مردم ولایت فراه، گرفتار سه بلا
- رده: گزارش‌ها
- نویسنده: ذکریا
- منتشر شده در سه شنبه، 26 جوزا 1394
با امضای قرارداد امنیتی با امریکا و ساخت دولت بیکاره کنونی توسط مقامات امریکایی، ناامنی در سرتاسر کشور اوج گرفت. خبرهای ضد و نقیضِ در مورد حضور گروه آدمخوار داعش در افغانستان به ویژه ولایت فراه در رسانه‌ها هر روز دست بدست می‌شد، ولی دولت به اصطلاح وحدت ملی منکر آن بود. اما واقعیت‌ها نشان می‌دهد که داعش با خاطر آرام در زیر چتر اشغالگران در حال جمع و جور کردن خود در تمامی نقاط کشور است. اینان در واقع طالبان و جنگجویانی اند که بیرق سفید شانرا به سیاه بدل کرده تحت نام داعش وارد میدان شده اند. داعش برای جمعاوری نیرو، معاش های بلند دالری به کسانی که به صفوف آنان می‌پیوندند می‌پردازد و این در کشور گرفتار فقر و بیکاری زمینه سربازگیری را برای آنان مهیا ساخته است.
از چندی به این سو گروه داعش همراه با خانواده‌های شان در اطراف ولسوالی خاک‌سفید فراه بخصوص قریه اسلام آباد مسکن‌گزین شده و با خاطر آسوده مصروف سروی و سربازگیری می‌باشند. اهالی منطقه می‌گویند: «آنان پول وافر با خود دارند و هنگامیکه خریداری می‌کنند باقی‌مانده پول خویش را از دکانداران نمی‌خواهند و معمولا در جیب‌های شان پول یورو موجود است.»
دولت منفور ایران که از حضور داعش در غرب افغانستان احساس خطر می‌کند، طالبان را تنگ‌تر از قبل در آغوش کشیده و اینک در کنار دعوت سران طالب به ایران و سرازیر کردن امکانات مالی و لوژستیکی و تجهیزات بیشتر به طالبان عملا در غرب کشور دست به‌کار شده بخصوص فراه را به مرکز جنگ نیابتی‌اش بدل کرده است که قربانیان اصلی آن مردم بینوای این ولایت خواهند بود. روزنامه «وال استریت ژورنال» هم به تاریخ ۱۱ جون ۲۰۱۵ گزارش داد که رژیم ایران مقادیر کافی اسلحه و پول به طالبان سرازیر کرده است.
به تاریخ ۴ جوزای ۱۳۹۴ در قریه اسلام‌آباد بین طالبان و گروه داعش برخورد مسلحانه صورت گرفت. طبق اظهارات مردم محل، از دو طرف درگیر ۷ تا ۸ تن به قتل رسیده اند. هم‌چنان گفته میشود که طالبان ۷ داعشی را که سه تن شان زنان خارجی هستند اسیر گرفته اند. با فروکش جنگ، گروپ داعش از ساحه فرار و به قریه‌‌ای به نام سرگزان در شمال شرق ولسوالی اناردره این ولایت عقب‌نشینی کردند. طالبان که از سوی رژیم سفاک ایران به همین هدف بیشتر از پیش تمویل و تجهیز گردیده اند به تعقیب آنان لشکرکشی کرده بار دگر به تاریخ ۵ جوزا قریه سرگزان را به محاصره می‌کشند. در این جریان باشندگان این قریه از ترس اینکه جنگ بین دو گروه ضد مردمی حتمی صورت می‌گیرد خانه و کاشانه خود را ترک گفته به قریه‌های همجوار و تعدادی هم به مرکز ولسوالی آواره می‌شوند.
