کودکان امریکا قربانیان جنگ‌افروزی پنتاگون
- رده: به روایت تصویر
- نویسنده: هیله نوری
- منتشر شده در شنبه، 02 عقرب 1394
گفته مشهور است که «زندانی و زندان‌بان هردو به زندان اند». دولت‌های جنگ‌افروز و متجاوز که کشورهای دیگر را اشغال نموده مورد ستم قرار می‌ٔدهند، در واقع در برابر ملت خود نیز مرتکب خیانت و جنایت می‌شوند. نمونه بارز آن سیستم حاکم در امریکاست که بخاطر منافع یک اقلیت کوچک که تمامی ثروتها را در اختیار دارند، صدهاهزار سرباز را به بهانه «دفاع از منافع ملی» در شرایط خونین به جنگ‌های خانمانسوز به این و آن کشوراعزام داشته به کشتن می‌دهند درحالیکه کودکان آنان هرلحظه درد نبود پدر و والدین شان رنج دوری فرزندان را احساس می‌کنند.
به همین دلیل است که میزان خودکشی میان سربازان امریکایی در حد وحشتناک بالاست و اعتراضات خانواده‌های شان نیز هر روز از گوشه و کنار آن کشور به گوش می‌رسد.
چند روز قبل رسانه‌های جهان یک صحنه عاطفی کودک دوساله امریکایی را وسیعا به نشر سپردند که عین اجرای مراسم نظامی برای سربازان برگشته از جنگ، در میان صفوف سربازان، پدرش را شناسایی کرده بی‌تابانه از میان جمعیت دوان دوان به سویش رفته پاهایش را در آغوش می‌کشد.
رنج کودکان صدهاهزار سربازی که توسط ارتش امریکا به ماموریت های جنگی و غیرجنگی بیرون از مرزها فرستاده می‌شوند، عملا خانواده‌ها را با مشکلات و سختی های فراوانی مواجه می‌سازد. در واقع با هر اشغال و جنگ، دولت امریکا بر ملت خودش نیز بدترین خیانت ممکن را روا داشته از همینرو ما شاهد جنبش‌های وسیع ضدجنگ در داخل آن کشور بوده‌ایم که اکثرا سربازان برگشته از جنگ در آن سهم فعال داشته اند.
این حکم صریح تاریخ چقدر واقعی است: «ملتی که به ملت دیگر ستم روا می‌دارد، خودش هرگز آزاد نیست.»
