بدون شرکت فعال زنان، هیچ مبارزه آزادیخواهانه به پیروزی نمی‌رسد!
- رده: دیدگاه حزب
- نویسنده: سیلی غفار
- منتشر شده در پنج شنبه، 20 حوت 1394
مادران رنجدیده، خواهران گرامی، هموطنان ارجمند،
هشتم مارچ روز همبستگی سراسری زنان به خاطر شکستن زنجیرهای ستم جنسیتی و طبقاتی است.
هشتم مارچ روز تجلیل و تعهد به خون ناهید‌ها، میناها، روزا لوگزامبورگ‌ها، لیلا قاسم‌ها، شیرین‌علم هولی‌ها، وجیهه‌ها، زویاها، مرضیه اسکویی‌ها، سکینه جانسزها و بی‌شمار زنان مبارز دیگر جهان است که با مقاومت و پیکار حماسی و نثار خون شان ثابت نمودند که زنان می‌توانند همگام با مردان در راه جامعه عاری از ستم و بی‌عدالتی برزمند و جز این راهی برای رهیدن از اسارت و تیره‌روزی وجود ندارد.
گرامیداشت از روز جهانی زن نه با تجلیل‌های تشریفاتی و سرکاری در سالن‌های مفشن، نه با رد و بدل کردن تحفه و عرض تبریک‌ها و نه با نوحه‌سرایی و نالیدن از اوضاع، بلکه فقط و فقط با متشکل شدن و استوار ایستادن در برابر تمامی دشمنان داخلی و خارجی می‌تواند معنی یابد.
کشوری که از استقلال و آزادی محروم و پایمال ترکتازی اشغالگران و نوکران پلید شان باشد، حقوق زن و در مجموع حقوق بشر نمی‌تواند جایگاهی در یکچنین جامعه‌ای داشته باشد. سخن‌پرانی در مورد موجودیت دموکراسی، عدالت و حقوق زن در کشوری که مردم بر سرنوشت خود حاکم نبوده غلامان بیگانگان بر آن حکمروایی می‌کند، عوام‌فریبی‌ای بیش نیست. بنأ ما هم نمی‌توانیم مثل مقامات و شخصیت‌ها و نهادهای خودفروخته و دالربگیر متجاوزان، این روز را فقط به‌صورت تشریفاتی به زنان دربند وطن خود تبریک بگوییم. وقتی اکثریت مطلق زنان ما در روز سیاه نشسته و وحشتناک‌ترین جنایات و پلیدی‌ها در برابر شان هر لحظه صورت می‌گیرد، این روز را فقط با تجدید پیمان برای تشدید مبارزه بخاطر کسب حقوق زنان و افشا و طرد عاملان آن باید برگزار نمود و بس.
زنان افغانستان طی سالیان متمادی اولین و آسانترین قربانیان ددمنشی‌های باندهای آدمکش بنیادگرای تنظیمی و طالبی بوده اند، اما با اشغال افغانستان توسط امریکا و متحدانش ۱۵ سال است که از وضعیت اسفناک و دردآور زنان افغانستان بصورت شرم‌آور و خاینانه سود تبلیغاتی و سیاسی برده می‌شود. بلندگوهای غرب کوشش نمودند که با پخش دروغ‌های شاخدار جنگ غارتگرانه شان را منحیث «جنگ آزادیبخش برای رهایی زنان» وانمود سازند. با آنکه در شعارها نام زن در صدر فهرست امریکا، دولت مزدورش و اکثر نهادهای به اصطلاح حقوق بشری قرار دارد، اما عملا هیچ گامی در جهت رفع فشارهای استخوانسوز بر زنان برداشته نشده و برعکس با گذشت هر روز میزان خشونت در برابر زنان ما افزایش بیسابقه می‌یابد و جو معافیت تمام برای زن‌ستیزان وحشی حکمفرماست. اگر تا دیرور فقط بنیادگرایان مذهبی و طالبان جلادپیشه جان خواهرکان ما را می‌گرفتند امروز در پهلوی آن بربرمنشان هارتر و خونخوارتر بنام داعش بالای مردم ستمکش ما مخصوصا زنان دهشت روا می‌دارد.
