گوشه‌ای از دربدری عابران شاهراه کشم بدخشان
- رده: گزارش‌ها
- نویسنده: نیک‌محمد پایدو
- منتشر شده در سه شنبه، 28 دلو 1393
شاهراه تخار ـ بدخشان که از ولسوالی کشم بدخشان شروع و به فیض آباد (مرکز بدخشان) متصل می‌شود از بی‌صاحب‌ترین و بی‌کس‌ترین شاهراه‌های افغانستان است. این شاهراه با هزینه بیش از ۱۱۰ میلیون دالر امریکایی اعمار گردید و از جمله مهم‌ترین سرک‌های اسفالتی بدخشان به حساب می‌آید.
حفظ و مراقبت این سرک در حقیقت حفظ و مراقبت دارایی‌ای است که برای این سرک به مصرف رسید و وظیفه آن به ریاست فواید عامه ولایت بدخشان تعلق گرفته و از این ناحیه ده‌ها کارمند ماهانه معاش به دست می‌آورند.
این شاهراه که از مسیر کوهستانی عبور می‌کند با شروع هر بهار و هر زمستان روز و روزگار غم‌انگیزی را تجربه می‌کند. کانال‌ها، آبریزها و پلچک‌هایی که در امتداد آن وجود دارند، بدون درنظرداشت شرایط جوی و حجم بارندگی های این مناطق دیزاین و اعمار گردیده که با هر بارندگی اکثرا مسدود شده باعث سرازیر شدن آب و گل به روی سرک، تخریب بدنه آن و توقف عبور و مرور وسایط می‌شود.
جال‌های سیمی که به‌خاطر جلوگیری از ریزش سنگ‌ریزه‌ها به روی سرک نصب گردیده بود، اکثرا دزدیده شده و هیچ‌کس جلو آن را نمی‌گیرد.
اداره بی‌کاره و فاسد فواید عامه بدخشان که مسوول حفظ و مراقبت سرک‌های بدخشان می‌باشد، هیچ‌گاهی به وظیفه خود عمل نکرده بعد از هر حادثه لغزش کوه به روی سرک و مسدودشدن سرک توسط سیلاب‌ها و توقف صدها موتر اکثرا بی‌کفایتی نشان داده هیچ‌گونه توجهی به مشکلات فراوان عابران این جاده‌ها نمی‌کند. مردم ساعت‌ها به امید رسیدن وسایط فواید عامه منتظر می‌مانند. به همین خاطر اکثراً خود دست به کار شده وسایط شان را جمعاً از میان گل و لای عبور می‌دهند. گاهی حجم ریزش سنگ و خاک در اثر زلزله، بارندگی‌ها و سیلاب‌ها بالای سرک به اندازه‌ای زیاد است که پاک‌کاری آن بدون وسایل پیشرفته امکان‌پذیر نیست.
به تاریخ ۲۷ دلو ۱۳۹۳ در اثر بارش شاهراه کشم از صبح وقت الی ۱۱ بجه روز مسدود بود. مردم که اکثریت شان را زنان و کودکان تشکیل می‌داد مثل گذشته ساعت‌ها در دو طرف منتظر ماندند ولی هیچ‌کس به داد شان نرسید. سرانجام خود دست به کارشده هر موتر را با تیله و پاک‌کاری سرک عبور داده راه را به روی وسایط باز نمودند. هر موتر که از داخل گل و لای عبور می‌کرد به شدت آسیب می‌دید و خسارات هنگفت به دریوران وارد می‌نمود. مردم خسته از اینهمه بدبختی‌ها به بی‌لیاقتی‌ها و بی‌مسوولیتی اراکین دولتی بخصوص به مقام ولایت بدخشان نفرین می‌فرستادند.
