تازه ترین قتل عامهای هموطنان ما بوسیله نیروهای اشغالگر که مطبوعات از کنارش گذشتند
- رده: گزارش‌ها
- نویسنده: سمیر
- منتشر شده در جمعه، 06 حوت 1389
به تاریخ ۱ حوت (۲۰ فبروری) در اثر بمباردمانهای پیاپی در غازی آباد ولایت کنر، بیش از شصت هموطن بیگناه ما بوسیله نیروهای امریکایی قتل عام شدند. بر اساس گفته والی کنر، از میان ۶۴ قربانی ۲۰ تن زنان و ۲۹ تن کودکان بوده اند. اما نیروهای آیساف با بیشرمی ادعا میکنند که تمامی کشته شده ها طالبان بوده اند و کرزی هم برای سرپوش گذاشتن به این جنایت اربابانش مثل گذشته کمسیونی تشکیل داد که در زمینه تحقیق کند، در حالیکه نتایج تحقیقات دهها کمسیون مشابه گذشته هیچگاه اعلام نشده است.
مطبوعات داخلی و خارجی نیز با پرده انداختن روی این جنایت موحش سرسری از کنار آن گذشتند و یکی دو خبرنگاری که به ساحه جنایت رفتند تا گزارشی تهیه کنند بوسیله نیروهای خارجی دستگیر شدند تا جزئیات قتل عام شان برای همیشه مسکوت بماند.
هنوز خون ۶۴ هموطن ما در کنر نخشکیده بود که نیرو های اشغالگر با بمباردمان کور شان بار دیگر جان هموطنان بی گناه ما را در ولسوالی خوگیانی ولایت ننگرهار گرفت. بتاریخ ۳۰ دلو ساعت ۱۱ شب منزل پتنگ یکی از عساکر اردوی افغانستان مورد حمله هوایی ناتو قرار گرفت که در نتیجه تمام اعضای خانواده او که شامل خودش، خانمش نظیفه، دو دخترش به نام ها شکریه و زمزمه و دو پسرش که یکی خالد نام داشت کشته شدند. بعد از اصابت بمب پتنگ شدیدا مجروح شده بود و مردم محل خواستند او را به یکی از مراکز صحی محل انتقال دهند، در مسیر راه آنان بوسیله نیرو های اشغالگر توقف داده میشوند و باوجود اصرار زیاد اجازه نمی یابند پتنگ را به شفاخانه ولسوالی برسانند، درین مدت او با ضایع کردن خون زیاد جان میدهد.
نیرو های اشغالگر ناتو که نتوانستند او را با بمب های کورشان از بین ببرند با دستشان برای بار دوم کشتند.
دیروز نیز در کاپیسا پنج غیر نظامی در اثر حمله هوایی ناتو کشته شدند، آنان که برای شکار به آنجا رفته بودند تا خانواده های شان را برای چند روزی از گرسنگی نجات دهند، خود طعمه نیرو های اشغالگر شده و "اشتباها" مورد حمله هلیکوپتر های ناتو قرار گرفته و جان های خود را از دست دادند.
اینها نمونه هایی از صد ها جنایتی است که هر روز در گوشه و کنار افغانستان نیرو های اشغالگر امریکایی و ناتو مرتکب میشوند ولی معمولا با سانسور اینان مواجه شده ندرتا در مطبوعات راه می‌یابند. اشغالگران جنایت پیشه، وحوش طالبی و جنگسالاران آدمخوار که مثلث سیاه جنایت را تشکیل میدهند هر روز از مردم بی گناه و بی دفاع ما قربانی میگیرند؛ حملات هوایی نیرو های اشغالگر که هر بار جان ده ها هموطن معصوم ما را میگیرد، حملات انتحاری دایناسور های طالبی که یگانه هدف آن نیز ایجاد وحشت و از بین بردن غیرنظامیان بیگناه این سرزمین است چنانچه نمونه آخر آن در کابل بانک جلال آباد و ولسوالی امام صاحب ولایت کندز هر پیوند آنان را با زندگی انسانی قطع می کند و بلاخره ددمنشی های جنگسالاران آدمکش که دزد مال و ناموس مردم ما هستند، دست به دست هم داده و زندگی را برای مردم فقیر و مظلوم ما سخت ساخته است.
بعد ازین حادثه آیساف بیشرمانه اعلام کرد که در نتیجه این حمله چند تروریست را کشته اند. گویی تمام این اطفال که حتی دنیای پیرامون خود را خوب نمیشناختند، تروریست اند. دوستان و نزدیکان پتنگ در سوگ از دست دادن او و خانواده اش نشسته اند و برچسپ های ناجوانمردانه نیروهای های اشغالگر تیرهای دیگریست که به قلب آنان فرود می‌آیند و هر انسان آزاده را می آزارد. اما در همین حال پادوان وطنی امریکا برای حضور دایمی نیروهای اشغالگر برنامه ریزی نموده و شب و روز در مطبوعات کف بر دهان می آورند و با عذر و زاری مادروطن شانرا به نیروهای اشغالگر تقدیم کرده از آنان میخواهند پایگاه دایمی نظامی بسازند. این ننگ و داغ ابدی بر جبین روشنفکران پستی است که به هر رذالت خود را می آلایند و یک کلام هم علیه کشتار بیرحمانه این آدمکشان بزبان نمیاورند، ولی هر روز در میز های مدور با پرداختن به مسایل حاشیه‌ای یاوه سرایی نموده و مرتکب بدترین نوع خیانت در مقابل وطن و مردم خود میشوند.
