پدیده خطرناک خصوصی‌سازی جنگ‌های پنتاگون
- رده: مقالات
- نویسنده: توفان
- منتشر شده در چهارشنبه، 18 قوس 1394
خصوصی سازی در جوامع سرمایه‌داری در هر زمینه به حدی پیش رفته که دیگر حتی جنگ‌ها نیز به کمک شرکتهای خصوصی مربوط به این و آن غول سرمایه پیش می‌روند که این روند کشتار و جنایت و بربریت را نیز بصورت بیسابقه‌ای افزایش داده است. این شرکت‌ها عموما افراد لمپن و متعلق به باندهای مافیایی دارای سابقه جرمی را استخدام نموده به کشورهای دیگر می‌فرستند که با وحشت تمام و بدون هیچگونه نگرانی از بازخواست قانونی، غیرنظامیان را مورد شکنجه و کشتار قرار می‌دهند.
شرکت های خصوصی نظامی (PMCs) شامل نیروهای مسلحی می‌شوند که ظاهراً از کنترول دولت خارج بوده و تحت مدیریت شرکتهای خصوصی قرار دارند و جهت پیشبرد اهداف نظامی توسط دولت‌ها در بدل قرارداد های سودآور به خدمت گرفته می‌شوند. با نفوذ این شرکت‌ها در دولت، کشور‌ها بیشتر به جنگ‌طلبی و میلیتاریزم کشانیده می‌شوند و جنگ در خدمت اهداف اقتصادی این شرکت‌ها قرار می‌گیرد. با آغاز مداخلات نظامی امریکا بعد از یازدهم سپتامبر، خصوصی‌سازی جنگ نیز فزونی یافته است که ابعاد فاجعه‌باری مخصوصا برای مردم افغانستان و عراق در بر داشت.
بلک واتر: از سال تاسیس‌اش (۱۹۹۷) تا به اکنون برای سرگرمی و سود انسان می‌کشد.
تا حال پنتاگون بیش از ٧٠٠هزار نیروی خصوصی را مورد استفاده قرار داده که تنها در سال ۲۰۱۰ حدود ۵۰میلیارد دالر عاید این شرکت‌ها شده است. روزنامه «فایننشال تایمز» به تاریخ ۱۳ مارچ ۲۰۱۳ گزارش داد که دولت امریکا در ده سال جنگ عراق ۱۳۸ میلیارد دالر به پیمانکاران خصوصی پرداخت کرده است. از این میان ۳۹.۵ (سی‌و‌نه‌ونیم) میلیارد دالر قرارداد به KBR داده شده است که بخشی از شرکت Halliburton می‌باشد که توسط دیک چینی، معاون رییس جمهور جورج دبلیو بوش راه اندازی شده بود.
«فایننشال تایمز» از گزارش سال ۲۰۱۱ یک کمسیون در ارتباط به پیمانکاران جنگی که به کانگرس امریکا تهیه شده نقل می‌کند که از سال ۲۰۰۱ بدینسو حداقل ۶۰ میلیارد دالر (یا روزانه حدود ۱۲ میلیون دالر) در اثر تقلب قراردادی‌ها به هدر رفته یا ناپدید شده است.
با اشغال افغانستان، امریکا در کنار نیروی‌های ملی نظامی‌اش، با پرداخت دهها میلیارد دالر به شرکتهای خصوصی، سرباز اجیر کرده آنان را به افغانستان سرازیر نمود. در طول این مدت جنایات هولناکی از سوی سربازان این شرکت‌ها در برابر غیر نظامیان سر زده است. عاملان آن نیز پس از دستگیری و «محاکمه» بلافاصله آزاد شده و دوباره به حیث سرباز برای این شرکت‌ها فعالیت می‌نمایند. این شرکت‌ها، در افغانستان نیز در زدوبند با برخی مقامات فاسد و پلید افغان شرکتهای خصوصی افغان را مورد حمایت قرار داده با سپردن بخشی از مسئولیت های‌شان به آنان تحت عنوان «سب‌کانترکت»، از یکسو پول بیشتری به جیب می‌زنند و از سوی دیگر موجب عام شدن پدیده خطرناکی در کشور تحت عنوان «شرکت های خصوصی امنیتی» گردیدند که در واقع باندهای آدمکش و جنایتکار اند که با معافیت تمام دست به هر رذالت و آدمکشی می‌زنند.
نشریه «مادر جونز» به تاریخ ۲ سپتامبر ۲۰۱۱ ده مورد از قراردادهای «بی‌ارزش» پنتاگون را شرح داده می‌نویسد که امریکا برای امنیت کاروان‌هایش در افغانستان بر جنگسالاران و «افراد بد» تکیه کرد. این نشریه درین ارتباط از یک گزارش کانگرس امریکا نقل می‌کند: «این قرارداد باعث تحریک جنگ‌سالاری، اخاذی و فساد شده و می‌تواند یک منبع عمده مالی برای شورشیان باشد.»
در سال ۲۰۰۳ برای حفظ امنیت کرزی با شرکت خصوصی داینکورپ (Dyncorp) قرارداد ٥٢ میلیون دالری بسته شد.
