سفر سیلی غفار سخنگوی حزب همبستگی به ایتالیا
- رده: فعالیت‌های حزب
- نویسنده: سیلی غفار
- منتشر شده در سه شنبه، 03 قوس 1394
در اکتوبر ٢٠١٥ سفری داشتم به ایتالیا که هدف از آن شرکت در کنفرانسی زیر عنوان «از جنگ تا بازسازی: استراتیژی برای زنان» بود. این کنفرانس توسط مجله مشهور ایتالیا بنام «کانفرانتی» (دیالوگ) در شهر روم برگزار گردیده بود.
من به نمایندگی از زنان افغان دعوت شده بودم. زنان دیگری نیز به نمایندگی از بوسنیا و روژاوای کردستان در آن شرکت داشتند. هدف عمده کنفرانس بررسی و تبادل تجارب میان زنانی بود که به جوامع بعد از جنگ و یا در حال جنگ تعلق دارند؛ بویژه زنان افغان، بوسنیایی و کورد. دیدار با اعضای پارلمان ایتالیا، سخنرانی در شاروالی‌ها و پوهنتون‌ها، مصاحبه با رسانه‌ها و ملاقات با سازمان‌ها و فعالان زن بخش دیگر این برنامه را تشکیل می‌داد.
کنفرانس که به تاریخ ١٥ اکتوبر رسما گشایش یافت، از ساعت ١٠ صبح الی ٨ شب ادامه داشت. در کنار سخنرانانی از افغانستان، کردستان و بوسنیا؛ متخصصان و ژورنالیستان نیز در مورد مسایل عمومی زنان بخصوص درین سه نقطه جنگزده جهان، نقش زنان به حیث نیروی قوی برای بازسازی و همچنان دریافت راه حل برای برون‌رفت زنان ازین وضعیت صحبت کردند.
من مشخصا وضعیت فاجعه‌بار افغانستان را شرح داده بیان نمودم که چگونه کشور ما بیش از سه دهه است که قربانی سیاست‌های شوم غارتگران امریکایی و ناتو و نوکران داخلی شان شده است. من با مثالهای مشخص قتل‌عامها و بدامنی، فساد و چپاول، مافیایی شدن جامعه، قدرتمندشدن باندهای آدمکش جنگسالاران، طالبان و داعشیان، فرورفتن جامعه در چنگال مواد مخدر و اعتیاد، فقر و بیکاری و فرار جوانان، ستم و خشونت وحشیانه در برابر زنان، بمباردمان و سیاست‌های شیطانی امریکا، تاراج معادن و داشته های مادی جامعه و سایر را توضیح دادم.
نماینده بوسنیا نیز از وضعیت دردناک زنان آن کشور سخن گفت. بویژه وی تجارب تلخ سال‌های ١٩٩٢ و ١٩٩٥ را بیان نمود که در اثر مداخلات غرب آن دیار با خاک و خون یکسان گشته تجزیه شد.
اما تصویری را که نماینده کوردها از روژاوای کردستان بیان داشت کاملا متفاوت بود. در کنار نابسامانی‌هایی که هر روز گریبان‌گیر شان است، درس‌های امیدبخشی برای همه داشتند. نه وحوش داعشی توانستند در مقابل عزم و اراده خارایین آنان بیاستند و نه هم فاشیزم اردوغانی قدرت رویارویی با آنانرا دارد.
سخنرانی نماینده روژاوا همه را تحت تاثیر قرار داد. او از تجارب زنان کورد و از مبارزه آنان در مقابل داعش حرف زد. نمونه‌هایی ارایه داشت که چگونه زنان کوبانی در تمام عرصه‌های زندگی همگام با مردان و بدون کدام تبعیض و تعصب به پیش می‌روند. اگر زنی مورد خشونت قرار می‌گیرد بزودی عاملان آن مورد بازپرس قرار گرفته محاکمه می‌شود. زنان روژاوا نمی‌گذارند که دیگران در مورد آنان تصمیم گرفته و سرنوشت شان را رقم زنند، قضایای مربوط به زنان باید از طریق خود زنان حل و فصل گردد. قاضی، سارنوال و وکیل نیز باید زن باشند تا به دوسیه‌های شان رسیدگی کنند. فعالیت زنان تنها به این محدود نیست، آنان در کنار اینکه دست به اسلحه برده و در مقابل دشمنان خونخوار خود می‌ایستند، در فعالیت‌های اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی نیز دست بالا دارند. به زراعت و کشت و کار می‌پردازند، در معادن مشغول کار اند و خلاصه در تمامی عرصه های اجتماعی و تولیدی سهم دارند. این همه دست‌آورد ها که نتیجه مبارزه طولانی و پیگیر زنانی کورد است، زنان را در موقعیت برتر و تصمیم‌گیرنده قرار داده است. خشونت خانوادگی و مسایل همانند آن دیگر کمتر زمینه تبارز دارند. او گفت زنانی که تفنگ بدست علیه دشمن میجنگند خود را قوی و شکست‌ناپذیر احساس کرده این روحیه مبارزاتی و اعتماد به خود شان را شدیدا ارتقا بخشیده است.