این محاصره ۵ روز تمام ادامه می‌یابد، گفته میشود در این جریان گروه داعش مبلغ چهل میلیون افغانی بخاطر دست کشیدن از جنگ برای طالبان پیشنهاد می‌کند ولی پیشنهاد داعش رد می‌گردد و سرانجام در شب نهم جوزا طالبان دست به حمله تهاجمی علیه داعش می‌زنند. در نتیجه جنگ ۵ تن از افراد داعش کشته می‌شوند. مردم محل نیز اجساد این ۵ تن را که با چشم خود دیده اند تصدیق می‌کنند ولی از کشته و زخمی شدن طالبان چیزی نمی‌دانند. در جریان جنگ، طالبان زیر‌کوه ولسوالی شیندند ولایت هرات به ریاست مولوی جلیل‌الله که اصلا از ولسوالی اناردره می‌باشد و زمانی از مسوولین رژیم طالبان نیز بوده و فعلا در هرات بود و باش دارد پا درمیانی نموده رهبران داعش را به‌نام‌های مهدی، مالک، سیدمحمود و... از صحنه کشیده با خود به سمت نامعلوم می‌برد و باقی تمام سلاح و تجهیزات و وسایل نقلیه شان همراه با افراد اسیر را طالبان به غنیمت می‌گیرند. در ضمن گفته میشود که بین اسناد داعش چک یک میلیون و دوصد هزار دالر امریکایی (۱۲۰۰۰۰۰$) نیز موجود بوده که بدست نیروی طالب افتاده است. سرانجام در ۱۱ جوزا جنگ ختم و طالبان به سوی مخفیگاه های همیشگی خود که چندان هم از دید دولت فاسد پنهان نیست، بر می‌گردند.
جالب اینجاست که در طول یک هفته جنگ و کشمکش‌های درونی بین طالبان و داعش مقامات محلی فراه و دولت مرکزی که در رسانه‌ها خود را حامی مردم و ضد گروه های تروریستی طالب و داعش جار می‌زنند چنان خاموشی و نظاره‌گری را اختیار کردند که گویی اصلا اتفاقی نه‌افتاده است. باشندگان فراه که ناامنی و کشتار جزیی از زندگی غمبار شان شده است اظهار می‌دارند که جنگ و لشکر کشی بین این دو گروه خونریز و جهالت‌پیشه هم به رعیت و هم به دولت اظهرمن‌الشمس بود. یکی از باشندگان فراه گفت: «من قسم می‌خورم که دولت فعلی که با دشمنان افغانستان سر جوال را برای ناامنی و بدبختی مردم گرفته است کروکی جنگ، محل واقعه، تعداد افراد طالبان و داعش و وسایل نقلیه شان را که ارقام آن به صدها عراده (اراده) می‌رسید با تمام جزییات می‌دانست و از اینکه دست بکار نشد شاید امریکا چیزی گفته باشد و یا خواست دو طرف را آزرده نسازد و بس.» در تصدیق سخن بالا دگری می‌افزاید: «در جریان محاصره و بگو مگوهای طرفین، هلیکوپترها بر فضای منطقه گشت خود را زدند و درحالیکه می‌دانستند هیچ غیرنظامی هم در ساحه وجود ندارد دوباره بدون انجام کدام عملی به میدان هوایی فراه برگشتند.»
دردناکتر از آن در طول یک هفته ببند و بکُش، مطبوعات و رسانه‌های کشور که سنگ مستقل بودن را به سینه می‌کوبند به خواب فرو رفته و هیچ گزارشی در مورد انتشار ندادند.
ولایت فراه همسان سایر ولایات ناامن طی چهارده سال اخیر قربانی دسیسه‌بازی‌های حاکمان وطن‌فروش و استخبارات منطقه بوده و اکنون نیز گرفتار سه بلای کشنده که شامل دولت فاسد، داعش و طالب خونریز است روزگار سختی را در پیش‌رو دارد که هر کدام با ساطور جهل و جنایت مجهز بوده و به قصد نابودی مردم کمر بسته اند. از بالابلوک و گلستان تا قلعه‌کاه و مرز پشمیکه همه روزه خبر از جنگ و کشتار است و حتا ناامنی و ترور افراد دامنه‌اش به داخل شهر فراه نیز رخنه کرده و به اوج خود رسیده است، ولی بازپرس وجود ندارد. وضع به حدی خراب است که گفته میشود والی فراه بخاطر حفظ جانش شبها بین یک هلیکوپتر می‌خوابد تا آماده فرار باشد.
