شهید مینا، نماد مبارزه عدالت‌خواهانه زنان افغان

شهید مینا (۷ حوت ۱۳۳۴- ۱۵ دلو ۱۳۶۵) زن مبارزی بود که نخستین سازمان سیاسی زنان افغان به نام «جمعیت انقلابی زنان افغانستان» (راوا)‌ را بنیان گذاشت و برای ده سال رهبری آن را به عهده داشت. مینا در سازماندهی تظاهرات وسیع ۹ ثور ۱۳۵۹ مکاتب دختران کابل علیه دولت مزدور روس که طی آن ناهید و وجیهه به شهادت رسیدند نقش بارزی داشت. وی از نخستین سیاستمدارانی بود که در کنار مبارزه در برابر متجاوزان روسی و مزدوران خلقی و پرچمی‌اش، خطر توحش بنیادگرایی را نیز گوشزد نموده تاکید می‌ورزید که باید جنبش را از لوث باندهای خونخوار اخوانی پاک نمود ورنه مردم ما روزهای تیره‌تری را تجربه خواهند کرد. مینا بالاخره در یک توطئه «خاد» به همدستی باند گلبدین به تاریخ ۱۵ دلو ۱۳۶۵ (۴ فبروری ۱۹۸۷) در شهر کویته پاکستان به شهادت رسید و زنده نماند که صحت این پیش‌بینی داهیانه‌اش را ببیند.

در ۲۰۰۳ میلودی ایرماچایلد چاویس (Melody Ermachild Chavis)، نویسنده فیمنیست امریکایی، طی مصاحبه‌های رویاروی با اعضای «راوا»، در مورد زندگی این زن مبارز کتابی تحت عنوان «مینا، زن قهرمان افغانستان - شهیدی که جمعیت انقلابی زنان افغانستان (راوا) را بنیان گذاشت» نوشت که به پنج زبان ترجمه شده اما متاسفانه متن فارسی آن تا کنون منتشر نشده است. در اهداییه کتاب می‌خوانیم:

«این کتاب برای میناهای جوان این جهان است که در آینده برای پیکار علیه بی-عدالتی و بنیادگرایی بزرگ شده و مبارزه برای صلح، آزادی، دموکراسی و حقوق زنان را ادامه خواهند داد.»

این کتاب سرشار از نکات آموزنده‌ به ‌ویژه برای جوانان است که چگونه مینا با زندگی شخصی و بی‌تفاوتی بدرود گفته و برای تحقق یک دنیای عادلانه و برابر تا نثار خونش می‌رزمد.

قسمت‌هایی از فصل «زندگی مخفی» (صفحات ۹۵-۹۹) این کتاب را ترجمه و در دسترس خوانندگان سایت همبستگی قرار می‌دهم تا باشد جوانان بخصوص دختران این سرزمین اشغالی و گزیده‌شده‌‌ی ارتجاع بنیادگرا و غیربنیادگرای داخلی، با الهام از شهید مینا جوانه زنند.

مونیکا آرتل، زنی که انتقام چه‌گوارا را گرفت

به تاریخ اول اپریل ۱۹۷۱، زنی که خود را جهان‌گرد آسترالیایی معرفی می‌کرد، با روبرتو کواینتانییا، قونسل بولیویا در شهر هامبورگ آلمان قرار ملاقات می‌گذارد. این زن ۳۴ساله که کلاه و لباس شیک بر تن و عینک آفتابی به چشم داشت وارد دفتر قونسل گردیده، با خونسردی تفنگچه‌ای از بکسش درآورده با شلیک چند گلوله او را به قتل می‌رساند. وی سپس کلاه، بکس، تفنگچه و سایر وسایلش را در گوشه‌ای پرتاب کرده بدون اینکه اثری از خود برجا گذارد موفق به فرار می‌گردد. این زن مونیکا آرتل (Monika Ertl) بود که به «انتقام‌گیر چه‌گوارا» شهرت یافته است. در بکس دستی او یادداشتی به دست آمد که روی آن نوشته بود: «پیروزی یا مرگ، ارتش آزادی‌بخش ملی».

خیزش‌های مردم ستم‌دیده علیه رژیم خونخوار ایران

در اکثر شهرهای ایران تظاهرات وسیع مردمی علیه رژیم خون‌آشام «ولایت فقیه» برپا گردیده است که باید از آن آموخت. این تظاهرات به تاریخ ۷ جدی ۱۳۹۶ از مشهد و دیگر شهرهای بزرگ ایران آغاز شده دامنه آن گسترش یافت. نخستین فراخوان‌ها هرچند با اعتراض به بالا رفتن قیمت‌ها، بیکاری، فقر و فساد مالی سران دستگاه ستم‌پیشه آغاز گردید که بعدها به «شورش گرسنگان» شهرت یافت. اما مردم ستم‌دیده ایران که سال‌هاست زیر یوغ استبداد و جنایت و جهالت «ولایت فقیه» خرد می‌شوند، شعارهایی در حمایت از زندانیان سیاسی و تنفر از رژیم و دیکتاتور مذهبی آن، خامنه‌ای سر دادند که در واقع طلسم «تقدس» او را شکستند.

