با حضور امریکا، ناتو و دست‌نشاندگانش، صلح و بهروزی سرابی بیش نیست!
- رده: اعلامیه‌ها
- نویسنده: حزب همبستگی افغانستان
- منتشر شده در پنج شنبه، 13 میزان 1396
هفتم اکتوبر یادآور روز شومی است که مردم ما را عمیقتر در گودال وابستگی و دهشت و جنایت و تیره‌روزی فرو برد. درست شانزده سال پیش دولت اشغالگر امریکا و ناتو بم‌ّهای شان را زیر نام «صدور دموکراسی» و «آزادی زنان» بر ملت دردمندی ریختند که از سه دهه تحت حاکمیت جنایت‌پیشه‌ترین دولت‌ها از نوع خلقی و پرچمی، تنظیم‌های هفت‌گانه پشاوری و هشت‌گانه تهرانی و طالبان ددمنش با حمایت کامل باداران شرقی و غربی و منطقوی شان، همه‌روزه زجرکش می‌شدند. اما با اشغال میهن ما، مصایب و آلام مردم افغانستان فزونی یافتند: قریه‌های ما هرروز هدف حملات هوایی نیروهای خونریز امریکا و ناتو قرار می‌گیرند که بیشتر قربانیان را زنان و کودکان می‌سازند؛ روستانشینان در میان سنگ طالب و داعش و اربکی خرد می‌شوند؛ شهریان در انتحار و انفجار خوکان طالبی و داعشی تکه تکه می‌شوند؛ موش‌های جنگسالار را به گرگ‌های هار بدل کرده بر سرنوشت ما حاکم ساخت و در تازه‌ترین مورد «قصاب کابل» نیز با ناز و کرشمه پذیرایی شده در کنار دیگر جانیان نصب گردید؛ تفرقه مذهبی به‌طور سازمان‌یافته دامن زده می‌شود که نخستین قربانیان آن هموطنان بیگناه ما اند؛ سرزمین ما به میدان جنگ و رقابت‌های قدرت‌های منطقوی و جهانی مبدل شده هرآن خطرات مدهشی تهدیدش می‌کند؛ دستان خونین رژیم‌های پلید ایران و پاکستان تا آخرین حد در وطن ما باز گذاشته شده خاک ما به جاسوس‌خانه نهادهای استخباراتی آنان بدل گشته است، تولید و قاچاق موادمخدر تعیین‌کننده اقتصاد این کشور می‌باشد و سه میلیون معتاد هم پیامد آن؛ زنان نگونبخت ما همچنان در دوزخ سوزان کباب می‌شوند؛ فساد و گندیدگی و خیانت در تار و پود رژیم مزدور آنچنان تنیده که رهیدن از آن به چندین دهه کار طاقت‌فرسا نیاز دارد و هزاران مصیبت و فجایع دیگر.
در ۳۰ اسد ۱۳۹۶ (۲۱ اگست ۲۰۱۷)، دولت امریکا به‌اصطلاح «استراتیژی جدید» را در قبال افغانستان اعلام نمود که یکبار دیگر خون در رگان چاکران افغانش دماند. چاکرانی که در جریان کارزارهای انتخاباتی ریاست‌جمهوری امریکا از ترامپ گله‌مند بودند که چرا ارجمندی‌های افغانش را فراموش نموده و مبادا دست نوازش از سر شان برداشته شده و یک‌شبه یتیم گردند، ازهمینرو بود که اشرف غنی برای کارزار انتخاباتی هیلری کلنتن به‌طور ماهانه پول می‌فرستاد. اما در همان زمان، «حزب همبستگی افغانستان» خاطرنشان ساخت که با آمدن کلنتن یا ترامپ، درد و مرارت‌های مردم ما کاهش نیافته و سیاست‌های جنایتکارانه امریکا وحشیانه‌تر ادامه خواهد یافت. با اعلام این استراتیژی، یک مشت جارچیان نظام و جیره‌خواران سفارت امریکا که همه لقب کذایی «کارشناس» و «تحلیلگر سیاسی» را پیشوند نام شان ساخته اند و در راس آنان، چتلی‌پاک ارگ –شاه‌حسین مرتضوی– بی‌شرمانه و مست به صاحبان شان دم تکان داده فریاد زدند که این استراتیژی «شانس طلایی» برای افغانستان و کلید حل مسایل ماست. اینان آنقدر بی‌ننگ اند که خون قربانیان تازه‌ترین حملات هوایی اربابان امریکایی شان در هرات، لوگر، قره‌باغ و... و فریادهای دردناک بازماندگان آنان نیز وجدان‌های آلوده شان را تکان نمی‌دهد.
