نقشه بامیان

دولت اشغالگر امریکا بار دیگر ماهیت پلید و ضدانسانی‌اش را با افتضاح تمام در برابر دید جهانیان به نمایش گذاشت. در سال ۲۰۰۱ این دولت جنایت‌پیشه در تبانی با دیگر امپریالیست‌های ناتو، افغانستان را زیر نام «مبارزه با تروریزم»، «دموکراسی» و «حقوق زن» اشغال و با ساقط ساختن نظام قرون‌وسطایی طالب ظرف چند روز، در عوض برادران جهادی‌ شان را به قدرت نصب نمود. لاکن پس از ۲۰ سال و قتل صدها هزار هموطن ما، امروز با پا درمیانی خاینی به نام زلمی ذلیلزاد، کشور ما را دو دسته تقدیم مولودات دیرین‌اش طالبان کرده و افغانستان مافیایی و تباه‌شده مملو از انواع تروریست‌ها را ترک گفت. حزب همبستگی از سالیان سال، برخلاف ادعای جارچیان افغان دولت امریکا پیرامون «دستاورد»های ۲۰ سال اخیر، ابراز داشته است که تمامی «دستاوردها» ظاهری بوده و اشغالگران و پوشالیان شان هرگز برای مردم ارزشی نمی‌آفرینند، و دیدیم که این «دستاوردها» آنچنان کاغذی و شکنند بود که خود باداران شان را هم انگشت به دهان و مجبور به اعتراف ساخته است.

حمله ددمنشانه بر شاگردان مکتب «سیدالشهدا»ی دشت برچی کابل، محصول معامله امریکا و غنی با طالبان وحشی است!

دو دهه است مردم سوگوار ما پیهم در خون غلتیده توسط اشغالگران و نوکران دست‌پرورده‌ی طالبی‌ ‌و دولت پوشالی سلاخی می‌شوند. خون شاگردان انفجار لوگر هنوز نخشکیده بود که در ۱۸ ثور، تروریست‌های جاهل طالب به ادامه حملات وحشتبارشان بر مکتب «سیدالشهدا» در دشت برچی کابل، جان بیش از هشتاد طفل بی‌گناه را گرفته و مردم ما را در سوگ عمیق فرو بردند.

نگذاریم جانیان چهار دهه اخیر
سرنوشت ما را بازهم به چنگ گیرند!

باز هم تقویم ۷ و ۸ ثور خونین را رقم زد و بار دگر زخم‌های پردرد قربانیان و بازماندگان این روزهای شوم و ادامه‌اش تازه شدند. در حالی که مردم ما تنفر عمیقی از سران خاین جهادی داشته برای محاکمه آنان لحظه‌شماری می‌کنند، بادار امریکایی شان هنوز همین وطنفروشان را مناسب‌ترین نوکر و پایگاه خود تشخیص داده آنتونی بلنیکن وزیر خارجه امریکا در نامه تحقیرآمیزش به اشرف غنی، دستور صادر می‌کند تا مشوره‌هایش را با سیاف، عبدالله و حامد کرزی نموده تصمیم بگیرد!

هشتم مارچ را به روز نبرد علیه تجاوزگران خارجی و نوکران داخلی شان مبدل سازیم!

هشت مارچ بار دیگر از راه می‌رسد و زنان در گوشه و کنار دنیا هنوز با انواع خشونت‌ها و تبعیض جنسیتی در جدل و ستیز اند. و اما در سرزمین ما زنان اسفناک‌ترین وضعیت را تجربه می‌کنند، اگر جنگ، فقر، رژیم‌های بنیادگرا و دیکتاتور، نظام مردسالار بسا نقاط جهان را به جهنمی برای زنان مبدل کرده است، افغانستان دوزخ خوفناک‌تر از همه جاست.

برای عاملان قتل‌عام یکاولنگ مجازات می‌خواهیم!
به‌خاطر این مردگان،‌ به‌خاطر مردگان‌مان
مجازات می‌خواهم!
برای آن‌ها که بر خاک میهن خون ریختند
مجازات می‌خواهم!
برای جلادی که حکم این کشتار را داد
مجازات می‌خواهم!
برای خیانتکاری که به قیمت خون دیگران بالا رفت
مجازات می‌خواهم!
برای آن‌که فرمان مرگ داد
مجازات می‌خواهم!
برای آنان که از این جنایت دفاع کردند
مجازات می‌خواهم!
			                                                                	-پابلو نرودا

در برابر خاینان و اربابان شان برخیزیم  یا هر روز شاهد پرپرشدن جگرگوشه‌های خود باشیم!

به ادامه جنایت جاری در گوشه و کنار ماتمکده‌ی ما، طالبان جانی و جاهل طی چند روز اخیر دو مرکز علمی را هدف قرار دادند: حمله انتحاری بر کورس آموزشی «کوثر دانش» در دشت برچی و کشتار فجیع جوانان در پوهنتون کابل. اما خلاصه ‌کردن این‌همه جنایات در پای طالب یا داعش فقط حماقت محض است. طالب و داعش بسان تنظیم‌های جهادی سربازان مزدور و سگان زنجیری‌ای اند که توسط کشورهای امپریالیستی و مرتجع منطقه در تبانی با دولت پوشالی استخدام می‌شوند تا جنگ نیابتی باداران شان را در وطن ما به پیش برند. عاملان کشتار محصلان پوهنتون کابل و ددمنشی‌های دیگر نه تنها طالب و داعش بلکه دولت اشغالگر امریکا، دولت‌های تروریست‌پرور پاکستان، ایران و عربستان سعودی، و دست‌نشاندگان دولت غنی و عبدالله اند که طبق برنامه شیطانی خلیلزاد «شیاد» نخست انس حقانی و سپس بیش از ۶ هزار طالب قاتل را رها کردند.

تنها خیزش مردم ما می‌تواند به اشغال امریکا و سلطه غلامانش پایان بخشد!

نوزده سال قبل زیر نام «مبارزه علیه تروریزم»، امریکا و ناتو افغانستان را مورد اشغال نظامی قرار داده رژیم خونخوار طالبان را طی چند هفته سرنگون ساختند. بعد از گذشت دو دهه کشتار و ویرانی، امریکا و دولت دست‌نشانده‌اش برای بازگشت گروه وحشی و مزدور طالبان به قدرت در دوحه چانه‌زنی دارند. «جنگ علیه تروریزم» همانگونه که از ابتدا روشن بود نه‌تنها باعث ریشه‌کنی تروریزم نگردید که امروز در کنار طالبان، گروه وحشی‌تری به نام داعش، شبکه حقانی و بنابر ادعای سخنگویان دولتی ۲۴ گروه تروریستی کوچک و بزرگ دیگر در کشور ما فعال اند و افغانستان به مرکز تروریزم و مافیای موادمخدر بدل گشته است. در عینحال تروریستان بی‌شماری نیز فقط ظاهر شان را تغییر داده در کرسی‌های دولتی لمیده‌اند و یا مانند گلبدین از خزانه ملت تغذیه می‌شوند.

ننگ دیگری تحت نام «لویه جرگه» درج تاریخ می‌شود

غنی و شرکا جرگه دیگری را با حضور دم‌جنبان پیشین برگزار می‌کنند تا زیر نام زیبای «صلح» باز بر «خط سرخ» شان پا گذاشته آخرین و خطرناکترین و خونخوارترین تروریست‌های طالبی را نیز از زندان رها سازند. اما غنی می‌کوشد این خیانتش را زیر نام «مشورت ملت» مشروعیت بخشیده گردن خود را از تیغ بی‌گذشت تاریخ و عدالت خلاص نماید. اما اگر مردم را به زعم تان بار بار فریب می‌دهید با تاریخ نمی‌توان شوخی و دغلبازی کرد. همانگونه که لویه‌جرگه‌های نادرخانی و میهنفروشان خلقی‌ـ‌پرچمی منحیث نمایشات مسخره ثبت شدند، از این جرگه‌های ننگین استعماری نیز جز نداهای شرافتمندانه ملالی‌ جویا‌ و بلقیس روشن، چیز مثبتی درج حافظه تاریخ نخواهد شد.

باید جلادان حاکم در ایران را احضار و به محاکمه کشانید!

در ۱۸ جوزای ۱۳۹۹، جمعی از جوانان حزب همبستگی در اعتراض بر آتش‌کشیدن چند پناهجوی افغان در یزد بر درب و لوحه جاسوس‌خانه رژیم ولایت فقیه در کابل رنگ سرخ پاشیده و علیه دولت خون‌آشام ایران که عامل توهین و تحقیر و قتل پناهجویان بی‌پناه افغان و زندان، شکنجه و کشتار هزاران ایرانی آزاده و انقلابی می‌باشد، شعارهایی سر دادند. به تعقیب آن در مزار، بامیان، جلال‌آباد، هرات، فراه و لغمان نیز چنین اعتراضاتی برپا شد و در ضمن تصاویر سرجلادان این دستگاه منفور چون خمینی، خامنه‌ای و روحانی را به آتش کشیدند. به ادامه، اعضا و هواداران حزب همبستگی همراه با چند تشکل دیگر افغان مقیم اروپا، در شهرهای مختلف طی اکسیون‌هایی خشم شان را مقابل بیرحمی و ستم بر پناهجویان افغان ابراز نمودند.

از خیزش الهامبخش مردم به‌جان‌رسیده امریکا حمایت می‌کنیم!

به دنبال انتشار ویدیویی از قتل وحشیانه مرد سیاه‌پوست به نام جورج فلوید توسط پولیس شهر مینیاپولیس، یکبار دیگر موجی از اعتراضات وسیع تقریبا تمامی شهرهای امریکا را فرا گرفته است. هرچند خشم مردم در برابر نژادپرستی حاکم شعله‌ور گردید، اما امواجش خشونت‌بارتر گردیده به آتش کشیدن مراکز دولتی و پرچم رسمی تا محاصره قصر سفید رسید و سیستم حاکم ستمکار را هدف قرار داد. جنبش کنونی در واقع ادامه جنبش «اشغال وال‌ستریت»، «به نام ما نه»، «زندگی سیاه‌پوستان اهمیت دارد»، آشوب شهر فرگوسن و حرکت‌های دیگر است اما این بار پهنه آن چنان پرخروش و سراسریست که در نیم قرن گذشته آن کشور سابقه نداشته است.

مقالات برگزیده

مقالات رسیده

هنر و ادبیات

از صفحات تاریخ ما

تعداد مهمانان حاضر: 177 نفر