۱۰ سوالی که دوستداران ارتش پاکستان قادر به جواب آن نیستند
- رده: ترجمه از منابع بیرونی
- نویسنده: مترجم: احمر
- منتشر شده در سه شنبه، 09 جدی 1393
این تنها افغان‌ها نیستند که از خرابکاری‌های ارتش و استخبارات پاکستان درد می‌کشند. عناصر فراوانی از داخل پاکستان نیز نقش ویرانگرانه این نهادها در کشور شان را مورد انتقاد جدی قرار می‌دهند و حتا خبرنگاران و نویسندگانی بودند که به دلیل نوشتن و افشاگری به قتل رسیدند. مقاله ذیل را از یک ویبلاگ پاکستانی ترجمه نموده‌ام که نویسنده به علت خطراتی که اینگونه مقالات در بر دارند، به‌صورت گمنام صرفا تحت عنوان «یک پاکستانی نگران» آن را انتشار داده‌است. البته نویسنده فقط به یک نکته اشاره‌ای ننموده‌است که ارتش و استخبارات پاکستان جیره‌خواران امریکا بوده، اکثر برنامه‌های شان را طبق استراتژی و فرمایش کاخ سفید به پیش می‌برند.
مترجم: احمر
منبع: ویبلاگ «یک پاکستانی نگران»، ۱۸ دسمبر ۲۰۱۴
پاکستان ۷۰۰۰۰ تن از شهروندانش را در اثر حملات تروریستی از دست داده‌است. تعداد پولیس و عساکر کشته‌شده این کشور در حدود ۱۰ تا ۲۰ هزار می‌رسد. هفته گذشته، طالبان مرگبارترین حمله‌ی شان را در تاریخ پاکستان به راه انداختند که باعث مرگ ۱۶۲ تن به شمول بیش از ۱۴۰ کودک در «مکتب عامه ارتش» در پشاور گردید. هنوزهم اجماع ملی در این مورد وجود ندارد. ارتش پاکستان و هم‌قطارانش با نظریه‌های توطئه‌آمیز شان و اتهام‌بندی بر کشورهای همسایه همچون هند و افغانستان ادامه می‌دهند تا اذهان توده‌ها را مغشوش سازند و از مسوولیت‌های شان فرار نمایند. آنان در تلاش اند تا ثابت کنند که تروریست‌ها مسلمان نبوده و از جای نامعلوم آمده بودند. اما این حقیقت پابرجاست که تروریزم در پاکستان، نتیجه‌ی عمق استراتیژیک سیاست اردوی پاکستان است که از افکار بنیادگرایی شبکه مدرسه‌های دیوبندی نشئت می‌گیرد و با دستور و پول ارتش پاکستان به پیش می‌روند. حالا که مار آستین صاحبش را نیش زده، هنوزهم ارتش پاکستان به سیاست قبلی‌اش یعنی طالبان خوب و بد ادامه می‌دهد، و نمی‌خواهد اظهاراتش را درمورد تغییر داده و تندروی را در مجموع آماج قرار دهد. نکته‌ی فاجعه‌بار، حمایت پروپاقرصی است که ارتش این کشور از آن مستفید می‌شود، بخصوص درمیان جوانان شهرنشین باسواد که فکر می‌کنند زیر سوال‌بردن ارتش پاکستان، عمل غیروطنپرستانه و خیانت است. بنابر این، ۱۰ سوال از جوانان دختر و پسر درمورد ارتش پاکستان قرار ذیل اند:
۱- کی به ملا عمر اجازه می‌دهد که از کویته به فعالیت‌هایش ادامه دهد؟
از سالیان متمادی بدینسو، ملا عمر، امیر طالبان افغانستان، از کویته پاکستان فعالیت می‌کند. تمام شورای طالبان افغان (و یا هم کابینه شان) توسط ارتش پاکستان در این کشور مستقر گردیدند تا از حملات امریکایی‌ها در امان بمانند. اگر ارتش پاکستان عملیات نظامی را علیه طالبان به پیش می‌برد، پس چرا از آنان به قیمت خون شیعه‌ها در کویته میزبانی می‌کند. آیا طالبان افغان خوب اند، زیرا آنان افغان‌ها و هندی‌ها را می‌کشند ولی طالبان پاکستانی بد اند چون از کنترول ارتش پاکستان برآمده‌اند.
ملا عمر، رهبر طالبان افغان، از کویته فعالیت‌هایش را به پیش می‌برد.