همه و حتا آنانی که از گذشته حلقه بردگی پاکستان را در گردن دارند، شادی‌مرگک از آن اند که گویا پاکستان به خاطر حمایتش از تروریستان، مورد سرزنش کاخ‌سفید قرار می‌گیرد. لیکن کودکان ما نیز دیگر می‌دانند که از چهار دهه بدینسو پاکستان با حمایت مالی و تسلیحاتی امریکا به کارخانه تولید تروریست‌های بنیادگرا و پناه‌گاه امن گروه‌های وحشی نوع تنظیمی، طالبان، شبکه‌حقانی و غیره بدل گشت. فقط دو سال قبل بود که پنتاگون تجهیزات نظامی استفاده شده در افغانستان به ارزش هفت میلیارد دالر را به ارتش تروریست‌پرور پاکستان سپرد و در ضمن سلاح‌های پیشرفته با قیمت مجموعی یک میلیارد دالر در اختیار آن کشور قرار داد. پاکستان از نیم قرن گذشته از بزرگترین دریافت‌کنندگان کمک‌های مالی امریکا بوده است و از ۲۰۰۱ به بعد گفته می‌شود که حداقل ۲۱میلیارد دالر بصورت نقد به آن کشور واریز شده است. امروز امریکا به‌خاطری پاکستان را تا حدی گوشمالی می‌دهد تا از نزدیکی بیش از حد با چین و روسیه ابا ورزد، اما هرگز این همکار و شریک مطمئنش را که با صدق دل برایش «تروریست خوب» تربیت می‌کند، رها کردنی نخواهد بود.
امسال «حزب همبستگی افغانستان» در ابتکار مشترک با چند سازمان ضدجنگ از امریکا، ایتالیا و فلیپین، حرکتی را تحت عنوان «اقدام جهانی علیه پایگاه‌های نظامی» آغاز نمودند که همه‌ساله جوامع مختلف در طول هفته اول یا دوم ماه اکتوبر، حرکات همبستگی و گردهمایی‌هایی را سازمان خواهند داد. حزب همبستگی معتقد است که تروریزم و قدرت‌های جنگ‌افروز در راس آن ایالات متحده امریکا، جهان را با تهدید جدی مواجه ساخته اند اما اینان در برابر افکار عامه جهان محکوم اند و نیاز است که یک همبستگی جهانی سازمان‌های مترقی و ضدجنگ علیه آن شکل گیرد.
«حزب همبستگی افغانستان» ضمن دعوت از نهادهای داخلی و خارجی پیشرو و غیروابسته به دول امپریالیستی و مرتجع جهت پیوستن به این اتحاد بین‌المللی، یکبار دیگر به مردم افغانستان ندا سر می‌دهد که هیچ نیروی بیگانه و مرتجع و دست‌نشاندگانش پیام‌آور صلح و بهروزی شده نمی‌توانند مگر اینکه ما خود یک مشت شده با مبارزه و جانفشانی این ارزش‌ها را کسب کنیم. بیایید با آگاهی و بسیج سرتاسری مبدل به نیروی شکست‌ناپذیری برضد نیروهای دست‌نشانده بنیادگرا و غیربنیادگرا داخلی و حامیان اشغالگر شان گردیم!
حزب همبستگی افغانستان
۱۵ میزان ۱۳۹۶ - ۷ اکتوبر ۲۰۱۷
