«طلوع»، «آمو» و سایر رسانه‌های جیره‌خوار «سیا» یتیم شدند!
- رده: مقالات
- نویسنده: کاوه عزم
- منتشر شده در جمعه، 23 حمل 1404
قطع کمک‌های «یو.اس.اید»، تشت رسوایی ده‌ها رسانه‌ی به‌اصطلاح «مستقل» را در سراسر جهان پایین ریخته و وابستگی آنها به دولت امریکا و «سیا» برای همگان آشکار گردید. در نخستین روزهای پس از توقف این جیره‌ها، چندین برنامه تلویزیون «آمو»، «رادیو اروپای آزاد (رادیو آزادی)»، «صدای امریکا» و غیره تعطیل و کارکنان‌شان اخراج شدند. این رسانه‌ها که همواره ماسک مطبوعات «آزاد» و «مستقل» را به رخ داشتند، به مثابه بلندگوی امپریالیزم امریکا، ماموریت داشتند جنایات آن کشور را رنگ‌آمیزی کرده و بپوشانند. به بیان نوام چامسکی: «در جنگ‌های امریکا، رسانه‌ها نه‌تنها گزارشگر نیستند بلکه همدست جنایت اند. آنها واژه‌ها را تغییر می‌دهند؛ "اشغال" را "آزادی" می‌نامند و "کشتار غیرنظامیان" را "خسارت جانبی".» وظیفه دیگر آنها دامن زدن به جنگ و تبلیغات به نفع شرکت‌های اسلحه‌سازی بود. این رسانه‌های طراز اول با گرم نگه‌داشتن بازار جنگ، زمینه فروش سلاح‌های تولیدشده از سوی ابرشرکت‌های امپریالیستی و نیز غارت سرزمین‌های دیگر را مهیا می‌سازند. جان پلجر خبرنگار و پژوهشگر متعهد آسترالیایی ضمن گفتگو با پابلوناوارِته در مورد گفته بود:
«ایالات متحده یک "دولت جنگ‌طلب" است که پایدارترین و قدرتمندترین بخش اقتصاد آن به تولید اسلحه اختصاص داشته و تسلیحات، طیاره و مهمات به صدها کشور می‌فروشد. اگر به هر نمایشگاه تسلیحاتی سر بزنید، به وضوح مشخص است که این سلاح‌ها باید در جنگ‌ها مورد "آزمایش" قرار گرفته باشند.
بمب‌های خوشه‌ای که بر سر مردم عراق و افغانستان فرو می‌ریزند، پیشتر در ویتنام آزمایش شده بودند؛ ناپالمی که به‌گونه‌ای اصلاح شده که زیر پوست را بسوزاند، نخست در کوریا آزمایش شد. هر جنگ تازه، یک آزمایشگاه است.
بخش زیادی از رسانه‌ها و شرکت‌های تسلیحاتی به هم پیوند خورده‌اند؛ در مورد "ان.بی.سی"، این ارتباط کاملاً آشکار است. NBC یکی از بزرگ‌ترین سازمان‌های خبری و شرکت مادر آن جنرال الکتریک، یکی از غول‌های مولد اسلحه در جهان به شمار می‌رود. در پیام‌های خبری، بی‌بی‌سی نیز تفاوت چندانی ندارد.
مطالعه‌ای که توسط پوهنتون ولز، کاردیف در باره نقش بی‌بی‌سی در آستانه حمله به عراق انجام شد، نشان داد که پوشش خبری این شبکه عمدتاً در حمایت از دولت بوده است؛ دولتی که چنانچه امروز می‌دانیم و باید خبرنگاران در آن زمان می‌دانستند، مشغول دروغ‌گویی گسترده بود.»
در مطلب «رسانه‌ها، پرقدرت‌ترین اسلحه جنگی امریکا» نوشته بودیم:
«امریکا در کنار زرادخانه نظامی‌اش، از رسانه‌ها همچو سلاحی برای به بردگی کشانیدن ملت‌ها بیشترین سود را می‌برد. این کشور به هر جایی که قصد دست‌اندازی دارد، ابتدا با گسیل چینل‌های تبلیغاتی و استفاده از شعارهای دروغین "آزادی بیان"، "آزادی مطبوعات" و "دموکراسی"، زمینه ذهنی را برای تجاوز و اسارت ملت‌ها آماده می‌سازد و این را باصرفه‌ترین و سهل‌ترین راه رسیدن به اهداف شیطانی‌اش تشخیص داده است. آنان چندین دهه است به تجربه دریافته‌اند که یکی از موثرترین و همه‌گیرترین ابزار تحمیق و شستشوی مغزی مردم، سوءاستفاده از مطبوعات است. به همین منظور، سی.آی.ای در سال ١٩٥٠ "رادیو اروپای آزاد" را راه‌اندازی و تمویل نمود که تا امروز تحت عنوان "رادیو آزادی" در ده‌ها کشور و منجمله افغانستان نشرات و تبلیغات زهرآگین دارد.»
