محفل یادبود از زنده‌یادان داکتر هادی محمودی و فاروق حقبین

محفل یادبود از زنده‌یادان داکتر هادی محمودی و فاروق حقبین

۲۵ ثور ۱۳۹۷ – ۱۵ می ۲۰۱۸: حزب همبستگی افغانستان درگذشت زنده‌یادان داکتر هادی محمودی و فاروق حقبین دو تن از پیشکسوتان جنبش دموکراتیک نوین را طی محفلی در کابل گرامی داشت. در این برنامه حدود دوصد تن، عمدتا جوانان شرکت ورزیده بودند.

ابتدا برای ادای احترام به دو جانباخته و سایر شهدای جنبش مترقی افغانستان همگان به پا ایستاده یک دقیقه سکوت کردند. بعدا کارنامه فشرده زندگی داکتر هادی محمودی توسط یکی از جوانان دختر خوانده شد. در بخشی آن آمده بود:

«داکتر هادی محمودی در میان پیروان خود رهبر محبوب و در جامعه چپ افغانستان شخصیت مورد احترامی بود که هیچگاه از در سازش با ارتجاع و تجاوزگران و ایادی آنها وارد نشد و سرسختانه به اعتقادات انقلابی خود پابند باقی ماند.»

صمد بهرنگی

در ادامه زندگینامه فاروق حقبین با بندی از سروده خودش «اگر لشکر خلق خيزد به پا / نه خسرو بماند نه اورنگ و گاه» آغاز گردید:

«فاروق حقبین سال‌های بس سختی را سپری کرد اما برای پیشبرد مبارزه تلاش نمود. وی در سال ۱۳۵۸ توسط رژیم دست‌نشانده دستگیر و به شکنجه‌گران هیتلری سپرده شد، تا اینکه جنایتکاران مزدور به جرم آزادیخواهی برایش 7 سال زندان تراشیدند.»

شازیه به نمایندگی از «حزب همبستگی افغانستان» طی سخنرانی پرشوری دیدگاه حزب را در مورد هر دو شخصیت ملی بیان نمود:

«داکتر هادی محمودی و فاروق حقبین یک عمر مبارزه کردند؛ آنان سالیان طولانی پرچمدار جریان پرافتخار شعله جاوید بودند؛ شکنجه و زندان نتوانست آنان را بشکند؛ با این که در آخر عمر با آن استحکام ایدئولوژیک که پیروان جوان و نسل‌های بعدی جنبش پیشرو افغانستان از آنان انتظار داشتند در مبارزه استقلال‌طلبانه، ضدامپریالیزم امریکا و سگان اخوانی فعال نبودند، اما این به هیچ صورت گذشته درخشان آنان را نفی نمی‌کند. خوب البته باید بگوییم که انتقاد کردن آسان است، مخصوصا انتقاد کردن از دوستانی که حالا در بین ما نیستند آسانتر است، لیکن ما فقط زمانی اجازه داریم دیگران را انتقاد کنیم که هدف اصلی ما درس گرفتن از اشتباهات و کمبودها باشد و خود ما کسانی باشیم تا واپسین نفس، قلم و زبان خود را بخاطر انقلاب و رهایی مردم دربند خود، افشای ماهیت خون‌آشام امپریالیزم امریکا و چهره فاسد دولت غنی و عبدالله بچرخانیم. در غیر آن انتقاد کردن ما بی‌اساس خواهد بود.»

سپس او مخصوصا جوانان را مورد خطاب قرار داده گفت:

«دوستان گرامی، در شرایط فعلی که امپریالیزم امریکا از هر جهت و منفذی بر ما هجوم آورده و تلاش دارد تا ذهن و فکر همه مخصوصا جوانان و روشنفکران را از میسر مبارزه منحرف سازد، ایستادن استوار و تا پای جان در میدان نبرد امر مشکل بوده و اراده قوی می‌طلبد، لیکن فقط با سرمشق قرار دادن زندگی مبارزان می‌شود در سخت‌ترین شرایط استوار ماند و به هیچ بهایی سست نشویم و سنگر مردم خود را رها نکنیم.»

محفل یادبود از زنده‌یادان داکتر هادی محمودی و فاروق حقبین
ابراهیم اکبری

در محفل از انجنیر وحیدالرحمان کوچی مشهور به استاد اکبری هنرمند کنده‌کار، خطاط و رسام و سینماگر نیز گرامی‌داشت به عمل آمد که متاسفانه اخیرا در اثر بیماری درگذشته است. ابراهیم اکبری به گوشه‌هایی از زندگی این معلم بزرگ که با فقر و تنگدستی زیست ولی به دربار جنایتکاران سر خم نکرد اشاراتی داشت.

استاد قانع خاطراتش را از دو شخصیت به صورت فشرده بیان نموده، گفت:

«جوانان بیدار از فداکاری و خودگذری رهبران جنبش باید آموخت و در برابر هیولای تجاوز و بنیادگرایان باید رزمید، جز مبارزه راه دیگری نیست و سوگند می‌خورم که همبستگی هم مکتب مبارزه و آموزش است و هم عزت و اتحاد شما.»

محفل یادبود از زنده‌یادان داکتر هادی محمودی و فاروق حقبین
پیکان حقبین

پیکان حقبین چند خاطره‌ای از پدرش را به سمع حاضران رسانید و بر ادامه راهش پافشاری نموده افزود:

«بی‌نهایت خوشحالم که امروز در جمع دوستان همبستگی از پدرم گرامی‌داشت به عمل می‌آید. او انسان بی‌آلایش بود که شاگردان بسیاری را به جنبش انقلابی تقدیم جامعه ما کرد.»

کریم رمزی از رفقای زندان‌دیده و همقطاران این مبارزان شعری را که به یاد یاران جان‌باخته سروده بود، دکلمه نمود.

و در قسمت پایانی گفته شد:

محفل یادبود از زنده‌یادان داکتر هادی محمودی و فاروق حقبین

«ما به مثابه حزبی که در برابر تمامی دشمنان قسم‌خورده در سنگر دفاع از حریم افغانستان ایستاده‌ایم هرگز اجازه نمی‌دهیم تا ددمنشان مزدور و بنیادگرایان وطنفروش بر حرمت یاران جانباخته و سایر رهروان صدیق جنبش دموکراتیک نوین بتازند و آنان را به تمسخر گیرند. ما اگر ضعف یاران را یک یک می‌شماریم فقط برای درس‌گیری ادامه‌دهندگان است و اوج اعتمادی که به آنان داشته‌ایم. مهم‌تر از آن ما از شجاعت، خودگذری و خصال انقلابی آنان آموخته و متعهدیم تا از آرمان‌های مقدس شان تا پای جان دفاع نماییم. این نهایت احترام است و این است بزرگترین ارج‌گذاری به اندیشه و خون جانباختگان.»

محفل با آهنگ «خورشید من کجایی» از استاد ساربان پایان یافت.

مقالات برگزیده

مقالات رسیده

هنر و ادبیات

از صفحات تاریخ ما

تعداد مهمانان حاضر: 186 نفر