با مبارزه قاطع علیه امپریالیزم، بنیادگرایی و مردسالاری مضمون مترقی ۸مارچ را پاس داریم!
- رده: اعلامیه‌ها
- نویسنده: حزب همبستگی افغانستان
- منتشر شده در یکشنبه، 18 حوت 1398
هشتم مارچ، روز خجسته‌ای است که توسط کلارا زتکین در «کنفرانس جهانی زنان سوسیالیست» در ۱۹۱۰ به پاس مبارزات زنان کارگر منحیث روز جهانی زن پیشنهاد گردید و تا امروز در سرتاسر جهان برگزار می‌گردد. ما در حالی به پیشواز این روز می‌رویم که مردم زجردیده و پردرد ما و به‌ویژه زنان این کشور از بلایای گوناگون اشغال، بنیادگرایی، زن‌ستیزی، فقر و فلاکت، کشتار و خونریزی رنج می‌برند. زنان شوربخت سرزمین ما هنوز گوش و گلو بریده می‌شوند و مورد تجاوز جنسی قرار می‌گیرند؛ سنگسار و سوزانیده می‌شوند؛ آنان برای نجات از تمام این آلام دست به خودکشی و خودسوزی می‌زنند؛ و ده‌ها ستم دیگر را متحمل می‌شوند.
دولت متجاوز و جنایت‌گستر امریکا و شرکایش که زیر نام «آزادی زنان» و «صدور دموکراسی» افغانستان را اشغال کردند، در نخستین روزهای ورود شان گروه به‌شدت ضدزن و ضددموکراسی موسوم به «ایتلاف شمال» را بر سرنوشت مردم ستمدیده ما حاکم کردند. اسناد افشاشده سی‌آی‌ای توسط سایت ویکی‌لیکس برملا می‌سازد که در اوایل یورش بر افغانستان این سازمان به دولت اشغالگر امریکا پیشنهاد می‌کند که «برای انسانی نشان‌دادن چهره جنگ باید از موضوع زنان استفاده کرد.» هرچند، شماری از گدی‌گک‌هایی مانند فوزیه کوفی، شینکی کروخیل، سیما سمر، ناهید فرید، زهرا نادری، صبرینا ثاقب، شکریه بارکزی و عده‌ای دیگری را نقل مجلس ساختند تا گویا «آزادی زنان» افغان را به رخ جهانیان بکشند، اما واقعیت کاملا وارونه است. اگر به نمونه‌های فراوان گذشته برنگردیم و تنها همین سه مثال تازه را در نظر بگیریم، می‌توان به عمق ستم علیه زنان این کشور پی برد: چندی پیش، گواه جاروجنجال‌ها روی تصویب قانون حمایت از کودکان در پارلمان بودیم و دیدیم جرثومه‌هایی مانند قاضی نذیر احمد حنفی، مولوی ذبیح‌الله عتیق، الله‌گل مجاهد، میرداد نجرابی و دیگران چگونه برضد این قانون گلو پاره می‌کردند؛ هیولایی به نام مجیب‌الرحمان انصاری در هرات علیه زنان افغانستان گند باد می‌کند؛ و در آخرین مورد، دولت تروریست‌پرور امریکا یکبار دیگر طالبان قرون‌وسطایی و ضدزن را بر گرده‌های پرزخم مردم سوار می‌کند.
خواهران دردمند!
باید به یاد داشته باشیم که آزادی زنان در بدل خون روزا لوکزامبورگ‌ها، میناها، مرضیه اسکویی‌ها، مونیکا آرتل‌ها، ناهید صاعدها، سکینه جانسزها و هزاران زن مبارز دیگر به دست می‌آید؛ به یاد داشته باشیم که رهایی زنان با آواز رسای کلارا زتکین، اشرف دهقانی، مرسدس سوسا، ملالی جویا، انورادا گهاندی، نوال‌السعداوی، بلقیس روشن، تسلیمه نسرین، کامیلا بیاخو و زنان برپاگشته در هر گوشه جهان به دست می‌آید؛ به یاد داشته باشیم که حقوق زنان با تفنگ آرین میرکان، تامارا بانکی، سیمون سگوئین، نیکول فرانس و... به دست می‌آید؛ به یاد داشته باشیم که برابری زنان با مقاومت لیلا قاسم و اعظم روحی آهنگرانی در شکنجه‌گاه‌‌های رژیم‌های سفاک به دست می‌آید. زنان فقط با اتحاد میان هم در پرتو اندیشه‌های پیشرو و با زور بازوی خویش می‌توانند زنجیرهای بربریت و جهل را در دستان شان بگسلند و هیچ نیروی اشغالگر و ارتجاع داخلی آنان را از این همه مرارت‌ها بیرون نمی‌تواند.
حزب همبستگی افغانستان
۱۸ حوت ۱۳۹۸ - ۸ مارچ ۲۰۲۰