توماس مونتسر، روحانی عدالت‌خواهی که در دفاع از مظلومان جان باخت

توماس مونتسر (Thomas Müntzer) یک کشیش و روحانی حامی ستم‌کشان در آلمان بود که در سال ۱۴۸۹میلادی در قریه اشتولبرگ آن کشور چشم به جهان گشود. وی با اتمام پوهنتون در رشته فلسفه و الهیات دکترا گرفت. در سال ۱۵۱۴ به مقام اسقف کلیسای سنت میشل در شهر براون اشفایگ نائل گردید.

توماس مونتسر
توماس مونتسر با آنکه مقام بلند در کلیسا داشت، اما علیه روحانیت وابسته به کلیسای کاتولیک که در مقابل دهقانان از فیودال‌های مستبد دفاع می‌کرد، مبارزه نمود.

توماس مونتسر با آنکه مقام بلند در کلیسا داشت، اما علیه روحانیت وابسته به کلیسای کاتولیک که در مقابل دهقانان از فیودال‌های مستبد دفاع می‌کرد، مبارزه نموده به یک چهره محبوب بدل گشت. او که برخلاف مارتین لوتر (یکی از پیشگامان اصلاحات دینی)، رهایی دهقانان از چنگ فیودالیزم را تنها در مبارزه قهرآمیز انقلابی دهقانان می‌دید، نظریات ارتجاعی لوتر را رد کرد. در روستای خود دهقانان را با آگاهی انقلابی بسیج نموده در سال ۱۵۲۴ رهبری شورش‌های دهقانی را به عهده گرفته علیه زمینداران شریر دست به پیکار زد.

زینب جلالیان

زینب جلالیان مبارزی که در مقابل شکنجه‌های وحشیانه رژیم چون کوه استوار ماند

زینب جلالیان فعال سیاسی پیشرو و مدافع حقوق زنان است که در سال ۱۳۶۱ در قریه «ماکو»ی کوردستان تحت سیطره ایران در یک خانواده فقیر و بی‌بضاعت چشم به این جهان نابرابر گشود. او از آوان طفولیت با طعم فقر، تبعیض و بیچارگی آشنا بود. ده سال داشت که خانواده‌اش به دلیل فشار اقتصادی او را از رفتن به مکتب بازداشتند. از یک طرف از ناداری، تبعیض، نابرابری و مصایبی که گریبان‌گیر اهالی محروم کوردستان بود رنج می‌برد و از سوی دیگر جلوگیری از مکتب رفتن وی باعث شد تا با ترک خانواده به جریان‌های پیشرو کوردستان بپیوندد.

از این به بعد زینب در خدمت محروم‌ترین لایه‌های جامعه قرار گرفت و در زمینه آموزش، مددکاری، بهبود وضعیت و ارتقای آگاهی زنان قاطعانه و خستگی‌ناپذیر رزمید.

واکنش ورزشکاران سیاه‌پوست امریکا در برابر بی‌عدالتی

مایک پنس، معاون رییس جمهور امریکا که به تاریخ ۸ اکتوبر ۲۰۱۷ برای تماشای بازی فوتبال در زادگاهش ایالت ایندیانا شرکت کرده بود، زمانی ورزشگاه را ترک کرد که تعدادی از بازیکنان سیاه‌پوست در یک حرکت اعتراضی در جریان پخش سرود ملی امریکا، در میدان زانو زده به زمین خیره شدند. مایک پنس در پیامی در تویتر این حرکت را «بی‌احترامی به سربازان و پرچم امریکا» نامید. دونالد ترامپ نیز در پیام تویتری، حرکت پنس را تایید کرده نوشت که به او توصیه کرده بود در صورت هرگونه بی‌احترامی از جانب بازیکنان، صحنه را رها کند.

Lolita Lebron Rafael Cancel Miranda, Irving Flores and Andres Figueroa Cordero

به تاریخ اول مارچ ۱۹۵۴ سه مرد از پورتو ریکو تحت رهبری زنی به نام لولیتا لبرون (Lolita Lebrón) وارد کانگرس امریکا شده، از بخش ناظران تالار با فریاد «زنده باد پورتو ریکوی آزاد!» با تفنگچه‌های در دست داشته بسوی اعضای کانگرس تیراندازی کردند که در نتیجه پنج تن را مجروح ساختند اما این عمل باعث شد که فریاد خفه شده استقلال‌خواهی مردم پورتو ریکو در سراسر جهان شنیده شود.

لطیف پدرام؛ عنصر هرجایی و بی‌مسلک

«من یک فرصت‌طلبم !
طرفدار كمونيزم‌ام
طرفدار سوسياليزم‌ام
و هم طرفدار سرمايه‌داری
چون فرصت طلبم.
هستند كسانی كه در اپوزيسيون اند
مطالباتی دارند، معترض اند
من فقط يك كار می‌كنم
كُرتی‌ام را پشت و رو می‌كنم
هميشه طرف مناسبش!»

