حمایت پدرخوانده از پسر ناراضی‌اش
- رده: مقالات
- نویسنده: احمر
- منتشر شده در جمعه، 30 جوزا 1393
ایتلاف شمال بخصوص سران جمعیت اسلامی و شورای نظار همیشه برای گول‌زدن مردم افغانستان اکت و اداهای ضدپاکستانی بدر می‌آورند. ولی برای همگان روشن است که اینان دست‌پرورده‌های دولت پاکستان هستند که پس از حزب اسلامی، بیشترین کمک‌های دولت امریکا را از طریق آی.اس.آی به دست می‌آوردند. برعلاوه، همانند متباقی احزاب هفتگانه پشاوری، استخبارات نظامی پاکستان امکانات وافری را در اختیار شان گذاشته بود. در جریان جنگ ضدروسی، دولت پاکستان کمپ مهاجرین به نام «کمپ خراسان» در مسیر راه چارسده را برای جمعیت اسلامی ترتیب داده بود. در ضمن، «قلعه نظامی بده بیر» در نزدیکی شهر پشاور را در اختیار این حزب گذاشته بود.
بنابر این، پس از به قدرت‌رسیدن برهان‌الدین ربانی، او از جنرال حمید گل، رییس آی.اس.آی از ۱۹۸۷-۱۹۸۹، خواست تا به کابل آمده و سمت مشاور او را به عهده گیرد و همچون دوران جهاد به کمک‌هایش ادامه دهد، چیزی که از جانب حمید گل رد گردید.
تصویر فضایی کمپ خراسان
اخیرا جنرال حمید گل، این دشمن منفور مردم افغانستان که در گذشته در مصاحبه‌ای با چینل خبری پاکستانی «دنیا نیوز»، آدم‌کشانی چون گلبدین و حقانی را «پاکستانی‌های وطن‌پرست» خطاب نموده بود، این بار حمایتش را از عبدالله اعلام نموده‌است. در مصاحبه با خبرگزاری فرانسه که در چندین روزنامه پاکستانی به‌شمول «دی ایکپسریس تریبون» نیز به نشر رسیده، او یکی از پسران عاق‌شده‌اش، عبدالله، را «بهترین امید برای صلح افغانستان» خوانده‌است.
جنرال حمیدگل از حامیان و ایدیولوگ‌های اصلی گروه‌های تروریستی پاکستان است.
در این عکس حمید گل (نفر پنجم از چپ) با رهبران گروه‌های بنیادگرای پاکستان دیده می‌شود. در این میان حافظ سعید (دوم از چپ) رهبر «لشکر طیبه پاکستان» است که از خطرناک‌ترین تروریست‌های جهان به‌شمار می‌رود و امریکا ده میلیون دالر جایزه برای سر او تعیین کرده‌است. «لشکر طیبه» مسوولیت چندین حمله وحشیانه در افغانستان را نیز به دوش گرفته‌است.
در شروع این مطلب، نویسنده در شرح جنرال حمید گل چنین می‌نویسد:
«به‌طور عموم، او را منحیث پدرخوانده‌ی استراتیژی پاکستان در استفاده از دست‌نشاندگانش برای اعمال نفوذ بر کشورهای همسایه، می‌شناسند. ولی هنوزهم بعضی از کارشناسان این جنرال بازنشسته ۷۷ ساله را فرد مهم در عقب تشکل نظامی این کشور می‌دانند.»
بریده اخبار جنگ چاپ راولپندی
روزنامه جنگ راولپندی (۲۷ جون ۱۹۹۲): «رییس‌جمهور افغانستان، پروفیسور برهان‌الدین ربانی، در جریان ملاقات با جنرال حمید گل در اسلام آباد از خدمات وی ستایش به عمل آورده، از وی خواست که به کابل آمده و منحیث مشاور دولت جمهوری اسلامی افغانستان خدمت نماید. در این اثنا جنرال حمید گل از رییس‌جمهوری افغانستان تشکر نموده، گفت هیچ‌گونه پاداشی نخواهد پذیرفت....»
و در ادامه از زبان جنرال حمید گل می‌نویسد:
«عبدالله برتری متمایز برای آینده صلح افغانستان دارد -اگر مقصد همین باشد پس خوب است- او یک جنگجو است.... و دیگرانی که در کنارش هستند، نیز جنگجویان اند.»