ایلان ماسک با پستی در شبکه ایکس، اطلاق «رسانه‌های آزاد» به مطبوعات تمویل‌شده یو.ایس.اید را به تمسخر گرفت.
و بر پایه همین سیاست بود که پس از اشغال افغانستان امریکا به ده‌ها رسانه چاپی، صوتی و تصویری میلیون‌ها دالر واریز کرد تا تبلیغات دروغین مطابق منافع آن دولت را نشر نمایند. در ضمن کارشناسان رسانه‌ای امریکا به تلویزیون‌هایی چون «طلوع»، «آریانا» و غیره شیوه‌های کنترول و انحراف افکارعامه را آموزش دادند. مایکل کلدرون (Michael Calderone) از زبان سخنگوی یو.ایس.اید (۳۰ جنوری ۲۰۱۳) گفت:
«با تشخیص نقش حیاتی‌ای که رسانه‌های آزاد و معلومات در یک جامعه آزاد و دموکراتیک ایفا می‌کند، یو.ایس.اید و وزارت خارجه امریکا ۱۶۶ میلیون دالر را برای رشد مطبوعات افغانستان تخصیص داد.»
دیدار مسوولان وزارت خارجه امریکا از تلویزیون «آمو»
یو.ایس.اید که در حقیقت دستگاه جاسوسی وزارت خارجه امریکا است در سال ۲۰۰۳ مبلغ ۲۲۸ میلیون دالر را جهت راه‌اندازی رادیوی «آرمان اف.ام» به سعد محسنی پرداخت و به تعقیب آن بالغ بر دو میلیون دالر را جهت آغاز کار تلویزیون طلوع صرف نمود. در کنار این یو.ایس.اید برای تاسیس «آژانس خبرگزاری پژواک»، تلویزیون «شمشاد» و چندین رسانه دیگر نیز دو میلیون دالر هزینه کرد.
یکی از وظایف رسانه‌های تمویل‌شده امریکا، تطهیر خونخوارترین مزدوران کاخ‌سفید است. در ۱۴ سپتامبر ۲۰۱۹، لطف‌الله نجفی‌زاده در «طلوع» یک برنامه فرمایشی با «قصاب کابل» برگزار کرد؛ تلاشی وقاحت‌انگیز برای شستن چهره یکی از جنایتکارترین و کریه‌ترین مهره‌های امپریالیزم. برنامه آن‌قدر حساب‌شده و چاپلوسانه طراحی شده بود که راکتیار در پایان با لبخند از نجفی‌زاده تشکر کرد که پرسش سختی از او نپرسید.
پس از روی‌کار آمدن دوباره طالبان، شمار زیادی از خبرنگاران باتجربه و مستعد به امریکا منتقل گردیدند و فوری برای شان آرگاه و بارگاه مجهز مهیا شد تا مأموریت تطهیر چهره خونین سران آن دولت را ادامه دهند. در همین راستا امریکا تلویزیون «آمو» را با حمایت «بنیاد ملی دموکراسی» و به مدیریت سمیع مهدی و لطف‌الله نجفی‌زاده –دو چهره جاسوس‌پیشه تربیت‌یافته امریکا– راه‌اندازی کرد. از همان ابتدا معلوم بود که «آمو» دستگاه دیگر تبلیغاتی و خرسازی امریکاست. بنیاد ملی برای دموکراسی که وظیفه اساسی آن متزلزل ساختن پایه‌های دولت‌های ضدامریکایی و حمایت از چاکران سی‌آی‌ای است، در سال ۱۹۸۳ به پیشنهاد رونالد ریگان، با هدف پنهان‌سازی فعالیت‌های خارجی آن تاسیس شد. آلن‌واینستاین یکی از بنیان‌گذاران این نهاد در سال ۱۹۹۱ اعتراف کرد که بخش بزرگی از فعالیت‌های NED عین اموری است که قبلا سیا انجام می‌داد. از همین رو برخی این بنیاد را «سازمان سیای دوم» می‌نامند.
«بنیاد ملی برای دموکراسی» که به نام «دستکش سفید سی‌آی‌ای» نیز شهرت دارد هر سال به رسانه‌ها و خبرنگاران مزدور و وابسته به دولت جنایتکار و خون‌ریز امریکا جوایز می‌دهد.
سایت «د اتلانتیک» (۱۸ اگست ۲۰۲۴) در مطلبی راجع به حمایت مالی تلویزیون «آمو» از سوی این بنیاد می‌نویسد:
«مدتی کوتاه پس از آن که در امریکای شمالی ساکن شدند، مهدی و نجفی‌زاده نزدیک به ۲ میلیون دالر سرمایه اولیه جذب کرده و همکاران و دوستان پیشین خود را به همکاری دعوت نمودند. یکی از بستگان دور مهدی فضای دفتری در ویرجینیا را فراهم کرد که اکنون به عنوان اتاق خبر آمو مورد استفاده قرار می‌گیرد. بنیاد ملی برای دموکراسی و سایر اهداکنندگان مصارف عملیاتی را تأمین می‌کنند.»
