ما همواره نه تنها به افشای جنایات ٧ و ٨ ثوری ها پرداخته‌ایم بلکه این دو روز سیاه را لکه ننگ ابدی در تاریخ کشور بلا دیده‌ی ما و آغازگر تمام نگونبختی ملت میدانیم، امروز بعد از گذشت سالیان سخت به جای این که این دسته های جنایت پیشه‌ی خادی و جهادی بر سر دار یا در پشت میله های زندان عمر ننگین خود را سپری نمایند، همچون لنُگ حمام تعویض شده و گسترده تر از دیروز در رده های بالایی دولت بویناک ملا- مافیایی کابل تحت حمایت بیدریغ باداران غربی شان خاصتآ متجاوزین امریکا بر گرده های مردم ترکتازی میکنند.

اینان به مثابه دشمنان قسم خورده مردم و چوبدست چپاولگران روسی، امریکایی و کشور های منطقه به هر وسیله‌ی ممکن برای نابودی افغانستان عزیز دست انداختند تا فریاد استقلال خواهی را در ضمیر ها خاموش و افکار منحط بنیادگرایی، وطنفروشی و تسلیم طلبی را در اذهان تزریق کنند.

٧ ثوریهای وطنفروش با شعار کور، کالی، دودی هوراکنان زیر پای سوسیال امپریالیزم شوروی افتادند و برومند ترین فرزندان میهن ما را در پولیگون های مخوف خاد شکنجه و سر به نیست کردند. اما مقاومت افسانوی ملت ما چه در زندان های هتلری باند خلق و پرچم و چه در گوشه گوشه افغانستان چنان اوج گرفت که شعله هایش تا دورها زبانه کشید و سرانجام تجاوزکاران و مزدبگیرانش را به زانو درآورد.

درحالیکه بمباردمان و کشتار نیروهای امریکایی و ناتو و طالبان ادامه دارد و همه روزه شاهد قتل عام های مردم بیگناه خود هستیم، دولت پوشالی و جمعی از روشنفکران مزدورش در مورد پایگاه های دایمی امریکا در خاک افغانستان سخن میگویند و عملی شدن آنرا با بیشرمی کم مانندی میخواهند دستاوردی عظیم و راز خوشبختی وطن و مردم وانمود سازند.

دولت امریکا که تاریخچه ستمگرانه‌اش در جهان آشکار است هرگز برای نجات افعانستان گرفتار هزار بلا نیامده بلکه طی ده سال گذشته کاری نداشته است جز تشدید فساد، فقر، قتل و قتال، حمایه بیدریغ جنایتکاران رنگارنگ، رشد تولید مواد مخدر، خنثی سازی، تطمیع و به فحشا کشانیدن جوانان مستعد از طریق پیشکش معاشهای کلان، بورسها و گرین کارتها و گماشتن شمار وسیعی از نوع دست پروردگان "سی آی ای" آنان به عنوان سخنگویان رییس جمهور و وزیران و غیره. آنانی که سایه امریکا را بر سر خویش غنیمت شمرده و در کنار اشغالگران وقیحانه زانو زده وبه سفره‌ی رنگینی از خون هزاران مادر و طفل معصوم رسیده اند، نه می خواهند و نه میتوانند برای یک ثانیه هم از زیر این چتر بیغیرتی و پست فطرتی بیرون روند چتری که در زیر آن خود وخاندان شان را با پولهای افسانوی "جهاد" و هرویین و مقامهای دولتی که زده اند مخفی و مصئون احساس میکنند. لذا اینان با وصف یگان "انتقاد" دوستانه، چنان دعاگوی امریکا اند که گویی امریکا ملنگ خیراندیش و یگانه منجی بشریت هست که در نبود آن ملت افغانستان را گژدم "طالب جان" گزیده و زندگی به نیستی می گراید! اما این مزدوران نکتایی پوش یا پیزار بپای کتمان مینمایند که آفرینندگان طالب و سایر بنیادگرایان جانی همین ابرقدرت بوده که به نام "مبارزه با تروریزم"، "بازسازی"، "صلح" و اینک ایجاد پایگاههای نظامی دایمی، میخواهد کشور ما را به ایالت پنجاه و یکم اش مبدل کند. آنانی که پایگاه های نظامی امریکا را در افغانستان همچون ضامن "آزادی و دموکراسی" تیوریزه کرده و نرم نرمک بخورد ملت میدهند تسلیم طلبان جیره خوری بیش نیستند که عادت کرده اند همیشه یک بادار خارجی را به مثابه پشت و پناه خود داشته باشند تا در نتیجه خیزش مردم مثل برادران شان زین العابدین و مبارک و قذافی و... در زباله دان تاریخ گور نشوند.

