جان پلجر: «خاموش ساختن آسانژ بخشی از کارزار محدودیت بر آزادی بیان است!»

جان پلجر: «خاموش ساختن آسانژ بخشی از کارزار محدودیت بر آزادی بیان است!»

جولیان آسانژ، بنیانگذار سایت افشاگر ویکی‌لیکس که سالهاست در سفارت اکوادور در لندن پناه برده است، با قید وبند های فراوانی مواجه گشته، حق استفاده از انترنیت و تلفن را ندارد و نمی‌تواند ملاقات‌کننده‌ای داشته باشد. دولت جدید اکوادور مدعی‌ است که آسانژ قراردادی را نقض نموده است که مطابق آن حق اظهارنظر در امور هیچ کشوری را نداشت اما در ماه‌های اخیر در مورد اتهام انگلستان در دست‌داشتن روسیه در قتل جاسوس پیشین‌اش در این کشور و خودمختاری کاتالونیا در صفحه توییترش موضع‌گیری کرده است. در گذشته نیز دولت اکوادور پس از انتشار ایمیل‌های هیلری کلنتن به آسانژ اخطار داده بود. اما واقعیت اینست که این موانع بر اساس فشارهای دولت جنگ‌افروز امریکا بر وی اعمال می‌گردند.

آسانژ با بیرون دادن میلیون‌ها سند محرم دولت امریکا، ماهیت جنگ‌افروزانه و جنایات ارتش آن کشور بخصوص در عراق و افغانستان را برملا نمود و در ضمن ابعاد گسترده تعرض نهادهای استخباراتی امریکا بر حریم خصوصی مردم جهان و دولت‌ها را فاش نمود. در اوج این افشاگری‌ها در ۲۰۱۲، وقتی در سویدن برای آسانژ دوسیه‌سازی نموده کوشیدند او را زندانی و خفه سازند، به سفارت اکوادور در لندن پناهنده شد. در عینحال دولت امریکا او را فرد خطرناک پنداشته تلاش دارد که به آن کشور تحویل داده شود تا به خاطر افشای اسناد محرم دولتی مورد محاکمه قرار گیرد.

پامیلا اندریسن
نوامبر ۲۰۱۶: پامیلا اندریسن، بازیگر مشهور هالیود با بسته‌ای مواد غذایی و تحفه به ملاقات جولیان آسانژ در سفارت اکوادور می‌رود.

وقتی آسانژ در سفارت اکوادور پناه داده شد، رافایل کورییا، رییس‌جمهور مردمی و پیشرو آن کشور قدرت را به دست داشت. او در کنار خدمات شایان دیگر برای مردم این کشور، پایگاه‌های نظامی امریکا را از سرزمینش برچید و اعلام نمود که فقط زمانی به امریکا جواز بازگشت پایگاه‌هایش را می‌دهد که متقابلا به اکوادور نیز اجازه ایجاد پایگاه در ایالت فلوریدا داده شود! لنین مورینو، رییس‌جمهور کنونی اکوادور هرچند به ایتلاف چپ رافایل کورییا تعلق دارد، اما تمامی سیاست‌های عدالت‌خواهانه گذشته را کنار گذاشته کشور را مطابق میل امریکا به‌سمت نظام مخرب نیولیبرالیستی می‌کشاند.

فشارهای کنونی که عملا جولیان آسانژ را به زندانی‌ای در سفارت اکوادور بدل کرده است، بخشی از تلاش دولت استعمارگر امریکاست که با نیرنگ‌های متنوع آسانژ را به امریکا آورده، محاکمه و در نهایت خفه سازد تا صدای این انسان باوجدان خاموش گردد.

اما در واکنش، جولیان آسانژ اعلام داشت که هیچ فشار و تهدیدی او را خاموش کرده نمی‌تواند. افزون بر آن در سراسر جهان شخصیت‌های روشنفکر و نهادهای پیشرو حمایت شان را از جولیان آسانژ اعلام نموده و کارزار‌هایی در دفاع از وی به راه انداخته شده است.

جان پلجر، روزنامه‌نگار و مستندساز شهیر و مترقی گفت:

«خاموش ساختن آسانژ بخشی از کارزار محدودیت بر آزادی بیان است!»

گویلاومی لانگ، وزیر خارجه پیشین اکوادور در مصاحبه‌ای با نشریه گاردین نگرانی‌اش را بیان داشته و این اقدام را نامناسب خواند. از سوی دیگر، یانیس وارفاکیس، وزیر مالیه پیشین یونان، و براین اینو، تولید‌کننده موسیقی طی اعلامیه مشترکی این عمل را نکوهش کردند:

«فقط فشار بی‌اندازه از جانب دولت‌های امریکا و اسپانیا دلیلی شده می‌توانند تا دولت اکوادور چنین اقدام ترسناکی را در قبال به انزوا کشانیدن جولیان روی دست گیرد. پرواضح است که دولت اکوادور بخاطر تصمیم اعطای پناهندگی به جولیان، حمایت وی و در انتها دادن مقام دیپلوماتیک در معرض قلدری قرار گرفته است.»

گلین گرینوالد، روزنامه‌نگار باوجدانی که یکی از کمک‌کنندگان ادوارد اسنودن در افشای اسرار جاسوسی دولت امریکا بود، ضمن حمایت از حق آزادی بیان جولیان آسانژ، ابراز داشت :

«نکته‌ای قابل تشویش این است که دولت ترامپ و به‌طور مشخص مایک پومپیو که در آن زمان رییس سی‌آی‌ای بود و اکنون وزیر خارجه است، یکجا با جیف سیشنز گفته‌اند که دستگیری جولیان آسانژ و زندانی کردن وی اولویت آنان را می‌سازد.»

کارزارهای دفاع از جولیان آسانژ

کارزارهای دفاع از جولیان آسانژ
کارزارهای دفاع از جولیان آسانژ

مقالات برگزیده

مقالات رسیده

هنر و ادبیات

از صفحات تاریخ ما

تعداد مهمانان حاضر: 402 نفر