هشتم مارچ را به روز نبرد علیه تجاوزگران خارجی و نوکران داخلی شان مبدل سازیم!
- رده: اعلامیه‌ها
- نویسنده: حزب همبستگی افغانستان
- منتشر شده در یکشنبه، 17 حوت 1399
هشت مارچ بار دیگر از راه می‌رسد و زنان در گوشه و کنار دنیا هنوز با انواع خشونت‌ها و تبعیض جنسیتی در جدل و ستیز اند. و اما در سرزمین ما زنان اسفناک‌ترین وضعیت را تجربه می‌کنند، اگر جنگ، فقر، رژیم‌های بنیادگرا و دیکتاتور، نظام مردسالار بسا نقاط جهان را به جهنمی برای زنان مبدل کرده است، افغانستان دوزخ خوفناک‌تر از همه جاست.
سال گذشته ما در کشور خود شاهد جنایات هولناکی علیه زنان چه در جامعه و چه در درون خانواده‌ها بودیم. دولت دست‌نشانده‌ی غنی جهت امتیازدهی و خوش‌آمدگویی به برادران طالب خود از چند سالی بدینسوست که مسئله حقوق زن را در طاق بلند گذاشته و جلو انتشار همان گزارش‌های سرکاری و خنثی را که قبلا در مورد وضعیت زنان افغان منتشر می‌شد، می‌گیرند. هر چند آمار نسبتا موثق هم از وضعیت زنان افغان موجود نیست، لیکن واقعیت المناک را می‌توان با گوشت پوست درک کرد. رسانه‌ها هر روز خبری از قتل، تجاوز جنسی، لت و کوب و تحقیر و توهین زنان توسط جنایتکاران بنیادگرا و یا فامیل‌های با افکار پوسیده و قرون وسطایی دارند.
جنایتکاران طالبی، داعشی و دیگر گروه‌های خونخوار به دستور آی‌اس‌آی و دیگر دستگاه‌های جاسوسی برای خاموش‌سازی هرگونه فریاد عدالت‌طلبانه و ایجاد فضای رعب و وحشت در داخل کشور، دست به تهدید و ترور روشنفکران، فعالان حقوق زن و خبرنگاران می‌زنند. این جانیان تنها در طول چند هفته گذشته عده‌ای زنان از جمله ملالی میوند در ولایت ننگرهار و دو قاضی زن در کابل، و اخیرا سه کارمند تلویزیون و یک داکتر زن را به گلوله بستند. افزون بر این ده‌ها زن و دختر در جریان حملات انتحاری ددمنشان طالبی و داعشی جان خود را از دست دادند. جنگ و حملات انتحاری نه‌تنها جان زنان افغان را می‌گیرد که آنان اعضای مرد خانواده خود را هم از دست می‌دهند. کشته شدن مرد خانواده که اکثرا یگانه نان‌آور فامیل می‌باشد ضربه مهلکی بر زنان است. امروز در افغانستان ملیون‌ها زن تنها سرپرست فامیل خود هستند و ناگزیرند با دستان خالی و هزار و یک محنت شکم خود و کودکان یتیم خود را سیر کنند.
دولت جهت عوام‌فریبی و خاک زدن به چشم مردم برنامه‌های نمایشی مانند جلسه شش و نیم صبح را به منظور جلوگیری از حملات انتحاری و تروریستی براه می‌اندازد. مردم افغانستان به این واقعیت واقف اند که دم اکثر سرباندهای اوباش فاسد و دزد و تروریست به دم شورای نظار و جمعیت اسلامی امرالله صالح بسته است، و بنابرین تا این باندهای جانی و امثال آنها در قدرت اند مصیبت‌های جانسوز روزمره شان را پایانی نخواهد بود.
امپریالیزم امریکا بیست سال قبل برای دستیابی به اهداف آزمندانه و جهانخوارش به بهانه آزادسازی زنان افغان از چنگ طالبان، کشور ما را مورد حمله نظامی قرار داد، اما حال که تصمیم گرفته نوکران طالبی‌اش را به حاکمیت رسانیده یا در آن شریک سازد، هیاهو براه انداخته که «دستآوردهای زنان» روی میز مذاکره نباید به هدر رود!! ذلیلزاد با نصب چند زن عمیقا مرتجع و خودفروخته نظیر فوزیه کوفی، ملالی شنواری، حبیبه سرابی، شریفه زرمتی در هیيت مذاکره‌کننده می‌خواهد به اصطلاح حضور و نقش زنان را در «گفتگوهای صلح» به نمایش بگذارد. این گونه افراد که در بیست سال گذشته امریکا از آنان به عنوان زینت‌المجلسی‌ها استفاده کرد به هیچ صورت نمایندگان اصیل زنان ستمکشیده‌ی ما به شمار نرفته و به هیچ قیمتی حاضر نخواند بود از خون زرمینه‌ها، تبسم‌ها، ثریاها، رخشانه‌ها و صدها زن قربانی وحوش طالبی و آنانی به دفاع برخیزند. حرص دالر، مقام و چوکی وجدان و شهامت این خیل زنان سرکاری مانند مردان صاحب مقام را مدتهاست به باد فنا برده و آنان را در صف دشمنان مردم ما قرار داده است. پس حضور آنان در میز مذاکره با طالبان فقط به درد پروژه‌های تجاوزگرانه امریکا و نوکرانش می‌خورد نه زنان ما.
خواهران گرامی،
تجربه چهار دهه جنگ و خشونت روشن نموده است که جورآمد بین جنایتکاران آن هم زیر نظر باداران خارجی شان، به هیچ صورت نمی‌تواند صلح و آرامشی را به همراه داشته باشد. بعد از خروج روس‌ها از افغانستان میهنفروشان خلقی و پرچمی با گرگان جهادی آشتی کرده و افغانستان را دو دسته به گلبدین، سیاف، مسعود، ربانی، مزاری، دوستم... تقدیم کردند که یادآوری جنایات آنان هنوز هم مو را بر اندام انسان راست می‌کند. بعد از سقوط طالبان امریکا مزدوران جهادی خود را روی کار آورد که نتیجه آن چیزی جز ویرانی، جنگ و مصیبت بیشتر نبود. حالا هم آوردن طالبان در قدرت تکرار همان سناریوهای وحشتناک می‌باشد. این واقعیت‌های تلخ تاریخ چند دهه کشور باید عزم ما را در متحد شدن و تدارک برای مبارزه سخت و قاطع، راسخ‌تر بسازد. هیچ ملت ناجی نداشتند جز دستان و اراده توانا و جسور خود شان که زنجیرهای سلطه خارجی و دیکتاتوری را بشکند. بس بیایید برای این پیکار بار دگر آماده گردیده و اجازه ندهیم طالبان به تنهایی یا با شراکت برادران جهادی شان میهن ما را به خواست باداران امریکایی، ایرانی و پاکستانی خود به عصر حجر ببرند.
زنده‌باد رزم سرتاسری زنان و مردان ما بر ضد سلطه طالبان بنیادگرا و کلیه مزدوران اشغالگران!
حزب همبستگی افغانستان
۸ مارچ ۲۰۲۱
