رسانه های بریتانیا تجمل پسندی کرزی و تیمش در لندن را به تمسخر می‌گیرند
- رده: گزارش‌ها
- نویسنده: احمد میلاد
- منتشر شده در شنبه، 21 دلو 1391
کرزی با تیم چهل نفره‌اش در این جا که قیمتی ترین هوتل در جهان است بسر بردند.
کرزی با تیم چهل نفره به خاطر گفتگوی کم‌ارزش سه جانبه با انگلستان و پاکستان به لندن رفته بود. اما دیروز مطبوعات انگلستان او را به خاطر مصارف هنگفت این سفر و پاییدن در لوکس ترین هوتل لندن مورد تمسخر قرار دادند.
«دیلی میل» (٨ فبروری ٢٠١٣) نوشت:
«کشور جنگزده او یکی از فقیرترین های دنیاست. ولی رئیس جمهور افغانستان حامد کرزی با درخواستش از تکس دهندگان بریتانیایی که او و چهل تن از همراهانش را در جریان اقامتش در لندن در کلرج جا دهند، نشان داد که او برای اشیای تجملی اشتها دارد.»
کلرج، هوتل دوصدساله لندن است که به خاطر تجمل و قیمتی بودنش در دنیا شهرت دارد و آنرا معادل قصر باشکوه باکینگهام، محل بودوباش ملکه آنکشور قرار می‌دهند. این هوتل محل عیاشی شیخ های عرب، ابرستاره های سینمایی، رهبران کشورهای ثروتمند و خرپول های جهان است که حضور یک شب در آن تا هفت هزار پوند (معادل بیش از پنج و نیم لک افغانی) مصرف دارد. حتی ارزانترین اتاق این هوتل شبانه یکهزار پوند کرایه دارد.
«دیلی میل» در ادامه می‌نویسد:
«وزارت خارجه انگلستان موافقت نمود که مصارف شخص کرزی و ده تن از همراهانش را بپردازد، اما دولت افغانستان که سالانه ١٧٥ میلیون پوند از پول تکس دهندگان بریتانیا را بصورت کمک بدست می‌آورد، بخش باقی مانده مصارف را پرداخت نمود.»
روزنامه «گاردین» (٨ فبروری ٢٠١٣) که مقاله‌ای درین ارتباط انتشار داده است می‌نویسد که قیمت یک چای عادی با چند کلچه درین هوتل چهل پوند قیمت دارد و کرزی و تیمش در حالی به این هوتل قیمتی می‌روند که یکروز قبل از سفرش حکمی صادر نموده بود که باید نهادهای دولتی از هزینه های اضافی بکاهند.
کرزی به تاریخ ١٤ دلو ١٣٩١ حکمی را «در مورد رعایت صرفه جویی و جلوگیری از مصارف غیر ضروری» صادر نمود که در آن گفته شده است:
«تمامی وزارت ها و ادارات دولتی مکلف اند در مصارف قرطاسیه، روغنیات، ترمیمات و سایر مصارف یومیه ادارات مربوط اصل صرفه جویی را ملاک عمل قرار داده از هر گونه مصارف غیر ضروری، اجرای سفر خرچها در سفر های خارجی خارج از نورم معینه، سفر های غیر ضروری خاصتاً آنعده سفر های که مصارف آن بدوش دولت افغانستان باشد و سایر عواملی که مصارف بودجوی اضافی را در قبال داشته جداً اجتناب نموده و مصارف ادارات دولتی را به حد اقل کاهش دهند.»
مقایسه این حکم کرزی به عمل خودش، باعث غلیان خشم هر افغان دارای اندکترین حس انسانی می‌شود.
در کشوری که میلیونها تن در آن گرسنه می‌خوابند، بودجه‌اش از کمک های خیراتی اعاده می‌گردد و هرطرفش رنج و فقر و بینوایی داد می‌زند، بر اینگونه لوکس پسندی و مصارف گزاف مقامات جز خیانت ملی نامی نمی‌توان گذاشت. ننگ این رسوایی تازه کرزی و باندش به روی او و تمامی «مقامات» نامحترمی می‌نشیند که درین سفر او را همراهی می‌کردند.
