فرشته حضرتی شورای‌نظاری، قاچاقچی انسان در سویدن
- رده: مقالات
- نویسنده: احمر
- منتشر شده در دوشنبه، 19 سنبله 1397
فرشته حضرتی، چهره منفوری‌است که عمدتا در سویدن زندگی می‌کند و در آنجا نهاد به‌اصطلاح خیریه‌ای موسوم به «بنیاد سویدن برای افغانستان» و رادیویی به نام «پیام زن» را به پیش می‌برد. این زن که همسر لطیف پدرام و خیاشنه احمدولی مسعود است، در مصاحبه با رسانه‌های غربی چهره پیشرو و مدافع حقوق بشر و زن به‌خود می‌گیرد، در برنامه‌های رادیویی و نوشته‌هایش از زن‌ستیزترین انسان‌ها مربوط شورای نظار و جمعیت اسلامی دفاع کرده و به تاسی از پدرام و همفکرانش جریان مسخره و عوامفریبانه «خراسان»خواهی را پکه می‌زند. سخنان و نوشته‌های فرشته حضرتی اکثرا ارتجاعی و ضدملی بوده نکات زیادی دارد که باید به آن پرداخت ولی در این نوشته بیشتر به افشای رسوایی اخیر او تمرکز می‌دهم.
به تاریخ ۵ اگست ۲۰۱۸، نشریه «اکسپریسن» سویدن گزارش تحقیقی‌ای را به قلم خانم یوهانا کارلسن به نشر رسانده که از دست‌داشتن فرشته حضرتی منحیث رییس «بنیاد سویدن برای افغانستان» در قاچاق ۸۰ تن بخصوص کودکان در بدل پول به سویدن، پرده برمی‌دارد. در شروع گزارش «کودکانی که به سویدن سفر کرده بودند – حالا ناپدید شده‌اند»، خانم کارلسن نام چند کودکی با سنین ۴، ۶ و ۸ سالهای را ذکر کرده که به تاریخ ۲۸ فبروری و ۱۲ مارچ ۲۰۱۵ بدون کدام سرپرست از طریق خطوط هوایی ترکیه با دعوتنامه «بنیاد سویدن برای افغانستان» به‌مثابه بازیگران تیاتر جهت اشتراک در کنفرانسی به سویدن سفر کرده و بایست پس از ده روز به کشور برمی‌گشتند ولی دیگر خبری از آنان نیست.
فرشته حضرتی زیر نام نهاد خیریه و کمک به کودکان، جمعی از اطفال را زیر نام های مختلف در بدل پول هنگفت به سویدن انتقال می‌داد تا پناهندگی بگیرند. چندسال قبل اخباری در مورد دست داشتن او در قاچاق سنگ‌های قیمتی پنجشیر نیز پخش شده بود.
خانم کارلسن می‌نویسد:
«در مکتوب نوشته شده که احمد امید، احمد، حسیب‌الله و فهیم در کنفرانسی پیرامون زنان در "قصر بیشپ" شهر گوتنبرگ که توسط یک انجمن کوچک خانوادگی ترتیب داده شده اشتراک می‌ورزند....
در میان اسناد [داده‌شده به سفارت]، مکتوبی عضویت کودکان در [گروه] تیاتر را تصدیق می‌کند. وقتی از حلقات تیاتر کابل جویای معلومات شدم، آنان مردی را که منحیث رییس تیاتر در پای مکتوب امضا کرده است، نمی‌شناختند.
نهادی که ترتیب کنفرانس مذکور را داده است، بنیاد سویدن برای افغانستان در منطقه بیشپ‌گاردن می‌باشد.»
در مصاحبه با «رادیو آزادی»، خانم کارلسن می‌گوید که بنابر سیاست‌های نشراتی روزنامه «اکسپریسن» نام فرشته حضرتی به‌مثابه رییس نهاد نامبرده را ننوشته است. مطابق سایت رسمی این بنیاد، هیئت مدیره آن متشکل اند از: وحید رضایی، مرسل رضایی، حسینه رضایی و سهیلا فقیر، که آنان فرشته حضرتی را منحیث امضاکننده (رییس) نهاد و جاوید رضایی را فرد رابط هیئت مدیره معرفی کرده‌اند و مقر آن در شهر گوتنبرگ سویدن می‌باشد.
سپس، خانم کارلسن می‌افزاید:
«با سخنگو و اعضای هیئت مدیره در تماس شدم تا درباره سرنوشت کودکان آگاهی حاصل کنم که پس از سویدن به کجا رفتند. تماس‌هایم نتیجه‌ای نداشت. تماس با چندین شماره تلفن در سویدن و افغانستان بی‌جواب ماند. ایمیل، نامه‌ها، اس‌ام‌اس و پیام‌‌های فیسبوکی‌ام باوجود خوانده‌شدن بی‌پاسخ ماندند.
