خیانت فاروق وردک به معارف
- رده: مقالات
- نویسنده: نوید نابدل
- منتشر شده در دوشنبه، 11 جوزا 1394
دولت افغانستان، رسانه‌های تبلیغاتی و دولت‌های غربی، رشد معارف در افغانستان را یکی از برجسته‌ترین دستاوردهای چهارده ساله حضور امریکا و ناتو در کشور بزرگ‌نمایی کرده و موجودیت بیش از یازده میلیون کودک مکتب‌رو را دست‌مایه «موثریت» حضور نظامی شان در کشور ساخته اند.
اما اسدالله حنیف بلخی که اخیرا منحیث وزیر معارف نصب شده، به تاریخ ۶ جوزای ۱۳۹۴ در ولسی جرگه از حقایقی پرده برداشت که رسانه‌های افغانستان کمتر به آن توجه کردند. او از فساد گسترده و ارقام دروغینی که در دوران وزارت فاروق وردک در مورد معارف ارایه می‌شد سخن گفت:
«من درین روزهایی که در وزارت معارف رفته‌ام به این باورم که این ارقام دقیق نیست... واقعا در بعضی ولایات ناامن مکتب وجود ندارد، اما امکاناتش، پولش، چوب مکتب‌اش، پول معلم‌اش و چه و چه و چه آن گرفته می‌شود.
قسمت زیاد چیزی که مردم در مورد معارف می‌گویند حقیقت دارد، یعنی در معارف در گذشته با تاسف که ارقام دقیق ارایه نشده. اگر ارقامی ارایه شده به خاطر دونرها بوده که کمک شان ادامه پیدا کند. بنابر همین گپ فعلا دونرهایی که به معارف افغانستان کمک می‌کردند نسبت به معارف بی‌اعتماد شده اند.
در مدت کمی که به وزارت معارف رفته‌ام و با نهاد های بین‌المللی مثل بانک جهانی و.... داشته‌ام اینان از نبود شفافیت در وزارت معارف شکایت دارند.... در معارف ما کمیت داریم اما کیفیت نه.»
با یک جستجوی ساده در گوگل می‌توان دریافت که چه پول‌های کلانی زیرنام معارف به افغانستان سرازیر شد که اگر خاینان در راس آن قرار نمی‌داشتند، می‌شد شاهد تغییرات بنیادی در مهمترین عرصه حیات جامعه ما بود.
این درحالیست که وزارت معارف طی چهارده سال گذشته از کمک‌های بزرگ و فراوان نهادهای مختلف جهانی برخوردار بود اما قسمت اعظم آن حیف و میل شده به جیب مقامات رفت. در دوران وزارت یونس قانونی او متهم بود که بیست و پنج میلیون دالر را به جیب زده است و در سالهایی که احمد مشاهد، نورمحمد قرقین و فاروق وردک نیز رهبری وزارت را به دست داشتند همیشه سخن از فساد لجام‌گسیخته و خیانت به تعلیم و تربیت کودکان ما در این وزارت به گوش می‌رسید.
درین میان فاروق وردک که بیش از شش سال در پست وزرات معارف لمیده بود، همیشه دروغ‌های شاخدار و بیشرمانه‌ای در مورد وضعیت معارف پیشکش می‌کرد. مثلا او به تاریخ ۲۷ حمل ۱۳۹۲ در مراسمی در کابل اینچنین به سبک گوبلز (وزیر تبلیغات هیتلر) لاف زد:
«با تطبیق برنامه‌هایی که برای ده سال آینده در نظر گرفته‌ایم و راه های تمویل آن را نیز جست و جو کرده‌ایم؛ افغانستان با نظام تعلیمی منطقه نه بلکه با نظام های تعلیمی جهان رقابت خواهد کرد.»
این تصاویر تحت عنوان «ما کجا بودیم» و «ما حال در کجا قرار داریم» در سایت رسمی وزارت معارف گذاشته شده اند تا به چشم بازدیدکنندگان خارجی خاک بپاشند، درحالیکه همه می‌دانیم که ۹۰فیصد مکاتب امروزی وضعیت ابتر دارند.
