خبردار: سازمان جاسوسی این.ایس.ای تمامی فعالیت های آنلاین تانرا زیر نظر دارد

: رده: مقالات; نویسنده: کاوه عزم; منتشر شده در چهارشنبه، 29 جوزا 1392

به تاریخ ٧ جون ٢٠١٣ روزنامه «گاردین» خبر داد که به اسناد محرمی دست یافته که نشان می‌دهد آژانس امنیت ملی امریکا (NSA) به بانک های داده های گوگل، فیسبوک، یاهو، پل تاک، سکایپ، مایکروسافت، اپل و دیگر شرکتهای بزرگ اینترنتی امریکا دسترسی مستقیم یافته با یک برنامه سری موسوم به PRISM از مقامات رسمی کشور اجازه جمعاوری اطلاعات در مورد کاربران این شبکه ها را بدست آورده است. آنان تمامی اطلاعات از جمله مکالمات تلفنی، ایمیل ها، تاریخچه جستجو، تصاویر و سایر کارهای کاربران را در اختیار دارند. ادوارد اسنودن، پیمانکار این.ایس.ای و کارمند سابق سی‌.آی‌.ای، که اطلاعات محرم را در اختیار این روزنامه قرار داده است بعد از این افشاگری به هانگ کانگ فرار کرده است.

دولت امریکا که شبکه های وسیع جاسوسی و بیش از دوصدهزار مامور مخفی جهت جاسوسی در اختیار دارد با توسل به شیوه های غیرقانونی تلاش دارد که تمامی فعالیت های نه تنها مردم امریکا بلکه جهان را تحت نظر گیرد. در گذشته «خطر کمونیزم» بهانه‌ای برای این جاسوسی بود اما امروز «خطر تروریزم» را دستاویز مناسب برای اینکارش دانسته تبلیغ می‌کند. کیت الکساندر رئیس این.ایس.ای برای اینکه دست انداختن این سازمان به حریم خصوصی کاربران اینترنت را موجه نشان دهد به کنگره آنکشور گفت این سازمان با اینکار بعد از یازدهم سپتامبر موفق شده است که از حداقل ٥٠ حمله تروریستی جلوگیری کند.

آژانس امنیت ملی (NSA) آژانس دولتی امریکا است که در ٤ نوامبر ١٩٥٢ تاسیس شد. وظیفه اصلی این سازمان جاسوسی و نظارت بر مخابرات و فعالیتهای ماهواری (تلفن، فاکس، ایمیل، ارتباطات انفورماتیک....) است. آژانس امنیت ملی یکی از محرمانه ترین سازمانهای جاسوسی در جهان به حساب می‌آید که تا چند سال گذشته نیز مردم با آن آشنایی نداشتند. این سازمان در چوکات سازمان دفاع ایالات متحده امریکا کار می‌کند و مرکز آن در ایالت مریلند است.

جیمز بامفورد (James Bamford) نویسنده‌ای که به مدت ٢٥ سال در مورد آژانس امنیت ملی تحقیق کرده می‌گوید:

«در نظر آنهایی که از همه چیز مطلع هستند حروف اختصاری NSA به معنای No Such Agency (چنین سازمانی وجود ندارد!) است و آنهایی که در داخل سازمان هستند حروف اختصاری NSA را به صورت Never Say Anything (هیچگاه چیزی نگو!) تفسیر می‌کنند.»

دفتر مرکزی این.ایس.ای. در ایالت مریلند

این سازمان در بیش از بیست کشور جهان حدود پنجاه مرکز شنود دارد که بیش از صدهزار نفر در آن مصروف کار اند. مراکز اصلی آن در انگلستان، نیوزیلند، استرالیا و آلمان می‌باشند. بودجه این سازمان شانزده میلیارد دالر گفته شده ولی رقم واقعی به مراتب بزرگتر از این است. این سازمان بطور مداوم تماس ها از راه دور را کنترول می‌کند که به گفته جان پیک، کارشناس امریکایی مسائل اطلاعاتی، آژانس امنیت ملی ایالات متحده، حدود ۹۵ درصد ارتباطات از راه دور را در سراسر جهان تحت کنترل دارد ولی اگر این ادعا را غلو فرض کنیم بازهم اکثریت مردم به این باور اند که این.ایس.ای بیش از ٥٠ درصد اطلاعات را شنود می‌کند. رییس این آژانس ژنرال کیت الکساندر، در یکی از مصاحبه‌هایش با مطبوعات، اعلام کرده بود که او باید هر سه ساعت، اطلاعاتی معادل کل کتابخانه کنگره امریکا را تحت اداره‌اش داشته باشد.

