از خون صدها جوان معترض ایران، طلیعه آزادی دمیدنیست!

از خون صدها جوان معترض ایران، طلیعه آزادی دمیدنیست!

خیزش شکوهمند مردم ایران در اواخر عقرب ۱۳۹۸ سراسر این سرزمین را درنوردید اما توسط جلادان حاکم نازی‌وار سرکوب و به خون نشست. سران جنایتکار رژیم که دستگاه جبار و ضدمردمی خویش را در سراشیب فروپاشی ‌دیدند، فرمان قتل‌عام داده و از ۲۶ عقرب الی ۳ قوس به طور کامل انترنت را قطع نمودند تا مانع انعکاس جنایات شان در شبکه‌های اجتماعی گردند. با وصل دوباره انترنت روزهاست که انتشار صدها ویدیو و عکس‌ از شکنجه و قتل‌عام جوانان مبارز، گویای عمق فاجعه و ابعاد گسترده اعمال فاشیزم در برابر مردمی‌ست که از استبداد مذهبی به جان رسیده‌اند.

در حالی که تعداد کشته‌شدگان را منابع غیررسمی تا سه هزار تن ذکر می‌کنند، در ۲ جدی ۱۳۹۸ خبرگزاری رویترز به نقل از چند منبع دولتی ایران، از قتل حدود ۱۵۰۰ تن از جمله ۱۷ کودک و ۴۰۰ زن در جریان اعتراضات اخیر به دستور خامنه‌ای جلاد خبر داد که لکه ننگ دیگری بر کارنامه خونین ۴۰ساله نظام ددمنش «ولایت فقیه» حک نمود.

در گزارش آمده است که در دومین روز اعتراضات، خامنه‌ای با حسن روحانی و سران امنیتی و تعدادی از اعضای کابینه دیدار کرد و خشمگین از به آتش‌ کشیده شدن تصویرش و تخریب مجسمه خمینی از سوی معترضان، در جلسه گفته است: «جمهوری اسلامی در خطر است. هر کاری لازم است برای پایان دادن (به اعتراضات) انجام دهید. دستور من این است.»

سگان شکاری رژیم با دریافت دستور کشتار از سوی دیکتاتور مذهبی شان، بلافاصله به سرکوب بی‌رحمانه پرداخته و از تک‌تیراندازهای جابجا شده در بلند منزل‌ها، تانک‌ها، هلیکوپتر، «سپاه پاسداران» و «بسیج» کار گرفتند که با جاری شدن حمام خون، تا کنون ده‌ها هزار تن بازداشت، شکنجه، زخمی و ناپدید شده‌اند و بنابر گزارش‌ عفو بین‌الملل دستگیری‌ و ربودن افراد از خانه و محل کار شان تا هنوز ادامه دارد.

از خون صدها جوان معترض ایران، طلیعه آزادی دمیدنیست!
گزارش‌ها از دریافت اجسادی در سدها، دریاچه‌ها و رودخانه‌های چند منطقه ایران از جمله در کردستان و کارون اهواز خبر می‌دهند که بعد از شکنجه‌ و اعدام صحرایی و با بستن سنگ به پاهای شان در آب انداخته شده‌اند.

ترس و وحشت سران رژیم از خشم مردم را از زبان محمد خواجوی از مدرسان حوزه علمیه می‌خوانیم که به نقل از خامنه‌ای نوشت:

«۱۰ شب دلم می‌خواهد بخوابم اما از شدت گزارش‌هایی که از تهمید دشمن! (منظورش مردم عاصی از بیکاری و فساد و چپاول و چماق) برای نابودی انقلاب (منظورش ولایت فقیه خودکامه ۴۰ساله!) به من می‌رسد بسیاری از شب‌ها تا آذان صبح قدم می‌زنم و نمی‌توانم بخوابم.»

رویترز به نقل از یک مقام دولتی نوشت: «امام ما فقط به خدا پاسخ می‌دهد... او بسیار استوار بود و گفت که این آشوبگران باید خرد شوند.» همچنان در این گزارش می‌خوانیم که والی کرمانشاه گفته است: «دیگر رحم نمی‌کنیم. هدف آنها سرنگونی جمهوری اسلامی است. اما ریشه‌کن شان می‌کنیم.»

ارشاد رحمانیان
در ۲۴ قوس ۱۳۹۸ جسد تکه و پاره شده‌ی ارشاد رحمانیان، یکی از معترضان بعد از یک‌ ماه در سد گاران مریوان یافت شد. گفته می‌شود که پیش از آن نیز جسد ۵ جوان ۲۰ تا ۳۵ ساله (هیوا رحیمی، مسعود امینی، رضا صادقی، سوران محمدی و علی جواهری) در سد وحدت سنندج پیدا شده بود.

