ضدیت با زنان، از مشخصات بارز بنیادگرایان در جهان است
- رده: مقالات
- نویسنده: کاوه عزم
- منتشر شده در دوشنبه، 10 قوس 1393
رجب طیب اردوغان، رییس جمهور ترکیه، به تاریخ ۲۴ نوامبر ۲۰۱۴ در نشستی که موضوع آن «عدالت برای زنان» بود با گفتن اینکه «برابری حقوق زنان با مردان مخالف طبیعت است»، بار دیگر چهره اخوانی و ماهیت ضد زن خود را برملا نمود. او در این سخنرانی گفت جای زن در خانه است و باید به‌حیث مادر به وی احترام داشته باشیم. اردوغان و حزب بنیادگرای «عدالت و توسعه» او که از سال ۲۰۰۲ بدینسو قدرت را در دست دارد، به شدت تلاش می‌کنند تا ترکیه مدرن را به‌سوی قهقهرا و بنیادگرایی سوق دهد.
اردوغان در این سخنرانی که دخترش صومیه نیز در آن شرکت داشت، گفت: «طبیعت ظریف زنان به آنان اجازه نمی‌دهد تا کارهای شاق را انجام دهند.» این بنیادگرا و قاتل هزاران کوردی چون زن را به‌مثابه جنس دوم محسوب می‌کند و به قدرت او باور ندارد، می‌افزاید: «چگونه ممکن است شما به یک مادر که به طفل خود شیر می‌دهد بگویید مثل یک مرد کار کند. شما نمی‌توانید به زن بگویید مثل مرد کار کند، این کار رژیم‌های کمونیستی است. شما نمی‌توانید به زن بیل بدهید و برایش بگویید که به سان مرد کار کند. این مخالف طبیعت نازک زنان است.»
اردوغان با دیدن شیرزنان کوبانی هم از اظهاراتش نمی‌شرمد.
اردوغان حتا از دیدن هزاران زن چریک و مقاومتگر قهرمان کوبانی نیز شرم نکرد که چه شجاعانه و حماسی تفنگ به دست گرفته، مشت محکمی بر پوزه غلامان تروریست امریکا، اسراییل، عربستان، قطر و ترکیه کوبیدند. احتمالا این گفته‌های ضدزن او ناشی از درد ایستادگی شیرزنان کوبانی است که با دادن درس تاریخی به «داعش»، خواب خوش او در منکوب‌کردن نیروهای پیشرو کورد را به یاس ابدی مبدل ساخت. دولت بنیادگرای اردوغان که سال‌ها است از سوی زنان مبارز کورد مورد ضربات کوبنده قرار داشته‌است، به درستی می‌داند که زنان همانند مردان قادرند در هر زمینه‌ای فعال بوده افتخار بیافرینند، اما افکار جاهلانه اخوانی او است که یکچنین اظهارات ضدانسانی را بیان می‌دارد تا نیم اجتماع را غیرفعال و از سیاست به‌دور نگه‌داشته از شر مقاومت آنان رهایی باید.
البته ما افغان‌ها از اینچنین لاطائلات در ارتباط به زنان از هم‌جنسان مرتجع او فراوان شنیده‌ایم. سیاف که از لحاظ فکری برادر سکه اردوغان است و به زنان به چشم حقارت می‌نگرد، در جریان مبارزات انتخاباتی خود در مصاحبه‌ای با «طلوع نیوز» به تاریخ ۶ نوامبر ۲۰۱۳ گفت: «بسیاری از دختر خانم‌ها نزد من مراجعه کردند که ما را در پوهنځی انجنیری جذب کنید، اما من برای شان گفتم برای شما زیبنده این نیست که به کوه‌‌ها برآمده و در جستجوی معادن و سنگ‌های قیمتی باشید. بروید پرستاری و طب بخوانید. رفتن به کوه و بیل‌زدن به طبیعت زشت مردان سازگار است نه زنان.»
۲۸ می ۲۰۱۳: پولیس ترکیه زن معترض ترکی را با سپری مرچ از پا درمی‌آورد. این زن سرخ‌پوش به نماد مقاومت اعتراض‌های ترکیه مبدل شد.
