«مبارزه با فساد»، دروغ شاخدار دو تیم انتخاباتی
- رده: مقالات
- نویسنده: رها آرزو
- منتشر شده در پنج شنبه، 22 جوزا 1393
در این روزها بازار جور‌آمدن و ساخت و پاخت‌های انتخاباتی گرم است، مقامات دولتی، نامزدهای ناکام دور قبلی و معاونان شان، اعضای پارلمان، احزاب و بزرگان قومی خودفروخته تلاش می‌نمایند خود را به دار و دسته عبدالله و یا اشرف غنی آویزان کنند تا در آخور حکومت آینده جا داشته باشند. گل‌آغا شیرزی با عوام‌فریبی تمام در جریان معاملات انتخاباتی دوره اول در سخنرانی خود در غرب کابل از جنایات و جنگ‌های سال‌های ١٣٧١ الی ١٣٧٥ یاد کرد و گفت که تنظیم‌ها در کابل بر سر قدرت می‌جنگیدند: «کابل به ویرانه تبدیل شد و هفتاد هزار مردم به‌خصوص مردم هزاره تکه تکه شدند.» وی همچنان اضافه کرده بود که اگر در انتخابات ریاست‌جمهوری پیروز شود، در حکومتش برای قاتلان و دزدان جایی نخواهد بود. اما امروز با بی‌شرمی تمام درکنار همان «قاتلان و دزدان» و قصابان مردم کابل و مشخصا مردم هزاره قرار گرفته‌است.
یکی از این موارد جورآمدن‌ها هم حمایت محمود کرزی و حصین فهیم از دار و دسته داکتر عبدالله در ازای زیرزدن غده چرکین «کابل بانک» می‌باشد که تا هنوز فیصله نشده‌است. هرچند قضای فاسد و مطبوعات سرکاری افغانستان با گناه‌کارخواندن شیرخان فرنود و خلیل‌الله فیروزی، آنان را دستپاک ساخته و غارت و کثافت‌کاری‌های سایر خاینان را پاک نمودند، اما واقعیت چیزی دیگریست. قضیه «کابل بانک» که بزرگ‌ترین کلاه‌برداری مالی در تاریخ کشور ما خوانده شده، فقط منحصر به فرنود و فیروزی نمی‌شود، در کنار این دو سگ‌ماهی، ده‌ها کوسه‌ماهی خاین و فاسد لمیده‌اند که مقامات و مطبوعات داخلی کم‌تر از آنان نام می‌برند. اما مطبوعات خارجی بنابر صوابدید خود بعضا افشاگری‌هایی در مورد می‌کنند.
حنیف اتمر، فاروق وردک و عمر زاخیلوال.
سه وزیری که «وال ستریت ژورنال» آنان را متهم به رشوه‌گیری در قضیه کابل بانک نموده‌است.
پس از رسواشدن فساد مالی مافیای حاکم در «کابل بانک»، در اول فبروری ۲۰۱۱، روزنامه «والستریت ژورنال» از رشوه‌ستانی‌های میلیون دالری وزیران آن زمان دولت کرزی پرده برداشته‌است.
هیئت تحقیق موضوع فساد کابل بانک، که متشکل از افغان‌ها و امریکایی‌ها بودند، به «والستریت ژورنال» گفته‌اند: «در پهلوی پرداخت تقریبا یک میلیارد دالر قرضه، شواهد نیز به دست آمده‌است که نشان می‌دهد، مقامات بلندپایه اجراییوی کابل بانک، ده‌ها میلیون دالر رشوه به مقامات افغان پرداخته‌اند تا نگذارند که اوراق و اسناد بانک مورد تفتیش و بررسی قرار گیرد.»
این روزنامه نام‌های سه تن از مقامات کلیدی دولت مافیایی کرزی را فاش نمود:
«در میان کسانی که مظنون به گرفتن پول از کابل بانک اند، عمر زاخیلوال وزیر مالیه، فاروق وردک وزیر معارف و حنیف اتمر وزیر داخله قبلی شامل اند.»
محمود کرزی و عبدالله.
محمود کرزی و حصین فهیم، دو دزد اصلی کابل بانک، که امروز در کنار عبدالله لم داده‌اند.
هیئت تحقیق به «والستریت ژورنال» گفته‌است که شواهد مبنی بر گرفتن رشوه این سه وزیرک فاسد، از اسناد کابل بانک، یادداشت‌های شخصی شیرخان فرنود رییس سابق کابل بانک و اسنادی که توسط کارمندان بانک تهیه شده، به‌دست آمده‌است.
