- توضیحات
- نویسنده: کنگره زنان آزاد
- رده: ترجمه از منابع بیرونی
حمله علیه زنان در ترکیه، تشکل زنان را هدف قرار میدهد
نویسنده: کنگره زنان آزاد | مترجم: احمر
منبع: Kurdistan Tribune
۱۵ اپریل ۲۰۱۶
آرم انجمن «کنگره زنان آزاد»
در ۱۰ اپریل ۲۰۱۶ ساعت ۵ صبح، مرکز انجمن «کنگره زنان آزاد» (KJA) به‌طور غیرمعمول مورد یورش پولیس ترکیه قرار گرفت. این یورش ناگهانی پولیس بدون اطلاع قبلی و در ساعات غیرعادی که هیچ‌یک از کارمندان اداری حضور نداشتند، صورت گرفت. در عین حال با همین شیوه‌ی غیرقانونی، ۱۶ سیاستمدار دیگر به‌شمول ۶ زن عضو، کارمند اداری و فعال «کنگره زنان آزاد» بازداشت شدند. پس از محاکمه در ۱۱ اپریل، ۴ عضو ما هر یک چمن عشق، پیرو دوندار، اولجی کانلیباش و زوزان تورپاک زندانی شدند.
- توضیحات
- نویسنده: عمران فیروز | مترجم: احمر
- رده: ترجمه از منابع بیرونی
نویسنده: عمران فیروز | مترجم: احمر
منبع: تیلی‌سور انگلیسی، ۱ اپریل ۲۰۱۶
افغانستان کشوری است که مورد بیشترین بمباران طیاره‌های بی‌سرنشین قرار گرفته است. با وجود این، به نظر می‌رسد که جهان در برابر آلام این کشور سکوت اختیار نموده است.
موترها کاملا منهدم شده بودند و همچنان یکی از مسافران – امیر ۴ ساله. در اپریل ۲۰۱۳، در اثر حمله طیاره بی‌سرنشین امریکایی این کودک یکجا با سیزده تن دیگر در ولایت شرقی کنر به قتل رسیدند.
عبدالواحد، ۲۵ ساله، کاکای امیر نیز در جمع قربانیان بود. نقیب‌الله، پدر امیر می‌گوید: «تحمل شنیدن این خبر را نداشتم. در آن اثنا تمام حواسم را از دست دادم. ناگهان، هنگامی که نمی‌توانستم جلو اشک‌هایم بگیرم، تصاویر پسر و برادرم در ذهنم نمودار شدند.»
اپریل ۲۰۱۶: کشته شدن ۱۷ تن از مهاجران افغان توسط بمباران طیاره‌های بی‌سرنشین امریکا در مرز پاکستان
در حقیقت، نقیب‌الله پسرش را برای مداوا به اسعدآباد برده بود. او از برادرش، عبدالواحد، خواست تا دوباره پسرش را به قریه ببرد و خودش در شهر ماند. این آخرین باری بود که او آنان را زنده دیده بود.
وقتی او به خانه زنگ زد تا دریابد که آیا به خیریت به خانه برگشته‌اند، جواب منفی گرفت. مردم محل گفتند که آنان در اثر حمله طیاره بی‌سرنشین به قتل رسیده‌اند. بعدا، مقامات دولتی تاکید می‌ورزیدند که امیر و عبدالواحد جنگجویان طالب بودند. براساس گفته‌های نقیب‌الله، آنان [مقامات دولتی] مسوولیت را به دوش وی انداختند تا ثابت کنند که اشتباهی صورت نگرفته است.
نقیب‌الله با خشم می‌گوید: «این ادعای شان بسیار مضحک و عجیب است که می‌گویند برادر و پسرم، یک کودک چهار ساله، جنگجویان مسلح بودند.»
تا امروز کسی نمی‌داند که چرا امیر، عبدالواحد و ۱۲ تن دیگر که تمامی شان افراد ملکی بودند، مورد هدف قرار گرفتند. با وجود این، از ۲۰۰۱ بدینسو حملات طیاره‌های بی‌سرنشین بخشی از زندگی روزمره افغانستان شده است.
قربانیان گمنام
مطابق گزارش‌های سازمان مقیم لندن، «اداره خبرنگاری تحقیقاتی»، افغانستان «کشوری در جهان است که مورد بیشترین بمباران طیاره‌ّهای بی‌سرنشین قرار گرفته است». از ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۳، کم از کم ۱۶۷۰ حمله به وقوع پیوسته است.
