دست‌داشتن حزب اسلامی گلبدین در تولید و قاچاق هیرویین

دست‌داشتن حزب اسلامی گلبدین در تولید و قاچاق هیرویین

امروزه دولت اشغالگر امریکا و شرکایش در تلاش اند تا کشت، تولید و قاچاق تریاک و هیرویین را فقط به سال‌های شوم دور طالبان و در وضعیت کنونی مناطق تحت تسلط این گروه قسی مختص سازند، ولی آیا چنین است و دیگر دست‌پروردگان سی‌آی‌ای در این پدیده ضدبشری سهم نداشته‌اند؟ افشاگری‌های متعددی در زمینه صورت گرفته که نقش سی‌آی‌ای و ام‌آی۶ را در قاچاق گسترده مواد‌مخدر در سرتاسر جهان برملا می‌سازد. در جریان جنگ سرد که یکی از مرکزهای مهم آن افغانستان بود، این دو سازمان جاسوسی و به‌ویژه سی‌آی‌ای از حربه موادمخدر در برابر رقیب روسی شان سود کافی بردند و از همین رو، در حال حاضر در افغانستان زیر سایه نیروهای امریکایی بیشتر از ۹۰٪ موادمخدر جهان تولید می‌شود.

«گلبدین حکمتیار –این سرمایه دوست‌داشتنی افغان برای سی‌آی‌ای– شش پالایشگاهی را تحت کنترول داشت که بیشترین حاصلات تریاک دره هلمند را به هیرویین مبدل می‌کرد.»
پروفیسر الفرید مک‌کوی

یکی از بازیگران کلیدی تجارت موادمخدر حین جنگ سرد در افغانستان و پاکستان، حزب اسلامی گلبدین بود که علاوه بر دریافت یک میلیارد دالر سی‌آی‌ای (۵۰٪ کمک‌های سازمان نامبرده به هفت تنظیم‌ جهادی) از طریق آی‌اس‌آی، و باوجود آگاهی دولت امریکا پیرامون این مسئله، این کاروبار انسان‌کش بخش دیگر عوایدش را می‌ساخت. در ۲۳ ثور ۱۳۷۰ – ۱۳ می ۱۹۹۰ برای نخستین بار، ستیف کول (نویسنده کتاب «جنگ اشباح») و جیمز روپرت در گزارشی به روزنامه «واشنگتن پست» نوشتند:

«براساس گفته‌های کارمندان رسمی امریکا و افغان‌ها، برای چندین سال دولت امریکا گزارش‌هایی از قاچاق هیرویین توسط بعضی جنگجویان افغان و صاحب‌منصبان نظامی پاکستان دریافته نموده، همان‌هایی که با این دولت در جنگ علیه نفوذ شوروی در افغانستان همکار اند، ولی از تحقیق درمورد مسئله چشم‌پوشی کرده است.

افغان‌هایی، به‌شمول مجاهدین، مدارک دست اول را در خدمت کارمندان رسمی امریکا قرار داده‌اند که دال بر قاچاق هیرویین توسط قومندان تحت رهبری گلبدین حکمتیار می‌کنند، یکی از رهبران جنگجویان که رابطه تنگاتنگ با ارتش پاکستان دارد... براساس اظهارات منابعی در پاکستان و واشنگتن، سازمان استخبارات نظامی پاکستان موسوم به "آی‌اس‌آی" روند قاچاق را حفاظت نموده و در آن سهیم است.»

و در ادامه می‌نویسند:‌

«براساس مدارک مذکور، قومندانان حکمتیار نزدیک به آی‌اس‌آی، لابراتوارهایی را در جنوب‌غرب پاکستان اداره می‌کنند که تریاک خام آورده‌شده از افغانستان را خریداری کرده و سپس آن را به مورفین و هیرویین تبدیل می‌کنند. منابع می‌گویند که هیرویین از طریق میدان‌های هوایی و بندرهای پاکستان –بیشتر شهر کراچی– یا راه‌های زمینی از میان ایران به ترکیه، کشورهای بالکان و اروپا قاچاق می‌شود.»