در اعتراض به اظهارات معاون تاریک‌اندیش رییس‌جمهور ترکیه، هزاران زن این کشور با انتشار تصاویر خندان شان در شبکه‌های اجتماعی، به حکم قرون‌وسطایی بنیادگرایان ترکیه پوزخند زدند.
این بار اول نیست که دولت بنیادگرای اردوغان علیه زنان می‌تازد. در سال ۲۰۱۳ نیز دولت اردوغان قانون «منع سقط جنین» را به کابینه پیشنهاد نمود و اعلام داشت که زنان نمی‌توانند اطفال خود را سقط کنند که این عمل او با مخالفت شدید فعالان حقوق زن روبرو شد. زنان ترکیه با شعارهای «وجود من مال خودم است» تظاهرات گسترده را در گوشه و کنار ترکیه به راه انداختند. حتا داکتران شفاخانه‌های دولتی نیز با آن مخالف بودند ولی اردوغان پافشاری داشت که زنان ترکیه باید حداقل سه طفل داشته باشند و دیگران را نیز به این کار تشویق کنند.
بولنت آرینچ معاون اردوغان نیز به تاریخ ۲۸ جولای ۲۰۱۴ به‌مناسبت عید رمضان در مصاحبه‌‌ی تلویزیونی گفت: «زنان نباید در محضر عام به صدای بلند خنده کنند.» او افزود که خنده زنان، صحبت طولانی در تلفن، جذابیت‌های زنان در محضر عام و جراب‌پوشیدن آنان باعث تحریک مردان می‌شود و این اعمال زنان باعث می‌شود تا گراف جرایم در ترکیه بلند برود. این اظهارات او از سوی زنان ترکیه به‌شدت محکوم شد و به‌خاطر ضدیت با او، هزاران زن آن کشور عکس‌های خود را با خنده در تویتر، انستاگرام و سایر شبکه‌های اجتماعی منتشر کردند.
اردوغان و دولت فاسدش نه تنها علیه زنان بلکه بر ضد تمامی اقشار و طبقات محکوم ترکیه قرار دارد. به تاریخ ۱۸ می ۲۰۱۴ نیز مشاور اردوغان، یوسف یرکل کارگران معترض را که به‌خاطر حقوق شان مبارزه می‌کردند، مورد لت و کوب قرار داد و به زور پولیس این کارگران ماتم‌دیده را سرکوب کرد. به همین ترتیب، دولت سرکوبگر اردوغان تظاهرکنندگان «پارک گزی» را به شکل وحشیانه به زور چماق، گاز اشک‌آور، آب و گلوله رابری متفرق ساخت، تا زمانی که این دولت فاشیست و حزب بنیادگرای «توسعه و عدالت» به رهبری عبدالله گل در قدرت باشد، مردم ترکیه روزتاروز دستاوردهای دموکراتیک اتاترک را از دست داده می‌روند. مردم مبارز و رزم‌جو ترکیه نیز به این نکته پی برده و ما هر روز شاهد تظاهرات گسترده در آن کشور هستیم که با موجودیت احزاب و سازمان‌های مبارز و پیشرو که دریادلانه علیه استبداد اخوانی می‌رزمند، این دولت فاشیستی مثل برادران خون‌خوار افغانش، مدت زیادی به این پلیدی‌هایش ادامه داده نخواهد توانست.
ضدیت با زنان، از مشخصات بارز بنیادگرایان چه افغان و چه ایرانی و چه ترکی و چه پاکستانی و... را تشکیل می‌دهد. زنان باید با مبارزه و مقاومت ضدبنیادگرایی و آزادی‌خواهانه شان در عمل همانند شیرزنان کوبانی مسخره و خاینانه‌بودن این نظرات عصر عتیق را ثابت سازند.
۲۰ جنوری ۲۰۱۳: راه‌پیمایی معترضان چپ و مردم‌گرای ترکیه علیه اعزام راکت‌های ناتو در مرز ترکیه و سوریه
