تبعیض وحشتناک سیستم قضایی امریکا در برابر سیاهان
- رده: مقالات
- نویسنده: فرزاد
- منتشر شده در دوشنبه، 27 جوزا 1392
به تاریخ ۳۰ می ۲۰۱۳ تعدادی از رسانه های امریکا گزارش دادند که سمت وارد، یک فرد بینوای سیاهپوست به خاطر دزدیدن یک پارچه گوشت از مغازه‌ای در ایالت تگزاس امریکا به ۵۰ سال حبس محکوم گردید. ۵۰ سال حبس برای دزدیدن چیزی که فقط ۳۵ دالر ارزش داشت.
اما در قضیه دیگری در نوامبر ۲۰۱۲ در ایالت اوکلاهوما، تایلر ایلرد، جوان ۱۷ ساله سفیدپوست در حین رانندگی در حال نشه با درختی تصادم نموده دوست ۱۶ ساله اش را کشت. قاضی جزای او را چنین اعلان کرد: تا دهسال باید هر یکشنبه به کلیسا رفته برای قتل غیرعمدی طلب آمرزش نماید!
مقایسه این دو مورد، عمق بیعدالتی و برخورد نژادپرستانه در سیستم قضایی امریکا را به نمایش می‌گذارد.
سمت وارد سیاهپوست برای دزدیدن بسته گوشت به پنجاه سال زندان محکوم شد اما تایلر ایلرد سفیدپوست به خاطر قتل یک جوان محکوم گردید که تا دهسال هر یکشنبه به کلیسا رفته طلب آمرزش نماید!
در محاکم امریکا بطور سیستماتیک در تطبیق قوانین، در برابر سیاهپوستان تبعیض‌آمیز برخورد صورت می‌گیرد. اخیرا یک گزارش سنای امریکا نشان داد که از دسامبر ۲۰۰۷ الی سپتامبر ۲۰۱۱ افراد سیاهپوست نسبت به سفیدپوستان در جرایم مشابه به حدود ۲۰ فیصد حبس های طولانی تر از سوی محاکم محکوم شده اند.
مایکل سکولنک در سایت «گلوبل گرند» به تاریخ ۱۰ اپریل ۲۰۱۳ به شرح این موضوع می‌پردازد که تعداد زندانیان سیاهپوست امریکا امروز بیش از تعداد بردگان در سال ۱۸۵۰ می‌باشند. با داشتن ۲.۳ میلیون زندانی، او امریکا را «بزرگترین زندانبان جهان» می‌نامد:
«هیچ دلیل عاقلانه‌ای نمی‌تواند استدلال کند که یک جامعه می‌تواند به حیاتش ادامه دهد وقتی از هر نه کودک پدر یکی آنان در زندان بسر می‌برد. این وضعیت کنونی سیاهان امریکاست، در مقایسه با سفیدها که از هر ۵۷ کودک پدر یکی شان در زندان است.»
درحالیکه سیاهان ۳۰ فیصد جمعیت امریکا را تشکیل می‌دهند اما ۶۰ فیصد زندانیان در آن کشور سیاهپوستان اند. یکی از هر سه سیاهپوست امریکایی در طول عمرش مزه زندان را میچشد.
در امریکا اکثر سیاهپوستان به جرایم مرتبط با مواد مخدر به زندان افکنده می‌شوند درحالیکه سازمان دیده بان حقوق بشر طی گزارشی به تاریخ ۲ مارچ ۲۰۰۹ با استناد بر آماری که از اف.بی.آی بدست آورده به «اختلاف نژادی» در ادارات تنفیذ قوانین مواد مخدر اعتراض نمود:
«نزدیک به سه دهه می‌شود که سیاهان با میزان بالاتری نسبت به سفید ها به اتهام مواد مخدر بازداشت می‌شوند، با آنکه با نسبت تقریبا مساوی در قانون شکنی سهیم اند.»
از هر سه نفر سیاهپوست امریکا یکی حتما در طول حیاتش مزه زندان را میچشد
دونالد والکس، پروفیسور در پوهنتون حقوق جورجیا طی مقاله‌ای نژادپرستی حاکم در سیستم قضایی امریکا را به باد انتقاد گرفته می‌گوید:
«در سراسر تاریخ ما، ویروس نژادپرستی سیستم عدالت جنایی امریکا را ملوث ساخته است.»
دونالد والکس شرح می‌دهد که حتی پرآوازه ترین رهبران سیاهپوست امریکا شلاق بیعدالتی و زندان را شخصا تجربه کرده اند. او بطور نمونه از محمد علی کلی و جک جانسون مشت زنان سیاهپوست و مارتین لوتر کینگ رهبر بزرگ جنبش «حقوق مدنی» امریکا مثال می‌آورد که هرکدام به اتهامات بی‌پایه به زندان انداخته شده اند:
«در ۲۳ سپتامبر ۱۹۶۰، مارتین لوتر کینگ به خاطر یک تخلف جزئی ترافیکی در منطقه دیکالب بصورت مسخره به ۱۲ ماه زندان محکوم شد باآنکه حداکثر ۶ ماه کیفر در یکچنین موارد مجاز بود. او حتی بیش از حد محکومیتش را در زندان دولتی جورجیا گذشتاند.»
