چند نماینده مافیای زمین در افغانستان

چپاول زمین توسط باندهای مافیایی به یکی از مشکلات جدی در جامعه ما مبدل گشته است. تفنگداران و جنگسالاران با حیله و نیرنگ های مختلف زمین های مردم و یا هم زمین های دولتی را به قبضه شان درآورده اند. اینان بالای زمین های غصب شده شهرک میسازند و یا آنرا نمره نموده به قیمت هنگفت بالای مردم به فروش میرسانند. غصب زمین در سراسر افغانستان بارها باعث درگیری های خشونت بار نیز گردیده است.

اکثر قومندانان و به اصطلاح رهبران جهادی در راس مافیای زمین در کشور قرار دارند و اینان این زمین ها را «ثمره جهاد» خوانده برای خود حلال میدانند! زمانی یوسف پشتون وزیر شهرسازی گفته بود که در سراسر کشور بیش از چهار میلیون جریب زمین غصب شده و از قسیم فهیم منحیث رئیس مافیای زمین نام برد.

افراد کشته شده توسط تیروهایی امریکایی

اشغالگران امریکایی چهار کودک را در ولایت لوگر کشتند و دو کودک را زخمی کردند. همچنان سربازان امریکایی در ولایت زابل سه غیر نظامی را که نه با طالبان و نه هم با حکومت رابطه داشتند با خود بردند.

نظامیان امریکایی ساعت ٣ بعد از ظهر روز ٢١ اکتوبر، عملیاتی را در بره‌کی برک لوگر به راه انداختند که در نتیجه بمباردمان هوایی چهار کودک که مصروف چراندن مواشی بودند جان های خود را از دست دادند. نیروهای آیساف نیز کشته شدن کودکان را تایید نموده اند.

در ولایت زابل هم به دلایل نامعلومی سربازان امریکایی وارد یک خانه شده و چهار نفر را با خود برده اند که از سرنوشت سه تن آنان اطلاعی در دست نیست.

پیرم قل جلاد

سال ١٣٧٩ متعلم صنف نهم در لیسه حضرت عمر فاروق ولسوالی رستاق ولایت تخار بودم. در آنزمان مثل امروز جو انارشی در کشور حاکم بود و در رستاق پیرم قل با باند دزدانش حکمروایی داشت. در روز شروع مکتب ما قرار بود پیرم قل شخصا برای افتتاح سال تعلیمی شرکت کند. ما منتظر تشریف آوری این شاهنشاه جنگسالار بودیم. او با بادی گاردهایش که چهره های مضحک و وحشتناک داشتند وارد محوطه مکتب شد. شاگردان به حکم اداره مکتب صف بسته بودند تا سخنرانی این دانشمند قتل و چپاولگری را بشنوند! وقتی پیرم قل به متعلمینی که عده‌ای با پیراهن و تنبان و تعدادی با پتلون و یخن قاق حضور داشتند نظر انداخت بصورت برافروخته گفت، اینهایی که پتلون به تن دارند فردا این لباس کافری را دور انداخته با لباس مسلمانی بیایند آنگاه من به شما سخنرانی خواهم کرد و بدینصورت مراسم افتتاحیه را یکروز به تعویق انداخت.

فردایش که اکثریت با پیراهن و تنبان حضور به هم رسانیده بودند چند تنی هم که بیخبر از روز قبل هنوز مرتکب جرم پتلون پوشی شده بودند از ورود شان به داخل مکتب جلوگرفته شد. مثل روز قبل باز پیرم قل آمد و طی سخنرانی‌اش در کنار تعریف و تمجید از خود و مجاهدینش، گفت «فزیک مزیک را دور بیاندازید، قرآنکریم و مضامین دینی بخوانید که در روز آخرت به درد تان میخورد.»