این روزها دولت فاسد ع و غ با هلهله و شور از بهترشدن روابط با پاکستان و نزدیک‌شدن صلح با طالبان این گروه قرون وسطایی و زن ستیز در حالی سخن می‌گویند که هنوز هم زنان ما به شکل وحشیانه توسط این نوکران پاکستان هرلحظه سنگسار و تیرباران و گلو بریده می‌شوند. مردم باید بدانند که این «پروسه صلح» هرگز پیامد مثبت و امیدبخش برای ملت ما مخصوصا زنان در قبال نخواهد داشت، جنگ و خونریزی کماکان ادامه خواهد یافت چون تمام این نمایشات مسخره فقط برای حفظ منافع امریکا و غرب در کشور ماست نه اینکه سودی برای ملت ما در آن مضمر باشد.
حکومت وحشت ملی و باداران غربی شان در حالی از دستاوردها و بهبود وضعیت زنان حرف می‌زنند که غم‌انگیزترین تراژیدی خشونت، ستم، بی‌رحمی، خودسوزی، سنگسار، تیزاب‌پاشی و کشتار علیه زنان ما جاریست. داستان‌های هولناک فرخنده‌ها، رخشانه‌ها، قدسیه‌ها، آمنه‌ها، صائمه‌ها، ریزه‌گل‌ها و هزاران زن مظلوم دیگر که با قساوت بی‌مانندی توسط ستمگران مافیاگر تنظیمی و طالبی و داعشی و شرایط خشونت‌بار مردسالار حاکم ناشی از آن زجرکش می‌شوند و قتل‌عام زنان و کودکان بوسیله اشغالگران امریکایی و ناتو هروجدان خفته‌ای را تکان می‌دهد. «حقوق زن» در کشور نگونبخت ما مثل مکاتب خیالی، معلمان خیالی، عساکر خیالی و هزاران چیز خیالی دیگر، فقط در سطح حرف و شعار وجود داشته است.
هموطنان عزیز،
رسم امریکا و تمامی کشورهای مداخله‌گر است که بالای تاریک اندیش‌ترین، ضدملی ترین و فاسدترین نیروهای سیاسی افغانستان سرمایه‌گذاری کرده از آنچه هراس دارند، ظهور یک نیروی مردمی، مترقی و ضدبیگانه است چون نمی‌توانند یکچنین نیروها را با دالر و زور به مزدور خود مبدل کرده در عملی ساختن سیاست های استعماری شان مورد استفاده قرار دهند. از همینرو عرصه برای اینچنین نیروها همیشه تنگتر شده با محدودیت‌ها و فشار و سرکوب مواجه می‌شوند.
۷ مارچ ۲۰۱۶: سخنرانی سیلی غفار سخنگوی «حزب همبستگی افغانستان» در محفل تجلیل از روز جهانی زن
«حزب همبستگی افغانستان» همیشه با اینچنین قیدوبند ها مواجه بوده است و باآنکه با وسایل مسالمت‌آمیز به مبارزه‌اش ادامه می‌دهد، اما به مشکل برایش اجازه راهپیمایی و فعالیت داده می‌شود، اعضایش فقط به خاطر پخش اعلامیه با دستگیری و شکنجه و توهین امنیت ملی مواجه می‌شوند و بر رسانه‌ها فشار وارد می‌گردد که از پوشش خبری اکسیون‌های بیسابقه‌اش حذر کنند. این امر خود گواه آنست که باوجود سروصداهای گوشخراش درباره تحقق دموکراسی و آزادی در کشور، این آزادی و دموکراسی تنها برای نهادهای فروخته‌شده وابسته به قدرت‌های بیرونی و مافیای حاکم وجود دارد اما نه برای تشکل‌ّها و شخصیت‌هایی که حاضر به پذیرش ذلت وابستگی و غلامی نباشند.