به تاریخ ۲۹ جنوری، چند تن از اعضای حزب همبستگی در آلمان، در همبستگی با زندانیان سیاسی ایران تحصنی را در برلین علیه رژیم خونخوار ایران راه انداختند و با پخش اعلامیه حزب به سخنرانی پرداختند. متن سخنرانی یکتن از فعالین حزب که همزمان به زبان آلمانی ترجمه میشد:

دوستان، خانمها و آقایان: اجازه بدهید از نام هستۀ حزب همبستگی افغانستان در اروپا سلامها و درود های گرم اعضای حزب مقیم اروپا را به شما برسانم. ما افتخار داریم تا به دفاع از آزادیخواهان دربند ایران و در حمایت از مبارزات فرزندان اصیل ایران، به دعوت "کمیته بین المللی علیه اعدام" خود را با شما درین جا در یک صف میبینیم

روزی نیست که خبر اعدام تابناکترین ستم ستیزان خلق ایران به گوش نرسد. مقاومت دلیرانه مردم سراسر ایران برای آزادی و دموکراسی، سبب سراسیمگی رژیم سرکوب و اختناق شده و خود را در پرتگاه نیستی میبیند. ازین روست که به منظور جلوگیری از سقوط محتوم، تیغ استبداد را عریانتر از قبل بر جسم آزادیخواهان معترض دیوانه وار فرو میبرد. اما با این همه شکنجه و کشتار و ددمنشی، نبرد دموکراسی خواهانه خلق ایران با خون های نجیب فرزاد ها، فتاحیان ها، علم هولی ها،‌ کاظمی ها و دیگر گلهای سرخ،‌ تابناک تر و خروشنده تر شده رژیم پلید را در کامش فرو خواهد برد.

دفاع از آزادیخواهان دربند ایرانرژیم ددمنش جمهوری اسلامی ایران، در شکنجه و کشتار دگر اندیشان و آزادیخواهان از تمامی رژیم های مستبد پیشی گرفته است. طی ماههای گذشته موجی از اعدام مبارزان را راه انداخته و از آغاز سال میلادی بطور متوسط هر هشت ساعت جان یک زندانی گرفته شده است. در افشای این جنایات رژیم "ولایت فقیه"، ٩ دلو به مثابه روز جهانی دفاع از زندانیان سیاسی ایران اعلام گردیده و حزب همبستگی افغانستان افتخار دارد که به این مناسبت همزمان در چند شهر اکسیون هایی را برپا می دارد که اگر محدودیت ها و دشواریهای مالی و غیره نمی بود، آن را در تقریبا سراسر افغانستان برگزار می کردیم.

موازی با همگانی شدن خیزش مردم مبارز ایران، رژیم هیتلری خامنه‌ای / احمدی نژاد با تکیه روی اعدام مبارزان دربند، کوشیده مخالفان را مرعوب سازد. اما کور خوانده است. وقتی فرزاد کمانگر همراه با چهار تن از یارانش سال گذشته اعدام شد، داکتر سعید ماسورى، از زندان نوشت: "ما را از سر بریده نترسانید... اى واى بر ما اگر اعدام دوستان و هموطنانمان به جاى انگیزش بیشتر ما را مرعوب سازد… براى اینکه بگویم چقدر مرعوب این اعدامها شده‌ام آماده‌ام که بعد از این ۵ نفر، نفر ششم و آماده اعدام بشوم" . و این پاسخ پرجبروت و شکوهمند و در واقع زبان حال اکثریت آزادیخواهان اسیر و مردم کارد به استخوان رسیده‌ی ایران بدون شک رژیم جنایتکار را به لرزه انداخته و دیوانه و هارتر کرده است.

در پاسخ به بچه ترسانک های لمپنانه‌ی سفیر ایران در کابل

"حزب همبستگی افغانستان" در محکومیت کشتار شماری از هموطنان معصوم ما به وسیله رژیم سفاک ایران، به تاریخ ٢٣ جدی تظاهراتی را در کابل به راه انداخت. حزب ما قبلا نیز طی اکسیون هایی به خاطر اعدام هموطنان ما در ایران صدایش را بلند کرده بود.

طبق رسم تمامی رژیم های ارتجاعی و ضد مردمی که برمخالفان برچسب های گوناگون میزنند،‌ جمهوری اسلامی نیز جنبش عظیم آزادیخواهانه مردم به جان آمده‌ی ایران را به هر اتهامی سخیف می آلاید. چند ماه قبل که حزب همبستگی به اعدام پناهجویان افغانستان و اعدام آزادیخواهان ایران توسط رژیم بیدادگر دست به تظاهرات زد، وزارت خارجه ایران با سبکسری بیمانندی آن را به "جندالله"، گروهی ارتجاعی تر از جمهوری اسلامی نسبت داد و اینبار فدا حسین مالکی سفیر ایران در کابل، با لحنی فاشیستی و پرنخوت تظاهرکنندگان را "عوامل غربی" نامیده و گویی کابل هم جماران است، حتی خواهان "شناسایی و دستگیری" آنان گردید!