بعد علاوه می‌کند که در جریان جنگ‌های تنظیمی در کابل نقش میانجی غیررسمی را ایفا می‌کرد:
«در آن زمان [۱۹۹۲ تا ۱۹۹۵] در مهمانخانه احمدشاه مسعود زندگی می‌کردم و عبدالله وظیفه داشت که از من مراقبت کند، بنابرین او را تقریبا هر روز ملاقات می‌کردم.»
عبدالله همیشه برای فریب اذهان عامه، اداهای ضدپاکستانی درمی‌آورد و حتا در آخرین حمله بر جمع‌شد کارزار انتخاباتی‌اش در هوتل آریانا کابل، پای پاکستان را دخیل دانست، تا توانسته باشد احساسات میهنی افغان‌ها را به شور آورد. اما حمید گل در مصاحبه‌ای دیگر با چینل خبری «ایکسپرس نیوز»، زمانی که نطاق از او در مورد عبدالله می‌پرسد، با پوزخند توهین‌آمیز جواب می‌دهد:
«نکته اولی را باید واضح کنم، این است که نام او داکتر عبدالله عبدالله نیست و فقط عبدالله است.»
و پس از آن از روابط تنگاتنگ شان پرده برمی‌دارد:
«با من روابط بسیار خوب دارد. برای من پیام‌هایش نیز می‌رسد.»
اگر تمام این مصاحبه (برنامه «روبرو»؛ ۱۰ اپریل ۲۰۱۴؛ چینل خبری «ایکسپرس نیوز») را ببینید، خواهید دید که از شروع تا به اخیر این مصاحبه، حمید گل به دفاع از سران تنظیمی می‌پردازد و حتا بیشتر از طالبان از آنان به نیکی یاد می‌کند، که خود نشانگر آن است که هنوزهم دولت پاکستان بخصوص آی.اس.آی از پسرانش دل نکنده و روی شان حساب می‌کند.
از راست به چپ: محقق، محمد صادق - سفیر قبلی پاکستان در کابل، حسین یاسا.
آنچه هویداست، عبدالله و نظایرش با چهره‌گرفتن علیه دولت پاکستان چیزی را پنهان کرده نمی‌توانند و معمولا در برابر افشاگری‌های دولت پاکستان هم سکوت اختیار می‌کنند چون می‌دانند که آی.اس.آی اسناد کافی از مزدوری‌ها و سرخمی‌های اینان در اختیار دارد که اگر آن‌ها را بیرون کشد، آبروی نداشته‌ی اینان نزد افغان‌ها برای همیشه خواهد ریخت.
بسته‌بودن لگام حزب اسلامی به پاکستان اظهرمن‌الشمس است، اما نباید فراموش کرد که معاون دیگر عبدالله، محمد محقق هم روابط تنگاتنگ با پاکستان دارد و چندی قبل رسوایی تماس‌گیری‌های مکرر حسین یاسا، از نزدیکان وی، با سفارت پاکستان فاش گردید. گفته می‌شود که برادر حسین یاسا از جنرالان استخباراتی ارتش پاکستان است و از این طریق بین محقق و آی.اس.آی منحیث رابط ایفای وظیفه می‌نمود. سال قبل، درمورد روابط محقق با دولت پاکستان و ایران، امرالله صالح هم که امروز دوباره درکنار محقق و عبدالله لم داده، در صفحه رسمی فیسبوکش دست به افشاگری‌هایی زد. مطمئنا که امرالله صالح بنابر وظیفه قبلی‌اش، رییس امنیت ملی، و رابطه نزدیکش با «جبهه ملی»، مسایل به‌مراتب بیشتری از این روابط را می‌داند که از افشای آن خودداری کرده.
در صورت پیروزی تیم عبدالله، افغانستان عمیق‌تر به دام پاکستان فرو رفته، یکبار دیگر همانند دوران طالبان به دهلیز خلوت آن کشور مبدل خواهد گشت. به همین دلیل در انتخابات، پاکستان تلاش کافی نمود تا زمینه را برای پیروزی این تیم مهیا نماید.
