فاجعه وحشتناک قتل و دربدری پناهجویان به اروپا
- رده: مقالات
- نویسنده: هیله نوری
- منتشر شده در یکشنبه، 08 سنبله 1394
ماههاست که غرق شدن و قتلعام هزاران پناهنده که از مناطق جنگزده آسیا و افریقا به سوی اروپا در حال فرار اند سرخط رسانههای جهان میباشد.
شب ٢٧ اپریل ٢٠١٥ بیش از ٢٠٠ جسد از پناهندگانی که به صورت قاچاقی تلاش رسیدن به اروپا را داشتند، در نزدیکی دریای مدیترانه به سواحل لیبی پیدا شدند. کودکانی که ٥ تا ٩ سال سن دارند نیز بین قربانیان دیده میشوند.
قرار گزارش «داکتران بدون سرحد» که برای کمک به آنجا رفته اند، حدود ٤٠ جسد در کشتی ماهیگیری و ١٦٠ جسد معلق در آب یافت شدند. گفته شده که از سرنوشت حدود ۱۱۰ تن دیگر خبری نیست.
پلیس اتریش اجساد بیش از ٧٠ نفر از پناهجویانی را که در یک موتر باربری یخچالدار جابجا شده بودند کشف کرد.
تقریبا همزمان با آن، پلیس اتریش اجساد بیش از ٧٠ نفر از پناهجویانی را که در یک موتر باربری یخچالدار جابجا شده بودند کشف کرد. تحقیقاتی ابتدایی کارمندان جنایی اتریش نشان میدهد که اینان یک و نیم تا دو روز پیش از رسیدن به آنجا در اثر خفگی جان باخته اند.
سرازیر شدن پناهندگان به اروپا و سیاست های ضدانسانی کشورهای عضو اتحادیه اروپا در قبال آن سبب آنچنان بحرانی گردیده که رییس بخش اروپای «کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل»، در مورد گفته است: «من در طول سی سال تجربه بشردوستانه، هیچگاه با چنین وضعیت اسفباری مواجه نشده بودم، این مشکل اتحادیه اروپا واقعا شرم آور است.»
٣١ اسد ١٣٩٤: درگیری پلیس مقدونیه با مهاجران در مرزهای یونان
ماهنامه «لوموند دیپلوماتیک» در شماره نوامبر ۲۰۱۳ از سیاست های کشورهای اروپایی در قبال پناهندگان انتقاد نموده نوشته بود:
«۱۲ اکتبر گذشته در لامپدوزا جرثقیلی لازم بود تا جنازههای نزدیک به ۳۰۰ تن از این پناهجویان را بار یک کشتی جنگی کند. دیوار برلن این "پناهجویان قایق نشین" دریا بود و سیسیل گورستانشان. پس از مرگ به آنان تابعیت ایتالیا اعطا شد.»
افغانستان نیز شامل کشورهاییست که صدهاهزار تن از مردمش در حال فرار بوده راهی کشورهای همسایه و غرب میشوند. جنگ و کشتار، بیکاری، فقر و وضعیت خیلهخند دولت وحشت ملی باعث شده تا سیلی از مهاجران در تلاش برای یافتن امنیت و شغل بدست باندهای مافیایی بیافتند و یا با سرنوشت وحشتناکی مواجه گردند. بر اساس برخی آمار، ماهانه بیش از ١٢٠ هزار تن بطور قانونی و غیر قانونی افغانستان را ترک میگویند. همین اکنون در ترکیه، یونان و دیگر کشورها هزاران خانواده افغان در برزخی از مصایب جانکاه دست به گریبان اند.
درحالیکه سران کشورهای غربی در برابر رسانهها برای وضعیت ابتر پناهجویان اشک تمساح میریزند، اما در عمل تمامی آنان سرحدات شانرا به روی مردم بیپناه بسته و با آنان برخورد به شدت وحشیانه دارند. حتی گفته میشود که گاردهای ساحلی تعدادی از این کشورها قصدا کشتی های پناهندگان غیرقانونی را غرق میکنند تا از شر شان رهایی یابند.
پناهجوی سوری
در کنار کشورهای اروپایی، دولت آسترالیا نیز سیاست فاشیستیای را در قبال پناهگزینان در پیش گرفته و آنان را به جزیرهای انتقال میدهد که تحت شرایط ناگوار بسر برند. در سواحل آن کشور نیز بارها زنان و کودکان قربانی ماهیان دریا شده اند اما نیروهای امنیتی آن کشور با بیتفاوتی از کنارش میگذرند.
امریکا و «ناتو» با راه انداختن جنگ های خانمانسوز و حمایت از گروههای ماورای تروریستی نظیر داعش، کشورهای زیادی از جمله عراق، سومالی، سوریه، لیبی، یمن، افغانستان و غیره را برباد نمودند که در نتیجه مردم بهجان رسیده راهی جز جستجوی پناهگاهی برای یک زندگی نسبتا انسانی ندارند. این مردم قربانی سیاستهای شوم و آزمندانه قدرتهای بزرگ و در راس دولت جنایتکار امریکا اند که به خاطر منافع اقتصادی و سیاسی و نظامی شان پیاپی کشورهای فقیر را مورد تجاوز قرار داده به سوی نگونبختی سوق میدهند.
پیام من به آن هموطنانی که راه پرخطر و پرتحقیر و توهین رسیدن به غرب را در پیش گرفته اند اینست که بیایید با همه مشقتها در کشور خود مبارزه کنیم و به جای رها کردن عرصه برای اشغالگران خارجی و غلامان داخلی شان، برای رهایی وطن خود از چنگال خاینان ملی کاری انجام دهیم. اگر در برابر تباهی مادروطن خود بیتفاوت باشیم، تاریخ ما را نخواهد بخشید.