جنایات جنگی امریکا در ولسوالی اچین
- رده: گزارش‌ها
- نویسنده: حزب همبستگی افغانستان
- منتشر شده در جمعه، 09 میزان 1395
به تاریخ ۷ میزان ۱۳۹۵ (۲۸ سپتامبر ۲۰۱۶) شماری از مردم قریه شدل ولسوالی اچین در ولایت ننگرهار جهت پذیرایی از حاجی احمدشاه که از مراسم حج برگشته بود دور هم جمع شده بودند. مردم سرگرم پختن دیگ و آماده کردن نان به مهمانان بودند که دو طیاره جیت و یک طیاره بی‌پیلوت امریکا شروع به بمباردمان می‌کند که در نتیجه ۱۴ تن کشته و ۱۶ تن دیگر زخمی می‌شوند. اکثر رسانه‌های افغانستان طبق معمول در برابر جنایات امریکا چشم پوشیده کمتر به آن می‌پردازند.
بلال، کسی که ۵ عضو فامیلش در این حادثه کشته شده و خودش نیز جراحت برداشته است.
نماینده «حزب همبستگی افغانستان» به عیادت مجرحان در شفاخانه صحت‌عامه ننگرهار رفت. در این دیدار حاجی احمدشاه و ملک عبدالحکیم بزرگان قریه جریان این فاجعه را بیان نمودند:
«قیامت بود، طوری احساس می‌کردیم که قیامت برپا شده، هر طرف مرده و زخمی بود. نمی‌دانیم که بمب چه بود ولی به یکبارگی همه را سوختاند. از یک فامیل ۵ نفر به شمول پدر خانواده، دو بچه و دو برادرزاده کشته شدند. تا هنوز ما دقیق نمی‌دانیم که ۱۴ نفر کشته شده یا بیشتر چون اجساد معلوم نمی‌شوند. ما گوشت‌ها را در چادرها جمع کردیم.»
ملک عبدالحکیم ادامه داد:
«اینان ما را متهم می‌کنند که داعش هستیم. ما خود قربانی داعش هستیم. زندگی بر ما حرام شده. به سرزمین‌های خود رفته نمی‌توانیم، حاصلات خود را جمع‌آوری نمی‌توانیم و از قریه خود به شهر رفته نمی‌توانیم چون پولیس و اردو در راه ما را زیاد آزار و اذیت می‌کنند. ما از داعش نفرت داریم. خود دولت از داعش حمایت می‌کند. در خوگیانی از طرف شب هلی‌کوپترهای دولت داعش را جابجا می‌کنند و به آنان اسلحه و غذا می‌دهند ولی در مقابل ما کشته می‌شویم.»
زخمیان این حادثه و اعضای خانواده شان می‌گفتند که اینبار آنان آرام نمی‌نشینند چون این چندمین بار است که امریکا ما را به نام‌های مختلف می‌کشند و بعد با یک معذرت‌خواهی همه چیز را حل شده قلمداد می‌کنند.
زاهدالله
در میان زخمی‌ها یک تن زاهدالله است که در چوک تلاشی کارت موبایل می‌فروشد. او می‌گوید:
«روزانه صد الی ۱۵۰ افغانی کار می‌کنم. در این روز همه مردم قریه جمع شده بودند چون حاجی آمده بود و نان می‌داد من هم رفتم. ولی یک دفعه صدای طیاره شد و بعد صدای بسیار وحشتناک شنیدم. مردم هر طرف افتیدند و بعد نفهمیدم که چه شد. چشم که باز کردم در شفاخانه بودم.»
این نخستین بار نیست که مردم نادار و فقیر ما قربانی ددمنشی نیروهای امریکایی می‌شوند. چندی قبل شماری از کارمندان طیاره‌های بی‌پیلوت از جنایات امریکا در این بخش پرده برداشته گفتند که اکثراً متصدیان این بخش بدون شناسایی هدف، آن را بمباردمان می‌کنند که در نتیجه بیشترین قربانیان آن غیرنظامیان اند. دولت پوشالی ع و غ با دادن مصونیت قضایی به عساکر امریکایی آنان را از پیگرد قانونی در افغانستان معاف کرده اند.