سرکوب محصلین بوسیله پولیس

در ادامه اعتراضات محصلان پوهنتون تعلیم و تریبه کابل، امروز دوشنبه ١٧ میزان ١٣٩١ (٨ اکتوبر ٢٠١٢) صد ها پولیس ضدشورش به محل تجمع معترضان یورش برده و دهها محصل معترض را دستگیر کرده اند. پولیس به لت و کوب محصلان پرداخته که در نتیجه تعدادی از آنان زخمی شده است.

اعتراض این محصلان وارد بیستیمن روز خود شده است اما حکومت هنوز هم به خواست شان پاسخ مثبت نداده است. در آخرین دیداری که با رئیس جمهور داشتند، کرزی اعتراف کرده که با گذاشتن نام ربانی به این موسسه تعلیمی اشتباه نموده و باعث جنجالهای سیاسی میان محصلان شده است، اما گفته است که پایین کشیدن لوحه حاوی نام برهان الدین ربانی در ید صلاحیت او نیست و در این مورد باید حزب جمعیت اسلامی و شخص صلاح الدین ربانی تصمیم بگیرند .اما وقتی نمایندگان محصلان به صلاح‌الدین رجوع کرده اند با برخورد خشن او مواجه شده جواب گرفته اند که اینکار ناممکن است.

دوسیه‌ی فساد ظاهر اغبر

یک گزارش تازه فاش شده از کمیته المپیک افغانستان حاکیست که از سال ٢٠٠٢ به این سو بیش از ٢٠٠ تن زیر نام ورزشکار به بیرون از افغانستان فرستاده شده و دوباره به کشور باز نه گشته اند. گفته می‌شود نیمی از این افراد در بدل پرداخت پول به مسوولان المپیک و متباقی با واسطه و پیوند های حزبی و سیاسی به خارج از کشور فرستاده شده اند.

در این گزارش که در برخی از رسانه های افغانستان منتشر شده آمده است که این افراد زیر نام ورزشکاران مسلکی و یا هم مربیان به کشور های آسترالیا، اروپا و یا هم امریکا فرار کرده اند. بر بنیاد این گزارش هر یکی از این افراد در بدل پرداخت ٥٠٠٠ تا ١٢٠٠٠ دالر امریکایی موفق به فرار از افغانستان شده اند.

گفته می‌شود شمار زیادی از این افراد در زمان ماموریت انور جگدلک از جنایت کاران جنگی افغانستان، عضو جمعیت اسلامی و والی فعلی قندوز که ریاست کمیته المپیک را بر عهده داشت و ظاهر اغبر رئیس فعلی این کمیته که از یاران و هم حزبی های جگدلک میباشد، از افغانستان بیرون شده اند.

این در حالیست که فغان ورزشکاران افغان از فساد بی‌انتها در این کمیته بلند است و با آنکه در اثر زحمات شخصی تعدادی از جوانان ما، در بعضی رشته های ورزشی افغانستان درخششی در سطح جهان داشته، اما اگر کمیته المپیک بدست عناصر پاک و وطندوست قرار گیرد، افغانستان شانس بزرگی برای کسب افتخارات بیشتر در رشته ورزش را داراست.

usa solider

در اثر بمباردمان هوایی و عملیات زمینی نیروهای ویژه امریکایی به تاریخ ١٧ اسد سال ١٣٩١ در روستای شیشابه‌ای ولسوالی خاشرود ولایت نیمروز در جنوب غرب افغانستان چندین تن از افراد غیر نظامی به شمول کودکان و زنان جان های خود را از دست دادند.

با آنکه نیروهای امریکای کشته شده ها را طالبان می خوانند اما مردم محل به رسانه ها گفته اند که تمامی قربانیان غیر نظامی و بی گناه هستند. حامد کرزی رئیس جمهور افغانستان به دنبال این رویداد دو روز پیش هیئتی را به منظور بررسی عملیات مشترک قوای ائتلاف و اردوی ملی به این ولایت فرستاد اما تا کنون نیتجه کار این هیئت اعلام نشده است.