۲- چرا ارتش پاکستان جهت انتقال ملک اسحاق مربوط «لشکر جهنگوی» هیلکوپتر فراهم نمود؟
در ۲۰۰۹، رهبر سازمان مجهز و بی‌رحم تروریستی «لشکر جهنگوی» که خود شان را قاتل شیعه‌ها اعلام می‌دارند، با هیلکوپتر نظامی از زندان کوت لاکپت لاهور به مرکز فرماندهی ارتش انتقال داده شد. مطابق گزارش‌ها، او جهت میانجیگری میان جنگجویان لشکر جهنگوی و ارتش پاکستان انتقال داده شده بود، زیرا جنگجویان چندین سرباز ارتش این کشور را در یکی از مرکزهای نظامی پاکستان در راولپندی به گروگان گرفته بودند. از آن پس، کشتار شیعه‌ها در پاکستان اوج گرفت. به باور تحلیلگران، در بدل رهایی سربازان به لشکر جهنگوی اجازه داده شده که با دست باز شیعه‌ها را به قتل برسانند.
ملک اسحاق، یکی از سرتروریستان مربوط لشکر جهنگوی
۳- چطور اسامه توانست برای چندین سال، در یک کیلومتری پایگاه نظامی زندگی کند؟
اسامه بن لادن، خون‌خوارترین تروریست جهان مربوط القاعده، در خانه‌ای با مساحت ۳۵۰۰ متر مربع و دیوارهای ۲ متری زندگی می‌کرد. نکته‌ی مضحک این است که خانه مذکور درحدود یک کیلومتر دورتر از پایگاه نظامی پاکستان در ایبت‌آباد موقعیت داشت که یکی از پایگاه‌های مهم منطقه به‌شمار می‌رود. برای بیش از یک دهه، ارتش پاکستان زیر نام مبارزه علیه تروریزم کمک‌های ایتلافی را به دست آورد، و با این پول‌ها تجهیز گردید ولی بازهم نتوانست که اسامه بن لادن را که در زیر ریش شان زندگی می‌کرد، پیدا کند. یا این که نیروهای مسلح اسامه را پنهان نموده بودند یا هم سازمان مقتدر استخباراتی آی.اس.آی کاملا بی‌کفایت و ناشایسته است.
اسامه بن لادن، رهبر سازمان خون‌آشام القاعده که برای چندین سال در ایبت‌آباد در نزدیکی پایگاه نظامی پاکستان زندگی می‌کرد.
۴- کی به شبکه حقانی کمک می‌کند که از حملات هوایی امریکا نجات یابد؟
شبکه حقانی، گروه تروریستی که متحد طالبان افغانستان است به ارتش پاکستان وفادار می‌باشد. این گروه چندین عملیات بر نیروهای ناتو به رهبری امریکا و همچنان نیروها و دفترهای افغانستان نموده و از مرز پاکستان فعالیت می‌کند. نیروهای امریکایی به کمک ارتش پاکستان چندین حمله هوایی را بر شبکه حقانی انجام داده‌اند، ولی بنابر گزارش‌ها، آنان هر بار موفق به فرار شده‌اند. نیروهای امریکایی بر این باور اند که ارتش پاکستان بازی دوجانبه‌ای را به پیش می‌برد. پسان‌ها، امریکا حملات هوایی مستقل را بدون آگاهی نیروهای پاکستانی انجام داد و در عملیات شان موفق بودند. این بیشتر به اثبات می‌رساند که ارتش پاکستان حاضر به تغییر در سیاستش نیست و حمایتش از تروریست‌های امتداد مرز را ادامه می‌دهد.