مارچ ۲۰۱۷: یکی از افراد مسلح حزب اسلامی گلبدین از قریه لاچی ولسوالی شیگل کنر مملو از مزارع کوکنار پاسبانی می‌کند. (عکس از: فرانز مارتی)
مارچ ۲۰۱۷: یکی از افراد مسلح حزب اسلامی گلبدین از قریه لاچی ولسوالی شیگل کنر مملو از مزارع کوکنار پاسبانی می‌کند. (عکس از: فرانز مارتی)

افزون بر آن، در گزارش نشرشده روزنامه «نیویارک تایمز» تحت عنوان «قدمت ارتباط سی‌آی‌ای با موادمخدر به زمان ایجاد آن برمی‌گردد» (۱۲ قوس ۱۳۷۲ – ۳ دسامبر ۱۹۹۳)، ضمن دست‌داشتن سی‌آی‌ای در تولید و قاچاق موادمخدر در چین، لائوس، مکسیکو، پاناما و چندین کشور دیگر، درمورد نقش سی‌آی‌ای و گلبدین نیز ذکر شده است:

«...سی‌آی‌ای در هیچ‌جای دیگر به اندازه پاکستان حین جنگ افغانستان در قاچاق موادمخدر دخیل نبوده است. برای ارسال اسلحه و پول به جنگجویان افغان، سازمان نامبرده معبر آی‌اس‌آی را برگزید و آی‌اس‌آس به‌نوبه‌ی خود کمک‌های سی‌آی‌ای را به‌سوی گلبدین بنیادگرا هدایت نمود. وی تقریبا نیم کمک‌های سازمان مزبور را به دست آورد ولی درعین‌حال بسیاری قومندانانش قاچاقبران عمده هیرویین بودند.»

همچنان، ماتیو آکینز –روزنامه‌نگار و نویسنده‌ای که از چندین سال بدینسو در افغانستان زندگی می‌کند و بیشتر برای گزارش‌هایش درمورد جنگ افغانستان شناخته می‌شود، به جواب امی گودمن در مصاحبه رادیوی «دموکراسی نو» (۸ عقرب ۱۳۹۳ – ۲۹ دسامبر ۲۰۱۴) همکاری سی‌آی‌ای و گلبدین را تصدیق می‌نماید:

«امی گودمن: شما همچنان درباره تاریخچه همکاری امریکا و سی‌‌آی‌ای با قاچاقبران موادمخدر در افغانستان نوشته‌اید، آیا می‌شود بیشتر درموردش صحبت کنید؟

ماتیو آکینز: بلی، جنگ‌های کثیفی را که سی‌آی‌ای در افغانستان به پیش می‌برد، شامل حمایت از قومندانان مجاهدینی می‌شد که در اغلب موارد به‌طور مستقیم در قاچاق موادمخدر دخیل بودند. افرادی به‌مثل گلبدین حکمتیار که در دهه ۱۹۸۰ مسوول رشد لابراتوارهای هیرویین در مناطق مرزی پاکستان بوده و حمایت نظامی و مالی امریکا را دریافت می‌کرد.»

اخیرا در ۳ حوت ۱۳۹۴ – ۲۲ فبروری ۲۰۱۶، پروفیسر الفرید مک‌کوی (Alfred McCoy)، تاریخدان و نویسنده کتاب‌های «سیاست هیرویین در جنوب‌شرق آسیا» و «مسئله شکنجه:‌ شیوه بازجویی سی‌آی‌ای از جنگ سرد تا جنگ علیه تروریزم»، در مطلبی نشرشده در روزنامه «دی نیشن» نوشت:

«...در ۱۹۸۸، به‌طور تخمینی ۱۰۰ تا ۲۰۰ پالایشگاه تنها در منطقه خیبر موجود بودند. پایین‌تر در جنوب کشور در ولسوالی کوه سلطان ایالت بلوچستان [پاکستان]، گلبدین حکمتیار –این سرمایه دوست‌داشتنی افغان برای سی‌آی‌ای– شش پالایشگاهی را تحت کنترول داشت که بیشترین حاصلات تریاک دره هلمند را به هیرویین مبدل می‌کرد. لاری‌های "سلول لوجستیک ملی" (National Logistics Cell – NLC) مربوط ارتش پاکستان با صندوق‌های مملو از اسلحه سی‌آی‌ای از کراچی به این منطقه مرزی آمده و با محموله‌های هیرویین به‌سمت بندرها و میدان‌های هوایی کشور برمی‌گشتند که از آنجا به بازارهای جهانی صادر می‌شد.»

گلبدین و حزبش هرچقدر هم که خود را ضدامریکایی جلوه داده و فتوای جهاد علیه آنان اعلام کنند ولی با گذشت هرروز بیشتر برملا می‌گردد که این هردو در شنیع‌ترین اعمال همدست یکدیگر بوده‌اند. به همین خاطر است که به امر بادار گاهی نقاب ضدیت با امریکا را به رخ می‌کشد و گاهی هم به «روند صلح»‌ می‌پیوندد.

مقالات برگزیده

مقالات رسیده

هنر و ادبیات

از صفحات تاریخ ما

تعداد مهمانان حاضر: 208 نفر