مواد مخدر، جاده‌صاف‌کن استعمار
- رده: به روایت تصویر
- نویسنده: کاوه عزم
- منتشر شده در سه شنبه، 18 حمل 1394
در نیمه اول قرن ١٩ انگلستان آگاهانه در بدل چای، تریاک به چین صادر می‌کرد تا مردم آن کشور را معتاد و زمینه اشغال آن مساعد گردد. به مرور زمان تعداد کثیری از جمعیت چین رو به مواد مخدر آورده از زندگی و فعالیت و تمدن بی‌خبر گشتند. دولت چین به‌خاطر جلوگیری از واردات تریاک، انبارها و محموله‌های تریاک را در بندر کانتون آتش زد و این اقدام باعث شد تا انگلستان وارد جنگی شود که به نام «جنگ تریاک» شهرت دارد. انگلیس‌ها در مدت کوتاه چندین ایالت بزرگ چین را تسخیر و آن کشور را به تسلیمی مجبور ساختند. در نتیجه چین وادار به امضای پیمان صلح با انگلستان گردید و بدنه‌ای از خاکش را تحت نام هانگ گانگ به آن کشور واگذار کرد. تنها با برچیده‌شدن سلطه انگلستان از چین بود که آن کشور توانست به این معضل ویرانگر اجتماعی پایان بخشد.
در افغانستان نیز پس از تجاوز امریکا کشت و تولید مواد مخدر به اوج خود رسید که طبق گزارش «دفتر مبارزه با مواد مخدر و جرایم سازمان ملل» در سال ٢٠١٣، ٢٠٩٠٠٠ هکتار زمین تحت کشت کوکنار قرار داشت درحالی‌که این رقم در سال ٢٠٠١ پس از برچیدن رژیم طالبان ٨٠٠٠ هکتار بود. طبق آمار رسمی «وزارت مبارزه با مواد مخدر»، تعداد معتادان کشور به ٢ میلیون و پنجصد هزار تن می‌رسند که با زندگی فلاکتبار به سر می‌برند. امریکا نیز آگاهانه مناطق مساعد برای زرع کوکنار چون هلمند را ناامن نگهداشت تا بدون کنترول و بازپرس موادمخدر تولید شود و بتواند به‌خاطر آرام برنامه‌هایش را عملی سازد.
یک ملت دچار اعتیاد و مافیای مواد مخدر را به آسانی می‌توان به زنجیر غلامی کشید. بنا تا وقتی از شر مواد مخدر کشورخود را رهایی نبخشیم، از اشغال و جنگ و وحشت و فقر و بدبختی نیز رهایی نخواهیم یافت.