جلال‌الدین حقانی، رهبر شبکه حقانی و یکی از پسران نازدانه دولت پاکستان
۵- چطور رهبر طالبان/داعش در زیر ریش دفتر مرکزی آی.اس.آی در امن به‌سر می‌برد؟
مولانا عبدالعزیز، ملا امام بدنام فعلی لال مسجد و مدرسه جامعه حفصه، بیعت‌اش را از داعش اعلام نمود. وی در برنامه زنده تلویزیونی اظهار داشت که شاگردان مدرسه‌اش حمایت شان را از داعش و طالبان اعلام می‌دارند و از آمد داعش در پاکستان استقبال می‌کنند. از این مدرسه، شاگردانش خطرناک‌ترین ویب‌سایت به نام «جامعه حفصه اردو» را به پیش می‌برند که در آن ویدیوهای شاگردان مدرسه مذکور (در همکاری با طالبان و دیگر گروه‌های بنیادگرا) در جریان سربریدن انسان‌ها پخش می‌شوند و دیگر ویدیوهای تبلیغاتی بنیادگراها به اشتراک گذاشته می‌شوند. این مولوی همیشه در برنامه‌های زنده تلویزیونی ظاهر می‌شود ولی کسی به او دست زده نمی‌تواند. مسخره این است که مدرسه وی در چندقدمی دفتر مرکزی سازمان مقدم استخباراتی آی.اس.آی در پایتخت موقعیت دارد. چه باعث می‌گردد که آی.اس.آی و ارتش پاکستان در پایتخت این کشور به او چیزی نگویند؟
مولانا عبدالعزیز، ملا امام لال مسجد که رابطه تنگاتنگ با ضیاالحق داشت.
۶- کی تروریست‌ها را در اردوگاه نظامی به نام کویته آزاد گذاشته‌است؟
شهر کویته مرکز ایالت بلوچستان است و یا هم بزرگ‌ترین اردوگاه نظامی پاکستان می‌باشد – عملا این شهر از چندین دهه بدینسو توسط ارتش پاکستان و گروه‌های شبه‌نظامی دولتی کنترول می‌شود. هیچ چیزی بدون آگاهی نیروهای مسلح حرکت کرده نمی‌تواند. در این وضعیت، خیلی قابل تعجب است تصور کنید که گروه‌های تروریستی مانند لشکر جهنگوی با معافیت از مجازات عمل می‌کنند و دست به کشتار جمعی شیعه‌های هزاره می‌زنند و کسی به آنان دست هم زده نمی‌تواند. این در حالی است که مبارزان بلوچ حتا قادر به نشر نشریه بلوچی نیستند. «اهل سنت و الجماعت» (ASWJ) که سازمان خواهر لشکر جهنگوی می‌باشد، توسط ارتش پاکستان کمک گردید تا پناهگاه‌های مقتدر خویش را در بلوچستان ایجاد کند و حال رمضان منگل، رهبر این گروه، یکی از ترسناک‌ترین تروریست‌های این منطقه به‌شمار می‌رود. گردهمایی مولانا فضل‌الرحمن مورد بمب‌گذاری توسط منگل قرار گرفت، چرا که مولانا باوجود مشوره نیروهای امنیتی که باید منگل را نیز به گردهمایی دعوت می‌کرد، ولی او از دعوت وی ابا ورزیده بود. آیا ممکن است دوستداران ارتش پاکستان به ما بگویند که چطور این تروریست‌ها در بزرگ‌ترین اردوگاه نظامی پاکستان با معافیت از مجازات عمل می‌کنند؟
کشتار هزاره‌ها در کویته
۷- آیا شما ارزش مصرف ۷۰۰ میلیارد بر نیروهای امنیتی را به دست می‌آورید؟
در بودجه قبلی، نیروهای امنیتی پاکستان ۷۰۰ میلیارد کلدار پاکستانی به دست آوردند که تقریبا ۱۰ برابر بودجه مشترک صحت و آموزش می‌شود. از ۲۰۰۲ تا ۲۰۱۰، ارتش پاکستان ۱۸۰۰ میلیارد کلدار از درک بودجه کمک‌های نیروهای ایتلافی دریافت نمود. همچنان، نهادهای امنیتی زیر نام مبارزه با تروریزم از تمویل‌کنندگان و سازمان‌های بین‌المللی و دولت پاکستان پول بیشتر حاصل کردند. با درنظرداشت نتایج به‌دست‌آمده، آیا دوستداران ارتش پاکستان مصارف عظیم نهادهای امنیتی را از دید اقتصادی توجیه کرده می‌توانند؟ به‌حیث شهروندان، پاکستانی‌ها ۱۰ بار بیشتر از صحت و آموزش شان برای چیزی پول پرداخته‌اند که در بدل آن فقط خونریزی، قتل و تباهی نصیب شان شده‌است.