این هیئت شامل نمایندگان وزارت امور داخله، امنیت ملی و اداره مستقل ارگانهای محل میباشد. در سالهای اخیر بمباردمان نیروهای امریکایی و حامیان غربی آن در افغانستان افزایش یافته و این مسئله باعث انزجار و تنفر بیشتر در میان مردم شده است. حکومت افغانستان کاریکه در قبال این همه جنایات انجام میدهد تنها تعین هیئت و مطرح کردن آن از طریق رسانه هاست اما هیچگاهی موردی مشخصی از این جنایات به گونه جدی بررسی ویا هم عاملان آن مجازات نشده است. رویداد نیمروز نیز وضعیت بهتر از این نخواهد داشت .

international worker's day

از جانبازی های بیهراس کارگران باید آموخت!

تاریخ جنبش گارگری جهان، دیرینه درخشان دارد و مالامال از اعتراضات و قیام های شکوهمندی است که با خون و عرق آنان نوشته شده است. این جانبازی ها درسهای گرانبهایی به زحمتکشان به میراث گذاشته که اگر متحد بود و اراده کرد، پوزه هر قدرت بزرگی را میتوان بسادگی بخاک مالید.

اولین خواست صنفی کارگران، تحقق هشت ساعت کار و تعطیلات شان، بر میگردد به سال ١٨٥٦ که از طرف پرولتاریای آسترالیا مطرح شد که این روز را با توقف دسته جمعی کار و راه اندازی جلسات سازماندهی کردند. در سال ١٨٧١ قیام كمون پاريس، فرانسه و تمام اروپا را به لرزه درآورد. كارگران پاريس توانستند جامعه را از طريق بدست گيري قدرت سياسي ٧٢ روزه، با خواست از ميان بردن طبقات، هدايت نمايند.این قیام بیرحمانه سرکوب شد.حدود ٣٠٠٠٠ نفر در آن کشته، ٥٠٠٠٠نفر اعدام و زندانی و ٧٠٠٠ نفر تبعید شدند.

محمود، قربانی جنایت جنایتکاران جهادی

بتاريخ ۷/۱/۱۳۹۱ پسر قيوم بای‌ يكی از لومپن بچه های‌ جهادی‌ با موتر كروزين خاكباد كنان از پهلوی‌ محمو پسر سيد رحمن (افسر پوليس در تخار) ميگذرد، محمود با عصبانيت به او ميگويد كه مثل آدم دريوری‌ كن و با گفتن اين گپ باهم درگير ميشوند و يكديگر را لت و كوب ميكنند. پسر قيوم باي برايش ميگويد كه جواب اين را برايت خواهيم داد.

پسر قيوم باي نزد برادرزاده اكرم خان "بيك زاد" كه اكنون قومندان امنيه ولايت پروان ميباشد ميرود و ماجرا را برايش توضيح ميدهد، برادزاده اكرم خان كه از جمله لومپن بچه ها است بخاطر زدن محمود تصميم ميگيرد و با يك تن از باديگارد های پسر مطلب بيگ (عضو شوراي ولايتي) به صحن چمن ليسه ابوعثمان ميروند. در اين لحظه محمود مصروف بازي واليبال ميباشد و تعدادی‌ زيادی‌ از تماشاچيان نيز درآنجا حضور داشتند. اين سه نفر در محضر عام محمود را تيرباران ميكند و صحنه را بدون اندكترين عكس العمل ترك ميكنند. این جنایت در حالی به وقوع میپوندد که ۳۰ نفر پولیس مسلح نیز در صحنه حضور داشتند، فاصله یکی از مراکز امنیتی امنیت (آمریت جنایی) بیشتر۱۰۰ متر نبوده و قومندانی امنیه هم ۵۰۰ متر از محل رویداد فاصله ندارد. اما از آنجایی که قاتلین افراد شناخته شده اند و رابطه بسيار نزديك با سرجنایتکاران چون عبداله بیک وکیل شورای ولایتی فعلا بجای پدرش در ولسی جرگه، پسر قیوم بای یکی از آدم کشان سابق و برادرزاده ارباب علی، برادرزاده اکرم خان "بیک زاد" قومندان امنیه ولایت پروان بسته است کسی جرئت دستگیری شان را نمي كند.