افشاگری‌های هیئت تحقیق قضیه کابل که عمدتا امریکایی‌ها در راس آن قرار دارند حایز اهمیت است، اما امریکا همیشه در افغانستان بازی دوگانه را با جاسوسانش پیش برده‌است. رشوه‌گیری اتمر، وردک و زاخیلوال را افشا می‌کند اما به رهزنی مثل قدیر فطرت که در قضیه کابل بانک متهم به خیانت ملی شد، پناه داد.
«کابل بانک» در اثر خورد و بردها و تقلب‌کاری‌های سهام‌داران بزرگ آن محمود کرزی، برادر حامد کرزی، و حصین فهیم، برادر قسیم فهیم، به شکست مواجه شد و به ارزش ٩٠٠ میلیون دالر خساره برداشت. هیئت مدیره بانک هر بار با رشوه دهان وزیران و سایر مقامات بالایی را بسته بودند، اما بالاخره نتوانستند از پایین‌افتادن تشت رسوایی سقوط «کابل بانک» جلوگیری کنند. در نهایت تاوان تقلب، دزدی و رشوه‌ستانی‌های خانواده‌های مافیایی کرزی و فهیم و وزیران مافیایی دولت کرزی به دوش مردم ما گذاشته شد.
قدیر فطرت، دزدی که با پول‌های از رشوه کابل بانک و دیگر مراجع به امریکا فرار کرد.
قرار است قروض «کابل بانک» در مدت هشت سال از بودجه ملی کشور پرداخت شود؛ در بودجه سال ١٣٩١ شصت و پنج میلیون دالر به «کابل بانک» اختصاص داده شده‌است و به همین‌گونه در بودجه سال ١٣٩٢ هفتاد میلیون دالر به بانک مرکزی اختصاص داده شد تا پولی را که بابت «کابل بانک» پرداخته جبران نماید. بنا به گزارش بی‌بی‌سی، زاخیلوال، وزیر مالیه، هم با وقاحت بی‌نظیر فساد هم‌کیشان خود را زیر زده استدلال می‌کند: «سقوط کابل بانک ناشی از ناکامی بانک مرکزی بود.» بناً حال باید دولت این مصارف را بپردازد. یعنی در واقع پولی که باید برای تعلیم و صحت و سایر نیازهای مردم مظلوم ما به مصرف می‌رسید، به حلقوم اراذل «کابل بانک» ریخته شد.
هردو کاندید، اشرف غنی و عبدالله جهت پر آب و تاب کردن مبارزات انتخاباتی خود و خاک‌پاشیدن به چشم مردم، به‌صورت گوشخراشی حرف از مبارزه علیه فساد می‌زنند. اما دسته عبدالله در ضمن این که از پیوستن دزدان «کابل بانک» به تیم شان غرق شادی‌مرگک اند، یکجا‌شدن وحیدالله شهرانی مافیایی را هم به تیم شان در هوتل انترکانتیننتال جشن گرفتند. سال قبل روزنامه «هشت صبح» از فساد بی‌حد و حصر وحیدالله شهرانی در وزارت معادن، نفت و گاز پرده برداشت و فاش نمود که او از درک تاراج معادن کشور میلیون‌ها دالر را به جیب زده‌است. اشرف غنی هم که با طمطراق زیاد «جهاد علیه فساد» را اعلام می‌کند، با بی‌شرمی تمام در کنار سایر جنایت‌کاران و فاسدان، عمر زاخیلوال و حنیف اتمر را در تیمش جا داده‌است.
فقط ذکر همین چند مورد هم کافی است که بدون چون و چرا دروغین‌بودن ادعاهای عبدالله و اشرف غنی را در قدغن‌کردن فساد در دولت آینده شان ثابت نماید. نکته اصلی هم همین است که هیچ فرد جدید در بین هردو تیم وجود ندارد، همه اینان آزموده‌هایی اند که در سیزده سال گذشته پیچ و مهره‌های فاسدترین دولت دنیا بودند. بناً به یقین دولت آینده خلاف دروغ‌های شاخدار دار و دسته‌های انتخاباتی اشرف غنی و عبدالله فاسدتر و بی‌کاره‌تر از دولت فعلی خواهد بود و شاه‌مهره‌های فساد در آن کماکان نقش اساسی را بازی خواهند کرد.
صاحبان کابل بانک با کارمندان بلند‌رتبه امریکایی
