تظاهرات حزب همبستگی: در کنار هم‌میهنان هندو و سیک ایستاده‌ایم!
- رده: گزارش‌ها
- نویسنده: حزب همبستگی افغانستان
- منتشر شده در پنج شنبه، 14 سرطان 1397
۱۴ سرطان ۱۳۹۷ – کابل: جمعی از اعضا حزب همبستگی در تقبیح حمله انتحاری بر نجیب‌ترین و پاک‌ترین اقلیت افغانستان، سیک‌‌هاو هندوها، گردهمایی اعتراضی‌ای را در کابل برگزار کردند. به تاریخ ۱۰ سرطان ۱۳۹۷ درحالی‌که شهر جلال‌آباد تحت تدابیر شدید امنیتی به خاطر سفر اشرف غنی قرار داشت، در حمله انتحاری‌ای ۱۹ تن به‌شمول ۱۷ برادر سیک و هندوی ما به شهادت رسیده و ۱۰ تن دیگر زخم برداشتند.
معترضان عکس‌های قربانیان سیک و هندو را بلند نموده از جمله شعارهای ذیل را سر دادند: «خون پاک شهدای سیک و هندوی خویش را نمی‌بخشیم!»، «تاجیک، هزاره، سیک، پشتون، هندو، اوزبیک با هم برادر اند!»، «در دفاع از حقوق نجیب‌ترین اقلیت وطن خود متحد و هم‌صدا شویم!»، «خون برادران سیک و هندوی خود را به طالب، داعش و دولت خاین ع و غ نمی‌بخشیم!»، «عاملان قتل‌عام هموطنان سیک و هندو باید مجازات شوند!»
برعلاوه، شعارهایی به زبان‌های فارسی، پشتو و انگلیسی بر پلاکارت‌ها نوشته بودند: «فاجعه جاری در برابر هموطنان نجیب هندو و سیک داغ ننگ ابدی بر جبین بنیادگرایان و دولت پوشالی ع و غ!»، «ننگ سکوت در برابر سرنوشت غم‌بار هموطنان سیک و هندوی خود را با مبارزه و ایستادگی بزداییم!»، «عامل کشتار برادران سیک و هندوی ما، دولت دست‌نشانده ع و غ و باداران امریکایی شان اند!»، «بر هر افغان باوجدوان است تا محاکمه‌ی عاملان کشتار هموطنان سیک و هندوی ما آرام نشیند!»، «هموطنان سیک و هندو، شرمنده‌ایم که هموطن خوبی برای شما نبوده‌ایم!»، «فقط در حاکمیت یک نظام سکیولار، می‌توان از حقوق همه شهروندان و تمام اقلیت‌های دینی و قومی پاسبانی کرد!»
سیلی غفار، سخنگوی حزب همبستگی ضمن ابراز تسلیت به بازماندگان سیک و هندو، در لابلای سخنانش ابراز داشت:
«هموطنان هندو و سیک ما با تحمل تمام بدبختی‌ها و تبعیض، کشور را ترک نکردند و یا طی ۱۷ سال گذشته به افغانستان برگشتند. آنان در فضای ترس و بی‌باوری شدید به‌سر برده از هیچ‌گونه حقوق انسانی برخودار نیستند. به آنان فقط وعده‌های چرب و گرم داده می‌شود، اما در عمل حتا برای سوزاندن اجساد شان جایی ندارند و فغان شان همه‌روزه بالاست. اولاد شان از نعمت سواد و درس محروم اند. خانه‌ها و جایداد شان در سال‌های خون و خیانت تنظیم‌های اخوانی بخصوص شورای نظار غصب شدند.»
سپس معترضان جهت غمشریکی به درمسال کارته پروان رفتند و در آنجا از سوی هموطنان سیک و هندو به گرمی استقبال شده و خواستار صحبت از جانب خانم غفار شدند. سیلی در نطق کوتاهی گفت:
«عبدالله و غنی به این مکان آمده و اکت تسلیت‌دهی را می‌کنند، ولی آیا همین غنی نبود که قربانیان ۱۰ سرطان را برای چندین ساعت در عقب دروازه ولایت منتظر گذاشت تا این که طعمه جنایت داعشیان شدند؟ مگر همین هم‌تنظیمی‌های عبدالله کسانی نیستند که خانه‌ها و دیگر جایدادهای شما را غصب نموده و تا هنوز برایتان برنگشتانده اند؟
هر فرد و تشکلی که ادعای آزادیخواهی و مترقی‌بودن را دارد، باید در سرخط فعالیت و کار خود دفاع از اقلیت‌های دینی و قومی را قرار دهد. ما انتقام خون رویل سنگهـ، میر سنگهـ، اوتار سنگهـ، بلجیت سنگهـ، ویکی کمار و دیگر جانباختگان فاجعه جلال‌آباد را وظیفه خود شمرده در کنار بازماندگان شان ایستاده‌ایم.»
