دیدار با بازماندگان قربانیان قتل‌عام دهمزنگ

در ۲ اسد ۱۳۹۵، حملات انتحاری در دهمزنگ کابل معترضان «جنبش روشنایی» را هدف قرار داده دردآورترین فاجعه را در پایتخت به بار آور. در نتیجه این جنایت، بیش از ۹۰ تن از جوانان معصوم ما کشته و ۳۰۰ تن دیگر مجروح شدند. هرچند گروه وحشی داعش مسئولیت این قساوت را بر دوش گرفت، اما هنوز پرسش‌های فراوانی در مورد این فاجعه وجود دارند که باید حکومت به آنها پاسخ گوید.

تیزاب‌پاشی بر زنان، رسم به‌جامانده‌ی اخوانی‌ها

به تاریخ ۱۷ سرطان ۱۳۹۵ افراد ناشناس در ناحیه دهم شهر کابل به روی نفیسه ۳۵ ساله و دو کودک تیزاب پاشیدند. او اکنون در شفاخانه بستری است و می‌گوید که با هیچ‌کس دشمنی شخصی نداشته و فقط به‌خاطر زن‌بودنش مورد حمله قرار گرفته است.

نفیسه در‌حالی‌که تمام صورتش بنداژ پیچ است و در وضعیت بد روحی و جسمی به‌سر می‌برد، برایمان گفت:

رهپیمایی مسالمت‌آمیز رستاقیان توسط افراد مسلح پیرم‌قل سرکوب شد
۲۳ سرطان ۱۳۹۵: تظاهرات در اعتراض به جنایات و زورگویی‌های پیرم‌قل و چوکره‌هایش
۲۳ سرطان ۱۳۹۵: تظاهرات در اعتراض به جنایات و زورگویی‌های پیرم‌قل و چوکره‌هایش

به تاریخ ۲۳ سرطان ۱۳۹۵، تظاهرات گسترده‌ای در اعتراض به جنایات و زورگویی‌های پیرم‌قل و سرگروپانش و سایر گروه‌ها جنگسالار محلی توسط مردم مظلوم و رنجدیده ولسوالی رستاق تخار به‌طور خودجوش در چوک مرکزی شهر به راه انداخته شد. سرگروپان پیرم‌قل و افراد مسلح قلدر دیگر از برکت حکومت وحشت ملی و شخص دوستم مسلح شده و مثل گرگان هار به جان و مال مردم افتیده‌اند. خانه‌های مردم را به زور قرارگاه ساخته و دختران جوان را اختطاف می‌کنند؛ به نام عشر و بهانه‌های گوناگون مردم عام را مجبور به پرداخت پول و جریمه‌های کمر‌شکن می‌نمایند.

روزگار تیره مزدورکاران چوب‌فروشی‌های کابل

اکثر اوقات از کنار چوب‌فروشی‌های ساختمانی منطقه قصبه شهر کابل عبور کرده شاهد جان‌کنی و روزگار تیره کارگران آن می‌بودم تا تصمیم گرفتم پای صحبت چند تن آنان نشسته از وضعیت اسفبار زندگی شان آگاهی یابم.

فریاد جگرخراش گلچهره، شرمی به روی زنان زینت‌المجلس و سرکاری

در کارته نو شهر کابل ده‌ها زن بیوه زیر سقف‌های شکسته و ریخته زندگی مشقت‌باری از سر می‌گذرانند. با شنیدن قصه‌های دردناک هرکدام اینان که با ناداری و فقر، بی‌خانمانی، ترس و وحشت از زورمندان و دهها مشکل دیگر بسر می‌کنند، حس مبارزه و دادخواهی در انسان زنده می‌شود.

گلچهره، زن ۲۷ ساله از ولسوالی نجراب می‌باشد که به این منطقه‌ی تیره‌بختان پناه جسته است. او دوبار ازدواج کرده که چهار فرزند یتیم (فرزانه ۱۰ ساله، فرشته ۵ ساله و مسیح ۲ ساله) از شوهر اول و یک پسر (یوسف ۴ ماهه) از شوهر دومش دارد.