در بیانیه شانزده کارشناس حقوق بشر سازمان ملل که ۲۰ دسامبر ۲۰۱۹ منتشر شد می‌خوانیم:

«گزارش‌ها حاکی از آنند که بازداشت‌شدگان یا تحت شکنجه قرار گرفته‌اند و یا با اقسام بدرفتاری‌های دیگر روبرو هستند تا ناچار به اعترافات اجباری شوند... برخی از آنها در بازداشت‌گاه‌های بسیار متراکم و به طور مختلط با سایر زندانیان نگه‌داری می‌شوند و برخی از آنها حق ارتباط با اعضای خانواده خود را ندارند که این مصداقی از ناپدیدشدن قهری است.»

میشل باچل، کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد ضمن مصاحبه مطبوعاتی‌ای در هفته گذشته گفت: «ما تصاویری را دریافت کرده‌ایم که نشان می‌دهد نیروهای امنیتی از پشت به معترضین در حال فرار شلیک می‌کنند یا به‌طور مستقیم به نقاط حساس مانند سر و صورت تظاهر کنندگان معترض شلیک کرده‌اند – به عبارت دیگر و روشن، "تیراندازی بقصد کشتن"». عفو بین‌الملل نیز تایید می‌کند که صدها تن بر اثر شلیک تک‌تیراندازها بر سر، قلب و گردن کشته شده‌اند.

آدم‌کشان رژیم حتی از داخل شفاخانه‌ها مجروحان را کشان کشان به زندان‌ها منتقل‌ کرده و مورد بدرفتاری‌های غیرانسانی قرار داده‌اند. خانواده‌هایی که اجساد دلبندان شان را از شفاخانه‌ها و یا زندان تحویل گرفته‌اند زیر فشار انواع تهدید و ارعاب جلادان تعهد سپرده‌اند که فرزندان شان را «غیر معترض» معرفی کرده و بی‌سروصدا به خاک سپارند.

قاسم باوی
قاسم باوی ۴۵ ساله که در جریان اعتراضان بازداشت شده بود در نتیجه شکنجه‌های حیوانی در زندان دچار اختلال روانی شده و چند روز بعد از رهایی خودکشی کرد! منبع: «وبسایت حقوق بشر اهواز»

ده‌ها خانواده داغدار ایرانی پشت زندان‌ها منتظر احوال عزیزان خود اند اما رژیم از دادن هر نوع اطلاعات خودداری می‌کند. بر اساس گزارش عفو بین‌الملل شکنجه‌گران به یکی از مادران گروه فعالان حقوق اقلیت‌ها گفته است:

«هر کاری بخواهیم با فرزندان‌تان می‌کنیم. تا هر وقت بخواهیم آنها را تحت بازداشت نگه‌می‌داریم، حتا برای ۱۰ سال. آن‌ها را اعدام می‌کنیم و نمی‌توانید هیچ کاری انجام دهید.»

یکی از وحشتناک‌ترین قتل‌عام ها در ماهشهر که اکثرا متشکل از اقلیت‌ عرب است صورت گرفت. گروهی از معترضان که بخاطر دفاع از هجوم هیولاوار خون‌خواران رژیم به نیزارها پناه برده بودند توسط سپاه پاسداران محاصره و با حمله از زمین و هوا صد‌ها تن کشته شده و نیزار را که مملو از اجساد معترضان بود به آتش کشیدند تا اثری از جنایات شان باقی نماند. قرار اطلاعات مردم محل، رژیم برای سرکوب خیزش ماهشهر از جنگجویان گروه تروریستی «لشکر فاطمیون» متشکل از افغان‌های مزدور رژیم نیز استفاده کرده است.

رویترز به نقل از یک مقام محلی ماهشهر نوشت:

«روز دیگر، وقتی به آنجا رفتیم، منطقه پر از جسد معترضان بود که عمدتا جوان بودند. پاسداران اجازه ندادند اجساد را جمع کنیم.»

تعدادی از نویسند‌گان و هنرمندان باوجدان در داخل ایران با قبول ریسک، جنایات رژیم را محکوم نموده همبستگی شان را با معترضان و خانواده‌های قربانیان ابراز داشته‌اند.

رقیه کبیری
رقیه کبیری داستان‌نویس و عضو کانون نویسندگان ایران بخاطر همدردی با قربانیان، انصراف‌اش را از دریافت مقام دوم و جایزه نقدی که داستانش در ششمین جشنواره فلم کوتاه تهران برنده شناخته شده بود اعلان نمود.

بهرام بیضایی نویسنده و کارگردان بخاطر مصادف بودن روز تولدش با ۵ جدی، چهلم کشته‌شدگان قیام اخیر از «کانون کارگردانان سینما هنر و تجربه، موزه‌ی سینما» خواست برایش مراسم نگیرند. او در یادداشتی نگاشت:

«تولد اتفاقی من در پنجم دی، سال‌ها پیش با مرگ اکبر رادی نمایشنامه‌نویس سیاه شد و سپس با فاجعه قربانیان زلزله بم سیاه‌تر و در همزمانی با چهلم قربانیان وقایع خونبار و باورنکردنی اخیر جایی برای سیاه‌تر شدن در آن نمانده است. آن را با هیچ مراسمی به نام من سرپوشی بر واقعیت پیش چشم‌هایمان نکنید. من این روزها هیچ شرکتی در هیچ جشن و آیینی ندارم.»