٩ نوامبر ٢٠٠١: امریکا با ریختن بمب ٢٠٠٠ کیلویی بر قریه دریاخانه، آن را به مخروبه تمام تبدیل نمود. در اکثر این بمب‌ها از یورانیوم غنی‌شده استفاده می‌شود که تاثیرات مخرب آن تا سال‌ها باقی مانده، باعث بیماری‌های خطرناک مخصوصا در نوزادان می‌شود.
اکثرا معلوم نیست که قربانیان این نوع حملات کی‌ها اند. معلومات دقیق بخصوص درمورد تعداد قربانیان موجود نیست. دلایل متعددی برای این مسئله وجود دارد.
از یک سو، رسانه‌ها به‌طور گسترده از حملات طیاره‌های بی‌سرنشین و قربانیان آن نه تنها در افغانستان، بلکه در پاکستان، یمن و سومالیا نیز چشم‌پوشی می‌کنند. در کنار آن، اغلب چنین به نظر می‌رسد که اراده سیاسی برای شفافیت وجود ندارد. در افغانستان، این مسئله بخصوص پس از به قدرت آمدن به‌اصطلاح دولت وحدت ملی در ۲۰۱۴ بیشتر صدق می‌کند.
از آن زمان بدینسو، رییس‌جمهور افغانستان، اشرف غنی یک کلمه هم درمورد حملات طیاره‌های بی‌سرنشین و قربانیان آن نگفته است. در عوض، گزارش می‌گردد که به‌طور مداوم با مقامات نظامی امریکا چای می‌نوشد. در اولین روزهای ریاست‌جمهوری‌اش، غنی برای امضای «قرداد دوجانبه امنیتی» با امریکا شتاب ورزید....
باآنکه کرزی یکی از مخالفان سرسخت «فرشته‌های مرگ» بود، نامی که مردم در بعضی مناطق طیاره‌های بی‌سرنشین را صدا می‌کنند، مطابق معلومات صریح که به‌طور همیشگی توسط نظامیان امریکایی به نشر می‌رسد، ثابت است که بیشترین حملات در دور ریاست وی به وقوع پیوسته است.
رسانه‌ها اخبار رسمی را به نشر می‌رساند
هرچند در طی ماه‌های اخیر گزارش‌ها در مورد حملات طیاره‌ّهای بی‌سرنشین افزایش یافته است. همانند قضیه امیر و عبدالواحد، مقامات رسمی دولت افغانستان یا نماینده‌های ارتش به‌طور متواتر تاکید می‌ورزند که قربانیان جنگجویان طالب، گروه داعش و القاعده هستند. در اکثر قضایا، رسانه‌ها فقط از این مقام‌های رسمی نقل قول نموده و خبر یک‌جانبه این رویدادها را به نشر می‌رسانند. در موارد اندک، آن‌ها درباره هویت واقعی قربانیان موشکافی می‌کنند.
جک سرلی از سازمان «اداره خبرنگاری تحقیقاتی» که برای سالیان متمادی مسئله حملات طیاره‌های بی‌سرنشین در افغانستان را بررسی نموده، می‌گوید: «بنابر تجربه‌ی من، به‌طور عموم برای این نوع معلومات مقامات ارتش و پولیس و نهادهای دولتی ولایات منابع اصلی خبری هستند. اما در اغلب موارد واضح نیست که آنان معلومات شان را از کجا به دست می‌آورند. خطوط متعدد ارتباطی درهم و برهم موجود اند، خیلی مشکل است تا مطمئن شوید که دقیقا کی در افغانستان کشته می‌شود. اکثرا فقط می‌توان مطمئن شد که کسی از بین رفته است. متاسفانه مشکل در اینجاست تا دریابید که ازبین‌رفته‌گان کی‌ها بودند و چه می‌کردند.»
٣ نوامبر ٢٠٠١: بمب افکن امریکایی «اشتباها» بمبی را بر قریه اسفرغه در ٥٠ کیلومتری کابل ریخت که ده‌ها تن را به قتل رسانید و قریه را به ویرانه بدل کرد.
براساس گزارش اخیر «یوناما» در جریان سال ۲۰۱۵ بیش از ۱۱۰۰۰ فرد ملکی کشته و زخمی شده‌اند. در‌حالی‌که تصور می‌گردد نیروهای مسلح و نظامیان افغان مسوول ۹۸٪ این رویدادها هستند، ۲٪ تلفات غیرنظامیان به نیروهای بین‌المللی نسبت داده می‌شوند که بیشتر توسط حملات هوایی صورت گرفته است.