«راکت‌پرانی گلبدین سه برادرم را شهید کرد»

در شهر شش‌میلیونی کابل صدهاهزار خانواده‌ای اند که در اثر بیکاری و فقر و نبود امنیت، زندگی بخورنمیر و شکنجه‌باری از سر می‌گذرانند. در منطقه کارته نو کابل ده‌ها فامیل در سیهروزی و ناداری مطلق و زیر سقف‌های شکسته و ریخته شب و روز را می‌گذرانند که با تعدادی از آنان دیداری داشتم.

شکیلای ۳۸ ساله مادر هفت فرزند (لیمه ۲۰ ساله، مژگان ۱۸ساله، زهره ۱۶ ساله، خدیجه ۱۵ ساله، شکیب ۱۲ ساله، شعیب۱۰ ساله و عبدالله ۱ و نیم ساله) است که هیچ یک شان به مکتب نمی‌روند. او مانند ده‌ها خانواده دیگر در خانه فرسوده که از خودش نیست زندگی طاقت‌فرسایی دارد.

ترویج بنیادگرایی و جهالت در موسسات تعلیمی ننگرهار

معارف و تعلیم و تربیه ستون حیاتی هر جامعه است. ملتی مسلح با دانش قادر است در پیشرفت سرزمین خویش نقش ارزنده ایفا نموده و راه را برای سعادت آن جامعه هموار کند ولی مردمی که در راس وزارت‌ها و ریاست‌های معارف و تحصیلات عالی شان افراد ارتجاعی، بنیادگرا، ضد ترقی و ضد زن قرار داشته باشند، به سادگی توسط جنایتکاران و ستم‌پیشگان فریفته و تحمیق می‌شوند. افغانستان نیز کشوریست که معارف آن با گند بنیادگرایی، ارتجاع و جهالت مالامال گشته وظیفه اصلی‌اش را که پخش روشنایی و انسانیت است از یاد برده است. مشت نمونه خروار، مثال‌هایی را از وضعیت اسفناک پوهنتون و مکاتب ولایت ننگرهار یادآور می‌شویم.

فرشته خیمه‌نشین، خانه رویایی‌اش را رسامی می‌کند

به تاریخ ۲۹ ثور ۱۳۹۵ به دیدار یک خانواده خیمه‌نشین در نزدیکی شهرک حاجی نبی شهر کابل رفتیم، خانواده‌ای که می‌تواند نمونه‌ای از هزاران هموطن بی‌خانمان، فقیر و محروم ما باشد. صحبت را با جان آغا، پدر خانواده‌ آغاز کردیم. او ابتدا حاضر نبود مصاحبه کند:

عواید و مصارف ساخت «منار یادبود شهید فرخنده»

به تاریخ ۲۷ حمل ۱۳۹۵، «حزب همبستگی افغانستان» طی مراسمی «منار یادبود شهید فرخنده» را رونمایی کرد. این منار به کمک مالی جمعی از انسان‌های عدالتخواه افغانستان و جهان اعمار گردید تا نمادی از ستم بر زنان زجردیده‌ی کشور و قربانیان بنیادگرایان باشد و حس مبارزه برای تغییر این وضعیت را در ذهن هر بیننده‌ای زنده سازد.

بازماندگان قتل‌عام افشار

به تاریخ ٢١ و ٢٢ دلو ١٣٧١ (١٠ و ١١ فبروری ١٩٩٣) در جنگ‌های خانمانسوز تنظیمی، شورای نظار تحت رهبری مسعود، اتحاد اسلامی به رهبری سیاف و حرکت اسلامی به فرمان سید حسین انوری در جنگ با حزب منفور وحدت اسلامی، بر افشار، منطقه هزاره‌نشین غرب کابل هجوم برده وحشت و قتل‌عام فجیعی را علیه مردم بی‌دفاع آنجا به راه انداختند.

مقالات برگزیده

مقالات رسیده

هنر و ادبیات

از صفحات تاریخ ما

تعداد مهمانان حاضر: 125 نفر