در مطلب «"بنیاد ملی برای دموکراسی"، روپوش فاشیزم امریکا» نیز در مورد تمویل چندین نهاد و رسانه در افغانستان نوشتیم:
«این نهاد، در افغانستان نیز چندین سازمان و موسسه و رسانه را تحت پوشش دارد که با دادن صدها هزار دالر به آنان، به نفع امریکا تبلیغ می‌کنند که از آن جمله می‌توان از "مجله فانوس"، "روزنامه هشت صبح"، "تلویزیون چکاد" در هرات، "کابل نشرستان"، "مرکز آموزشی عروج"، "رادیو مردم"، "رادیو شهر به شهر"، "مرکز مطالعات استراتیژیک برای افغان‌ها"، "سازمان حقوق بشر افغانستان"، "دیده‌بان افغانستان" وغیره نام برد. در سال ۲۰۰۵ «بنیاد ملی دموکراسی» سه تن به‌اصطلاح فعالان جامعه مدنی افغان هر یک محمد نصیب، سکینه یعقوبی و سرور حسینی را زیر نام "ترویج دموکراسی، اعمار صلح، دفاع از حقوق زنان..." با اعطای جوایز و مدال‌ها نوازش داد.»
ناتو که در طول بیست سال با بمب، تانک و طیاره هزاران افغان بی‌گناه را به نام «تروریست» قتل‌عام کرد، اکنون نجفی‌زاده با خنده و مستی در کنار این قاتلان ایستاده و به آن افتخار می‌کند.
و در سال ۲۰۲۳ این نهاد جایزه «دموکراسی ۲۰۲۳ برای ژورنالیزم» را در حالی به تلویزیون «آمو» و خبرنگارش نازیه هاشمیار اعطا نمود که کمتر از دو سال از ایجاد آن نمی‌گذشت. این جوایز شیوه‌ای بود که تلویزیون نوتاسیس مطرح گردیده بتواند بهتر منافع امریکا را بازتاب دهد.
چنان که در مقاله «تلویزیون طلوع، کاسه داغ‌تر از آش» نیز آمده است، تلویزیون «طلوع» به‌عنوان بازوی تبلیغاتی امریکا شناخته می‌شود و با حمایت مالی گسترده و هدایت کارشناسان رسانه‌ای امریکایی اداره می‌گردید. مأموریت اصلی این شبکه، ترویج منافع امریکا و جنگ‌سالاران وابسته به آن کشور است. در واقع این رسانه ابزاری برای فریب افکار عمومی و جهت‌دهی آن در راستای اهداف واشنگتن به شمار می‌رود. تلویزیون «آمو» نیز دقیقاً همین مسیر را دنبال می‌کند؛ با ارایه اخبار تحریف‌شده و نادرست، حقیقت را پنهان می‌سازد، اطلاعات گمراه‌کننده به خورد مردم می‌دهد، از چهره‌های رسوای مزدور امریکا شخصیت‌تراشی می‌کند، به سان تمامی رسانه‌ها افغانستان به تفرقه قومی و زبانی دامن می‌زند تا طبق منافع امریکا زمینه نفاق و تخاصم ملیتی در افغانستان مهیا گردد.
امریکا از یک سو با توپ، تانک و طیاره افغانستان، فلسطین، عراق، یمن، لبنان و سایر سرزمین‌ها را به خاک و خون می‌کشد و از سوی دیگر با تأمین مالی و تجهیز رسانه‌های مزدور، تبلیغات مسموم‌کننده و دروغین را در ذهن مردم تزریق می‌کند تا چهره جنگ‌افروز و منفورش را پنهان نماید. سعد محسنی، سمیع مهدی، لطف‌الله نجفی‌زاده و لشکر رسانه‌ای کاخ‌سفید که مسئولیت سفیدنمایی جنایات امریکا را بر عهده دارند، همانند کرزی، غنی، عبدالله، خلیلزاد، هبت‌الله، حقانی... در ویرانی و بدبختی افغانستان سهم برابر دارند.
لطف‌الله نجفی‌زاده، این عروسک نازدانه سی‌آی‌ای در کنار چند مزدور خودفروخته‌ی دیگر در دومین شوی دوحه حاضر شد تا بعد از تحویل رسمی قدرت به طالبان، اینبار نقش نوکر فعال را در کارزار شستن خون از دستان این جنایتکاران بازی کند و برای مشروعیت‌بخشی به رژیم ترور و وحشت سهم ادا کند.