همچنان گزارش واضح می‌سازد که میزان کشته‌شدگان توسط حملات هوایی امریکا از ۲۰۰۸ بدینسو به اوجش رسیده است. پژوهش‌‌های «اداره خبرنگاری تحقیقاتی» نشان میدهد که در ۲۰۱۵ به‌طور اوسط در هر چهار حمله طیاره بی‌سرنشین و جت یک غیرنظامی به قتل رسیده است. مطابق گزارش ملل متحد، تلفات غیرنظامی توسط نیروهای نظامی بین‌المللی و قوای هوایی افغان به ۸۳٪ افزایش یافته است، که تعداد تلفات غیرنظامیان به ۲۹۶ تن می‌رسد و از آن جمله ۱۴۹ کشته شده‌اند. ۵۷٪ آن توسط نیروهای بین‌المللی صورت گرفته است.
لیکن، گزارش ملل متحد بر حملات طیاره‌های بی‌سرنشین تمرکز نمی‌نماید. در ضمن، معلومات دولت امریکا میان حملات کلاسیک هوایی و طیاره‌های بی‌سرنشین فرقی قایل نیست. بنابر این دلیل، روشن نیست که به چه تعداد حملات طیاره‌های بی‌سرنشین در افغانستان صورت گرفته است.
بر علاوه، «یوناما» شمارش را بسیار به شکل محافظه‌کارانه انجام میدهد و برای هر قضیه نیاز به سه منبع دارد. بدین گونه، اعضای خانواده قربانیان به مثل نقیب‌الله می‌گویند که اقارب شان حتا در این شمارش راه پیدا نمی‌کنند. افزون بر آن، این نکته را نیز باید در نظر داشت که بین اکثر رسانه‌ها این یک رسم معمول شده که تمام قربانیان را جنگجویان و تروریستان مظنون توصیف نمایند و نه غیرنظامیان.
منتقدان گزارش سازمان ملل می‌گویند که بدون حضور خبرنگاران و فعالان حقوق بشر در بیشتر مناطق جنگ‌زده‌ی کشور، کشتار‌ها گزارش نمی‌گردند و به آمار رسمی راه نمی‌یابند.
علاوه بر آن، ثبت آمار تلفات غیرنظامیان فقط در ۲۰۰۹ آغاز گردید، ۸ سال پس از شروع جنگ غرب در افغانستان. بنابر این، اکثریت گسترده‌ی قربانیان گمنام خواهند ماند.
- توضیحات
- نویسنده: گاریکای چنگو؛ مترجم: داکتر حمید سیماب
- رده: ترجمه از منابع بیرونی
نویسنده: گاریکای چنگو، دانشمند پژوهشگر پوهنتون هاروارد امریکا | مترجم: داکتر حمید سیماب
منبع: گلوبل ریسرچ (پژوهش جهانی) نشریۀ انترنتی مرکز پژوهش روی جهانی‌سازی (گلوبالایزیشن)
۱۹ سپتمبر ۲۰۱۴، انتشار دوباره: ۱۸ فبروری ۲۰۱٦
داعش درست مانند القاعده وسیلۀ دهشت‌گستری «ساخت امریکا» است که به منظور نفاق‌اندازی و حکمروایی بر منابع غنی نفت شرق‌میانه و مقابله با نفوذ روزافزون ایران در منطقه طراحی شده است. این حقیقت که ایالات متحده تاریخچۀ طولانی و سوزان پشتیبانی و جانبداری از گروه‌های تروریستی و دهشت‌افکن دارد فقط برای کسانی تعجب‌آور خواهد بود که اخبار را تعقیب می‌کنند اما از تاریخ غافلند.
- توضیحات
- نویسنده: مایکل مور
- رده: ترجمه از منابع بیرونی
نویسنده: مایکل مور | مترجم: نوید نابدل
منبع: سایت مایکل مور
چند روز قبل در مورد فاجعه آب آشامیدنی در شهر فلنت واقع ایالت مشیگان امریکا نوشتم تا نشان دهم دولتی که با ماشین غول‌پیکر جنگی و جنگ‌های تریلیون‌دالری‌اش مدعی صدور دموکراسی، عدالت و حقوق بشر بر جهان است، اما در برابر شهروندانش چه برخورد غیرانسانی دارد. در همین ارتباط مایکل مور، فلمساز پرآوازه امریکایی و برنده جایزه اسکار، بعد از درخواست محاکمه والی این شهر، مقاله‌ای تحت عنوان «ده چیزی که آنان در باره فاجعه آب فلنت به شما نخواهند گفت، اما من می‌گویم» نوشته است که من فشرده‌ای از آنرا برای آگاهی از ماهیت ستمگرانه سیستم حاکم در امریکا ترجمه نموده‌ام.