این.ایس.ای. مکالمات تلفنی را از طریق ماهواره‌های «مرکوری»، «ترومپت»، یا «مانتور» دریافت می‌کند و به مرکز میفرستد تا در آنجا غربال شوند. این مراکز از دو طریق صداها را ضبط می‌کنند یکی از طریق شماره‌های تلفن و دیگر از طرق صدای فرد.

در این مراکز ابر کمپیوترهایی بنام کرای (Cray) جابجا شده اند که به آن شماره های خاص داده می‌شود تا هر وقت از آن تماس برقرار شد ضبط گردد و یا به همین کمیپوترها صدای شخص داده می‌شود که هر زمان فرد مذکور از هر شماره‌ای تماس بگیرد صدایش در کمپیوتر حفظ شود.

این.ایس.ای. بطور مداوم شبکه های انترنتی را نیز کنترول می‌کند. شرکتهای مشهور کمپیوترسازی و خدمات انترنتی با این سازمان به حدی روابط نزدیک دارد که به آن اجازه میدهد تا بدون اطلاع مشتریان کمپیوترها و انترنت شان را کنترول کند.

امریکا در همدستی با انگلستان و چند کشور دیگر سیستم جاسوسی ماهواره‌ای بسیار پیشرفته‌ای تحت نام «اشلون» را در اواخر نود میلادی راه اندازی کرده به شنود ارتباطات کشورهای دیگر میپرداختند. در سپتامبر ١٩٩٨، با افشای این سیستم، نمایندگان پارلمان اروپا عکس‌العمل شدید‌اللحنی نشان داده از واشنگتن در مورد توضیح خواستند. این سیستم برای بار اول در کتاب یک محقق نيوزيلندى تحت عنوان «قدرت مخفى» (Secret Power) در سال ١٩٩٦ فاش گردید. اما از آن سالها به بعد سیستم های پیشترفته‌تری توسط سازمان های استخباراتی امریکا راه اندازی شده اند که PRISM تازه ترین آن محسوب می‌گردد. توسط این سیستم جدید، تمامی فعالیت های آنلاین حدود یک میلیارد کاربر فیسبوک، بیش از ٥٠٠ میلیون کاربر جی‌میل و به همین منوال صدها میلیون کاربران سایر غول های اینترنتی بدون دردسر در دسترس این.ایس.ای قرار می‌گیرند. در واقع هر ایمیلی که میفرستید، هر عکسی را که به اشتراک می‌گذارید و یا هر مکالمه‌ای اینترنتی‌ای که انجام می‌دهید یک کاپی آن مستقیما به مراکز این.ایس.ای می‌رود.

بوش پسر با صدور لایحه‌ای تحت نام «وطنپرستی» به این.ایس.ای بدون مجوز ستره محکمه در خفا اجازه داد تا تمامی مکالمات شهروندان امریکایی را شنود کند در حالی که طبق قانون «تجسس اطلاعات خارجی» (Foreign Intelligence Surveillance Court) بخاطر سمع مکالمه‌ی شهروندان امریکایی باید اجازه سه قاضی را داشته باشید.

مارک کلاین کارمند شرکت AT&T که اسنادی مبنی بر کنترول غیر قانونی ایمیل‌ها، ویب سایت ها و مکالمات تلفنی مشتریان توسط این.ایس.ای. را به رسانه ها ارایه کرد.

این سازمان جاسوسی امریکا با AT&T شرکت خدمات تلفنی در امریکا قرارداد بسته بود که از محرم ترین تماسهای امریکایان باخبر شوند. مارک کلاین (Mark Klein) که ١١ سال برای شرکت AT&T کار کرده بود اسنادی ارائه نمود که نشان می‌داد این شرکت در تأسیسات خود در سانفرانسیسکو، ماشینهایی نصب کرده که یک نسخه از تمام ایمیل‌ها، ویب سایت ها، مکالمات تلفنی مشتریان خود را ضبط کرده و در اختیار آژانس امنیت ملی قرار داده است.