هموطنان داغــدار!

رژیم خونخوار جمهوری اسلامی ایران به سلسله اعدام‌های بی‌شرمانه و خودسر که تا هنوز ادامه دارد بار دیگر مرتکب جنایت هولناک مبنی بر تیرباران هموطنان بی‌دفاع ما در خط سرحدی ولایت نیمروز گردیده است. این کشته‌شدگان نه قاچاقبر بودند و نه «مفسدالارض»، بلکه کارگران بی‌دفاعی بودند که به علت فقر و تنگدستی برای انجام شاق‌ترین کارها رهسپار ایران شده بودند. رژیم سفاک به انسان‌کشی هم اکتفا نکرده، بر اساس بازی‌های سیاسی ‌در این سرمای زمستان راه را برای ورود مواد سوختی به کشور ما بست تا قصداً مردم ما را با فشارهای مضاعف مواجه سازد.

رژیم ددمنش ایران که به ماشین کشتار ملل مبدل گردیده در ستم و آدم‌کشی دست تمامی رژیم‌های مستبد و فاسد را از پشت بسته، بر مردم مظلوم و آزادیخواه ایران نیز کوچکترین رحمی نکرده همه روزه آزاد اندیشان نامور را که سرتسلیم به دربار استبداد مذهبی خامنه‌ای/ احمدی نژاد نمی‌گذارند یا به زندان‌های مخوف انداخته و یا سر به نیست می‌سازد.

بعد از کودتای ننگین ۷ ثور ۱۳۵۷ که سرآغاز فاجعه ای بود که تا امروز ادامه دارد، در ششم جدی ۱۳۵۸ درست ۳۱ سال پیش از امروز سوسیال- امپریالیزم شوروی وقت  به دعوت میهنفروشان خلقی و پرچمی کشور ما را مورد تجاوز نظامی قرار داده به خاطر غارتگری وارد جنگ نابرابر با توده های ما گردید که نتیجه آن کشتار، زندان و شکنجه، ویرانی، آوارگی و صد ها مصیبت دیگر برای ملت ما و سرافکندگی تاریخی و سرانجام زوال اتحاد شوروی بود.

این تجاوز به دست درازی بیگانگان دیگر در سطوح مختلف انجامید تا افغانستان را به میدان قتل و قتال مبدل ساخته، شیرازه‌ی زندگی مردم نگونبخت ما را به سوی نیستی سوق دادند و درین دوران در اثر مداخلات بیشرمانه غرب ، پاکستان، ایران و عربستان، احزاب سیاه و جنایتکار اخوانی مورد حمایت بیدریغ قرار گرفته همچون گرگان هار بر ملت ما تحمیل گردیدند، احزاب هفتگانه و هشتگانه نیز طوق مزدوری را با افتخار به گردن آویختند.این احزاب ضد مردمی، رهبری مقاومت بر حق و قیام های سرتاسری ملت ما علیه اشغالگران وعمال شان را رذیلانه دزدیدند و بار دیگر توده های سوگوار ما را از پشت  خنجر زدند. سیاهروز هشتم ثور، سگ جنگی های احزاب جهادی ، قتل عام ، بربادی سرمایه های ملی و فرهنگی ما، هجوم لشکر قرون وسطایی و جنایت پیشه طالبی و تجاوز نظامی امریکا و ناتو همه و همه فجایع هولناکی بر ملت درد دیده ما اند  که ریشه در خیانت تاریخی و وطنفروشی احزاب خلق و پرچم دارد که تا امروز از شر آن رهایی نیافته‌ایم.

تظاهرات استقلال خواهی حزب همبستگی افغانستان در شهر جلال آباد
تظاهرات استقلال خواهی حزب همبستگی افغانستان در شهر جلال آباد

٢٨ اسد برابر است با نودويكمين سالروز استرداد استقلال افغانستان، روزی که شاه امان الله خان و یارانش با عزم راسخ در مقابل استعمار انگلیس ایستادند و با اتکا به مردم آزادیخواه تمامی ملیت های وطن ما رهبری قیام های توده ای را با شهامت بدست گرفته و کمر امپراتوری انگلیس را شکستند. افغانستان  نوپا برای اولین بار بعد از قرن ها استبداد و استعمار، پیشرفت و تعالی را تحت قیادت قهرمانان ملی چون امان اله خان، محمود طرزی، محمد ولی خان دروازی و دیگران تجربه کرد اما با دست اندازی های انگلیس ها شیرازه حکومت مردمی امانی درهم ریخت و افغانستان سیر قهقرایی پیمود و حکام ضد مردمی، خاین و فاسد یکی پی دیگر تا به امروز بر سرکار آمدند.