«رادیو آزادی» به تاریخ ۵ میزان ۱۳۹۳، به نقل از رهبری وزارت معارف، تعداد شاگردان مکاتب افغانستان را یازده اعشاریه پنج میلیون دختر و پسر گزارش داد در حالیکه اسدالله حنیف به پارلمان گفت این ارقام نادرست بوده و رقم واقعی بسیار کمتر از این تعداد است و ثانیا او اعتراف نمود که «در معارف ما کمیت داریم اما کیفیت نه.»
فاروق وردک به تاریخ ۱۸ حمل ۱۳۹۲ به سناتورانی که از وجود غلط های فراوان در کتب درسی مکاتب شکایت داشتند چلنج داد که اگر کسی یک اشتباه در کتابها یافتند او از مقامش استعفا خواهد داد. همان روز در شبکه‌های اجتماعی فراوان صفحات دارای غلط‌های فاحش املایی از لابلای کتب چاپ وزارت معارف به اشتراک گذاشته شد، اما صدایی از فاروق وردک برنخاست و تا آخر خود را به این کرسی سرش کرده با دروغ و ریاکاری به چشم مردم خاک پاشید.
صحنه‌ای از یک اعلان تبلیغاتی کمپاین انتخاباتی اشرف غنی که برای فریب مردم، وعده‌های بلندبالای مدرن ساختن معارف را می‌داد، اما عملا نه‌تنها قدمی در این راه برداشته نشده است که برعکس دولت خیله‌خند وحشت ملی افغانستان را عمیق‌تر به سوی تباهی سوق داده است.
این گزافه‌گویی ها در حالی صورت می‌گرفت که حتی در اکثر مکاتب پایتخت از تعلیم و تربیه خبری نیست و عمدتا فارغان بیسواد به جامعه تقدیم می‌کنند. وضعیت معارف در ولایات را از این گزارش می‌شود حدس زد: به تاریخ ۷ دسامبر ۲۰۱۴ اعضای شورای ولایتی و مقامات ریاست معارف زابل به رسانه‌ها گفتند که در آن ولایت ۲۳۸ مکتب موجود است که از میان آن ۹۲ باب آن باز بوده اما معاش و امکانات مکاتب بسته شده مستقیم به طالبان واریز می‌گردد و وزارت باوجود اطلاع از آن اقدامی نمی‌کند.
در ضمن برای دانستن وضعیت واقعی مکاتب افغانستان فقط کافیست گزارش «طلوع نیوز» به تاریخ ۱۲ سپتامبر ۲۰۱۴ در مورد مکاتب خوست، گزارش خبرگزاری «پژواک» (۲۱ سپتامبر ۲۰۱۴) تحت عنوان «امتیازات مکاتب مسدودشدۀ دخترانه درغور به جیب معارف و يا مخالفان مسلح ميريزد» را از نظر گذشتاند.
در دولت متشکل از مهره‌های استخباراتی غرب و عوامل تیره‌روزی ملت، عناصر فاسد و خاین نه‌تنها محاکمه و مجازات نمی‌شوند بلکه به کرسی های بلندتری نصب می‌شوند. مگر شاه‌مهره فاسدان به نام عمر زاخیلوال با آنهمه دوسیه‌های غارتگری و چپاولش محاکمه شد که فاروق وردک و نظایر شان پای میز محاکمه کشانیده شوند؟
ریشه بسا بدبختی‌های افغانستان در بیسوادی مردم ما نهفته است ازینرو تعلیم و تربیه نقش مهمی در بیداری ملت و آبادانی وطن ما دارد. آنانی که از بودجه معارف به جیب می‌زنند و در برابر تربیت کودکان ما سنگ‌اندازی می‌کنند، در واقع خاینان ملی و عناصر پلیدی اند که باید امروز یا فردا به جزای اعمال شان برسند.
دولتی که مقامات فاسد و پوشالی‌اش ادامه حیات شان را در کور و کر نگهداشتن مردم می‌بینند، هرگز برای رشد معارف کار جدی انجام نخواهد داد از همینرو یک تروریست گلبدینی‌ای را به این پست گماشتند که هیچگاهی مورد بازخواست قرار نخواهد گرفت، اما روزی رسیدنیست که ملت یکچنین شیادان را به جزای شان برسانند.