- توضیحات
- نویسنده: مصاحبه مایکل سپرنگمان
- رده: ترجمه از منابع بیرونی
رسول سیاف با عبدالله عزام و جمعی از عرب‌ها در پشاور. عزام را رهبر و مرشد اصلی سازمان تروریستی القاعده و شخص اسامه بن لادن می‌خوانند. «عرب های افغان» کسانی بودند که توسط سی.آی.ای به کمک عربستان و پاکستان از کشورهای عربی استخدام شده به جنگ افغانستان فرستاده می‌شدند. با خروج روس‌ها از افغانستان، اکثر اینان به کشورهای دیگر مسلمان فرستاده شدند تا به فعالیت‌های تروریستی و جهالت‌پرورانه ادامه دهند. (عکس از مجله «البنیان المرصوص»)
مصاحبه مایکل سپرنگمان و بونی فاکنر | مترجم: احمر
منبع: گلوبل رسرچ، ۹ سپتامبر ۲۰۱۵
از ۱۹۸۷ تا ۱۹۸۹، مایکل سپرنگمان (Micheal Springmann) ریاست بخش ویزه‌های غیرمهاجرتی را در نمایندگی سیاسی امریکا در شهر جده عربستان به عهده داشت. در ایام ریاستش، تصامیم وی در ارتباط به رد ویزه برای متقاضیان غیرواجد شرایط سفر به‌طور روزمره توسط روسایش نقض می‌شد. پس از رویدادهای ۱۱ سپتامبر، او درک عمیق از مشکلاتی که در هنگام کارش برخورده بود، پیدا کرد. او نویسنده کتابی به نام «ویزه برای القاعده: گفته‌هایی از زبان یک فرد داخلی درمورد رهنمود سی‌آی‌ای که جهان را به لرزه آورد» است. در این کتاب، وی برنامه اعطای ویزه امریکا به تروریستان و گروه عرب‌های افغان را شرح میدهد. در ذیل ترجمه اندک تلخیص‌شده مصاحبه رادیویی آقای سپرنمان با بونی فاکنر از رادیوی «تفنگ‌ها و مسکه» (Guns and Butter) را می‌خوانید:
- توضیحات
- نویسنده: بن نورتون | مترجم: پویا
- رده: ترجمه از منابع بیرونی
ریگان با برهان الدین ربانی رهبر یکی از گروه‌های بنیادگرا و افراطی افغانستان در کاخ سفیدنویسنده: بن نورتون | مترجم: پویا
منبع: سالون، ۱۸ نوامبر ۲۰۱۵
آنانی که اسلام را بخاطر داعش سرزنش می کنند، چه بسا که اسامه بن لادن را در دهه‌ی ۸۰ حمایت می‌کردند.
تاریخ بی‌رحم است، چون با وضاحت کامل نشان میدهد که افراط‌گرایی اسلامی که امروز جهان را به بربادی کشانیده، زاده‌ی سیاست‌های دیروزی غرب است.
- توضیحات
- نویسنده: روکمینی کالیماچی | مترجم: احمر
- رده: ترجمه از منابع بیرونی
نویسنده: روکمینی کالیماچی | مترجم: احمر
منبع: روزنامه «نیویارک تایمز»
۱۳ اگست ۲۰۱۵
لحظاتی پیش از این که به دخترک ۱۲ سال تجاوز کند، جنگجوی داعش به وی تشریح کرد که کاری را که قرار است با او انجام دهد، گناه نیست. زیرا این دختر خردسال پیرو دین دیگری به جز اسلام بود و این مرد پافشاری می‌کرد که دین اسلام نه‌تنها به او اجازه این تجاوز را میدهد، بلکه تشویق به چنین کاری می‌کند و سبب بخشش وی می‌گردد.
دستان و دهن این دختر را بست و سپس پیش از این که خود را بر رویش بیاندازد، زانو زد و به عبادت پرداخت. بعد از اتمام کارش، دوباره زانو زد و سجده نمود. بدین شیوه خواست تا تجاوز را با عبادت پیوند زند.