این نسخه‌برداری‌ها شامل فعالیت‌های اینترنتی داخلی و خارجی تمام مشتریان AT&T بود. به گزارش کلاین، مکالمات و ارتباطات مشتریان امریکایی در یک اتاق توزیع به نام "٦٤١A" در یکی از تأسیسات شرکت AT&T نسخه‌برداری شده و در اختیار آژانس قرار می‌گرفتند. کلاین ابتدا این اسناد را به روزنامه‌ی «لاس انجلس تایمز» داد ولی آنان بخاطر فشاری که این.ایس.ای بالایشان وارد کرده بود از نشر آن خود داری کردند که بعدها «نیویارک تایمز» آن را به نشر سپرد. گفته میشود که AT&T بالغ بر ١٠٦ میلیون مشتری دارد. روزنامه‌ی «امریکن فری پرس» در یک گزارش خود فاش ساخته که نرم‌افزار های این برنامه ها توسط «موساد» (سازمان جاسوسی اسرائیل) ساخته می‌شوند.

راسل تایس (Russel Tice) یکتن از کارمندان سابق آژانس امنیت ملی نیز اسنادی مبنی بر ضبط غیر قانونی مکالمه‌ها را فاش ساخت که چندی بعد این آژانس وی را بیمار روانی خطاب کرده به شفاخانه فرستاد. تایس در سال ٢٠٠٩ در یک برنامه تلویزیونی در شبکه «ان‌.بی‌.سی» (NBC) گفت:

«آژانس امنیت ملی امریکا به ارتباطات تمام امریکایی‌ها (فاکس، تماس‌های تلفنی و ارتباطات کامپیوتری) دسترسی دارد. مهم نیست که در کانزاس باشی یا در وسط کشور و یا اینکه اصلا تماس خارجی نداشته باشید. آنها تمام ارتباطات را زیر نظر دارند.»

تایس می‌گوید که مسئولیت کنترول روزنامه نگاران را بطور بیست و چهار ساعته داشت. وی می‌افزاید که دقیق نمی‌دانست این معلومات به چه منظور استفاده می‌شود ولی بصورت دیجیتال ذخیره می‌شد.

تایس بارها کوشش کرد که به سنا حاضر شود و شهادت بدهد ولی موفق نشد و بعدها از طرف محکمه فدرال بخاطر افشای اسرار محاکمه شد که به گفته خودش:

«این شیوه مرسوم دولت امریکا برای ترساندن افشاء کنندگان فعالیت‌های غیرقانونی است.»

امریکا باوجود داشتن ١٦ سازمان جاسوسی باز هم قادر نیست که جلو حملات تروریستی را بگیرد. برای این دولت در حال فروپاشی که فقر، بیکاری، جنگ، فحشا، بیخانمانی... در آن به اوج خود رسیده و از آینده خود سخت در هراس است هر فرد را مظنون می‌شمارده تحت کنترول میگیرد.

سناتور تام کوبرن که در باره این.ایس.ای. تحقیق کرده هشدار داد:

«دردآور است که این مراکز ادغام داده ها که دیزائن شده بودند تا بعد از یازدهم سپتامبر در اشتراک گذاری اطلاعات کمک کنند، خود به بخشی از مشکل مبدل شده اند. به جای تحکیم تلاشهای ضد تروریستی ما،‌ اینان معمولا پول را به هدر دادند و بر آزادی های مدنی امریکاییان پا گذاشتند».

و دیوید روسین، نویسنده امریکایی دلیل ناکام بودن این اداره را به اینصورت تشریح می‌کند:

«در دنیای مرموز واشنگتن، هوشیار های دروغین، جنرال هایی که جنگها را می‌بازند ترفیع داده می‌شوند و احمق هایی که نتوانستند جلو حادثه یازدهم سپتامبر را بگیرند "مدال آزادی" دریافت می‌کنند.»