صادق عالمیار دستگیر شد، سایر جانیان را به چنگ عدالت بسپاریم
- رده: مقالات
- نویسنده: هیله نوری
- منتشر شده در شنبه، 30 عقرب 1394
زمانی که جنایتکاران افغان از سوی محاکم فاسد، جنایت پرور و ریشخند دولت دست نشانده امریکا مهر معافیت و معصومیت را میخورند، با این تصور که جنایات شان فراموش شده، گذشته را صلوات گفته به سوی اروپا و امریکا شتافته فراموش میکنند که مدتهاست در اذهان عامه محاکمه شده و حضور یا عدم حضور آنان تغییری در تنفر مردم از ددمنشی آنان نمیآورد.
محمد صدیق عالمیار (برادر صادق عالمیار) باشنده سیدخیل ولسوالی جبلالسراج از مهرههای مهم رژیم نوکر روس و از وزرای کابینه نورمحمد ترهکی بود. با کودتای شوم هفت ثور، او منحیث والی بلخ و بعدا در حمل ۱۳۵۸ در پست وزیر امور پلانگذاری گماشته شد و نهایتا در نتیجه اختلافات درونی خلق و پرچم اعدام گردید.
دولت هالند که سه سال قبل با انتشار لیست ٥٠٠٠، گوشهای از جنایات مزدوران روس را فاش ساخت، اینبار با پخش خبرنامهای از دستگیری صادق عالمیار به تاریخ ٥ عقرب ١٣٩٤ در شهر روتردام خبر میدهد و تعهد میکند که هالند مکان امنی برای جنایتکاران جنگی نباشد. در این خبرنامه آمده که «موصوف متهم به ارتکاب جنایات جنگی است که در سال ١٩٩٧ میلادی مصادف به ١٣٥٧ هجری شمسی، در افغانستان بوقوع پیوسته است.» عالمیار که در آنزمان منحیث قوماندان قطعه ٤٤٤ اردوی رژیم مزدور روس ایفای وظیفه مینمود در قتل عام ۱۲۶۰ هموطن مظلوم ما در قریه کرهاله ولایت کنر به تاریخ ٣١ حمل ١٣٥٨ سهم مهمی داشت.
این دستگیری با همکاری تعدادی از افغانهای مقیم هالند که مدتها در پی محاکمه او بودند صورت گرفت. محاکمه هالند تحقیقات جنایی را بنابر عریضه وارثین این واقعه از سال ٢٠٠٨ آغاز کرده و در جریان تحقیقات با اهالی اسعد آباد ولایت کنر، مجاهدین سابقه، رفقای حزبی و فامیل صادق عالمیار برای جمع آوری شواهد صبحت نموده است.
دهها جنایتکار و چپاولگر افغان در کشورهای اروپایی، امریکا، آسترالیا و کانادا پناه برده اند و دولتهای غربی با همه ادعاهای حقوق بشری شان آنان را همچون مهمانان پذیرایی کرده اند. هرچند علیه تعدادی از جلادان خلقی و پرچمی کارزارهایی راه افتیده، اما جنایتکاران تنظیمی و بنیادگرا از نوع صدیق چکری هنوز هم با خاطر آرام در پناه باداران غربیشان بسر میبرند.
حزب همبستگی افغانستان قبلا لیست تمامی قربانیان این فاجعه و نام تعدادی از قاتلان را انتشار داده بود. در گفتگویی که نماینده حزب همبستگی با یکی از شاهدان عینی بنام عبدالله داشت، در این مورد گفته بود:
«...مردم میگویند که در این حادثه ١٢٦٠ تن کشته شده اند، ولی من آن را قبول ندارم زیرا تواب گل داماد مامایم که از ترکستان آمده بود در این حادثه روده هایش کشیده شده بود و جسدش در روی سرک افتیده بود که مثل تواب گل به صدها تن در کوچه و پسکوچه قریه هر طرف افتیده بودند که آنان را کسی حساب نکرده اند.»
با نقل از گفتههای مردم کرهاله، بعد از این قتل عام مردی با بیشتر از ١٥ سال سن در قریه یافت نمیشد. بیوهها و یتیمها کرهاله را ترک کردند و به پاکستان مهاجر شدند و در آنجا کمپ اینان بنام کمپ بیوهها شهرت یافت.
جزییات این جنایت موحش غلامان روس در مقالهای تحت عنوانی «یادی از قتلعام مزدوران روس در کرهاله کنر» در سایت حزب همبستگی نشر گردیده است.
وظیفه تمامی افغانهای شرافتمند، وطندوست و مدافع عدالت مقیم غرب است که آرام ننشسته با تلاشها و دادخواهی شان تمامی غارتگران و آدمکشان افغان مقیم غرب چه خلقی چه پرچمی و جهادی و طالبی را به نهادهای عدلی و محاکم جهانی معرفی کنند تا پای میز محاکمه کشانیده شوند. مردم سایر کشورها بارها با تلاشهای شان موفق شده اند جانیان کشور شان را به یکچنین محاکم کشانیده محکوم کنند.
درین شکی نیست که دولتهای غربی هیچگاهی داوطلبانه جانیان و خاینان افغانی را که پناه داده اند جزا نخواهند داد چون آنان را برای روز مبادا نگهمیدارند تا برای برنامههای ویرانگرانه شان در افغانستان از آنان سود برند. اما همانگونه که چندسال قبل «جمعیت انقلابی زنان افغانستان» موفق شد با راه انداختن کمپاین جهانی دولت انگلستان را مجبور به محاکمه و زندانی نمودن زرداد آدمکش سازد، سایر قاتلان ملت را نیز به این شیوه میتوان روسیاه نموده جزا داد.