این دخترک که آنقدر بدن کوچک دارد که یک مرد بزرگسال می‌تواند با دو دستش دور کمر او را حلقه کند، گفت: «برایش گفتم بسیار درد دارد، لطفا این کار را نکن. برایم گفت که بر اساس اسلام به او چنین حقی داده شده که بر یک غیرمومن تجاوز کند. با تجاوز بر من، او به خداوند نزدیک‌تر می‌شود.» او این گفته‌ها را در کنار خانواده‌اش در یک اردوگاه مهاجران که پس از ۱۱ ماه اسارت موفق به فرار به اینجا شد، بیان داشت.
- توضیحات
- نویسنده: آرونداتی روی
- رده: ترجمه از منابع بیرونی
آروندتی رای، نویسنده نامدار و مبارز هند، فقط چند روز بعد از حمله نظامی امریکا و متحدانش بر افغانستان، در مقاله‌ای به افشای ماهیت اشغالگرانه این جنگ پرداخته از کشتار غیرنظامیان و تشدید تروریزم هشدار داده بود. حال که با گذشت بیش از ۱۴ سال، بربریت، سیاست های شیطانی و عوامفریبی‌های امریکا و غرب را با وضوح تمام در کشور خود شاهدیم، لازم دانستم این تحلیل داعیانه آروندتی را ترجمه و در دید همگان قرار دهم.
- توضیحات
- نویسنده: ای‌ان‌اف نیوز
- رده: ترجمه از منابع بیرونی
نویسنده: مورت کوسیری | مترجم: احمر
منبع: ای‌ان‌اف نیوز، ۲۳ اگست ۲۰۱۵
اداره خدمات امنیتی سویدن (Säpo) تخمین می‌زند که حدود ۳۰۰ تن از سویدن به جنگ علیه داعش در سوریه و عراق پیوسته اند.
اخیرا، اخبار و مقالاتی در مطبوعات سویدن به نشر رسید که از شرکت شهروندان اروپایی در جنگ علیه داعش در عراق و سوریه در صفوف مبارزان کوردی سخن گفته اند. رهبر «حزب اتحاد دموکراتیک» کوردستان به رسانه‌های سویدن اظهار داشت که در حال حاضر حدود ۵۰۰ اروپایی در صف «واحدهای مدافع خلق» بر ضد داعش می‌جنگند.
مبارزان انترناسیونالیست به‌شمول سویدنی‌ها در قطعه‌ای مشهور به «شیران روژاوا» در کنار جنگجویان «واحدهای مدافع خلق» مصروف نبرد اند. در عین حال جمعی از اروپایی‌های کوردتبار به جنوب کوردستان رفته به نیروهای پیشمرگه پیوسته اند.
باآنکه تعدادی از شهروندان سویدن یکجا با نیروهای «واحدهای مدافع خلق» و پیشمرگه‌ها در پیکار اند، ولی ترجیح می‌دهند تا نام شان را افشا نکنند. جییپر سودر یکی از محدود سویدنی‌هایی است که در کنار «واحدهای مدافع خلق» می‌جنگد و نامش را فاش می‌کند.
آقای سودر می‌گوید که وی هویتش را برملا می‌سازد تا توجه مردم عام سویدن و جهان را به سوی وضعیت سوریه و روژاوا جلب کند و سهمی در جذب کمک‌های روزافزون جامعه جهانی داشته باشد. سودر می‌افزاید که ۴۰۰ شهروند سویدن از طریق شبکه‌های اجتماعی علاقمندی شان را جهت مبارز کنونی روژاوا ابراز داشته اند به‌شمول آنانی که خواهان پیوستن به رده مبارزان هستند.
سودر اظهار می‌دارد که صدها زن و مرد انگلیس، فرانسوی، ایتالوی، امریکایی و کانادایی دوشادوش هم می‌جنگند و علت پیوستنش به «واحدهای مدافع خلق» را چنین بیان می‌کند:
«نیازش را می‌دیدم که کاری باید در برابر قتل‌عامی که توسط باند‌های داعش علیه مردم متعلق به ادیان و ملیت‌های دیگر صورت می‌گرفت، بکنم. نمی‌توانم وجدانم را فقط با پرداخت ۱۰۰ کرون اعانه آرام کنم. برای همه ممکن نیست که با "واحدهای مدافع خلق" بپیوندند ولی به نحوی از انحا در مبارزه سهم ادا کرده می‌توانند. کوردها مرا همچون عضو خانواده شان استقبال کردند. تنها روژاوا و سوریه نه بلکه تمام کشورهای اروپایی را خطر داعش تهدید می‌کند. کوشش می‌کنم کوردها را حمایت کنم تا جلو داعش را در همانجا بگیرم قبل از این که به اینجا سرایت کنند.»