۸- کدام ارتش دیگر جهان امپراتوری اقتصادی را به راه انداخته‌است؟
ارتش پاکستان در ذات خود ارتش ویژه است چون برخلاف ارتش‌های دیگر جهان، امپراتوری اقتصادی را راه‌اندازی نموده‌است. در سراسر کشور، در تجارت‌های مختلف سرمایه‌گذاری نموده‌است، بنابر این قابل فهم است چرا در کاری که ما برای انجامش پول می‌پردازیم -از ما حفاظت و دفاع کنند- بی‌کفایت هستند. طومار نامکمل سرمایه‌گذاری‌های ارتش پاکستان را می‌توان نوشت ولی دوستداران دختر و پسر ارتش به ما گفته می‌توانند که کدام ارتش دیگر فرآورده‌های جواری، سمنت، روغن، بوت و تیل تولید می‌کند و در ده‌ها تجارت دیگر مانند بیمه، بانکداری، املاک، گاز و نفت دخیل است؟
سرمایه‌گذاری‌های ارتش پاکستان
۹- کی به رشید رووف، بمب‌گذار ۷ جولای، کمک نمود که از زندان فرار کند؟
در ۱۴ دسمبر ۲۰۰۷، رشید رووف، یکی از بمب‌گذاران ۷ جولای لندن، از زندان به‌طور مرموزی فرار نمود. زندانبانان می‌گویند که وی با بازکردن دستانش از دستبند فرار نموده‌است. رووف، تروریست دوست‌داشتنی ارتش پاکستان، در جریان حملات هوایی امریکا در مرز میان افغانستان و پاکستان کشته شد.
رشید رووف
۱۰- آیا ارتش پیش از حمله به بلوچستان با پارلمان مشوره نمود؟
از بیش از یک دهه بدینسو، ارتش پاکستان بلوچستان را مورد بمباردمان قرار داده‌است. آن‌ها می‌توانند با معافیت و بدون مورد پرسش قرارگرفتن دست به قتل و نابودی بزنند. خبرنگاران، محصلان، فعالان، مبارزان، متخصصان – هیچ‌کدام از برنامه قتل و نابودی در امان نیست. در شروع سال جاری، ارتش عملیات نظامی‌ای بر قریه مشکی نمود و تمام قریه را کاملا منهدم ساخت. آیا نیروهای مسلح از پارلمان منتخب کشور اجازه گرفتند؟ آیا آنان برای اجماع عام یا تصویب پارلمان جهت وظیفه کشتار شان در بلوچستان منتظر نشستند؟ چرا این موانع سد راه عملیات گسترده علیه تروریست‌های بنیادگرا قرار می‌گیرد؟
قتل‌عام قریه مشکی در بلوچستان توسط ارتش پاکستان
۱۱- مدرسه‌های آموزش انتحاری ۲۰۰ متر دورتر از پایگاه نظامی در مناطق قبایل مرزی پاکستان.
در شروع سال جاری، اردوگاه آموزش انتحاری که فقط ۲۰۰ متر دورتر از پایگاه نظامی در مناطق قبایل مرزی پاکستان موقعیت داشت، کشف شد. چرا کسی متوجه آن نشد؟ آیا نیروهای امنیتی همدست شان هستند یا این که در کار شان بی‌کفایت اند؟
مدرسه انتحارپروری در نزدیکی پایگاه نظامی پاکستان در مناطق قبایل مرزی
۱۲- کدام ارتش باید خبرنگاران را به قتل رسانده و ناپدید کند؟
سلیم شهزاد، خبرنگاری که برای تحقیقاتش و افشای معلومات در مورد روابط ارتش با تروریریست‌ها، توسط ارتش پاکستان به قتل رسیده و ناپدید شد. آیا ارتش برای اثبات بی‌گناهی‌اش کدام جواب دارد؟
سلیم شهزاد
۱۳- ارتش پاکستان به هیچ‌کس جوابگو نیست. چرا؟
ارتش پاکستان و آی.اس.آی در ذات خود خاص اند، چون کاملا به‌طور مستقل عمل می‌کنند و توسط هیچ‌کس نظارت نمی‌گردند. آنان درمقابل تمامی اقدام‌هایی برای این که تحت کنترول شهروندان ملکی قرار گیرند، ایستادند. هرچند مطابق قانون اساسی، ارتش باید به پارلمان منتخب کشور گزارش دهد، ولی بدون چون و چرا آنان به فعالیت‌های شان ادامه می‌دهند. نهادهای امنیتی کشور، امنیت و سیاست خارجی پاکستان را به پیش می‌برند. آیا ممکن است دوستداران ارتش پاسخ دهند که در کدام بخش دیگر جهان چنین می‌شود؟