سیلی غفار و Patrizia Fiocchetti
به تاریخ ١٣ اکتوبر ٢٠١٥ کنفرانس مطبوعاتی در تالار مطبوعات پارلمان ایتالیا تدویر یافت که در آن افزون بر مهمانان دعوت شده، چند تن از اعضای پارلمان نیز حضور یافتند. در پاسخ به پرسش‌های خبرنگاران در کنار توضیح نقش جنایتکارپرورانه دولتهای غربی و مشخصا دولت ایتالیا، بیان داشتم که؛ یگانه راه رهایی زنان، بلند بردن آگاهی سیاسی، بسیج و ایجاد همبستگی میان آنان است، حزب همبستگی تا کنون گام‌های عملی درین راه برداشته است و مصمم است که با قبول هرگونه خطرات و مشکلات به پیش تازد.
در جریان کنفرانس Patrizia Fiocchetti نویسنده کتاب «افغانستان در بیرون از افغانستان» چاپ سال ٢٠١٣، از تجربه چندین سفرش به افغانستان سخن گفت. او گفت در این سفرها با نیروهای مختلف سیاسی دیده است، اما در میان تمام آنها یگانه نیرویی که می‌توان رویش حساب کرد و در میان مردم جا دارد، «حزب همبستگی افغانستان» است. او که از نزدیک با برنامه‌ها و اکسیون‌های حزب آشنا بود بیان داشت: «آنان زنان و مردان شجاع هستند که بخاطر دفاع از وطن و ارزش‌های انسانی با تمام امکانات و زندگی مرفه وداع گفته و در گوشه و کنار افغانستان مصروف بسیج و آگاهی‌دهی برای مردم اند، آنان با افشای جنایتکاران داخلی و خارجی از هیچ نوع تهدید هراس نداشته و با هر فشار نیرومندتر می‌شوند.»
سخنان نماینده زنان کوبانی و عضو کمیته روابط خارجی کنگره ملی کردستان (KNK) برایم دلگرم‌کننده بود. او از نخستین روزهای آشنایی اش با حزب همبستگی برایم گفت:
«زمانیکه ما خواستار همبستگی جهانی برای روز کوبانی (اول نوامبر) شدیم، از همه افراد و تشکل‌های آزادیخواه دنیا دعوت نمودیم تا با مردم کوبانی همصدا شوند. ایمیل‌ها و نامه‌های فراوان از گوشه و کنار دنیا دریافت کردیم که یکی از خاطره‌انگیزترین پیام‌ها از «حزب همبستگی افغانستان» بود، این پیام کاملا دید ما را نسبت به افغانستان و مردمش تغییر داد. زمانیکه اطلاع یافتیم که دوستان حزب همبستگی در ٧ ولایت افغانستان با تظاهرات خود با ما همصدا شدند، برای ما الهام‌بخش بود، سرزمینی که نامش را با تروریزم و بنیادگرایی گره زده اند، به جاده‌ها آمده اند و از خواهران و برادران هم‌بند شان در کوبانی حمایت می‌کنند. این پیام در گوشه و کنار کردستان پخش شد و عزم ما را برای مبارزه علیه بنیادگرایی قویتر ساخت.»
در یکی از پوهنتون‌های دولتی روم برای شاگردان کورس حقوق بشر که در مقطع ماستری بودند از وضعیت حقوق بشر کشورهای ما سخنرانی داشتیم. دراین جریان درس‌هایی که از فداکاری، خودگذری و وفاداری دختر جوان کورد به نام «اوزلم» به مردمش دیدم بسیار کم می‌توان در نسل جوان افغان دید. وی به خاطر دفاع از مردم کردستان تصمیم می‌گیرد که به تحصیل پشت پا زده و بیشتر وقتش را به مبارزه علیه استعمار و استثمار صرف نماید. اما نظر به تهدیداتی که زندگی‌اش را هر روز به خطر مواجه ساخته بود به خارج از کشور پناه می‌برد. اما در اینجا فعال‌تر از پیش خستگی‌ناپذیری به مبارزه و کمک به مردم خود ادامه می‌دهد. در اروپا مصروف کار اقتصادی برای مردم خود است تا بتواند در پروسه بازسازی کوبانی مردم خود را کمک رساند و در ضمن به مبارزه سیاسی خود هم ذره‌ای کوتاهی نمی‌کند.
درجریان این سفر ملاقات‌هایی نیز با تعدادی از هواخواهان حزب همبستگی داشتم که آنان بار دیگر بر حمایت و پشتیبانی شان از فعالیت‌ها و سیاست‌های حزب تاکید ورزیدند.
