زندان و شکنجه محصلان در «بزرگترین دموکراسی دنیا»
- رده: مقالات
- نویسنده: رها آرزو
- منتشر شده در دوشنبه، 24 حوت 1394
دولت مستبد هند که بهصورت منزجرکنندهای از سوی رسانههای غربی بهعنوان «بزرگترین دموکراسی دنیا» بزرگسازی میشود، سالیان متمادیست که خون و عرق میلیونها انسان این سرزمین را بلعیده است. در این کشور فرورفته در بیعدالتی و فقر هر فرد یا گروهی که بهطور جدی دولت و ساز و برگ بهشدت فاسد و ضدمردمی آن را مورد انتقاد قرار دهد زیر نام «تروریست» و «عنصر ضد ملی» زندانی، شکنجه و حتی در بسا موارد محکوم به مرگ میگردد.
کانهایا کمار (Kanhaiya Kumar)
از قریب یک ماه بدینسو در پوهنتون جواهرلعل نهرو که بزرگترین نهاد تحصیلی هند و عمدتا مرکز چپها، سکیولارها و روشنفکران دگراندیش و خردگراست، اعتراضات وسیع علیه رژیم بنیادگرای نرندرا مودی در جریان است. هزاران محصل از این پوهنتون و سایر مراکز آموزشی زمانی به جادههای دهلی و دیگر شهرها ریختند که کانهایا کمار (Kanhaiya Kumar)، رییس «فدراسیون سراسری محصلان هند» و «اتحادیه محصلان پوهنتون جواهرلعل نهرو» با چهار تن از رهبران این اتحادیه به اتهام «فتنه» دستگیر و زندانی شدند.
کانهایا کمار به تاریخ ۹ فبروری ۲۰۱۶ در یک گردهمایی از جنایات دولت هند در کشمیر یادآوری نموده اظهار داشته بود که دولت هند هیچ مجوزی برای اشغال کشمیر ندارد. رژیم مودی این اظهارات را فتنهافکنی و ضد منافع ملی هند خوانده در یک حمله ناگهانی او را با چهار تن دیگر به شکنجهگاه برد.
بیشترین اعضای اتحادیه محصلان پوهنتون جواهر لعل نهرو از کار و پیکار جنبش مائویستی هند که در روستاهای این کشور با متشکلساختن دهقانان فقیر و «دالیت»ها در برابر استبداد و فقر مبارزه مسلحانه را پیش میبرند، حمایت میکنند. این جنبش دولت هند را با ترس و سردرگمی دچار ساخته بخشهای وسیع از مناطق فقیرنشین آن کشور را از کنترول دولت خارج و سیستم خاص خود را در آن جاها به اجرا درآورده اند. اظهارات اخیر کانهایا کمار بهانه خوبی برای وزیران فاسد دولت مودی به دست داد تا گلیم اتحادیه را برچیده صدا آزادیخواهی و عدالتطلبی محصلان باوجدان را خاموش سازند.
قابل یادآوریست که دولت هند از ترس گسترش مبارزه مسلحانه گروههای چپ مائوئیستی تبلیغات گستردهای را در داخل شهرها راه انداخته و در جادهها و چهارراههای بزرگ دهلی از طریق بلندگوها همهروزه از مردم میخواهد تا منازل رهایشی، مارکیتهای تجارتی و وسایط نقلیه را به گفته پولیس هند به «تروریستها» (به هندی «آتنگ وادی») به کرایه ندهند یا به فروش نرسانند. این شیوه تبلیغات کوچه به کوچه خود نشاندهنده ترس از جنبشی است که با گذشت هر روز در جامعه به شدت استبدادی هند در حال بسط و اوجگیری است.
سمریتی ایرانی (Smriti Irani) (هنرپیشهای که در یک سریال مبتذل نقش تولسی را بازی میکرد) از حزب برسر اقتدار «بهارتیا جناتا پارتی (بیجیپی) – حزب مردمی هند» (فعلا وزیر معارف هند)، با قساوت تمام خواهان سرکوب اعتراضات محصلان میباشد. وی تمامی اعتراضکنندگان و رهبران آنان را به سازمانّهای تروریستی و بنیادگرایی که در کشمیر فعالیت میکنند ربط داد و برای اینکه سرکوب دولتی را موجه وانمود سازد، آنان را متهم به کشتن یک محصل و فحشا در داخل پوهنتون نمود.
انانت پرکاش نارایان معاون اتحادیه محصلان که در جمع دستگیرشدگان بود در نامهی سرگشاده در پاسخ به اظهارات سمریتی نوشت:
«... ما انتظار ترحم از شما را نداریم، در واقع شما سعی دارید که با قوت ممکن به ما حمله کنید، ما هم در مقابل تمام قوت خود را جمع نموده و به شما ضربه قوی خواهیم زد.»
با آن که دولت و رسانههای هندی تبلیغات وسیع را علیه معترضان راه انداخته، اما این اعتراضات حمایت گسترده را در داخل و خارج هند کسب کرده است. هزارها محصل و صدها روشنفکر و پروفیسورها با محصلان جواهرلعل نهرو اظهار همبستگی نموده و شخصیتهای معروف اکادمیک از آنان دیدن نموده و در گردهمایی آنان سخنرانی کردهاند.