تظاهرات حزب همبستگی افغانستان علیه کشتار غیرنظامیان بوسیله نیروهای اشغالگر
تظاهرات حزب همبستگی افغانستان علیه کشتار غیرنظامیان بوسیله نیروهای اشغالگر

نه سال قبل امریکا و متحدانش افغانستان را زیر نام "آزادی"، "حقوق بشر" و "دموکراسی" مورد تجاوز نظامی قرار دادند اما درین مدت هدیه ای جز قتل عام، ویرانی، مافیا پروری، حمایت از جنگسالاری و تروریزم، دامن زدن به اختلافات قومی و ملیتی و مذهبی، رشد سرسام آور مواد مخدر  و .... برای مردم نگونبخت ما نداشتند.
در جریان بازی شیطانی امریکا در کشور ما زیر نام "جنگ علیه تروریزم" دهها هزار تن از هموطنان بیگناه ما در اثر بمباردمانهای کور و ددمنشانه شان به کام نیستی فتادند. به دنبال قتل عامهای وحشیانه اشغالگران در شیندند، هسکه مینه، گرنی، خان آباد، پنجوایی، نرنج و ...  اینبار در ولسوالی سنگین ولایت هلمند ٥٢ تن از هموطنان معصوم ما، منجمله زنان و کودکان، به خاک و خون غلتیدند اما طبق معمول با بیشرمی ادعا کردند که فقط طالبان را از بین برده اند و دولت پوشالی کرزی هم با محکوم کردن لفظی و گفتن این که هیئتی را به منطقه جهت بررسی اعزام خواهد کرد خاک بر چشم هم میهنان غمزده ما زده میکوشند همچون گذشته بر سر این جنایت باداران شان سرپوش بگذارند. به همین ترتیب از آنانی که زیر پرچم غارتگران داد از "حقوق بشر" و "جامعه مدنی" می زنند و یا مافیا زادگانی که گرم کمپاین های انتخاباتی خود اند و در و دیوار شهرها را با شعار های عوامفریبانه "عدالت"، "انسانیت" و غیره ملوث ساخته برای رسیدن به چوکی پارلمان ملیونها دالر را باد میکنند، هیچ صدایی علیه حامیان غربی شان بر نمی خیزد و مهر سکوت ننگین بر لب زده اند.

تظاهرات حزب در کابل علیه رژیم خون آشام ایران
تظاهرات حزب در کابل علیه رژیم خون آشام ایران

هموطن!

درحالیکه سوگ ناله های "عزیزآبادی" ها و "گنج آبادی" ها درعزای عزیزان شان بالاست و خون بیگناهان عملیات های کور امریکا و ناتو در گوشه و کنار کشور نخشکیده که از جانبی جنایتکاران ۷ و ۸ ثوری با ائتلافات نامیمون زیر سایه ارباب بزرگ به نام "دموکراسی"، "صلح"، "حقوق بشر" و "امنیت" همه روزه جان ملت دربند، زخمی و آواره را به اشکال گوناگون گرفته و جنایت پی جنایت می آفرینند، از سوی دیگر وحوش درنده خوی طالبی به یاری پاکستان و ایران ساطور بربادی را بر گردن فرزندان این مرزو بوم کشیده با حملات انتحاری افغانستان را به وحشت سرای مبدل ساخته است.

مردم بیدفاع ما که کاسه ی صبر شان لبریز شده و در دو راهه ی نیستی قدم میزنند اینک مصیبت تکاندهنده ی دیگری بر فرش عزای شان جاری گردید. رژیم خون و خیانت زده ی ولایت فقیه از 5000 افغان زندانی 3000 تن را به جوخه های دار سوق میدهد و قبلا نعش 45 تن را در طی 2 روز پی درپی در مرز اسلام قلعه در بدل 1200 دالر امریکایی تحویل وارثان مظلوم داده است، و اخیرا در منطقه "مهریز" یزد 4 هموطن بیگناه ما را به قتل رسانیده و 300 فامیل مقیم آنجا را به شیوه "واواکی" مورد تاخت و تاز قرار داده به آتش کشیده است.

مقالات برگزیده

مقالات رسیده

هنر و ادبیات

از صفحات تاریخ ما

تعداد مهمانان حاضر: 72 نفر