در سال ۲۰۰۳ برای حفظ امنیت کرزی با شرکت خصوصی داینکورپ (Dyncorp) قرارداد ٥٢ میلیون دالری بسته شد. شرکت امریکایی در زمینه حمل و نقل هوایی، عملیات‌های هوایی، آموزش، توسعه بین‌المللی، امنیت و غیره فعالیت نموده و بیش از ٩٦درصد از عواید ٣ میلیاردی‌‌اش را از دولت امریکا دریافت کرده است. در ۲۸ نومبر ۲۰۱۰، سایت افشاگر «ویکی‌لیکس» سندی از پرداخت پول توسط (Dyncorp) جهت استفاده موادمخدر و برگزاری محافل بچه‌بازی برای پولیس افغان در کندز پرده برداشت که در سایت همبستگی با عنوان «رسوایی شرکت "داینکورپ" که حنیف اتمر آن را زیر زد» نشر گردیده است.
یکی از شرکتهای گسترده نظامی خصوصی «بلک واتر» است که در سال ١٩٩٧ توسط اریک پرنس تاسیس شد و در اواخر سال ٢٠١٠ به علت رسوایی های پیاپی به Xe Services تغییر نام داد. «بلک واتر» همکاری بسیار نزدیکی با سازمان «سیا» دارد. اریک پرنس در این مورد می‌گوید:
«کار "بلک واتر" با سازمان سیا زمانی آغاز شد که ما معلمان متخصص و تجهیزاتی را ارائه کردیم که سیا فاقد آن بود. سالهای پس از آن، این شرکت شکل مجازی سازمان سیا شد زیرا از ما بارها خواسته شده بود که ماموریت‌های خطرناکی را انجام دهیم که سازمان سیا نمی‌تواند و یا نمی‌خواهد خود را درگیرش سازد.» (آر.تی، ۱۴ مارچ ۲۰۱۳)
نیروهای «بلک واتر» مرتکب جنایات جنگی گوناگونی در عراق و افغانستان شده اند. در سال ٢٠٠٧ نیروهای این شرکت ١٧ غیر نظامی را در عراق به قتل رساندند؛ زنی را در سال ٢٠٠٦ زیر موترشان کشتند؛ از سلاح‌های ممنوعه استفاده نمودند؛ بر دختران عراقی تجاوز نمودند و... درنتیجه غیر نظامیان و افراد ملکی از قربانیان اصلی این درنده‌خویان در عراق و افغانستان بودند. در واقع امریکا با اجیر ساختن چنین شرکتهای بدنام و جنایتکار می‌کوشد بار مسئولیت جنایات هولناک را از دوش دولت رد نموده بر این شرکت‌ها بیاندازد درحالیکه با به کار گرفتن اینچنین آدمکشان حرفوی، مسئولیت عمده به دوش دولت جنگ‌افروز آن کشور است.
در این ویدیو‌ها گوشه‌هایی از خرمستی‌های درنده‌خویان امریکایی را دیده می‌توانید:
این شرکت‌ها با تمام وجود تلاش می‌کنند تا فعالیت‌های‌شان مخفی نگهداشته شده و کشتار غیرنظامیان مانع قراردادهای سودآور آنان نشود. بسیاری از جنایات نیروهای امریکایی، نیروهای ویژه و شرکتهای خصوصی، پوشیده می‌مانند. پتریک مارتین روزنامه‌نگار کانادایی در اینمورد می‌نویسد:
«نیروهای بلک واتر از قاتلان شناخته‌شده و بسیار خاص عراق بودند. گزارش تعدادی از قتل‌عام‌هایی که توسط سربازان امریکایی، نیروهای ویژه و شرکتهای خصوصی رخ داده اند نشر گردیده است، اما تعداد زیادی از حوادث مشابه ثبت نشده اند، زیرا هیچ یک از قربانی‌ها زنده نمانده اند. از میان صدها جنایت فقط برخی از آنها توسط "برادلی مننگ" به ویکی‌لیکس فاش شد...» (WSWS، ۱۶ اپریل ۲۰۱۵)
کارتون: «سرباز بلک واتر: از سر راه من کنار برو! من اول شلیک می‌کنم بعداً سوال می‌پرسم!»
در سال ٢٠٠٢، پنتاگون قرارداد ٥٦٩ میلیون‌دالری را با «بلک واتر» برای جلوگیری کشت خشخاش در افغانستان به امضا رسانید. اما نه تنها که از کشت آن جلوگیری صورت نگرفت، بلکه با همکاری این شرکت رونق بیشتری پیدا کرد و تا سال ٢٠١١ کشت خشخاش ٦٠ درصد افزایش یافت که شامل ٢٠٩ هزار هکتار زمین می‌شد.
این شرکت‌ها به قرارداد‌هایی که با دولت امریکا می‌بندند نیز متعهد نمی‌مانند و فقط راه‌هایی را جستجو می‌کنند که پول بیشتری به جیب شان بریزد. گزارش‌هایی حاکی از آنست که برای زمینه‌سازی به قراردادهای بیشتر، اینان طالبان و دیگر گروه‌های تروریستی را برای ایجاد بدامنی مورد حمایت قرار می‌دهند. دولت امریکا از این خیانت‌ها بخوبی آگاه است و این موارد اصلاً برایش نگران‌کننده نیست، زیرا می‌داند که هم پولش را از یک جیب به جیب دیگرش می‌ریزد و هم آنچه سیاستش تقاضا می‌کند عملی می‌گردد!
امریکا و متحدانش با تمام ادعاهای دروغینی که به نام مبارزه علیه تروریزم، بدامنی و غیره دارند، در حقیقت فابریکه‌های تروریزم و بدامنی هستند و شرکت های خصوصی نظامی، در واقع نام اندک پالایش‌یافته تروریزم و وحشت و کشتار است.
