تصاویر دردآور مکتب‌های بدخشان

محیط آموزشی سالم و آرام آموزشی بر علاوه استادان ورزیده، بدون تسهیلاتی چون میز و چوکی، کتابخانه، لابراتوار، صنوف کمپیوتر، ساحه سبز و میدان‌های ورزشی، تشناب‌ها و آب آشامیدنی صحی و... میسر نیست. این‌ها اجزای عمده آموزش و پرورش معیاری و حقوق انسانی هر کودک است که بدبختانه شاگردان اکثریت مکاتب افغانستان و بخصوص شاگردان مکاتب بدخشان از آن مطلقا محروم اند. در حال حاضر، تقریبا ۲۵۰ مکتب این ولایت بدون ساختمان اند و شاگردان آن در فضای باز درس می‌خوانند.


دریافت تصاویر با کیفیت بالاتر


کابل - ۲۶ اسد ۱۳۹۶: «حزب همبستگی افغانستان» طی محفلی از استقلال کشور یادبود به عمل آورد که با شعار مرکزی «با راندن اشغالگران و مزدوران بنیادگرا و غیربنیادگرایش از استقلال وطن پاسبانی کنیم!» آراسته شده بود. در لابلای مقدمه، گرداننده برنامه اظهار داشت:


دریافت تصاویر با کیفیت بالاتر


کابل – ۲۰ اسد ۱۳۹۶: امروز جمعی از اعضا و هواداران حزب همبستگی طی تجمع اعتراضی در دادخواهی از خون قربانیان قتل‌عام میزرااولنگ ولایت سرپل، انزجار شان را از دولت دست‌نشانده ع و غ، وحوش طالبی و داعشی و جنایتکارانی در قالب ایتلاف‌های ضدملی موسوم به «حراست و ثبات»، «نجات»، «اتحاد مردمی» و «محور مردم» ابراز داشتند. معترضان در کنار تصاویر بازماندگان و قربانیان کشتار در مسجد جوادیه هرات و میرزااولنگ، پلاکارت‌هایی حمل می‌کردند که روی آنها شعارهای ذیل به چشم می‌خورد: «در کنار وحشیان طالب و داعش، دولت ضدمردمی ع و غ مسوول قتل‌عام میرزااولنگ است!»، «تلاش غلامان بیگانگان برای نفاق ملیتی و مذهبی با اتحاد و همبستگی جانبخش مردم ما محکوم به شکست است!»، «زمستان می‌گذرد، اما روسیاهی آن به روشنفکرنماهای جاسوس‌پیشه و خاینی می‌ماند که بر طبل اختلافات قومی و سمتی می‌کوبند!»، «من پشتون هزاره‌ام، انتقام جگرگوشه‌های میرزااولنگی خود را گرفتنی‌ام!»، «کجایند خاینانی که لاف از "نجات"، "حراست"، "محور مردم"، "اتحاد مردمی" و... می‌زنند اما در دفاع از مردم مظلوم میرزااولنگ موش‌گشته‌اند؟!»، «انتقام خون قربانیان چهارراهی زنبق، جوادیه هرات، میرزااولنگ وغیره را با کسب آگاهی و بسیج همگانی گرفته می‌توانیم!»

تصاویری از کار شاقه کودکان کارگر در بدخشان و تخار

کودکان افغانستان همین که قادر شدند راست قدم بگذارند، باید کار کرده و در تهیه خرج و مصارف خانواده شان سهم بگیرند. حتا وقتی در بطن مادر به‌سر می‌برند، بایست مشقت‌های فراوانی را متحمل شوند چون مادر شان در فضای ناامن و فقر زندگی می‌کند. تولد شان هم در محیط غیرمعیاری با رنج و درد بی‌پایان صورت می‌گیرد. دختر بودن بر دردهای شان می‌افزاید. افزون بر آن، جنگ‌های تنظیمی، اشغال و حملات دولت امریکا و شرکا، حملات طالب و داعش، انتحار و انفجار که به امر روزمره مبدل شده، میلیون کودک این سرزمین را بی‌پدر ساخته که در جامعه افغانستان به‌طور عمده نان‌آور خانه اند؛ از اینرو، دستان ظریف این کشور نگونبخت باید به‌جای بازیچه و پنسل و کتاب، داس و چکش و تیشه گرفته و لقمه نانی کمایی کنند. فقر و محرومیت زندگی، گریبان‌گیر کودکان در شهر و ده است.

پیکر زخمی کابل هنوز جنایات ۸ ثور را فریاد می‌زند!

در ۱۶ سال اخیر، چهره کابل بدل گشت و تلاش صورت گرفت که آخرین داغ‌های وحشت و بربریت هشت‌ثوری ها هم از آن زدوده شود. ولی هنوزهم در گوشه و کنار شهر ساختمان‌ها و دیوارهایی به چشم می‌خورند که یادآور آن روزگار پرهیبت و شوم اند.