يك روز بعد از حادثه خویشاوندان قیوم بای با يك گوسفند خانه سيد رحمن بخاطر عذر‌خواهي ميروند تا جنايت نابخشودني شان پت و پنهان بماند.

فراه با قدامت تاریخی خود از جمله ولایات سرحدی افغانستان است که دارای مرز مشترک با ایران می باشد، این ولایت که در غرب افغانستان قرار دارد، با ولایات نیمروز، هلمند، غور و هرات همجواربوده، دارای ده واحد اداری و پهناورترین ولایت کشور بشمار میرود، طوریکه قسمت وسیع اراضی آن را دشت های فراخ و کوه های بلند احتوا کرده است.

ترکیب ملیتی فراه اعم از پشتون، تاجیک، فارس، بلوچ، عرب وغیره بوده که در کنار هم سالیان سال همسان سایر ملیتهای کشور بافت خورده و به آرامی زیسته اند. اما طی سه دهه بدبختی افغانستان تعداد از جنایت کاران ۷ و ۸ ثوری که تمام زمینه ها را با جنایات هولناک خود آلوده کرده و عمر ننگین سیاسی خود را پایان یافته دیده اند هنوز هم به مسایل قومی، لسانی و مذهبی دامن زده و آن را وسیله قرار داده، به تفرقه افگنی میان توده های مردم می پردازند، که تشکیل "شورای تاجیکان فراه" نمونه بارز این توطئه گری های ذلتبار می باشد.

در سه دهه بدبختی های افغانستان در کنار ظهورهزار و یک آفت خانه ویرانکن دیگر، هجرت به کشورهای همسایه نیز علاوه به مصایب فراوان که تحویل جامعه ما داده به تعداد ملا های که از مدرسه های پاکستانی وجمهوری اسلامی ایران فارغ شده اند به صورت چشمگیری افزایش به عمل آمده است. این ملاها با در د ست داشتن مساجد رقم درشت معلمین را در مکاتب متوسطه و لیسه ها تشکیل میدهند، خصوصاً در زمان حکومت چندین ساله کرزی ملا ها در اثر رشوه و یا راه های دیگر هر کدام شان رسماً سند چهارده پاس، دوازه پاس و حتی لیسانس را بدست آورده و به صفت معلم رسمی وارد عرصه معارف شده اند که حرف اول و آخر را در تمام این نهاد ها میزنند. بی جهت نیست که مردم ما می گویند فاروق وردک وزیر معارف امارت اسلامی است تا دولت جهادی – امریکایی آقای کرزی، زیرا گاهی زبان گویای طالبان شده مکاتب را نمی سوزاند و مانع رفتن دختران و پسران به معارف نمی شود و گاهی به نمایندگی آنان ترور و انتحار طالبان و حزب اسلامی را که خود یکی از مهره های شمرده شده است جهت اغفال عامه کودکانه توجیه گر میشود. آقای وزیر، معارف ولایات غزنی ، تخار ، کنر و ... در بسا مناطق به امارت اسلامی و هم حزبی های خونریزش سپرده است که با پول و امتیازات معارف شبانه "طالب جان" اند به جان و مال مردم و روزانه "ملا معلم" که افکار پاک آینده سازان مملکت را ویران ساخته و یا افراد را شناسایی کرده راه شکار را در تاریکی شب ها می جویند.

مقالات برگزیده

مقالات رسیده

هنر و ادبیات

از صفحات تاریخ ما

تعداد مهمانان حاضر: 660 نفر