فروزان باد قیام شکوهمند مردم ایران در برابر رژیم منفور «ولایت فقیه»!
- رده: مقالات
- نویسنده: قباد
- منتشر شده در پنج شنبه، 30 عقرب 1398
بار دگر موج اعتراضات مردمی، رژیم فرسوده و جنایتکار ایران را به لرزه درآورده است. مخالفتها که با اعلام افزایش ۳۰۰ درصدی قیمت تیل توسط دولت غارتگر و فاسد در نیمهشب ۲۳ عقرب ۱۳۹۸ آغاز شد، جرقهای شد برای شعلهور گشتن خشم فروخفته مردم بهجانرسیده که به سرعت به بیش از ۱۰۰ شهر از جمله تهران، کرمانشاه، یزد، بوشهر، تبریز، آذربایجان، مریوان، شیراز، اصفهان، ارومیه و... گسترش یافته و میلیونها ایرانی ستمدیده را به سرکها کشانید.
شعارهای روی دیوار بر ضد سران رژیم
مردم با سر دادن شعارهای «هرکس بیطرف است، او بیشرف است»، «دانشجو، معلم، کارگر اتحاد، اتحاد»، «مرگ بر جمهوری اسلامی»، «ما زن و مرد جنگیم بجنگ تا بجنگیم»، «ترک، کرد دست به دست هم علیه ظلم برمیخیزیم»، «دیکتاتور حیا کن، مملکتو رها کن، روحانی حیا کن، مملکتو رها کن»، «بنزین گرونتر شده، فقیر فقیرتر شده»، «ملت گدایی میکند آغا خدایی میکند»، «نترسید نترسید ما همه باهم هستیم» و... در شهرهای بزرگ به جمع معترضان پیوستند.
دامنه اعتراضات چنان گسترده و کمسابقه بود که سران رژیم از وحشت سرنگونی، انترنت را کاملا قطع نموده تا مانع سرایت آن به سایر نقاط و درز اطلاعات شود. موج خیزشهای تودهای و قطع اینترنت به فلج شدن کشور انجامیده است.
رژیم آدمکش و فاسد آخوندها ۴۰ سال است ایران را به زندانی وحشتناک مبدل نموده و با تحمیل فقر و فلاکت همواره بر معیشت مردم حمله برده و عامل اصلی بیکاری، گرسنگی و تورم میباشد. بارها با خشم تودههای به پا خاسته مقابل گردیده، اما چنانچه ماشین کشتارش را با زندان و شکنجه و قلع و قمع آزادیخواهان و انقلابیون زنده نگهداشته، این بار نیز خواستهای مردم را بلافاصله با سرکوب وحشیانه و گلوله پاسخ داد. از بیم گسترش اعتراضات تا اکنون جان دهها تن را گرفته و صدها تن دیگر را زخمی و دستگیر کرده است. در شهرهایی چون شیراز که مردم اداره آنرا کامل به دست گرفته اند، نیروهای سرکوبگر از طریق هیلیکوپتر به تیراندازی پرداخته است.
سازمان عفو بینالملل تا ۲۸ عقرب در ۲۱ ولایت، شمار کشتهشدگان را ۱۰۶ تن اعلان نمود که با درنظر داشت ماهیت حاکمان جانی و میزان شدت سرکوب و استفاده از سلاح در برابر معترضان که ویدیوهای آن در شبکههای اجتماعی بازتاب یافته، به احتمال قوی آمار قربانیان به مراتب بیشتر باشد.
در جریان خیزشها، راهپیمایان سیلآسا بر ادارات دولتی، حسینیهها و مراکز پولیس هجوم برده و بعد از درگیری شدید با سرکوبگران رژیم ضمن در دست گرفتن کنترول، بیش از ۱۵۰ بانک، بسهای پولیس و فروشگاههای بزرگ مربوط سپاه را به آتش کشیدند که خود بیانگر نفرت بیپایان شان از تبهکاران است.
بانو شلر دادوند برای مردم بوکان سخنرانی و روشنگری کرد و یکی از جانباختگان بوکان شد.
خشم مردم مقابل آخندها و آتش زدن بانکهای متعلق به رژیم.
خامنهای جلاد و سران رژیم اسلامی خون و جنایت، قیامکنندگان را «اشرار» و «اعتراضات را مردمی نه، امنیتی» خوانده و برای توجیه کشتار و دستگیری با نیرنگ همیشگی، ریشه آن را «بیرونی» گفتند اما با توجه به شعارها و مخصوصا حضور فقیرترین طبقات و اقشار، معلمان، کارگران، محصلان و...، ریشهی آن نه در «بیرون» بلکه در شناعت، ستم، نابرابری، غارت و در یک کلام در ماهیت خونخوارانه دولت داعشی ایران نهفته است.
تنفر مقابل خامنهای و آتش زدن بیلبوردهایش
با وصف این که دولت منفور بخاطر خاموش ساختن اعتراضات به حساب بانکی ۲۰ میلیون تن «یارانه» پول نقد فرستاد اما هزاران زن و مرد شجاع کماکان با تاکید روی خواستههای شان، بر ماندن در خیابانها پا میفشارند. اینان دیگر به موعظههای «تحلیلگران» بیبیسی و «جامعه مدنی» و «مجاهدین خلق» که آنان را به مدارا، «اعتراضات مسالمتآمیز» و «عدم خشونت» در برابر خشونت سازمانیافته رژیم فرامیخواندند کوچکترین بهایی قایل نشده و با خشم و انزجار در برابر نظام فاشیستی ایران با شعارهای حاوی خواست سرنگونی نظام مستبد و تیوکراتیک به خیزششان ادامه دادهاند.
حضور گسترده زنان در اعتراضات
مردم غیور ایران عملا با کمک به زخمیان، پناه دادن به معترضان و رساندن آب و غذا به خیزشگران، همبستگی شان را با قیام تودهای به نمایش گذاشتند.
دفاع از خیزش شکوهمند در ایران در مقابل مستبدان ستمگر و آزادیکش وظیفه هر فرد و نیروی آزادیخواه و مترقی است. دیر یا زود جنبش مردمی ایران کاخ ستم «ولایت فقیه» را ویران نموده و امیدواریم مشعلی گردد که در پرتو آن تودههای افغانستان و سایر کشورهای منطقه نیز خود را از چنگ هیولاهای جنایتکار و خاین بنیادگرا و حامیان غربی شان رهایی بخشند.
تصاویری از هجوم معترضان بر ادارات دولتی، حسینیهها و مراکز پولیس که کنترول شان را بدست خود در آوردند: