دیدار با خانواده‌های سوگوار حملات تروریستی طالبان
- رده: گزارش‌ها
- نویسنده: مریم مروه
- منتشر شده در یکشنبه، 19 ثور 1395
به تاریخ ۲۳ حمل ۱۳۹۵ ساعت ۷ صبح در دامنه کمری بگرامی کابل موتر حامل کارمندان وزارت معارف مورد اصابت ماین کنار جاده قرار گرفت. درین حادثه دردناک دو تن از هموطنان ما (ویس و دین محمد) شهید و چهار هموطن دیگر ما (نسیم، زلگی، علاوالدین و حزب‌الله) زخمی شدند. گفته می‌شود که این ماین توسط طالبان جانی در آنجا کار گذاشته شده بود.
شهید ویس
شهید ویس، قربانی ۳۸ ساله این جنایت با معاش ناچیر ۶۰۰۰ افغانی کارمند بخش بودجه وزارت معارف بود. فامیل ۳۰ نفره ویس در یک خانه کهنه و شکسته که از پدر برایشان به میراث مانده زندگی فقیرانه‌ای دارند.
آنان می‌گویند که تمامی مصارف این خانواده به دوش شهید ویس و برادر جوان‌تر او (زین‌الدین) بود که با شهادت ویس این بار سنگین بر دوش برادرش افتاده است. زین‌الدین کارمند پایین‌رتبه یک بانک خصوصی است. فخرالدین برادر بزرگتر او چندین سال می‌شود که بیمار است و توان کار و پولی برای تداویی ندارد.
از ویس هفت کودک بجا مانده که چندتای شان که هنوز نمی‌دانند پدر شان شهید شده انتظار آمدن وی را می‌کشند:
| شماره | اسم | سن |
|---|---|---|
| ۱ | زینب | ۱۳ |
| ۲ | آرین | ۱۲ |
| ۳ | عمران | ۱۰ |
| ۴ | بلال | ۸ |
| ۵ | عرفان | ۶ |
| ۶ | یاسر | ۵ |
| ۷ | زلیخا | یک و نیم ساله |
خانواده شهید ویس
پروانه، خانم شهید ویس است که درد از دست دادن شوهر او را کاملا ضعیف و ناتوان ساخته است. او که فقط سی سال عمر دارد با قلب شکسته و چشم‌های پر از اشک برایم گفت:
«مسلمان نبودند دلشان به همین اولادهایم نسوخت. ۷ اولادم بی‌پدر شدند.»
پروانه از بیقراری زلیخا دختر یکونیم ساله‌اش گفت که شب‌ها انتظار آمدن پدرش را می‌کشد. او با گلوی پر از بغض یادآور شد که دستک‌های خانه‌اش شکسته و شهید ویس منتظر بود تا معاش گرفته آن را ترمیم کند، او نگران است که با فروافتادن سقف خانه فرزندانش را از دست ندهد.
محل زندگی خانواده شهید ویس
فرخ سلطان، مادر سالخورده شهید ویس است. این مادر درددیده سه ماه قبل دخترش (نازیه) را که تکلیف گرده داشت از دست داده است که از وی دو اولاد (ذاکرالله ۱۰ ساله و سلما ۱۳ ساله) به جا مانده اند. این مادر در سوگ جگرگوشه‌هایش دیگر حتی توان نشستن و حرف زدن را ندارد. غم و اندوه در چهره ماتم‌زده او نمایان است و درحالیکه خیلی بی‌حال بود با چشمان پراشک مملو از ناامیدی به سوی ما نگریسته با آه و ناله می‌گفت:
«بچه‌ام دریشی پوشیده صبح از خانه بیرون شد که پنج دقیقه بعد جسد توته توته و گل‌پرش را به خانه آوردند.»
مریم، خواهر بزرگ شهید ویس که به خانه مادرش آمده بود گفت:
«رییس جمهور ما دزد است، ای کاش به این وطن نمی‌آمد.... ویس در دوره انتخابات به عبدالله عبدالله کمپاین می‌کرد و ما همه برای این آدم رای دادیم اما ای کاش این کار را نمی‌کردیم. حیف رای ما به این دزدان. برادرم شهید شد سرنوشت هفت طفلش چه خواهد شد؟»
شهید دین محمد کمکی
دین محمد کمکی، مامای فرخ سلطان (مادر شهید ویس) یکی دیگر از قربانیان این حادثه است. او نیز با معاش اندکی که از وزارت معارف می‌گرفت زندگی سختی داشت. دین محمد سال‌ها قبل خانمش را از دست داده بود و یگانه سرپرست و امید دو پسرش (مسعود 15 ساله و نصیب 12 ساله) بود.