...
طی سالهای ۲۰۱۴ و ۲۰۱۵، "بنیاد سویدن برای افغانستان" ترتیب سه کنفرانس پیرامون مشکلات افغانستان را داده است و در این مدت ۵۰ افغان در این برنامه‌ها که در "قصر بیشپ" برگزار شده‌اند، دعوت گردیده‌اند. از ۲۰ سویدنی در گوتنبرگ که در بخش مسایل صلح و زنان کار می‌کنند، درمورد این کنفرانس‌ها پرسیدم، آنان هیچ اطلاعی نداشتند.»
در ادامه، خانم کارلسن از زبان آقای رونر هیلستروم، نماینده تحقیق «اداره مهاجرت سویدن» که درمورد «بنیاد سویدن برای افغانستان» تحقیق کرده است، نقل می‌کند:
«این بنیادی است که هیچ دارایی مالی ندارد و تمام فعالیت‌هایش مربوط یک خانواده می‌شود. عکس‌های فعالیت‌هایش از چندین سال بدینسو هیچ تغییر نکرده‌‌اند. تشخیص من این است که بنیاد مذکور ظاهری برای چیز دیگر می‌باشد، هیچ فعالیت را به پیش نمی‌برد و مطمینا که حتا توان پرداخت مصارف میزبانی یک فرد را هم ندارد.»
یوهانا کارلسن اطلاعات بیشتر را بر اساس گفته‌های یک کارمند سویدن در اسلام‌آباد ارایه می‌دارد:
«یک کارمند سفارت در اسلام‌آباد زنی را از منطقه بیشپ گوتنبرگ به یاد می‌آورد که با دیپلومات اخراج‌شده این سفارت در تماس بوده است.
آن زن در ۲۰۱۴ به اینجا سفر کرده بود. رییس بخش مهاجرت، او و چند کارمند دیگر را برای نان چاشت در هوتل سرینا دعوت کرد. برایم عجیب بود. پس از آن ضیافت شخصی، نام آن زن در چندین درخواست ویزه در سفارت اسلام‌آباد نمودار شد. برای سه بار جهت اشتراک در کنفرانس‌های ادعاشده در نوامبر ۲۰۱۴، مارچ ۲۰۱۵ و جولای ۲۰۱۵، رییس بخش مهاجرت به گروه‌های بزرگ درخواست‌کننده، ویزه داد.»
در قسمت دیگر گزارش می‌خوانیم:
«روشن شد که این زن رابطه تنگاتنگی با سیاستمدار مشهور افغانستان، احمدولی مسعود دارد که برادر احمدشاه مسعود می‌باشد....
وقتی از دفتر احمدولی مسعود جویای معلومات درمورد این زن شدم، کارمندانش چندین شماره تلفن را در اختیارم گذاشتند. اما وقتی هدفم از مصاحبه را گفتم، آنان دست و پاچه شدند.»
خانم کارلسن از تماس غیرمنتظره‌ای می‌نویسد:
«مردی از آسترالیا با من در تماس شد. او گفت که از نزدیکان آن زن می‌باشد و اطلاع حاصل کرده که در جستجوی آن زن استم. ابراز داشتم که آن زن متهم به هیچ جرمی در سویدن نشده است ولی می‌خواهم از او در مورد دوسیه‌ای چند سوال کنم که منجر به اخراج دیپلوماتی از سفارت سویدن شده است.
در پیام فیسبوکی نوشت: "فکر نمی‌کنم که کاکازادهام رابطه‌ای با اتهام‌های خودت داشته باشد، در غیر آن در این رابطه با هر کسی صحبت می‌کرد."
و از طریق یک اپلیکیشن موبایل به من زنگ زده و گفت: "این اتهام‌ها بسیار سنگین اند. فکر نمی‌کنم که انسان نورمالی بخواهد دخیل چنین قضیه‌ای شود. توصیه می‌کنم که نام کاکازادهام را در این دخیل نساز و از جستجوی او دست بکش."»
افزون بر این، در گزارش ذکر گردیده که پس از سبکدوش‌شدن دیپلومات سویدن از اسلام‌آباد که براساس مکتوب «بنیاد سویدن برای افغانستان» به ۸۰ شهروند این کشور ویزه داده بود، رییس این بنیاد منطقه بیشپ‌گارن و گوتنبرگ را ترک کرده است و دیگر خبری از او نیست. گزارشگر می‌نویسد که در بازار سیاه قیمت هر ویزه به ۲۰ هزار دالر امریکایی می‌رسد.
