پیام سازمان «چیزدا» به «حزب همبستگی افغانستان»
- رده: مقالات
- نویسنده: چیزدا
- منتشر شده در شنبه، 26 حوت 1396
پیام سازمان «چیزدا» به «حزب همبستگی افغانستان»
سازمان «چیزدا» در ایتالیا متشکل از زنانیست که اغلب عمر مبارزاتی شان را وقف دادخواهی برای اعاده حقوق انسانهای دربند و ستمدیده جهان نظیر فلسطین، الجزایر و کوردستان کردهاند. آنان از سال ۱۹۹۹ توجه جهانیان بخصوص مردم ایتالیا را بر ستم و قساوت علیه زن افغان جلب نمودند. زمانی که سایه شوم طالبان بر کشور مستولی و میدان ورزشی به کشتارگاه زرمینه مبدل شده بود، آنان تصمیم گرفتند تا سازمانی را ایجاد کنند که از فریاد آزادیخواهی و دموکراسیطلبی در افغانستان حمایت نمایند. در دو دهه گذشته سازمان «چیزدا» با تلاش خستگیناپذیر و حتا قبول خطر به حمایت از زنان زجردیده و نیروهای پیشرو افغانستان ادامه داده است.
به بهانه روزجهانی زن، چند تن از نمایندگان این سازمان مهمان «حزب همبستگی افغانستان» بودند تا با فعالیت، مشکلات و موانعی که حزب با آن درگیر است آشنا شده راه های همکاری دوجانبه را جستجو نمایند. پیام این سازمان به زنان افغانستان در محفل بزرگی که حزب همبستگی به مناسبت روز جهانی زن در کابل برگزار کرده بود خوانده شد که ویدیو و ترجمه فارسی آنرا انتشار میدهیم.
متن پیام:
برای ما زنان ایتالیایی، امروز فرصت بودن در افغانستان چنین مفهوم است که به فکر داستانی هستیم و آن هم داستان افغانستان و داستانهای دیگری که ظاهرا دور به نظر میرسند ولی خیلی نزدیکیم. این بدان معناست که مردم افغانستان و نیروهای انقلابیاش را فراموش نکنیم. با حضور مان در کابل بهمناسبت ۸ مارچ، روز جهانی زن و تماشا بهسوی چشمان رفقای زن، میخواهیم عمق احساسات سیاسی و انسانی خویش را ابراز داریم.
در میان تمام زنان جهان، ما از زنان افغان جهت برابری و رهایی حمایت میکنیم، عناوینی که به ظاهر در افغانستان و کشور اروپاییای بهمثل ایتالیا ناممکن به نظر میرسند. در کشور ما، رهایی زنان همیشه مورد تهاجم قرار گرفتهاست. در ۲۰۱۷ در ایتالیا، در هر دو روز یک زن به قتل رسیده و ۷ میلیون زن در این سال یکبار مورد خشونت قرار گرفتهاند. حتا کودکان در امان نبودهاند: در ۲۰۱۶، بیشتر از ۵ هزار طفل قربانی نوعی از خشونت یا بدرفتاری بودهاند.
این مهم است که باید هرکدام ما وضعیت شخصی خود را درک کرده و برای زندگی باوقار مبارزه کند تا مثالی برای متباقی زنان گردیده و زنجیره نمونههای مثبت را ایجاد کنند. ما در مقابل خویش، نمونه زنان مبارز کوردستان را داریم که همهروزه برضد دشمن بهمراتب قویتر از خود و با هدف مشخص یعنی آزادی در پیکار اند. آنان برای تعیین سرنوشت خویش، برای احترام به رسوم خویش و حقوق زن و مرد این سرزمین میرزمند.
کشورهای اروپایی و ایتالیا بخشی از آن، همیشه با سیاستهای غیرقانونی شان، زندگی باوقار در کشورهای دیگر را سختتر میسازند و افغانستان بیشتر از همه از گزینه بهشدت رنج میبرد. اولین آن خروج اجباری ۸۰ هزار پناهجوی افغان است که تا اکتوبر ۲۰۱۷، ۹۵۰۰ تن شان اخراج شدند. در جریان پرواز بهسوی کابل با بعضی از این اخراجشدگان بهطور مستقیم برخوردیم، انسانهایی که خانواده خویش را از دست داده و در خطر بهسر میبرند ولی امروز بنابر خواست غیرعادلانه دولتهای اروپایی وادار به برگشت شدهاند. دوم آن، حمایت ایتالیا از اشغال افغانستان توسط امریکاست که مصارف روزانه حضور نیروهای نظامی این کشور در افغانستان به ۱،۳ میلیون یورو میرسد و در ۱۶ سال اشغال بهطور مجموعی ۸ میلیارد میشود.
از ۷ اکتوبر ۲۰۰۱ بدینسو، امریکا، افغانستان را اشغال کرده و بهطور روزانه به دلایل دروغین خود ادامه میدهد. اشغال کشوری که تا به هنوز ادامه داشته و مردمانش بنابر حضور طالبان، جنگسالاران، داعش و دولت پوشالی غنی در ناامنی بهسر میبرند. نیاز به پاسخها، پیشنهادها و عمل است. عمل حزب همبستگی مبتنی بر حقوق بشر، برابری زنان و مردان، کشور متحد بدون تبعیض ملیتی و مذهبی میباشد. از همین جهت، از حزب همبستگی در مبارزهاش پشتیبانی میکردیم، میکنیم و خواهیم کرد.