نورمحمد (برادر شهید کمکی) که با داشتن یک دکان کوچک خوراکه فروشی زندگی فقیرانه‌ای دارد اکنون سرپرستی دو برادرزاده‌اش را نیز به عهده گرفته است.
نورالدین که خود تلخی فقر را چشیده است از چگونگی آینده فرزندان برادرش سخت نگران است:
«دو روز پیش از شهادتش پسرش ازش برای خرید نان پیسه خواست، برادرم برایش ۲۰ افغانی داد پسرش گفت ۱۰ افغانی دیگر هم برایمان بده تا بوره بخریم اما برادرم نداشت. شما خودتان فکر کنید که برادرم چی قسم زندگی خود را پیش می‌برد.»
خانواده شهید دین محمد کمکی
این خانواده داستان دردناک قتل یکی دیگر از عزیزان شانرا برایم بازگو کردند. فقط چند روز قبل به تاریخ ۱۹ حمل ۱۳۹۵، نجیب‌الله ۴۲ساله (پسر مامای مادر شهید ویس) که با موتری که از پول تقاعدی خریداری کرده بود در شهر تکسی‌رانی می‌کرد تا خرج فامیل ۱۳نفری خود را از این راه تامین کند، اما توسط افراد ناشناس اختطاف و بعد از چند ساعت با ضربات چاقو به قتل رسیده است.
نجیب‌الله یگانه نان‌آور خانواده بود که بازماندگانش در بی‌کسی و فقر تمام بسر می‌برند. از شهید نجیب الله ۱۱ فرزند به جا مانده است:
| شماره | اسم | سن |
|---|---|---|
| ۱ | شبانه | ۱۸ |
| ۲ | برشنا | ۱۶ |
| ۳ | رزما | ۱۴ |
| ۴ | مژگان | ۱۲ |
| ۵ | هما | ۱۰ |
| ۶ | مجیب الله | ۹ |
| ۷ | محب الله | ۸ |
| ۸ | شمس الله | ۶ |
| ۹ | بلال | ۵ |
| ۱۰ | جاوید | ۳ |
| ۱۱ | آرزو | ۹ ماهه |
نجیب‌الله ۴۲ساله که در شهر تکسی‌رانی می‌کرد تا خرج فامیل ۱۳نفری خود را از این راه تامین کند، اما توسط افراد ناشناس اختطاف و بعد از چند ساعت با ضربات چاقو به قتل رسیده است.
این خانواده های سوگوار می‌گفتند که تا حال چندین حمله جنایتکارانه در منطقه شان صورت گرفته اما هیچ اقدامی از سوی دولت برای جلوگیری آن زیر دست گرفته نشده است. برعلاوه آنان با تنفر می‌گویند که ملا عبدالسلام ضعیف در این قریه شهرکی بنام شهرک طالبان ساخته که از با اعمار آن حملات تروریستی افزایش یافته اند. «مدرسه افغان» واقع این منطقه نیز توسط همین ملا فعالیت دارد که معلوم نیست به اطفال چه تدریس می‌شود. مردم قریه از وجود این مدرسه شدیدا نگران اند و می‌خواهند جلو این مرکز طالب‌کشی گرفته شود.
در حملات طالبان و دیگر فاشیست‌های مذهبی معمولا مردم فقیر و بی‌گناه هدف قرار می‌گیرند. اینان که تروریزم شان را زیر نام «اشغال افغانستان» مشروع جلوه می‌دهند عملا هیچگاهی پایگاه‌ها و مراکز نظامی امریکا و ناتو را هدف قرار نداده اند و این خود رساننده آنست که این اراذل غلامان همان قدرت‌های غربی و کشورهای منطقه اند که به هدف پیشبرد سیاست‌های استعمار در کشور ما مصروف وحشت‌افکنی و بی‌ثبات‌سازی اند.