در سال ۲۰۰۸ مجله «امریکای امروز» نظرخواهی‌ای راه انداخت که طی آن اکثریت اشتراک کنندگان به وجود گسترده تبعیض نژادی نسبت به سیاهان در آنکشور اذعان نمودند. از جمله ۷۸٪ سیاهان به این نظر بودند که مورد تبعیض قرار می‌گیرند.
البته نابرابری نژادی در امریکا تنها محدود به قضای آنکشور نمی‌شود و در تمامی عرصه های زندگی همه‌گیر بوده یکی از مسایل عمده اجتماعی را تشکیل می‌دهد. از نظر امکانات مالی و رفاهی نیز سیاهان با شرایط بدی روبرو اند. بطور اوسط درآمد یک خانواده سفید ۲۰ برابر درآمد خانواده سیاهپوست است.
برخورد پولیس در برابر سیاهان وحشیانه بوده و همیشه اعتراضات و کمپاین های وسیع مخالفان راسیزم در امریکا را در بر داشته است. فقط طی سه ماه اول سال ۲۰۱۲، پولیس امریکا ۳۰ تن از سیاهان را بقتل رسانیده است.
امریکایی که ادعای رفع نژادپرستی داشته پیاپی کشورهای دیگر را زیر نام «حقوق بشر» و «دموکراسی» با اشغال و بمب مورد تجاوز قرار می‌دهد، خود برخورد غیرانسانی و وحشتناک در برابر سیاهان را به نمایش می‌گذارد. به چند نمونه دردناک توجه کنید:
لویز تایلر فقط ۱۶ سال داشت که به جرم آتش زدن «پواینر هوتل» در ایالت تکسن در سال ۱۹۷۰ دستگیر گردید جرمی که او همیشه آنرا انکار نمود. بعد از گذشتاندن بیش از چهل سال در زندان، در اوایل ۲۰۱۳ به علت «نبود مدارک کافی» و «نبود شاهد عینی» از زندان رها گردید. او در حالی از جانب قاضیان سفیدپوست ۲۸ بار به حبس ابد محکوم شده بود که گزارشهای اولیه گواهی می‌دادند که در آنروز مصروف کمک به زخمیان آتش سوزی بود.
کورنیلیوس دوپری، مرد سیاهپوست دیگریست که به جرم تجاوز جنسی و رهزنی در سال ۱۹۷۹ به هفتاد سال زندان محکوم شد، اتهامی که همیشه آنرا رد نموده بود. بالاخره در اثر تلاشهای سازمانی به نام «پروژه بیگناهی» و آزمایش دی.ان.ای، او بیگناه ثابت شده بعد از گذشتاندن حدود سی سال زندان رها گردید.
مومیا ابوجمال، روزنامه نگار و مبارز سرشناس عضو جنبش «پلنگان سياه» از سال ۱۹۸۱ تا حال به اتهام واهی قتل یک افسر پولیس به اعدام محکوم شده در زندان بسرمی‌برد. کارزار جهانی دفاع از ابوجمال باعث شده که دولت امریکا اعدام او را به تعویق بیاندازد.
کلیرنس لی براندلی سیاهپوست دیگریست که به اتهام تجاوز جنسی و قتل در سال ۱۹۸۱ به مرگ محکوم شد درحالیکه شواهد کافی در مورد محکومیتش وجود نداشت. بالاخره در اثر اعتراضات وسیع به محاکمه غیرعادلانه او و اظهارات یک قاضی مشهور که گفته بود «هیچ مورد دیگری به این حد سناریوی تکان دهنده پیشداروی نژادی را به نمایش نگذاشته است» دوسیه او بازبینی و بیگناه شناخته شد. او بعد از گذشتاندن نه سال در انتظار اعدام رهایی یافت.
آلن بلیوفورد (Alan Blueford) جوان ۱۸ ساله بدون اینکه مرتکب جرمی شده باشد توسط افسر پولیس در آکلند کشته شد اما با گذشت ماهها قاتل در پست قبلی خود به کار ادامه می‌دهد و توجهی به قضیه نشده است.
طی چند دهه گذشته، هرچند تعدادی از سیاهپوستان به پست های کلیدی دولت امریکا رسیده اند و حتی باراک اوباما به مثابه نخستین رئیس جمهور سیاهپوست به کاخ سفید راه یافت، اما از آنجاییکه او و امثالش چون کاندولیزا رایس، کولین پاول، اریک هولدر و غیره عمدتا نمایندگان انحصارات بزرگ امپریالیستی و پاسدار منافع طبقات حاکم و سیستم انگلی موجود اند، کوچکترین بهبودی در وضعیت اقلیت سیاهپوست آنکشور که هنوز هم تحت ستم های گوناگونی حیات بسر می‌برند رونما نگردیده است. حتی گفته می‌شود که تبعیض در دوران اوباما تشدید یافته است.
استبداد در سیستم قضایی نسبت به سیاهان در حالی بیداد می‌کند که لوی سارنوال امریکا اریک هولدر خود یک سیاهپوست است. این میرساند که آنچه ماهیت افراد را تعیین می‌کند نه رنگ پوست و قوم و قبیله بلکه افکار و دیدگاه هایشان است. سیاهپوستان امریکا به رهبران بزرگ و عدالتخواهی چون لوترکینگ و تشکیلات مبارزی چون «پلنگان سیاه» نیاز دارند تا از زیر بار ستم و استبداد رهایی یابند.
