز میشود که جادههای بالتیمور شاهد درگیریهای شدید میان معترضان و پولیس میباشد. موج اعتراضات پرخشونت باعث اعلام حالت اضطرار و وضع قیود شبگردی گردیده و تمامی مکاتب و نهادهای تحصیلی تعطیل شدهاند. مردم به جان رسیده وسایط پولیس و چندین عمارت دولتی را به آتش کشیده نظم در شهر را برهم زدهاند. مردم شهر آنچنان مملو از کینه برخاسته اند که دولت مجبور شد ۵۰۰۰ سرباز گارد ملی را جهت سرکوبی آنان گسیل نماید. چهره بالتیمور به یک شهر جنگی شبیه بغداد گشتهاست که سربازان تا دندان مسلح و مجهز با وسایط زرهی در آن پرسه میزنند.
شعله خشم مردم زمانی زبانه کشید که یک جوان سیاهپوست بدون اثبات جرم توسط پولیس کشته شد. به تاریخ ۱۲ اپریل ۲۰۱۵ جوان ۲۵ ساله به نام فردی گری به دلیل نامعلوم توسط پولیس با ضرب گلوله در ناحیه کمر مجروح و دستگیر میشود و پس از مدت کوتاه در داخل موتر پولیس ستون فقراتش میشکند. با آنکه او بارها تقاضای داکتر و امبولانس میکند ولی پولیس با تاخیر ۳۰ دقیقه با امبولانس تماس میگیرد و او را به شفاخانه انتقال میدهد که پس از یک هفته کوما جان میبازد.
به تاریخ ۱۹ اپریل ۲۰۱۵ هزاران تن در مراسم خاکسپاری فردی گردی با شعارهای «صلح بدون عدالت میسر نیست!» و «زندگی سیاهپوستان نیز اهمیت دارد» تظاهرات گستردهای را به راه انداختند و این عمل وحشیانه پلیس را تقبیح نمودند. خشم مردم زمانی افزایش یافت که پولیس با چماق، دنده برقی و گاز اشکآور معترضان را پراکنده کرده ۲۰۰ تن را دستگیر کرد. مردم به خشم آمده با پولیس درگیر شدند و چندین وسیله آنان را به آتش کشیدند. دامنه اعتراضات فوری گسترش یافت و شمار زیادی از مردم در نیویارک، واشنگتن، شیکاگو و چند شهر دیگر به حمایت از سیاهان صدای خود را بلند نمودند و دهها تن آنان توسط پولیس دستگیر شدند. این اعتراضات صرفا به سیاهان محدود نمانده، در اکثر ایالتها سفیدپوستان نیز حمایت شانرا اعلام کرده در تجمعهای دادخواهانه شرکت ورزیدند.
پس از سال ۱۹۶۸ این نخستین بار است که دولت امریکا بخاطر سرکوب سیاهپوستان مجبور به ارسال گاردملی به شهر بالتیمور میشود. آنزمان پس از کشته شدن مارتین لوترکینگ رهبر مشهور جنبش سیاهان، مردم دست به خیزش زدند که از طرف گاردملی به شدت سرکوب شدند.
اوباما که محبوبیتش در میان سیاهان به پایینترین حد ممکن رسیده، طی بیانیهای معترضان را «غارتگران» و «جنایتکاران» خطاب نمود، چیزی که توسط مردم امریکا تقبیح شد و تعدادی در صفحات اجتماعی خود نوشتند: «تمامی شهرهای کشور، خود را آماده کنید؛ تروریستها دنبال شما میآیند.»
تعدادی از چهره های سرشناس امریکا نیز حمایت شانرا از موج عدالتخواهی سیاهان ابراز نموده اند. از جمله مورگان فریمن، هنرپیشه نامآور هالیود و برنده جایزه اسکار در مصاحبهای با سی.ان.ان مدعی شد که با رویکار آمدن اوباما، تبعیض نژادی در امریکا تشدید یافته است.
رسانههای امریکا تلاش دارند تا با نمایش دادن تصاویری از دزدی و خرابی شهر و خبرهای «تظاهرات به بربادی انجامید»، «صحنه های از آشوب در بالتیمور» و «۱۰۰۰ تن سیاهپوست موترهای پولیس را به آتش کشیدند...»، پیکار برحق مردم را وارونه جلوه دهند، درحالیکه ده ها هزار سیاهپوست و سفید پوست و در این اعتراضات سهم دارند و خواهان عدالت و رفع راسیزم هستند.
شمار زیادی از کاربران شبکههای اجتماعی نیز فاشیزم دولت امریکا را تقبیح نموده در صفحات خود نوشته اند: «دولت اوباما در کشورهای دیگر علیه تروریزم مبارزه میکند حال آنکه در کشور خود منحیث یک تروریست عمل میکند.»، «بعضی اوقات بخاطر بنای یک جامعه نوین باید کهنه را نابود کنی.»
بالتیمور با آنکه بزرگترین شهر ایالت مریلند است ولی مردمش از ابتداییترین حقوق بیبهره اند. آنان در شرایطی بسیار بد زندگی میکنند و میزان بیکاری در آن بالاست. ۲۰ در صد جوانان این شهر بیکار و ۵۰ در صد خانواده ها زیر خط فقر زندگی دارند و از جمله ۵۰ شهر بزرگ امریکا ۱۲مین شهریست که در آنجا بیعدالتی بیداد میکند.
این نخستین بار نیست که سیاهان برای حقوق شان دست به مبارزه میزنند. در تازهترین مورد، نوامبر ۲۰۱۴ یک افسر پولیس شهر فرگوسن نوجوان سیاهپوست به نام مایکل براون را درحالیکه دستهایش بالا بود با گلوله کشت اما محکمه بدون جزا او را رها نمود. این بیعدالتی باعث شد که فرگوسن روزها در موج خشونت فرو رود. سیاهانی که با به قدرت رسیدن یک رییس جمهور سیاهپوست امیدهای بزرگی برای بهبود زندگی شان داشتند در عمل دریافته اند که در دام تزویر گیرافتاده اند و رژیم اوباما بدتر از گذشته سیاهان را به حاشیه رانده است.
خشونت پولیس علیه سیاهپوستان در امریکا سابقه طولانی دارد. بر اساس گزارش رسمی دولت امریکا که در ماه مارچ ۲۰۱۴ پخش گردید، به طور اوسط سالانه ۹۲۸ نفر توسط فیر پولیس در آنکشور کشته میشوند که اکثریت آن را سیاهان تشکیل میدهند و تا زمانیکه دولت جنایتکار یک فیصد در قدرت باشد نه تنها سیاهپوستان بلکه ۹۹ در صد مردم محروم امریکا نمیتوانند روی عدالت و بهروزی را ببینند.
سیستم حاکم در امریکا که در چنگ یک فیصد استثمارگر قرار دارد با بیعدالتی و ستمگری تمام علیه اکثریت جامعه عمل میکند. دولت امریکا که پیاپی کشورهای دیگر را زیر نام صدور دموکراسی به خاک و خون میکشد، خود نیازمند تامین دموکراسی در داخل است. در نبود عدالت و با داشتن ۵۰ میلیون گرسنه نمیتوان حرفی از دموکراسی به میان آورد چرا که دموکراسی بدون عدالت و برابری مفهومی ندارد.