دریافت تصاویر با کیفیت بالاتر


۲۷ حمل ۱۳۹۶ (۱۶ اپریل ۲۰۱۷) – کابل: تعدادی از اعضای حزب همبستگی در اعتراض به آزمایش بزرگترین بم موسوم به «بم مادر» توسط دولت استیلاگر امریکا در ولسوالی اچین ننگرهار طی گردهمایی‌ای انزجار شان را علیه جنایات امریکا و دولت دست‌نشانده ع و غ ابراز نمودند. معترضان پلاکارد‌های حاوی شعارهای علیه سیاست‌های اشغالگرانه دولت امریکا و تصاویری از دربدری مردم نگون‌بخت افغانستان را حمل می‌نمودند. در ضمن، شعارهایی نیز سر دادند: «نه امریکا، نه بنیادگرایی – قدرت به دست مردم!»؛ «آزمایش سلاح های مخوف امریکا در افغانستان جنایت است - جنایت است جنایت!»؛ «جنگ امریکا علیه تروریزم نیرنگ است!»؛ «عامل اصلی جنگ در افغانستان امریکاست»؛ «طالب و داعش، دست‌پرورده‌های امریکا اند!»؛ «‌کوتاه‌باد دست امریکا و چاکرانش از کشور ما!»؛ «برخیزیم برخیزیم، سکوت ما ننگ ماست‌».


دریافت تصاویر با کیفیت بالاتر


۲۸ حوت ۱۳۹۵ – کابل: در دومین سالیاد شهادت فرخنده، جمعی از زنان حزب همبستگی در پای «منار یادبود شهید فرخنده» گردهم آمدند و به یاد فرخنده، رخشانه، تبسم و هزاران زن گمنام افغانستان که قربانی توحش بنیادگرایی گردیده‌اند، گل گذاشته شمع روشن کردند. شرکت‌کنندگان پلاکارت‌هایی حاوی تصاویر زنان قربانی و شعارهایی در دادخواهی از آنان بلند نموده بودند. حزب همبستگی در نظر داشت امسال نیز این روز را با راهپیمایی وسیع برگزار کند، اما بنابر قیدوبندهای دولت فاسد بر تجمع‌های اعتراضی، نتوانست به این خواست برسد.

گزارش تصویری از کار جمعی برای منار یادبود قتل‌عام یکاولنگ

به تاریخ ۱۴ عقرب ۱۳۹۵جمعی از جوانان «حزب همبستگی افغانستان» در بامیان با تعدادی از بازماندگان قتل‌عام یکاولنگ در یک کار حشر دور هم جمع شدند تا از کوه تپه‌های گوهرگین ولسوالی یکاولنگ سنگ‌های تزیینی برای منار جمعاوری و انتقال دهند. آنان از ارتفاعات بلند سنگ‌های انتخابی را بعد از کندن به پشت خود به دامن دره انتقال دادند که کار بس سخت بود زیرا هر نفر باید لااقل ۵ الی ۶ نوبت به ارتفاع ۱۵۰متر بالا می‌خزید و پشتاره‌ای از سنگ را به پایین دره می‌رساند. بعد آنان این سنگ‌ها را در فاصله طولانی به موتر باربری رسانیدند. کار ساعت ۸ صبح آغاز گردید و الی ۵ عصر ادامه یافت تا این سنگ‌ها به جایگاه اصلی در پای منار رسیدند.

ساخت منار یادبود شهدای یکاولنگ در ویران‌سرای بودا

چندی قبل مسافرتی داشتم به ولایت بامیان؛ ولایتی که فقر و سیه‌بختی مردمش از هر سو تیرک می‌زند اما گوش و چشم حاکمانش سالهاست کر و کور است و فقط از امنیت نسبی آن هنگامیکه سودآور به حال سردمداران قدرت باشد با طمطراق سخن می‌رانند و بس.

در کنار آن همه بدبختی‌های جاری؛ جای اندک مسرت است؛ «حزب همبستگی افغانستان» که من آن را تنها از طریق مظاهرات آن در کابل و ویب‌سایتش می‌شناختم، مناری را در یکی از ولسوالی‌های دورافتاده بامیان به یاری بازماندگان قتل‌عام بی‌دفاعان یکاولنگ به بلندای یک تپه اعمار نموده است که برای شخص من دلالت بر پویا بودن و مردمی بودن این حزب می‌کند و برای تاریخ معاصر افغانستان و فرزندان آینده کشور که در پی محاکمه جنایتکاران جنگی اند گوشه‌ای از جبر و جنایت را ثبت و تثبیت می‌نماید.

مقالات برگزیده

مقالات رسیده

هنر و ادبیات

از صفحات تاریخ ما

تعداد مهمانان حاضر: 285 نفر