ترجمه بخشی از آهنگ «من یک فرصت‌طلبم» اثر ژاک دوترون، خواننده‌ی شهیر فرانسوی


داویسن بودهو: «دیگر کافیست!»

«امروز بعد از ۱۲ سال و بعد از ۱۰۰۰ روز کار رسمی ساحوی جهت دستفروشی درمان شما و خورجین نیرنگ‌های شما به دولت‌ها و مردم امریکای لاتین، جزایر کاراییب و افریقا، از کارمندیم در "صندوق بین‌المللی پول" استعفا دادم. برای من، استعفا آزادی ازرشمندی است که با آن اولین گام بزرگ را به آن سوی برمی‌دارم که امیدوارم دستانم را از چیزی می‌شویم که در ذهنم خون میلیون‌ها انسان فقیر و قحطی‌زده است. آقای کامدیسوس، می‌دانی آن‌قدر خون زیاد است که از آن دریاها جاری می‌شوند. همچنان خشکیده‌ و بر سراپای من لخته شده‌اند. گاهی اوقات چنین تصور می‌کنم که در سراسر جهان به آن اندازه صابون موجود نیست که مرا از کار‌هایی که به نام شما و پیشینیان شما و تحت نظر شما انجام داده‌ام، پاک کند.»

با این جملات، داویسن بودهو (Davison Budhoo) –اقتصاددان ارشد «صندوق بین‌المللی پول» در ۱۸ می ۱۹۸۸ استعفا داد. این مرد گرانادایی‌تبار با درجه تحصیلی از «مکتب اقتصاد لندن» که در سال ۱۹۶۶ به «بانک جهانی» و سپس به جمع کارمندان «صندوق بین‌المللی پول» پیوست، مسوولیت طراحی و اجرای «برنامه‌های تعدیل ساختاری»‌ (Structural Adjustment Programs – SAPs) را در کشورهای افریقایی، امریکای لاتین و جزایر کاراییب به عهده داشت. نامه سرگشاده ۱۵۰ صفحه‌ای وی تحت عنوان «دیگر کافیست!» (Enough Is Enough) که در آن میشل کامدیسوس، رییس اجراییوی «صندوق بین‌المللی پول» را مخاطب قرار داده بود، به ‌جز امریکا در سرخط اخبار جهان قرار گرفت.

دست‌داشتن حزب اسلامی گلبدین در تولید و قاچاق هیرویین

امروزه دولت اشغالگر امریکا و شرکایش در تلاش اند تا کشت، تولید و قاچاق تریاک و هیرویین را فقط به سال‌های شوم دور طالبان و در وضعیت کنونی مناطق تحت تسلط این گروه قسی مختص سازند، ولی آیا چنین است و دیگر دست‌پروردگان سی‌آی‌ای در این پدیده ضدبشری سهم نداشته‌اند؟ افشاگری‌های متعددی در زمینه صورت گرفته که نقش سی‌آی‌ای و ام‌آی۶ را در قاچاق گسترده مواد‌مخدر در سرتاسر جهان برملا می‌سازد. در جریان جنگ سرد که یکی از مرکزهای مهم آن افغانستان بود، این دو سازمان جاسوسی و به‌ویژه سی‌آی‌ای از حربه موادمخدر در برابر رقیب روسی شان سود کافی بردند و از همین رو، در حال حاضر در افغانستان زیر سایه نیروهای امریکایی بیشتر از ۹۰٪ موادمخدر جهان تولید می‌شود.

«گلبدین حکمتیار –این سرمایه دوست‌داشتنی افغان برای سی‌آی‌ای– شش پالایشگاهی را تحت کنترول داشت که بیشترین حاصلات تریاک دره هلمند را به هیرویین مبدل می‌کرد.»
پروفیسر الفرید مک‌کوی

یکی از بازیگران کلیدی تجارت موادمخدر حین جنگ سرد در افغانستان و پاکستان، حزب اسلامی گلبدین بود که علاوه بر دریافت یک میلیارد دالر سی‌آی‌ای (۵۰٪ کمک‌های سازمان نامبرده به هفت تنظیم‌ جهادی) از طریق آی‌اس‌آی، و باوجود آگاهی دولت امریکا پیرامون این مسئله، این کاروبار انسان‌کش بخش دیگر عوایدش را می‌ساخت. در ۲۳ ثور ۱۳۷۰ – ۱۳ می ۱۹۹۰ برای نخستین بار، ستیف کول (نویسنده کتاب «جنگ اشباح») و جیمز روپرت در گزارشی به روزنامه «واشنگتن پست» نوشتند:

مقالات برگزیده

مقالات رسیده

هنر و ادبیات

از صفحات تاریخ ما

تعداد مهمانان حاضر: 137 نفر