اعتراضات میلیونی کارگران فرانسه
- رده: گزارشها
- نویسنده: پویا
- منتشر شده در سه شنبه، 17 حمل 1395
صدهاهزار کارگر در اعتراض به اصلاحاتی که از سوی دولت فرانسه در رابطه به قوانین کار ارائه گردیده است، اعتصابات و تظاهرات گستردهای را در سراسر فرانسه از جمله پاریس به تاریخ ٣١ مارچ ٢٠١٦ به راه انداختند که احتمال میرود دامنه آن وسیعتر گردد. جمع بسیار وسیعی از متعلمان که طرح اصلاحات تازه را خطری برای آینده شغلی شان میدیدند نیز در این اعتراضات سهیم گشتند. بنابر گزارش اتحادیهها، تعداد اعتراض کنندگان در بیش از ۲۰۰ راهپیمایی در سراسر فرانسه به ١.٢ میلیون نفر میرسید.
شهرهای نانت، رن و تولوز شاهد درگیری بین گروهی از معترضان جوان و پولیس بود. وزارت داخله فرانسه گزارش داد که بیش از ١٠٠ تن از معترضان دستگیر و ١٣ پلیس زخمی شدند. همچنان در پی اعتصابات کارگری، روال عادی مکاتب، شفاخانهها و خدمات مسافربری مختل گردید. بنابر گزارشها، برج ایفل نیز به دلیل نبود کارکنان بسته شد.
درگیری بین پولیس و جوانان در جریان تظاهرات علیه قانون کار در شهر پاریس فرانسه
یکی از مخالفان طرح اصلاحات قانون کار که در این راهپیمایی اشتراک ورزیده بود به خبرنگار «اسوشیتد پرس» گفت: «واقعاً شوکآور است که از سوی یک دولت سوسیالیستی چنین قانونی معرفی گردد».
در طرح قانون کار آمده که در کنار ٣٥ ساعت کار در هفته، به شرکتها فرصت داده میشود تا اضافهکاری را نیز مشمول ساعات کاری تعیین شده بسازند. همچنان علاوه گردیده که کارکنان ٤٨ ساعت در هفته یا ١٢ ساعت در روز و در شرایط استثنایی تا ٦٠ ساعت در هفته کار خواهند کرد.
دولت فرانسه دلیل پیشنهاد این اصلاحات را کاهش نرخ بیکاری عنوان کرد؛ اما معترضان میگویند که این اصلاحات بیشتر به سود سرمایهداران و شرکتها تمام شده و زمینه اخراج کارکنان را توسط شرکتهایی که معضلات اقتصادی دارند مساعد میسازد.
شعار معترضان علیه طرح اصلاحات قانون کار: «سرمایهداری را نابود کنید!»
این لایحه در ماه اپریل در پارلمان این کشور مورد بحث قرار خواهد گرفت. اما با وجود این، معترضان از برگزاری تظاهرات گسترده دیگری به تاریخ ٥ و ٩ اپریل خبر میدهند. اتحادیهها اعلام داشتند که اعتراضات به شکل وسیعی تا رد طرح اصلاحات قانون کار جریان خواهد داشت.
کارگران فرانسه منحیث پرچمداران ارزشهای درخشان و تاریخی «کمون پاریس» از روح بلند مبارزاتی و حقطلبانه برخوردار بوده طی دهههای گذشته به کرات دولتهای ضدکارگری را با خیزشهای شان فلج ساخته اند.
بحران اقتصادی در اکثر کشورهای سرمایهداری باعث شده که دولتها با چنگ انداختن بر حقوق زحمتکشان، بار اصلی را بر دوش نادارترین لایههای جامعه انداخته بدینصورت منافع یک مشت میلیونرهای انگلی را تضمین نمایند. به همین دلیل اکثر شهرهای بزرگ جهان شاهد خروش کارگران بوده که برای حقوق از دست رفته شان میرزمند. درین کشورها طمع تلخ بحران را آنانی میچشند که عملا در بوجود آوردن آن هیچگونه نقشی نداشته اند.
کارمندان شرکتها، شاگردان مکاتب و کارگران در اعتراضات گسترده در فرانسه شرکت ورزیده بودند.
درگیری شاگردان مکاتب با پولیس در جریان تظاهرات علیه طرح اصلاحات قانون کار