محسن استادعلی، کارگردان برگزیده جشنواره سینما حقیقت، در اختتامیه این جشنواره جایزه خود را به پویا بختیاری، از کشته‌شدگان اعتراض‌های عقرب ۹۸ در ایران اهدا کرد. او که خود در جشنواره حضور نیافت طی پیامی پویا بختیاری را «جسورترین مستندساز ایران» خوانده نوشت:

«مدت زمان زیادی از وقایع آبان ماه (عقرب) نگذشته است. دوربین‌های ما مستندسازان خاموش بود و موبایل‌های جوانان این مرز و بوم روشن. ثبت حقیقت به حضور و دریافت جایزه نیست، به جسارتِ بودن است در تنگناهای اجتماعی. کاری که مردم به سرانجام رسانیدند و ما نظاره‌گر. این جایزه تقدیم می‌شود به روح بلندِ جسورترین دوربین و مستندساز این سرزمین، پویا بختیاری و همه دوربین‌های تا ابد روشن».

از خون صدها جوان معترض ایران، طلیعه آزادی دمیدنیست!
در گزارش رویترز آمده است: «ساکنان کرج می‌گویند در حالی که سپاهی‌ها و پلیس بر روی موتورسیکلت‌ها مسلسل‌های خود را تکان می‌دادند افرادی از پشت بام‌ها مردم را زیر آتش گرفتند.»

در بیانیه‌ای با امضای «جمعی از دانشجویان سینمای ایران» آمده است:

«ما جمعی از دانشجویان سینما به عنوان جدی‌ترین مخاطبان رویدادهای سینمایی و ادامه‌دهندگان احتمالی مسیر آینده سینما، در کنار مردم بودن را انتخاب کرده‌ایم؛ و باور کرده‌ایم که معنای کلمات، نماها و رفتارهای‌مان همان معانی قبل از آبان نیست؛ که نمی‌خواهیم شریک عادی سازی شرایط موجود و پاکسازی یاد آبان باشیم.»

«... موعد انتخاب فرا رسیده است. انتخاب اینکه بخواهیم کنار مردم قرار بگیریم و هزینه‌های پشت کردن به سیستمی که جز هزینه بر گرده‌ی مردم نگذاشته است را بپردازیم؛ یا اینکه جزیی از ویترینِ خوش رنگ و لعاب سیستمی شویم که از همان ویترین هم به منظور هیاهوسازی و کمرنگ کردن یادِ روزهای اخیر بهره خواهد برد.»

خانواده بختیاری بدون تسلیم شدن به زورگویی، ارعاب و تهدیدهای داعشیان «ولایت فقیه» اعلام نمودند:

«مردم در هر حال خاموش نخواهند ماند و راه و هدف پویا که سرنگون کردن این حکومت تبهکار است را دنبال خواهند کرد. این حکومت که در سه یا چهار روز بیش از ۱۵۰۰ را کشته است که در هیچ‌جای دنیا سابقه نداشته است و این حکومت این کشور را اشغال کرده است و از این مردم نیست.»

پویا بختیاری
مادر و پدر شجاع پویا بختیاری بی‌اعتنا به تهدید رژیم، مردم را به شرکت در مراسم چهلم فرزند شان دعوت نموده گفتند: «پویا می‌تواند نمادی از اراده مردم برای آزادی‌خواهی و احقاق حقوق مردم باشد برای همین از مردم می‌خواهیم تا بیایند با پویا وداع کنند.»

رژیم جلاد ایران هرچند با دهشت تمام خیزش سرتاسری را موقتا خاموش نمود، اما خشم مردم به جان رسیده آنچنان توفانی گشته است که با فوران دوباره آن، سیستم فاشیستی خامنه‌ای‌-‌روحانی را به زباله‌دان پرتاب خواهد کرد. جامعه ایران آبستن انقلاب و دگرگونی ریشه‌ایست، دیر یا زود از هرقطره خون بختیاری‌ها، نیکیتا‌ها، ساسان‌ها، رحمانیان‌ها، انجویی‌ها، باوی‌ها و هزاران جان‌باخته آزادی‌خواه توفان بنیان‌کن و رژیم‌براندازی برخواهد خاست که در پرتو آن شاهد طلوع آزادی و دموکراسی در ایران عاری از ویروس ملا و آخند خواهیم بود.

مقالات برگزیده

مقالات رسیده

هنر و ادبیات

از صفحات تاریخ ما

تعداد مهمانان حاضر: 37 نفر