خواهران،
تا وقتی زنان وطن ما به آگاهی نرسند و خود به خاطر احقاق حقوق شان متحد نشده و مبارزه نکنند، فاجعه حقوق زن در کشور ادامه خواهد داشت. باید زنان ما به نیروی خود واقف گردند و بدانند که زنان همپای مردان می‌توانند و باید در رهیدن از زنجیر ستم و نابرابری‌ها به میدان مبارزه برآمده و نقش شانرا بازی کنند. آنان باید به این آگاهی دست یابند که وقتی تمام ملت ما در زنجیرهای جهل و جنایت و اشغال فشرده می‌شوند، شعار حقوق زن از جانب حکام مستبد شعار دروغین و خاینانه‌ای بیش نیست. تاریخ مبارزات مردمی جهان بارها ثابت کرده است که بدون اشتراک فعال زنان هیچ مبارزه آزادیخواهانه به پیروزی نخواهد رسید به همین دلیل هر دولت و نیروی مرتجع و ضدمردمی می‌کوشد نیم بدنه جامعه را از شرکت فعال در حیات سیاسی کشور برکنار نگهدارد تا کار به زنجیر کشیدن نیم دیگر جامعه سهلتر گردد.
در برابر این وحشیان و غلامان بیگانه‌پرست ضدملی ناله و شکوه کاری را پیش نخواهد برد. بر ماست تا با همبستگی و بسیج سراسری در پرتو وحدت زحمتکشان تمامی اقوام و ملیت‌های ساکن کشور، متحدانه برخاسته به رسم خلق قهرمان کوردستان، جواب دندان‌شکنی بر پوزه دشمنان رنگارنگ این خطه وارد نماییم تا از ماتم و درد و بندگی رهایی یابیم.
«حزب همبستگی افغانستان» به مناسبت هشتم مارچ به تمامی زنان سرفراز جهان که دوشادوش مردان در سنگر مبارزه به‌خاطر آزادی و رهایی می‌رزمند درود فرستاده با فروتنی از ایستادگی آنان می‌آموزد. ما در ضمن یکبار دیگر به تمامی نهادهای مردم‌گرا و شخصیت‌های ملی ندا سر می‌دهیم که وطن اسیر ما در شرایط دشوار کنونی نیاز به جانفشانی، شهامت و ایستادگی فرزندان اصیل و شرافتمندش دارد. باید عرصه را برای خاینان ملی و چاکران امریکا، ایران و پاکستان که سرزمین ما را به ورطه‌ی نابودی کشانیده‌اند، تنگ نمود و بدینسان دین تاریخی خویش را ادا نمود.
«حزب همبستگی افغانستان» در پیشگاه مردم افغانستان و خون معصوم فرخنده‌ها، تبسم‌ها، رخشانه‌ها، صالحه‌ها، صنوبر‌ها، شکیلاها، لطیفه‌ها، شیرین‌گل‌ها و صدها قربانی دیگر وحشت علیه زن سوگند وفاداری یاد کرده با قبول هرگونه قربانی‌ها برای یک افغانستان مستقل، آزاد، دموکراتیک و سربلند با متشکل کردن فقیرترین اقشار جامعه بدور از گرایشات خاینانه ملیتی، قومی، زبانی، سمتی، مذهبی و نژادی مبارزه خواهد کرد و دام و دالر اشغالگران خارجی و خاینان داخلی هرگز نخواهد توانست آنرا از پیکارش باز دارد.
متن بالا سخنرانی سیلی غفار سخنگوی «حزب همبستگی افغانستان» است که آن را در محفل تجلیل از روز جهانی زن به تاریخ ۷ مارچ ۲۰۱۶ ایراد نمود.