سودر که اخیرا برای تداوی پایش که در اثر انفجار ماین زخم برداشته به سویدن برگشته است، می‌گوید که پس از اختتام تداوی دوباره به جمع همسنگرانش در روژاوا خواهد پیوست.
کیون جوخیم مشهور به دلسوز بهار از مبارزان آلمان که در ۶ جولای ۲۰۱۵ در پیکار برضد داعش در قریه شیرگیرت شهر تل ابیض کوردستان سوریه جان باخت. دلسوز در نوامبر ۲۰۱۲ به انقلاب روژاوا پیوست و در هنگام پاکسازی قریه‌های متعدد کوردستان سوریه از ویروس داعش نقش به سزایی را ایفا نمود.
هانس برون، کارشناس نامدار در امور تروریزم می‌گوید انسان‌هایی که جهت مبارزه به کشورهای دیگر می‌روند، فقط برای ماجراجویی نه بلکه بیشتر به دلایل ایدیولوژیک و معنوی این کار را می‌کنند و علاوه می‌کند آنانی که به سوریه می‌روند، دلایل دیگری نیز دارند.
برون، آنانی را که به سوریه و عراق سفر نموده اند تا برای داعش بجنگند با نازی‌هایی که در کنار هیتلر در جریان جنگ جهانی دوم می‌جنگیدند، مقایسه نموده خاطرنشان می‌سازد: «شباهت‌های فراوانی بین رضاکاران داعش و اساس [پولیس مخفی هیتلر -مترجم] موجود است. هدف سیاست‌های اساس تضمین اتحاد نژادی از طریق نابودی گروه‌های دیگر بود. به همین شیوه، هدف سیاست داعش ایجاد اتحاد دینی از طریق محو و نابودی گروه‌های دیگر است.»
هانس برون توجه را بر این واقعیت معطوف می‌دارد که در زمان معاصر هیچ‌گاهی شاهد کمیت وسیع انسان‌ها جهت شرکت در مبارزه در مناطق جنگی به مقیاس آنانی نبوده که به عراق و سوریه به جنگ داعش می‌روند. او مبارزانی را که به «واحدهای مدافع خلق» و پیشمرگه ملحق می‌شوند با آنانی که در کنار جمهور‌ی‌خواهان برضد رژیم فرانکو در جریان جنگ داخلی اسپانیا جنگیدند، تشبیه می‌کند.
در حدود ۵۰۰ شهروند سویدن به جنگ داخلی اسپانیا پیوستند و ۱۶۰ تن شان در پیکار علیه فاشیست‌ها جان باختند. آنانی که از جنگ برگشتند با سرکوب و بازپرس دولت سویدن روبرو شدند، چون در آن وقت دولت این کشور با هیتلر روابط تنگاتنگ داشت.
- توضیحات
- نویسنده: «دویچه وله»
- رده: ترجمه از منابع بیرونی
مترجم: احمر
منبع: «دویچه وله»، ۹ اگست ۲۰۱۵
فیگن یوکسیکداغ، رهبر مشترک «حزب دموکراتیک خلق‌ها ــ HDP» در ترکیه، در کنار آقای صلاح‌الدین دمیرتاش رهبری مشترک این حزب را به عهده دارد. شایان ذکر است که ه‌دپ نخستین حزبی در جهان است که توسط یک زن و مرد به‌طور مشترک رهبری می‌گردد. فیگن یوکسیکداغ (Figen Yüksekdağ)، متولد سال ۱۹۷۱، یکی از فعالان حقوق زن است که در ۲۰۰۲ به پارلمان ترکیه راه یافت و مدیر مسوول مجله «زنان سوسیالیست» و عضو هیئت مدیره هفته‌نامه «اتیلیم» (خیزش) بود. در ۲۰۰۹، بنابر فعالیت‌های سیاسی‌اش توسط پولیس بازداشت شد. در ۲۰۱۰ با چند تن دیگر «حزب ستمدیدگان سوسیالیست» را بنیان گذاشت و در ۲۰۱۴ از سمت رهبری این حزب استعفا داد تا رهبری مشترک ه‌دپ را به عهده گیرد.
مقالات برگزیده
مقالات رسیده
هنر و ادبیات
از صفحات تاریخ ما
تعداد مهمانان حاضر: 173 نفر